مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
سال:1398 | دوره:62 | شماره:4 |تعداد مقالات:11

مقدمه بیماری های قلبی عروقی شایع ترین علت مرگ و از کار افتادگی در دنیا هستند. طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت تا سال 2020 میزان ابتلا به این بیماری ها در زنان و مردان به ترتیب 120 و 137 درصد افزایش خواهد یافت. بیش از 50 درصد عوامل موثر بر بیماری های قلبی، عوامل روانی تشکیل می دهند. از طرفی این عوامل می تواند اثرات مضری بر امیدواری این افراد بگذارد. لذا این مطالعه با هدف بررسی میزان امیدواری بیماران قلبی عروقی با استفاده از آموزش چهره به چهره انجام گرفت. روش کار این پژوهش بصورت نیمه تجربی بر روی 50 نفر از بیماران قلبی-عروقی بستری در بیمارستان شهید محمدی بندرعباس در سال 1395 انجام گرفت. نمونه گیری به روش غیر احتمالی انجام و افراد بیمار بصورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه امیدواری اشنایدر جمع آوری شد. هر کدام از شرکت کنندگان پس از تکمیل پرسشنامه های امیدواری و همچنین پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک تحت آموزش قرار گرفتند. برنامه آموزشی در این پژوهش بصورت ترکیبی از آموزش انفرادی، پرسش و پاسخ، بحث و گفتگو و در اختیار قرار دادن جزوه آموزشی بود. این برنامه طی 5 جلسه 45 دقیقه ای در طول بستری و در زمانی که بیمار در شرایط مناسب روحی و جسمی قرار داشت و در یک محیط آرام توسط پژوهشگر برگزار شد. به منظور تعیین اثر بخشی برنامه آموزشی بر امیدواری، بعد از آموزش مجددا پرسشنامه ها در اختیار شرکت کننده قرار گرفت و داده ها جمع آوری شدند. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و در سطح معنی داری05/0 p< مورد تجزیه، تحلیل و تفسیر قرار گرفت. یافته ها میانگین و انحراف معیار شرکت کنندگان قبل و بعد از آموزش به ترتیب 10/22± 37/36 و 7/87 ± 45/94 بود. که پس از تجزیه و تحلیل داده ها، از نظر آماری تفاوت معناداری بین نمره امیدواری بیماران، قبل و بعد از آموزش مشاهده شد. (001 /0> p) نتیجه گیری آموزش چهره به چهره توسط پرستار می تواند سبب افزایش امیدواری در بیمارن قلبی عروقی شود. لذا می توان از این مداخله جهت ارتقاء امید به زندگی در افراد مبتلا به بیماری قلبی عروقی سود جست.

هدف با توجه به رشد سریع علوم وچاپ فزاینده مقالات که به تبع آن سوء رفتارهای پژوهشی نیز افزایش یافته است، هدف از این مطالعه طراحی یک پرسشنامه جامع در خصوص بررسی سوء رفتارهای پژوهشی بود. روش کار بعد از جستجو ویافتن مطالعات مرتبط و بهره گیری از پرسشنامه ها و مطالعات مختلف و تماس با نویسندگان بانک اطلاعاتی سوالات طراحی گردید. بر اساس نظرات خبرگانی سوالات در هر حیطه از بانک انتخاب گردید و سپس روایی ظاهری، روایی محتوا و پایایی ابزار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پرسشنامه نهایی با تعداد 75 سوال در سه حیطه مورد تایید قرار گرفت. سوالات در هرسه حیطه روایی محتوا و ساختاری مناسب داشته و ضریب اهمیت هر یک از سوال به تفکیک ارایه شد. پایایی ابزار با الفای کرونباخ محاسبه گردید که 77/0 محاسبه گردید که نشان دهنده پایایی قابل قبول پرسشنامه است. نتیجه گیری با توجه به سوالات جامع و روایی و پایایی قابل قبول این ابزار استفادهاز این ابزار برای مطالعات آینده پیشنهاد می گردد.

