مجله علوم پایه پزشکی ایران
سال:1384 | دوره:8 | شماره:3 (پیاپی 27) |تعداد مقالات:13

انجام این مطالعه جهت شناسایی قند یا قندهای انتهایی شاخص در تکامل قسمت مرکزی غدد فوق کلیوی است. همچنین مشخص نمودن روزهای جنینی یا نوزادی که این قندها به عنوان فاکتور القایی در تکامل نقش دارند، هدف دیگر بررسی است.مواد و روش کاربرای بررسی از 12 سر موش ماده و 4 سر موش نر نژاد BALB/c استفاده شد. جنین ها در روزهای مختلف بارداری و نوزادان تا روز پانزدهم، بعد از فیکس شدن از آنها با روش های معمول بافت شناسی مقاطع در ناحیه غدد فوق کلیوی تهیه شد. تعداد جنین ها و نوزادان طبیعی بررسی شده 78 عدد بود. جهت شناسایی قندهای انتهایی از ردیابهای قندی شامل لکتینهای (Peanut agglutinin) PNA، VVA (Vicia villosa agglutinin)، (Grifonia simplciifolia-B4) GSA1-B4 استفاده شد. لکتین ها بعد از اتصال به قند انتهایی به وسیله رنگ (Diaminobenzidin) DAB شناسایی می شدند.نتایجدر روزهای مختلف جنینی از روز سیزدهم تا تولد و تا روز پانزدهم نوزادی، سلولهای بخش مرکزی غده فوق کلیوی فقط با لکتین PNA واکنش دادند. در آزمایش با لکتین های دیگر که از برشهای متعدد و در روزهای مختلف جنینی و نوزادی همانند آزمایش با PNA استفاده شد، هیچ واکنشی در بخش مرکزی غده فوق کلیه مشاهده نگردید.نتیجه گیرییافته های این مطالعه نشان داد که قند انتهایی Gal-GalNAc که ویژه لکتین PNA است، در روزهای تکاملی فوق ظهور می یابد. لذا پیشنهاد می شود که در دوران فوق قند مذکور نقش کلیدی را در تکامل ناحیه مرکزی غده فوق کلیوی به عهده دارد.

ارتباط بین کم کاری تیرویید و تغییر در مقدار عناصر در بافت های مختلف حیوان و انسان در مطالعات بسیاری گزارش شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات کم کاری تیرویید بر عناصر معدنی در بافت های کلیه، کبد، قلب و عضله اسکلتی رت می باشد.مواد و روش کاردر این مطالعه تعداد 24 سر رت با سن حدود 3 ماه و وزن حدود 190-270 گرم انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. برای ایجاد کم کاری تیرویید در گروه تجربی به آب آشامیدنی حیوانات این گروه، پودر متی مازول (%0.03) اضافه شد و گروه شاهد آب شیر دریافت نمودند. در پایان هفته چهارم از سینوس غاری (چشم) رت های هر دو گروه خونگیری به عمل آمد و TT4 آن اندازه گیری شد. پس از اطمینان از کم کاری تیرویید در گروه تجربی حیوانات به مدت 3 هفته دیگر تیمار و در پایان هفته کشته شدند و بافتهای کبد، کلیه، قلب و عضله اسکلتی جدا و در فریزر -20°C نگهداری گردید. با استفاده از روش PIXE (Proton Induced X-ray Emission) مقدار عناصر Zn, Cu, Fe, Ca, K, P, Cl, S در بافتهای مذکور برای هر دو گروه بر حسب PPM تعیین و به صورت Mean ±SD محاسبه و با استفاده از آزمون t-test مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایجیافته های این پژوهش نشان می دهد که در گروه هیپوتیرویید: در بافت کلیه مقدار آهن (p=0.0302) و مس (p=0.0405)، در کبد میزان آهن (p=0.0425)، در عضله قلب مقدار کلر (p=0.032) و در عضله اسکلتی نیز میزان کلر (p<0.05)، همگی بطور معنی داری در مقایسه با گروه کنترل افزایش نشان می دهند. عناصر دیگر نیز در بافت های مورد مطالعه گروه هیپوتیرویید تغییراتی نشان می دهند که از نظر آماری معنی دار نیست.نتیجه گیرینتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که تغییرات وسیعی در مقدار عناصر در بافت های کلیه، کبد، عضله قلب و عضله اسکلتی رتهای هیپوتیرویید به وجود می آید که این تغییرات می تواند زمینه ساز علائم و نشانه های کلینیکی باشد که در کم کاریهای تیرویید به وجود می آید.

