مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
سال:1398 | دوره:62 | شماره:2 |تعداد مقالات:9

مقدمه تبعیت از درمان یکی از مهم ترین موضوع ها در زمینه بیماری های جسمی و روانی است که در ایران توجه کمی به آن شده است. بسیاری از بیماران پایبند درمان نیستند و دستورات پزشک را نادیده می گیرند که باعث مشکلات اقتصادی، جسمی و فرهنگی برای فرد، خانواده و جامعه می شود. هدف از انجام این پژوهش بررسی ابعاد نظری و کاربردی تبعیت از درمان در نظام مراقبت سلامت بود. روش کار روش پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی است. بدین نحو که مقالات مرتبط با ادبیات نظری و پژوهشی مرتبط با پایبندی به درمان در پایگاه های اطلاعاتی Scholar Google، Nursing index، Elsevier، psychinfo Proquest، Scopus و کتاب های موجود در این زمینه جست جو شد. جستجوی مقالات در بازه زمانی از سال 1990 تا 2019 میلادی و با استفاده از کلید واژه های تبعیت از درمان و بیمار و نظریه و الگو به صورت ترکیبی انجام شد. نتایج نتایج پژوهش های مختلف نشان داد که عدم تبعیت از درمان در بسیاری از اختلالات می تواند صدمات جبران ناپذیری را وارد نماید. مدل رفتاری اندرسون و مدل عقل سلیم از مدل های موجود در حوزه تبعیت از درمان است که می توانند استفاده های درمانی و کاربردی داشته باشند. کودکان، سالمندان و بیماران با مشکلات روانشناختی از جمله گروه هایی هستند که میزان تبعیت از درمان در میان آنها پایین است. نتیجه گیری بر اساس نتایج حاصل، پزشکان و متخصصان باید با بکارگیری و اجرای مدل های تبعیت از درمان به تقویت آن در بیماران کمک کنند، چرا که عدم توجه به این پدیده به خصوص در برخی از گروه ها با پیامدهای منفی فردی و اجتماعی بسیاری همراه خواهد بود.

مقدمه مطالعات قبلی ارتباط میان پلی مورفیسم ژن PPARα و بیماری های عروق کرونر (CAD)و آترواسکلروز به اثبات رسیده است و نشان داده شده که بیماری های عروق کرونر به طور مستقیم با میزان کلسیفیه شدن عروق کرونری (CAC) ارتباط دارد. با این حال، ارتباط میان پلی مورفیسم ژن PPARα و CAC مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف این پژوهش، بررسی ارتباط احتمالی بین پلی مورفیسم ژن PPARα و CAC در بیماران عروق کرونر بود. روش کار 90 بیمار عروق کرونر و 90 نفر کنترل در این مطالعه ثبت نام کرده اند. آنژیوگرافی توموگرافی کامپیوتری (CT)برای همه موارد انجام شد و CAC کرونری چپ (left coronary)، عروق اصلی چپ (left main coronary)، عروق راست (right coronary) و سرخ رگ های سیرکومفلکس (circumflex arteries) مورد بررسی قرار گرفت. پلی مورفیسم ژن PPARα توسط تکنیک PCR-RFLP مورد بررسی قرار گرفت و ارتباط احتمالی میان پلی مورفیسم PPARα و CAC در بیماران عروق کرونر و کنترل های سالم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تفاوت قابل توجهی بین فراوانی آلل ها (G, C) یا ژنوتیپ (GG, GC) میان دو گروه به ترتیب (43/0=p؛ 9/28%=GC؛ vs 1/70 %=GG)، (52/0=p، 4/15 % =C. vs%6/84 =G) وجود نداشت. اختلاف معناداری بین ژنوتیپ یا فراوانی الل ها در بیماران یا کنترل های سالم با میزان کلسیفیه شدن عروق کرونر وجود نداشت (41/0=p). نتیجه گیری با توجه به نتایج این مطالعه، ارتباط معناداری میان فراوانی آلل ها و ژنوتیپ ها با میزان CAC در بیمارانCAD وجود نداشت.