مقدمه این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی با شناسه کارآزمایی 4N20171228038109 است، که با هدف بررسی اثربخشی داروی پاروکستین بر اختلال اضطراب اجتماعی انجام شد. روش کار جامعه ی آماری این پژوهش، شامل کلیه مراجعه کنندگان به مراکز خدمات روانشناسی و مطب های خصوصی روانپزشکی با تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی در سطح شهر مشهد بود که در سال 96-1395 در مرکز تخصصی روانشناسی انجام شد. در پژوهش جاری 24 نفر از این بیماران به شیوه هدفمند انتخاب و به روش تصادفی در گروه ها جایگزین شدند. ابزارهای اندازه گیری متغیرهای پژوهش که شامل پرسشنامه های مقیاس اضطراب اجتماعی اسپین(2000)، افسردگی بک-2، مقیاس فرم کوتاه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت(1989)، پیامدهای رویدادهای منفی اجتماعی ویلسون و رپی(2005) می باشد، قبل و بعد و 3ماه بعد از دارو درمانی با پاروکستین، مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل آماری داده های پژوهش جاری با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر، نشان می دهد که به طور کلی، داروی پاروکستین در سطح معناداری (0/05 > p) بر متغیرهای وابسته موثر واقع شده است. نتیجه گیری پاروکستین، بر اکثر خرده مولفه های متغیرهای وابسته، به طور معنادار در مرحله پس آزمون اثربخش بوده است و در مرحله پیگیری اثربخشی معناداری به لحاظ آماری نداشته است. گروه کنترل نیز هیچ تفاوت معناداری در سه مرحله ی آزمون دیده نمی شود.

زمینه وهدف درد ازجمله شکایت های مهم بیماربعداز عمل جراحی است. که می تواند به علت التهاب محل جراحی باشد. برای کاهش این درد می توان از ضد دردهای شیمیایی ویاضد دردهای گیاهی مانند گل مغربی استفاده کرد. گل مغربی دارای اثرات ضد التهاب؛ تصحیح کمبود اسید چرب ضروری omega-6؛ بهبود سنتز ایکوزانوئیدهای متسع کننده عروق؛ تصحیح جریان خون اعصاب و. . . است، که می تواند در درمان درد ناشی از التهاب کمک کننده باشد. این مطالعه باهدف اثر کپسول گل مغربی بر کاهش التهاب ودرد پس از آپاندکتومی انجام شد. مواد وروش ها این مطالعه یک کارآزمایی بالینی دوسوکور با کد ثبت کارآزمایی بالینی IRCT2017092533202N3 بودکه روی80 بیمار با علامت درد محل عمل، پس از جراحی آپاندکتومی دربیمارستان امدادشهید بهشتی سبزوارانجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه 40 نفری تقسیم شدند. گروه مداخله پس ازهوشیاری کامل و شروع درد یک کپسول گل مغربی وگروه شاهد یک کپسول پلاسبو هر 30 دقیقه تا 3 بار دریافت می کردند وسپس علایم با استفاده از مقیاس دیداری درد و پرسشنامه درد مک گیل، مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها نتایج نشان داد که استفاده از گل مغربی باعث کاهش درد پس از جراحی می شود.

زمینه و هدف امروزه هوش هیجانی به عنوان یک موضوع جدید در حوزه روان شناسی مورد توجه قرار گرفته است. مطالعاتی که در این زمینه انجام شده است، مبین نقش هوش هیجانی و مولفه های آن در جنبه های مختلف زندگی فرد همچون عملکرد تحصیلی می باشد. پژوهش حاضر بر آن است تا تاثیر آموزش هوش هیجانی را بر عملکرد تحصیلی و هوش هیجانی دانش آموزان پسر کم توان ذهنی شهر شادگان بررسی کند. روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل تمام دانش آموزان (پسر) دارای کم توان ذهنی در سال تحصیلی 98-1397، در مقطع ابتدایی پایه پنجم شهر شادگان بود. از میان آن ها با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، 40 نفر انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه 20 نفره گواه و آزمایش (روش مداخله: آموزش هوش هیجانی گلمن) تقسیم شدند. سیاهه بهره ی هوش هیجانی بار-آن و پارکر توسط دانش آموزان، به عنوان پیش آزمون و پس آزمون، تکمیل شدند. سپس، گروه آزمایشی به مدت 10 جلسه 45 دقیقه ای آموزش هوش هیجانی را فرا گرفتند و گروه گواه هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. پس از پایان دوره ی آموزش، گروه آزمایش و گروه گواه مجددا مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با نرم افزار آماری SPSS-18 در سطح 05/0 =ɑ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که آموزش هوش هیجانی عملکرد تحصیلی و هوش هیجانی دانش آموزان را افزایش می دهد.