نتایج مطالعات قبلی پیشنهاد می کنند که در بیماری پریودنتیت مهاجم (Aggressive periodontitis) پاسخ بیش از حد شدید منوسیتها به فراورده های پلاک دندانی خصوصا اندوتوکسین باکتریهای گرم منفی و ترشح سطوح بالای سایتوکین های پیش التهابی ممکن است در پاتوژنز این بیماری نقش داشته باشند. با هدف ارزیابی این فرضیه، ما در این پژوهش اینترلوکین (IL-6)6 ترشح شده توسط منوسیتهای خون محیطی بیماران مبتلا به پریودنتیت مهاجم و افراد سالم را قبل و پس از تحریک با لیپوپلی ساکارید باکتری اشریشیا کلی (Escherichia coli LPS) ارزیابی نموده ایم.مواد و روشهادر این مطالعه، 15 بیمار مبتلا به پریودنتیت مهاجم بررسی و با 15 فرد سالم از نظر پریودنتالی مقایسه شدند به این ترتیب که پس از جدا کردن سلولهای لایه منونوکلئر خون محیطی افراد، سلولهای منوسیت از این لایه جدا شده و کشت داده شدند. پاسخ منوسیتها به لیپوپلی ساکارید (0.1 μg/ml) E-coli، قبل از تحریک با LPS و 6 ساعت پس از آن در این افراد با اندازه گیری میزان ترشح IL-6 تعیین شد. سطح IL-6 در سوپرناتانت (مایع رویی) توسط آزمایش ELISA (Enzyme Linked Immunosorbent Assay) اندازه گیری شد. جهت مقایسه داده ها از تستهای آماری ویلکاکسون و من ویتنی استفاده گردید.نتایجدر این مطالعه، در میزان ترشح پایه IL-6، قبل از تحریک با لیپوپلی ساکارید، تفاوت معنی داری بین گروه بیماران و گروه کنترل به دست نیامد (p=0.5) ولیکن پس از تحریک با LPS، تفاوت بین گروه بیماران و کنترل در حد نزدیک به معنی دار بودن قرار گرفت (p=0.07). هنگامی که مقایسه بین دو گروه براساس میزان افزایش تحریک پذیری در اثر اضافه شدن LPS انجام شد، آنگاه گروه بیماران به طور معنی داری افزایش بیشتری در تحریک پذیری منوسیت ها در مقایسه با گروه کنترل نشان دادند (p=0.029).نتیجه گیرییافته های این مطالعه نشان می دهند که افزایش پاسخ دهی ماکروفاژها، ممکن است عامل مهمی در پاتوژنز بیماری پریودنتیت مهاجم باشد. افزایش سنتز سایتوکاینها توسط منوسیتها در محل عفونت در پاسخ به حداقل تعداد باکتری می تواند موجب اثرات معنی دار موضعی و سیستمیک شود. یک پاسخ ایمنی بیش از حد می تواند اساس توجیه برای تخریب بافتی شدید، تحلیل استخوان و الگوی فامیلی و دیگر مشاهدات ایمونولوژیکی همراه با این بیماری باشد. مطالعات بعدی برای بررسی پاسخ منوسیتها پس از درمان نیاز است تا نقش این پدیده را در پاتوژنز پریودنتایتیس مشخص کند.