مقدمه تا کنون روش های درمانی متعددی برای درمان بیماری دیابت پیشنهاد شده است، اما این که کدام یک از این روش ها با توجه به شرایط بیمار، کارایی بیشتری دارد، هنوز به روشنی مشخص نشده است. لذا، هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر سه روش مصرف دارچین، تمرینات هوازی و ترکیب آنها بر گلوکز و انسولین ناشتای خون و مقاومت به انسولین مردان دیابتی نوع II بود. روش کار در این پژوهش که به صورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجام شد، 56 مرد دیابتی به طور تصادفی به 4 گروه مصرف دارچین (14 نفر)، تمرین هوازی (14 نفر)، ترکیبی (14 نفر) و کنترل (14 نفر) تقسیم شدند. گروه دارچین روزانه 6 کپسول 500 میلی گرمی دارچین به مدت 8 هفته مصرف کردند، گروه تمرین هوازی هفته ای 3 جلسه به مدت35 تا 45 دقیقه و با شدت60 تا 70% ضربان قلب بیشینه در 8 هفته تمرین کردند، و گروه ترکیبی به طور همزمان به تمرین هوازی و مصرف دارچین پرداختند. متغیرها در ابتدا و پس از 8 هفته مداخله اندازه گیری شد. مقایسه درون گروهی با آزمون t همبسته و مقایسه بین گروهی با تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) انجام شد. نتایج در هر سه گروه مداخله؛ گلوکز، انسولین ناشتای خون و مقاومت به انسولین در مقایسه با گروه کنترل کاهش معناداری داشت (05/0>p). ولی در مقایسه بین گروهی تفاوت معناداری در کاهش گلوکز ناشتای خون و مقاومت به انسولین مشاهده نشد. نتیجه گیری مصرف دارچین، تمرین هوازی و روش ترکیبی می تواند روی کاهش گلوکز، سطح انسولین و مقاومت انسولینی اثرات مثبتی داشته باشد.

مقدمه به کار گیری علم اقتصاد در برنامه ریزی برای هزینه های ارائه خدمات درمانی، جزء جدانشدنی سیاست های نظام سلامت است. به منظور اجراء یک برنامه اقتصادی صحیح، ارائه دهندگان و دریافت کنندگان این خدمات باید اطلاعات کافی درباره ی مولفه های اقتصادی در این زمینه داشته باشند. هدف ما از این مطالعه، بررسی سطح آگاهی دستیاران گروه کودکان از جنبه های اقتصادی درمان می باشد. روش کار مطالعه ی حاضر از نوع مقطعی می باشد و بر روی کلیه ی دستیاران گروه کودکان دانشگاه علوم پزشکی مشهد در بهار 1394 با پرسشنامه ای حاوی 19 سوال که روایی آن توسط اساتید گروه دانشگاه علوم پزشکی مشهد و پایایی آن توسط ضریب آلفای کرونباخ تایید شد، در حیطه اقتصاد درمان انجام گردید. نتایج در مورد درصد پرداخت بیمه برای خدمات بستری و سرپایی در هر حیطه درمانی حداکثر 10% پاسخ صحیح داشتند، همچنین 24% از این افراد در مورد هزینه شب تخت بخش عمومی و 2% آن ها مبلغ شب تخت بخش مراقبت ویژه را درست عنوان کردند. هیچ یک هزینه ی صحیح ایمونوگلوبین وریدی را نمی دانستند. 5% از هزینه ی صحیح یک نسخه ی شایع اطلاع داشتند. در سوالات هزینه ی خدمات، نمرات دستیاران محاسبه و از ضعیف تا عالی تقسیم بندی گردید که 93% ضعیف و 7% متوسط بودند. براین اساس میانگین نمرات دستیاران بر حسب سال دستیاری اختلاف معنی داری نداشت(441/0=p). نتیجه گیری این مطالعه نشان می دهد که اطلاعات دستیاران از هزینه های مراقبت از سلامت ناکافی است واین مساله ارتباطی با سنوات تحصیلی ندارد. بنابراین پیشنهاد می شود مداخلاتی جهت ارتقاء سطح اگاهی دستیاران انجام شود.