مقدمه پزشکی تدافعی به هر معاینه پزشکی یا درمانی گفته می شود که در درجه اول برای محافظت از پزشک در برابر اتهامات سهل انگاری یا شکایاتی که تحت عنوان خطاهای پزشکی می باشند، انجام می گیرد. هدف از این پژوهش، بررسی تجربه و علل پزشکی تدافعی از دیدگاه متخصصین دانشگاه علوم پزشکی جهرم می باشد. روش این مطالعه توصیفی-مقطعی در بین 25 نفر از متخصصین بالینی دانشگاه علوم پزشکی جهرم در سال 1397 انجام گردیده است. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه می باشد. داده های پرسشنامه بعداز گردآوری در نرم افزار SPSS نسخه 21 ثبت گردید و با استفاده شاخص های آماری توصیفی و روش آماراستباطی، آزمون فریدمن که سطح معنی داری 05/0 درنظر گرفته شد، تحلیل گردید. یافته ها متخصصین حاضر در این تحقیق دارای نمره پزشکی تدافعی با میانگین 6. 87± 42. 20 بودند. طبق نتایج حاصل، میزان پزشکی تدافعی در زنان نسبت به مردان، در پزشکان متاهل نسبت به پزشکان مجرد، در پزشکان فاقد بیمه مسئولیت نسبت به پزشکان دارای بیمه مسئولیت بیشتر بود اما هیچ یک از این تفاوتها به لحاظ آماری معنی دار نبودند (p>0. 05). نتیجه گیری نتایج نشان می دهد که پزشکی تدافعی در پزشکان دانشگاه علوم پزشکی جهرم نسبتا بالا است، که مهم ترین علت این پدیده، نداشتن ریسک پذیری و اعتماد به نفس پایین پزشکان می باشد. در این راستا پیشنهاد می شود آموزش های مرتبط با رفع این پدیده و هدایت به سمت ابعاد مثبت آن به پزشکان داده شود و این در حالی است که با اقدامات کاملا ساده این پدیده کاهش می یابد.

مقدمه مبانی نظری به نقش تمرینات استقامتی و سازگاری با تمرینات هوازی در کاهش قابل توجه فشار اکسایشی کلیوی اشاره دارد؛ بنابراین، هدف از این پژوهش مقایسه تاثیر تمرین استقامتی و مصرف متیل فنیدیت بر تغییرات آسیب شناسی بافت کلیه موش های صحرائی نر ویستار دارای اختلال نقص توجه/ بیش فعالی بود. روش کار روش تحقیق آزمایشگاهی بود. آزمودنی­ ها تحقیق در ابتدا شامل 40 سر موش صحرایی نژاد ویستار با دامنه سنی 4 تا 6 هفته بودند که به دو گروه کنترل 7 سر و گروه تزریق L-NAME 33 سر به طور تصادفی ساده تقسیم شدند؛ گروه تزریق L-NAME در سن 8 تا 12 هفتگی به یک گروه 5 تایی نمونه برداری خونی و 4 گروه 7 تایی شامل گروه­ اختلال نقص توجه/ بیش فعالی، گروه اختلال نقص توجه/ بیش فعالی + تمرین استقامتی، گروه اختلال نقص توجه/ بیش فعالی + مصرف متیل فنیدیت، گروه اختلال نقص توجه/ بیش فعالی + تمرین استقامتی+ مصرف متیل فنیدیت تقسیم شدند. از آزمون Open Field جهت تشخیص بیش­ فعالی، از تردمیل 5 بانده جهت تمرینات استقامتی استفاده شد. از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و ویلکاکسون جهت تجزیه و تحلیل داه ها استفاده شد. از نرم افزار SPSS نسخه 24 جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نتایج تحقیق نشان داد که گروه تمرینات استقامتی نسبت به گروه اختلال نقص توجه/ بیش فعالی دارای بافت نرمال و فاقد بی نظمی یا ازهمگسیختگی می باشد. گلومرول ها گرچه دارای تعداد و فواصل منظم و مناسبی می باشند اما تعداد اندکی از آنها دارای کوچک شدگی و اندازه غیر طبیعی شده اند. کپسول بومن و فضای ادراری دارای مشخصات طبیعی بود. نتیجه ­ گیری به نظر می­ رسد که تمرینات استقامتی می تواند جایگزین مصرف متیل فنیدیت در ارتباط با تغییرات ساختاری بافت کلیه در موش های صحرائی نر ویستار دارای اختلال نقص توجه/ بیش فعالی باشد.