افسردگی پس از زایمان (Postpartum depression: PPD) شایعترین عارضه در تازه مادران است. با توجه به تاثیر تغییرات هورمون های استروژن، پروژسترون، بتا آندورفین ها، CRH و hCG در ایجاد PPD و با توجه به همبستگی بین جنسیت جنین و بعضی از هورمونهای مادر، مساله تاثیر جنسیت جنین بر PPD از طریق مکانیسمهای هورمونی مطرح است. به دلیل مداخله فاکتورهای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی در بروز این بیماری، بررسی ارتباط بین جنسیت و تعداد نوزادان با PPD در جامعه انسانی مشکل است. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین جنسیت و تعداد نوزادان با رفتارهای شبه PPD در موش صحرایی می باشد.روش کاردر این مطالعه شدت رفتارهای شبه PPD در 30 موش صحرایی Wistar با استفاده از تست شنا (Forced Swim Test: FST) مورد بررسی قرار گرفت. رفتارهای مشاهده شده در این تست مثل افزایش مدت عدم تحرک و کاهش رفتارهای فعال (مدت شنا، تقلا و دفعات غواصی) نشانه افسردگی است. در روزهای سوم و چهارم پس از زایمان موشهای مادر در تانک شنا قرار گرفتند و رفتارهای آنها (مدت تقلا، شنا، عدم تحرک و دفعات غواصی) ثبت و اندازه گیری شد. برای بررسی ارتباط بین شدت رفتارهای شبه افسردگی با نسبت جنسیت (تعداد نوزادان نر/ تعداد نوزادان ماده) و تعداد کل نوزادان از روش آماری همبستگی دو متغیر (Pearson’s test) استفاده شد.نتایجنتایج نشان داد که افزایش تعداد نوزادان به صورت معنی داری همراه با افزایش مدت عدم تحرک بود p<0.05)، (r=0.641. افزایش تعداد نوزادان گرچه توام با کاهش مدت شنا، تقلا و دفعات غواصی بود ولی ارتباط بین آنها معنی دار نبود (p>0.05). بین نسبت جنسیت نوزادان و رفتارهای اندازه گیری شده در FST ارتباط معنی داری وجود نداشت (P>0.05).نتیجه گیرینتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که رفتارهای شبه PPD در موش صحرایی تحت تاثیر تعداد جنین قرار می گیرد ولی مستقل از نسبت جنسیت جنین است.

در این تحقیق اثرات عصاره های آبی، الکلی، استنی و اسانس سرشاخه های لاواندولا افیسینالیس (اسطوخودوس) در مدل های تشنج ناشی از پنتیلن تترازول و ماکزیمال الکتروشوک در موش سوری بررسی شده است.مواد و روش هااسانس اسطوخودوس به روش تقطیر با بخار آب و عصاره های آبی، الکلی، استنی به روش سوکسله یا پرکولاسیون تهیه شدند. زمان شروع و شدت هر تشنج و زمان مرگ، پس از الکتروشوک یا تزریق پنتیلن تترازول در موش ثبت شد.نتایجاسانس در دوزهای 400 mg/kg و 200 درصد مرگ، تعداد و شدت حملات ناشی از پنتیلن تترازول (90 mg/kg) را کاهش داد. این اثرات ضدتشنجی قابل مقایسه با اثرات داروی استاندارد اتوسوکسماید بود. عصاره آبی تا دوز 800 mg/kg در مدل پنتیلن تترازول موثر نبود. عصاره های استنی و الکلی در دوز 800 mg/kg به ترتیب باعث افزایش زمان مرگ و کاهش تعداد کل حملات ناشی از پنتیلن تترازول شدند. در مدل ماکزیمال الکتروشوک فقط دوز 400mg/kg اسانس اثر داشت که این اثر در مقایسه با داروی استاندارد فنی تویین کمتر بود. نتیجه گیرینتایج نشان می دهد که قدرت اثر ضد تشنج اسانس اسطوخودوس نسبت به سایر عصاره های این گیاه بیشتر است و احتمالا بر صرع ابسانس موثر است.

