مجله علوم پایه پزشکی ایران
سال:1382 | دوره:6 | شماره:3 (پیاپی 19) |تعداد مقالات:10

ژیاردیازیس یک عفونت پروتوزوآیی روده باریک است که توسط لامبلیا ایجاد می شود و اغلب بدون نشانه بالینی میباشد. ژیاردیا در سراسر دنیا با شیوع 2 تا 20 درصد پراکندگی دارد و ایران هم یکی از مناطق اپیدمیولوژیک این بیماری میباشد و در بسیاری از مناطق ایران این بیماری شایع است. انسان میزبان طبیعی ژیاردیا لامبلیا میباشد و عفونت ژیاردیازیس در کودکان به ویژه گروه سنی 6 تا 10 سال شایع تر از بالغین است. انتقال کیست انگل از طریق آلودگی غذا، آب یا از شخصی به شخص دیگر صورت میگیرد. درمان دارویی و پیشگیری از انتقال کیست از روشهای کنترل این بیماری میباشد. داروهای شیمیایی مورد استفاده دارای طیف وسیعی از عوارض جانبی میباشند و در کودکان تحمل دارویی بسیار کم میباشد. در این مطالعه اثرات عصاره مایع حاصل از افشردن پیاز سه گونه گیاهی از جنس آلیوم (سیر، پیاز و موسیر) که به عنوان مواد خوراکی استفاده میشوند، در از بین بردن کیست ژیاردیا در محیط In vitro به روش بینگهام انجام شد و اثرات این مواد در از بین بردن کیست ژیاردیا در دمای 4 و 24 درجه سانتی گراد و زمانهای 30 دقیقه، 1، 2 و 3 ساعت آزمایش شده و نتایج حاصله با استفاده از برنامه کامپیوتری SPSS/PC مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از نمونه ها، 250 کیست شمارش و نتایج میزان کشندگی هر ماده به صورت زیر ثبت شده است: 1- سیر دارای میانگین کشندگی 107.5±34.1 و مقدار آن 43.2 درصد میباشد، 2- پیاز دارای میانگین کشندگی 9.88±102.83 و مقدار آن 40.80 درصد میباشد، 3- موسیر دارای میانگین کشندگی 4.80±84.66 و مقدار آن 33.6 درصد می باشد، 4- کنترل دارای میانگین کشندگی 9.45±26.72 و مقدار آن  9.0درصد میباشد.در تمامی موارد مقدار P کمتر از0.05 می باشد (P<0.05) . همچنین بیشترین اثر کشندگی در زمان 3 ساعت و دمای 24 درجه سانتی گراد به دست آمد. نتیجه کلی این پژوهش نشان می دهد که این مواد خوراکی طبیعی دارای اثرات کشندگی بر روی کیستهای ژیاردیا می باشند.

این مطالعه برای ارزیابی تکنیک رنگ آمیزی AgNOR (rgyrophilic organizer region protein) در افتراق سلولهای مزوتلیال تحریکی از سلولهای بدخیم در افیوژنهای سروز انجام شده است. نقاط AgNOR در 66 نمونه سیتولوژی که به صورت تصادفی انتخاب شدند، شمرده و به این صورت تقسیم شد: 50 نمونه از بیماران سیتولوژی خوشخیم و 16 نمونه با سیتولوژی بدخیم. پارامترهای بررسی شده شامل متوسط تعداد نقاط AgNOR در هسته یکصد سلول و درصد هسته های که 1، 2، 3، 4 و 5 یا بیشتر نقاط AgNOR در هر سلول دارند، بود.شمارش متوسط AgNOR در سلولهای بدخیم به طور واضحی بیشتر از سلولهای مزوتلیال تحریکی بود. نتیجه اینکه رنگ آمیزی AgNOR یک روش آسان و ارزان برای افتراق سلولهای مزوتلیال تحریکی از سلولهای بدخیم در مایعات افیوژن است.