مقدمه بروسلوز یکی از بیماری های عفونی مشترک بین انسان ودام است که همچنان در کشور ما یک معضل بهداشتی محسوب می شود. با توجه به این که شهرستان فسا جزء مناطق با شیوع بالا این بیماری می باشد، مطالعه حاضر با هدف بررسی وضعیت اپیدمیولوژیک بروسلوز طی سال های 96-1388 انجام شد. روش کار پ‍ ژوهش حاضر به صورت مقطعی انجام شد. اطلاعات مربوط به بیماری بروسلوزیس از معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی فسا اخذ شد. داده ها کد گذاری و جهت تجزیه و تحلیل وارد نرم افزار SPSS نسخه 22شدند. از شاخص های فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد و نتایج در قالب جدول و نمودار ارایه شد. نتایج بیشترین فراوانی مربوط به سال 88 با 67 مورد (8/17%) وکمترین فراوانی مربوط به سال96 با 25 مورد (6/6%) بود. از این میان 343مورد (2/91%) بیماری جدید گزارش شد و بقیه شکست درمان و یا عود بیماری بودند. همه بیماران ایرانی و بیشتر آن ها از گروه مردان بودند. میانگین سنی افراد مبتلا 31/8± 15/34 سال بود. بیشترین شغل مرتبط با این بیماری دامداری وکشاورزی با فراوانی37%(139مورد) و پس از آن خانه داری با فراوانی9/26%(101مورد)بود. اغلب شرکت کنندگان ساکن روستا بودند. نتیجه گیری نتایج مطالعه نشان داد که روند بروز بیماری کاهشی بوده است. ولی این بیماری هنوز یک مشکل بهداشتی در شهرستان است که نیازمند آموزش و همکاری بین بخشی برای کنترل بیماری می باشد.

مقدمه هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر مداخله نوروفیدبک بر میزان توجه و تمرکز، مشکلات رفتاری و سازگاری هیجانی-اجتماعی کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/ فزون جنبشی بود. روش کار طرح پژوهش شبه آزمایشی، در قالب پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری مورد مطالعه دراین پژوهش را، تمامی کودکان 6تا12ساله مبتلا به نارسایی توجه/فزون جنبشی و والدین آنها تشکیل دادند که در منطقه 2 شهر تهران که جهت درمان و راهنمایی های لازم در سال 2016-2017 به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی مراجعه نمودند که نمونه ای به تعداد 40 نفر به صورت نمونه گیری هدفمند و داوطلبانه به شیوه گمارش تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه تخصیص داده شدند. تشخیص اختلال نارسایی توجه / فزون جنبشی با استفاده از فهرست بازبینی مصاحبه بالینی بر اساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی، ویرایش پنجم، 2013و مصاحبه تشخیصی توسط روان پزشک انجام شد و همچنین از آزمون عملکرد پیوسته رزولد و همکاران (1956)، سازگاری دانش آموزان سینها و سینگ (1993) و سیاهه رفتارکودک آخنباخ در مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. آموزش نوروفیدبک به تعداد 20 نفر در طول 20جلسه و هر هفته سه جلسه در گروه آزمایشی انجام شد. برای این افراد در این پژوهش از محاسبات آمار توصیفی و استنباطی تحلیل کوواریانس با استفاده از نرم افزار آماری SPSS استفاده شد. نتایج یافته های بدست آمده نشان داد اثربخشی مداخله نوروفیدبک بر کاهش مشکلات کودکان ADHD در سه زمینه موثر بوده است (001/0>P). نتیجه گیری بر اساس یافته های این پژوهش نوروفیدبک یک روش درمانی مناسب در درمان مشکلات توجه و کاهش علائم نارسایی توجه/فزون جنبشی در کودکان 6تا 12سالADHD است.