مقدمه: مطالعات نشان داده است که سلامت افراد می تواند در نتیجه روابط کاری افراد و فشارهای ناشی از شغل تغییر یابد، به ویژه زمانی که حوزه روانی افراد درگیر این مسئله باشد. هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین استرس و فرسودگی شغلی بر سلامت روان در کارکنان ورزش و جوانان استان تهران بود. روش کار: روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان تهران بود که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تصادفی تعداد 286 نفر بعنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه های استاندارد استرس شغلی، فرسودگی شغلی و سلامت روانی بود. روایی صوری و محتوایی آن به تایید 20 نفر از متخصصین رسید و روایی سازه آن با تحلیل عاملی تاییدی مورد تایید قرار گرفت و پایایی پرسشنامه نیز در یک مطالعه مقدماتی با 30 شرکت کننده و با آلفای کرونباخ 85/0 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که بین فرسودگی شغلی و استرس شغلی با سلامت روان ارتباط معنی داری وجود دارد (05/0≥ P). نتیجه گیری: به نظر می رسد با تمرکز روی عوامل بوجود آورنده استرس و فرسودگی شغلی کارکنان، می توان شرایطی را به وجود آورد که کارکنان بتوانند با کمترین استرس و در نتیجه فرسودگی جسمی، روانی و عاطفی کمتر در سازمان به فعالیت های خود ادامه دهند و این امر باعث بهبود سلامت روانی بیشتر می گردد.

مقدمه پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت نگر و خوددلسوزی شناختی خودکارآمدی، فرسودگی و خودتنظیمی تحصیلی دانشجویان صورت گرفت. روش کار روش این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح دو گره آزمایش و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک در سال تحصیلی 98-97 بود که تعداد 45 نفر از دانشجویان با استفاده از شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه آزمایش و کنترل (در هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه های خودکارآمدی تحصیلی میجلی و همکاران(2000)، فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران (1997) و خودتنظیمی تحصیلی بوفارد (1995) را تکمیل کردند. فرضیه ها با آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره و تحلیل واریانس یک طرفه آزمون شدند. نتایج نتایج نشان داد که در متغیر خودکارآمدی تحصیلی به ترتیب آموزش روانشناسی مثبت نگر و سپس خود دلسوزی شناختی اثربخش بودند. در متغیر فرسودگی تحصیلی به ترتیب آموزش خوددلسوزی شناختی و سپس روانشناسی مثبت نگر اثربخش بودند. در متغیر خود تنظیمی تحصیلی به ترتیب روانشناسی مثبت نگر و سپس خوددلسوزی شناختی اثربخش بودند. نتیجه گیری آموزش روانشناسی مثبت نگر و خوددلسوزی شناختی باعث ارتقاء خودکارآمدی و خودتنظیمی تحصیلی و همچنین کاهش فرسودگی تحصیلی می گردد.