اینترلوکین4  (IL-4)سایتوکاینی با فعالیت پلئوتروپیک بوده و عمدتا توسط لنفوسیتهای T کمک کننده (T helper lymphocyte) سنتز میشود. از جمله مهمترین اثرات آن بر سلولهای مختلف میتوان از القای لنفوسیتهای B انسان در جهت تولید  IgEو IgG4 و افزایش مولکولهای سطحی سلول از جمله MHC بر روی لنفوسیتهای B و ماکروفاژها نام برد که این پدیده منجربه افزایش ظرفیت عرضه آنتی ژن در آنها می شود. IL-4 همچنین به عنوان یک فاکتور رشد لنفوسیتهای T به تنهایی و یا با دیگر ستیوکاین ها مانند IL-2 در رشد و نگهداری رده های سلولهای لنفوسیتی T در کشت سلولی کاربرد قابل توجهی دارد. منبع تهیه اولیه این سایتوکاین لنفوسیتهای T تحریک شده میباشد. تحقیقات متعددی در مورد استخراج ژن IL-4 و بیانcDNA در سیستمهای بیان ژنی مختلفی از قبیل E.coli، مخمر و اخیرا سلول پستانداران انجام پذیرفته است و در نتیجه با تکثیر هر کدام از این سیستمهای بیان میتوان سایتوکاین نوترکیب مورد نظر را به دست آورد. استخراج و تعیین مشخصات اینترلوکین 4 انسانی توترکیب که در رده سلولی CHO بیان شده باشد، تا کنون گزارش نشده است. لذا در این تحقیق سعی شده تا با استفاده از سلول پستانداران (CHO) حاوی ژن IL-4 (به عنوان سیستم بیان) و رشد آن در in vitro،  IL-4انسانی نوترکیب و تهیه و پس از خالص سازی، تعیین خصوصیت گردد. سیستم بیان مورد استفاده در این مطالعه، سلول تخمدان هامستر چینی (Chines Hamster) بود که با استفاده از cDNA ژن hIL-4 به داخل آن ترانسفکت شده بود. همچنین برای تهیه آنتی بادی نیز از سلول هیبریدومای ترشح کننده آنتی بادی ضد IL-4 استفاده شد. پس از کشت این سلولها، آنتی بادی ضد IL-4 از محلول رویی کشت هیبریدوما به وسیله پروتیین A خالص و به ژل فعال شده سفاروز متصل گردید و ژل کروماتوگرافی میل ترکیبی ساخته شد. سپس کارآیی روش کروماتوگرافی میل ترکیبی برای جداسازی IL-4 نوترکیب از رویین کشت حاوی پروتیینهای مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. از این ستون کروماتوگرافی با میل ترکیبی و دارای لیگاند آنتی IL-4 جهت خالص سازی rhIL-4 استفاده شد. برای بررسی خلوص و شناسایی IL-4 نوترکیب به دست آمده از روش SDS-PAGE و وسترن بلاتینگ استفاده شد. در SDS-PAGE نمونه خالص شده باندی با وزن مولکولی حدود 27 کیلو دالتون را نشان داد. سپس با انتقال این باند به کاغذ نیتروسلولز و با استفاده از آنتی بادی ضد IL-4 و کونژوگه Anti-mouose متصل به HRP آزمایش وسترن بلاتینگ انجام شد. این آزمایش حضور rIL-4 در باند خالص شده را تایید می کند.