مقدمه اسپورهای قارچی هوا برد منابع آلودگی مهمی در اتاق عمل و بخش های مراقبت ویژه بیمارستان ها می باشند. هدف از این مطالعه، بررسی میزان و تنوع آلودگی های قارچی فرصت طلب در هوای اتاق های عمل عمل بیمارستان های مشهد بوده است. روش کار این مطالعه مقطعی در13 بیمارستان مشهد که اجازه مطالعه را به گروه تحقیق دادند درسال های 97-1396 انجام شد. ازهوای تمام 104 اتاق عمل موجود در 13 بیمارستان به روش پلیت باز نمونه برداری به عمل آمد. پس از 7-10 روز کلنی های رشد کرده قارچ های رشته ای توسط روش های متداول و ملکولی تعیین توالی شناسایی شدند. در این مقاله با توجه به اهداف مجله دانشکده پزشکی بیشتر به جنبه های عمومی و بیمارستانی و نتایج روش های متداول پرداخته شده است. نتایج مر بوط به آزمایشات ملکولی و تعیین توالی در مقاله دیگری ارائه خواهد شد. نتایج با استفاده از نرم افزار spss نسخه 16تجزیه و تحلیل شد. نتایج در این مطالعه کلنی های قارچی رشد کرده در 403 پلیت شمارش و شناسایی گردیدند. گونه های آسپرژیلوس و پنی سیلیوم، بیشترین میزان آلودگی و آلترناریا کمترین میزان آلودگی را در اتاق های عمل داشتند. آسپرژیلوس فلاووس شایع ترین گونه آسپرژیلوس در بین سایر قارچ ها بود. بیمارستان های شماره 3 و11 به ترتیب دارای بیشترین و کم ترین آلودگی قارچی بودند. نتیجه گیری آلودگی با قارچ های هوا برد در اتاق های عمل بیمارستان های مشهد وجود دارند که می تواند برای بیماران نقص ایمنی یک عامل خطر باشد آسپرژیلوس فلاووسگونه غالب در بین قارچ های فرصت طلب موجود در هوای اتاق های عمل می باشد. با توجه به اینکه اکثر قارچ ها با روش های ضد عفونی مقاوم هستند، تحقیق بیشتری برای یافتن روش مناسب جهت کم کردن بار آلودگی قارچی در هوای اتاق عمل توصیه می شود.

مقدمه اختلال اضطراب، اختلالی جدی است که دیگر فرایندهای روان شناختی، ارتباطی، اجتماعی و هیجانی افراد را نیز با آسیب مواجه می سازد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف انطباق و بررسی روایی تجربه دوره کوتاه مدت آموزش کارکردهای اجرایی (STEP) در مبتلایان به اختلال اضطراب انجام گرفت. روش کار در این پژوهش از روش پژوهش موردمنفرد با طرح A-B استفاده شد. چهار فرد 23-19 سال بر اساس روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. شرکت کنندگان پژوهش قبل از اجرای مداخله به پرسشنامه اضطراب حالت-صفت (اسپیلبرگر، 1970)، آزمون کارکردهای اجرایی ویسکانسین (ری نولدس و هارتون، 2008) و پرسشنامه تنظیم هیجانی (گروس و جان، 2003) به عنوان ابزارهای پژوهش پاسخ دادند. پس از اندازه گیری خط پایه، مداخله آموزشی کارکردهای اجرایی استپ (کانتور و همکاران، 2014) در قالب 12 جلسه با محتوای حل مسئله، تنظیم هیجان و توجه به چرخه ایجاد هیجان، اجرا و پس از آن مرحله پس آزمون اجرا شد. یافته های این پژوهش بر اساس تحلیل دیداری و شاخص های آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج طی تحلیل دیداری نمودار داده ها، آموزش کارکردهای اجراییدر مورد هر چهار آزمودنی اثربخش بود. بدین صورت که این درمان توانسته منجر به کاهش اضطراب حالت-صفت و بهبود کارکردهای اجرایی و تنظیم هیجانی افراد مبتلا به اختلال اضطراب شود. نتیجه گیری نتایج حاصل از پژوهش حاکی از احتمال سودمندی آموزش کارکردهای اجراییبر اضطراب حالت-صفت، تنظیم هیجانی و کارکردهای اجرایی افراد مبتلا به اختلال اضطراب بود که مبتنی بر این یافته، می توان از این مداخله در جهت کاهش اضطراب حالت-صفت و بهبود تنظیم هیجانی و کارکردهای اجرایی افراد مبتلا به اختلال اضطراب بهره برد.