مقدمه خواب یکی از مهم ترین نیازهای جسمی محسوب می شود و برای حفظ سلامتی لازم است. خواب را می توان یک مکانیسم ترمیم کننده نام برد که به بازسازی جسمی و روانی انسان کمک می کند. لذا این مطالعه با هدف تعیین عوامل مختل کننده کیفیت خواب بیماران بستری در بیمارستان های شهرستان جهرم در سال 1397 انجام گردیده است. روش کار این مطالعه توصیفی-مقطعی در بین 131 بیمار در سال 1397 در بیمارستان های آموزشی شهرستان جهرم انجام گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه کیفیت خواب پترزبورگ بود. داده های پرسشنامه بعداز گردآوری در نرم افزار SPSS نسخه 21 ثبت و با استفاده شاخص های آماری توصیفی و استباطی تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نتایج نشان داد 8/74% از بیماران بستری دارای کیفیت خواب نا مطلوب بودند. میانگین نمره کیفیت خواب در مردان پایین تر و بهتر از زنان گزارش گردید. از بین متغیرهای دموگرافیک، بین متغیرهای جنس و وضعیت اشتغال با کیفیت خواب شرکت کنندگان مورد مطالعه ارتباط معنی داری وجود دارد (05/0>p) و این متغیرها پیش بینی کننده کیفیت خواب می باشند. نتیجه گیری کیفیت کلی خواب تقریبا در اکثریت بیماران ضعیف بود و در زنان پایین تر از مردان بود. لذا پرستاران و سایر افراد تیم درمان باید در مورد مشکلات خواب بیماران و عوامل تاثیر گذار روی کیفیت خواب بیشتر حساس باشند و مداخلات مناسبی برای بهبودی خواب بیماران انجام دهند.

مقدمه: اختلال نقص توجه/ بیش فعالی بر فرد و جامعه تأثیرات نامطلوبی دارد و درمان های موج سوم شناختی-رفتاری نوید بخش درمان این نوع اختلال هستند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی رفتار درمانی دیالکتیک(DBT) با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد(ACT) بر کیفیت زندگی و کاهش علائم اختلال نقص توجه/بیش فعالی بود. روش کار: تحقیق حاضر از نوع نیمه آزمایشی بود که دارای پیش آزمون-پس آزمون به همراه گروه کنترل بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد مرکزی شهر زنجان در سال تحصیلی 98-1397 بود. حجم نمونه شامل 45 نفر بود که به روش نمونه گیری در دسترس در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند (15 نفر در هر گروه). افراد گروه DBT در 12 جلسه و گروه ACT در جلسه مورد مداخله قرار گرفتند درحالی که گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش مقیاس خود گزارشی اختلال نقص توجه/بیش فعالی بزرگسالان ASRS)) و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی بود که در مراحل پیش آزمون و پس آزمون اجرا شدند. برای تحلیل داده ها در سطح فراوانی از آمار توصیفی و برای تحلیل داده ها در سطح استنباطی از آمون های T، تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) و برای مقایسه ای اثر بخشی درمان ها از آزمون تعقیبی LSD استفاده گردید. داده ها در SPSS25 تحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد هر دو درمان ACT و DBT بر روی ADHD و کیفیت زندگی نسبت به گروه کنترل اثربخش تر بوده اند. در مرحله تعقیبی آزمون LSD نشان داد که DBT در کاهش علائم تکانشگری/بیش فعالی(002/0>P) و نقص توجه(001/0>P) اثر بخشی مطلوب تری نسبت به ACT دارد. همچنین در مقایسه این دو درمان بر کیفیت زندگی مشخص شد در مولفه های کیفیت زندگی کلی(008/0P<)، سلامت روان(000/0>P)، کیفیت زندگی جسمی(00/0>p) و کیفیت زندگی محیطی(000/0 >p) ACT اثر بخشی مطلوب تر ی نسبت به DBT داشته است. درحالی که در خرده مقیاس کیفیت زندگی اجتماعی اثر بخشی یکسانی داشته اند. نتیجه گیری: درمجوع نتایج این پژوهش حاکی از عملکرد بهتر DBT برا ی علائم ADHD و ACT بر کیفیت زندگی است، لذا در مراکز بالینی این درمان ها می تواند برای کنترل تکانشگری، نقص توجه و افزایش کیفیت زندگی به کار گرفته شوند.