در مطالعه قبلی نشان دادیم که تیموکینون، ماده موثره موجود در دانه های سیاهدانه (Nigella sativa)، دارای اثر ضدتشنجی میباشد. در این مقاله، مکانیسم اثر ضدتشنجی تیموکینون را مورد بررسی قرار داده ایم. از آنجایی که تداخل تیموکینون با بعضی از گیرنده های اوپیوییدی به اثبات رسیده است، از نالوکسان، به عنوان آنتاگونیست رقابتی گیرنده های اوپیوییدی استفاده کرده و نقش این گیرنده ها را در اثرات ضدتشنجی تیموکینون مورد مطالعه قرار دادیم. در آزمون پنتیلن تترازول (PTZ)، نالوکسان با دوزip  و0.3 mg/kg  توانست تاخیر در شروع تشنج و کوتاه شدن مدت زمان تشنج ناشی از تاثیر تیموکینون (40 و 80 میلی گرم بر کیلوگرم) را به طور کامل مهار کند. براساس این نتایج، تیموکینون اثر ضد تشنجی خود را به طور عمده با تحریک گیرنده های اوپیوییدی در سیستم اعصاب مرکزی اعمال میکند.

توان یادگیری و قدرت حافظه از ویژگیهای بارز انسان است و برای ادامه حیات و گذران زندگی عادی و پیشرفتهای علمی او ضرورتی اجتناب ناپذیر دارد و لذا داروهای متعددی از قدیم الایام به منظور تقویت حافظه مورد استفاده بشر قرار میگرفته است. در این پژوهش اثر مصرف کندر در دوره شیردهی بر افزایش قدرت یادگیری و حافظه نوزادان نر موش صحرایی (رت) به روش آزمون یادگیری احترازی فعالی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعه، نشان می دهد که قدرت یادگیری در مراحل پیش یادگیری(Prelearning)  و پس یادگیری (Postlearning) و همچنین حافظه های کوتاه مدت و بلند مدت در رتهای نر بالغی که مادران آنها در دوره شیردهی به مدت 3 هفته و به طور روزانه یک میلی لیتر عصاره آبی حاوی 20 میلی گرم کندر به صورت خوراکی دریافت کرده اند نسبت به حیواناتی که مادران آنها در این دوره آب مقطر دریافت کرده بودند، افزایش معنی داری نشان می دهد P<0.003) و P<0.027 به ترتیب برای Prelearning و Postlearning و P=0.000 و P=0.000 برای حافظه های کوتاه مدت و بلند مدت). یافته های این پژوهش، تاثیر مثبت کندر را بر قدرت یادگیری و حافظه نسل بعدی رت از طریق شیردهی نشان می دهد.

از سه سویه باسیلوس در دسترس، با استفاده از روشهای همولیز در محیط آگار خون دار و تولید کف در کشت مایع نوترینت براس، جهت تولید بیوسورفکتنت استفاده شد. باسیلوس سابتیلیس 6633 ATCC به عنوان سویه مناسب و برتر انتخاب و در محیط نوترینت براس رشد داده شد و تولید بیوسورفکتنت هر 24 ساعت به کمک شاخص های امولسیون سازی و کشش سطحی مایع رویی کشت ارزیابی گردید. سپس سویه برگزیده در محیطهای مختلف برای بازده تولید بیشتر رشد داده شد. بهترین محیط کشت مایع، محیط برین هارت اینفیوژن براس همراه با یون های آهن و منگنز بود. پس از جداسازی جسم میکربی با سانتریفوژ، بیوسورفکتنت از مایع رویی کشت با روشهای رسوب گیری با اسید و استخراج با دی کلرومتان و کریستاله شدن مجدد جمع آوری گردید. غلظت بحرانی تشکیل میسل و توانایی سورفکتین برای همولیز گلبول های قرمز با چند سورفکتنت صناعی شامل سدیم دودسیل سولفات (SDS)، بنزآلکونیوم کلراید(BC) ، تترادسیل تری متیل آمونیوم برماید (TTAB) و هگزادسیل تری متیل آمونیوم برماید (HTAB) بررسی و مقایسه گردید. حداکثر از همولیتیک برای همه این عوامل فعال سطحی در بالای غلظت بحرانی تشکیل میسل بود. اثر همولیتیک سورفکتنت های صناعی بیش از بیوسورفکتنت تولید شده توسط باسیلوس سابتیلیس 6633 ATCC بود. از این رو بیوسورفکتنت به دست آمده از باسیلوس سابتیلیس میتواند به عنوان یک عامل فعال سطحی مناسب به علت سمیت پایین روی غشاهای سلولی مورد توجه قرار گیرد.

یک گروه از ادجوانتهای قوی الیگوداکسی نوکلئوتایدهای (ODNs) سنتیک حاوی جفت باز CpG هستند. تقریبا در تمام گزارشهایی که در مورد استفاده CpG ODN و آنتی ژن منتشر شده است، شکل محلول این ادجوانت و آنتی ژن استفاده شده است. مشخص شده است که تجویز همزمان CpG ODN و آنتی ژن به یک سلول ارایه دهنده آنتی ژن (APC) پاسخ ایمنی علیه آن آنتی ژن را افزایش میدهد. هدف این مطالعه انکپسولاسیون همزمان توکسویید کزاز (TT) و CpG ODN درون میکروسفرPLGA (Poly(lactide-co-glycolide)  و بررسی پاسخهای ایمنی به دست آمده در اثر تجویز همزمان این دوصورت انکپسوله در یک میکروسفر است.2 Lf توکسویید کزاز و 4 میکروگرم CpG - ODN به صورت زیرجلدی به صورتهای زیر به گروه های چهارتایی از موش تزریق شد: TT (1) و CpG - ODN به صورت انکپسوله همزمان درون یک میکروسفر، TT (2) انکپسوله درون میکروسفر، TT (3) انکپسوله همراه با محلول CpG - ODN (غیرانکپسوله)، (4) محلول TT وCpG - ODN ، (5) محلولTT ، TT (6) جذب شده بر روی آلوم (واکسن معمول). سلولهایT  جدا شده از موشهای گروه 1 تکثیر بسیار بالایی از سلولهای T (ضریب تکثیر = 45 در آزمون تکثیر سلولهای (T و همچنین تیتر بالایی از اینترفرون (2694.7±41.1 pg/ml) γ نشان دادند که به صورت معنی داری بالاتر از گروه های دیگر بود. سرم جدا شده از موشهای این گروه نیز تیتر بسیار بالایی ازIgG  ضدتوکسویید کزاز نشان دادند (end point titer=2560000) که 16 برابر بیشتر از گروه ایمن شده با محلول TT و CpG-ODN بود. همچنین تیتر IgG1، IgG3 و IgG2b به دست آمده از گروه 1 به میزان قابل ملاحظه ای بالاتر از گروه های دیگر بود. قابل توجه این که پاسخ ایمنی ایجاد شده در موشهای تزریق شده با واکسن جذب شده بر روی آلوم بسیار کمتر از گروه 1 بود.این مطالعات به وضوع نشان میدهد که تجویز همزمان TT و CpG-ODN به صورت انکپسوله در یک میکروسفر ایجاد ایمنی بسیار بالایی از نوع IgG2b) Th1، IgG3، (INF-γ و همچنین (IgG1) Th2 می نماید. برایند پاسخ ایمنی بیشتر متمایل به سمت Th1 بود. این نتایج حاکی از این بود که تجویز همزمان CpG-ODN و آنتی ژن به صورت انکپسوله در یک میکروسفر در مقایسه با تجویز محلول این دو، کارآیی بیشتری در تحریک پاسخ ایمنی دارد.

نایکنواختی در ارسال RF یکی از مهمترین عوامل ایجاد نایکنواختی در تصاویر MRI بوده و در مطالعات کمی MRI یک عامل مهم به شمار میرود. بخشی از این نایکنواختی مشخصه ذاتی کویلهای RF بوده و بخشی دیگر ناشی از برهم کنش میدان RF با ماده مورد تصویربرداری است. در این مقاله به کمک روشی که قبلا توسط همین گروه مطرح شده بود، نایکنواختی میدانRF  ارسالی یک کویل حجمی سر در دو فانتوم روغن و آب و همچنین در شرایط in vivo مغز اندازه گیری و با هم مقایسه شده اند. نتایج نشان می دهند در اثر امواج ایستای کوتاهتر حاصل از RF، نایکنواختی RF در فانتوم آب با دی الکتریک 80، بیشتر از مقدار نایکنواختی در فانتوم روغن با دی الکتریک 5 است، لذا بهتر است از موادی با دی الکتریک کمتر استفاده گردد. از طرفی نشان داده شده است که مقدار نایکنواختی RF در فانتوم آب حتی از نایکنواختی B1 ارسالی در شرایط in vivo نیز بشتر است. شکل نایکنواختی نشان میدهد که در شرایط آزمایش، هم در فانتوم آب و هم در شرایطin vivo ، اثر موجهای ایستا غالب است، که میتواند باعث تخمین بیش از اندازه حقیقی در پارامترهای نایکنواختی RF و تصویر شوند که باید در ساخت فانتومهای بهینه در MRI مد نظر قرار گیرند.

زنجیره های کربوهیدراتی گلیکوکونجوگیتهای، واقع در سطح سلولها و ماتریکس خارج سلولی، و به ویژه قندهای آنها نقش کلیدی در بسیاری از اعمال بیولوژیک دارند. یکی از این قندهای انتهایی اسیدسیالیک میباشد که مولکول بزرگی بوده و خواص شیمیایی متفاوتی دارد. توزیع مولکولهای این کربوهیدرات در عناصر عصبی روده و بقیه بخش های لوله گوارش مورد توجه کمتری قرار گرفته است. برشهای پارافینی 5 میکرونی در معرض (Triticum vulgaris) WGA قرار داده شدند تا توزیع اسیدسیالیک و N - استیل گلوکز آمین در جدار روده بالغ مشخص شود. یافته های ما حاکی از واکنش شدید تمام عناصر عصبی لوله گوارش از جمله شبکه های عصبی اورباخ با WGA بود. کریپتهای کولون، به ویژه سطح سلول های بازال نیز با این لکتین واکنش شدید نشان دادند. ممکن است اسیدسیالیک در نواحی که واکنش دیده شد، میان کنش بین سلولی در سطح میکروسکوپی را تسهیل کند. دراین نواحی همانطور که قبلا هم گزارش شده، با افزایش سن و یا در فرآیندهای پاتولوژیک تغییرات مولکولی رخ میدهد. بار منفی شدید اسیدسیالیک، ناحیه بیولوژیکی مناسبی فراهم میکند که واکنش های مولکولی در ضمن اعمال سیستم عصبی روده ای انجام پذیرد. تحقیقات بیشتری در زمینه سایر گلیکوکونجوگیت ها در شرف انجام است.

انتامبا دیسپار آمیبی غیربیماری زا و فاقد قدرت تهاجم بافتی است که ساکن روده بزرگ انسان میباشد. این آمیب از نظر مرفولوژی کاملاً شبیه گونه بیماریزای انتامبا هیستولیتیکا است. تشخیص آزمایشگاهی این دو آمیب از همدیگر از لحاظ بالینی و در مطالعات اپیدمیولوژی دارای اهمیت زیادی است. به منظور بررسی تیتر آنتی بادی علیه آمیبیاز، سرم 60 نفر از مبتلایان به انتامیا دیسپار و 32 فرد فاقد هر گونه آلودگی انگلی، با روش IFA مورد بررسی قرار گرفت. 100% افراد شاهد سالم و 96.7% مبتلایان به انتامبا دیسپار تیترهای 1:40 و پایین تر داشتند. میانگین تیتر در هر دوگروه کمتر از 1:10 محاسبه گردید. آزمون آماری کای اسکوئر (Chi-Squar) تفاوت معنی داری بین دو گروه نشان نداد. نتایج این بررسی نشان میدهد در افراد مبتلا به انتامبا دیسپار و افراد سالم میانگین تیتر آنتی بادی در برابر آمیبیاز شبیه هم و بسیار پایین تر از تشخیصی آلودگی به انتامبا هیستولیتیکا میباشد.