ایسکمی کلیوی علت اصلی نارسایی حاد کلیوی می باشد. تولید رادیکالهای آزاد اکسیژن و متعاقب آن اکسیداسیون ماکرومولکول های سلولی همانند چربیهای غیر اشباع موجود در غشاهای سلولی، پروتیین ها و اسیدهای نوکلییک از وقایع کلیدی در جریان فرآیند ایسکمی - رپرفیوژن و آسیب اکسیداتیو می باشند. نشان داده شده است که زعفران اکسیژن رسانی بافتی را افزایش می دهد و همچنین دارای اثرات جمع کنندگی رادیکال های آزاد بوده و می تواند استرس اکسیداتیو ناشی از ترکیبات ژنوتوکسیک را مهار نماید، بنابراین در این مطالعه سعی شد اثر سافرانال (ماده موثره موجود در کلاله زعفران) بر روی میزان لیپید پراکسیداسیون و تغییرات هیستوپاتولوژیک به دنبال آسیب ایسکمیک - رپرفیوژن (IRI) در کلیه رت بررسی گردد.مواد و روش کاربه منظور ایجاد آسیب ایسکمیک - رپرفیوژن، کلیه چپ در معرض 60 دقیقه ایسکمی گرم و به دنبال آن 90 دقیقه رپرفیوژن قرار گرفت. سافرانال با دوزهای 0.1 ml/kg، 0.25 ml/kg و 0.5 ml/kg به صورت داخل صفاقی و نرمال سالین )به عنوان کنترل منفی، 10 ml/kg به صورت داخل صفاقی( بلافاصله قبل از القا ایسکمی به حیوانات تجویز شدند. در گروه نرمال سالین در مقایسه با گروه sham افزایش معنی داری در میزان لیپید پراکسیداسیون مشاهده گردید 379.2 nmol/g در مقابل 119.7 nmol/g، (p<0.001. سافرانال سطح لیپید پراکسیدها را متعاقب آسیب ایسکمیک به صورت معنی داری کاهش داد 110.6 nmol/g) در مقابل 379.2 nmol/g، p<0.001 با دوز (0.5 ml/kg. یافته های هیستوپاتولوژیک نیز نشان داد که میزان آسیب ایجاد شده به دنبال فرایند ایسکمی- رپرفیوژن کلیوی در گروه سافرانال در مقایسه با گروه کنترل کمتر می باشد.نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان می دهد که سافرانال دارای اثرات محافظتی بر روی لیپید پراکسیداسیون در جریان فرآیند ایسکمیک - رپرفیوژن در کلیه رت می باشد.

تریامسینولون یک داروی ضد التهاب غیر استروییدی می باشد که در درمان بسیاری از بیماریهای التهابی پوست استفاده می شود. لیپوزوم ها وزیکولهای میکروسکوپی هستند که از دو لایه های فسفولیپیدی تشکیل شده اند. و حاوی فازهای آبی می باشند. هدف این مطالعه تهیه لیپوزوم های حاوی تریامسینولون و مقایسه کارآیی آن نسبت به پماد موضعی موجود در بازار می باشد.مواد و روش کاردر این مطالعه لیپوزوم های حاوی 0.1 درصد تریامسینولون با روش ذوب کردن (fusion) با استفاده از لستین و کلسترول و مواد جذب افزا تهیه شد. تعیین درصد بارگیری تریامسینولون در لیپوزوم ها به روش اسپکتروسکوپی UV انجام گرفت. اندازه لیپوزوم ها به روش میکروسکوپی تعیین شد. اثر ضد التهابی فرآورده های لیپوزومی حاوی تریامسینولون با روش "ایجاد ادم در گوش موش با زایلن" بررسی شد و با نمونه های پماد تجاری موجود در بازار مقایسه گردید.نتایجاز بین فرآورده های لیپوزومی مختلف تهیه شده حاوی تریامسینولون دو فرمولاسیون پایدار و قابل قبول از نظر درصد بارگیری، اندازه و عدم رسوب تریامسینولون حاصل شد. فرآورده لیپوزومی شماره 1 فاقد ماده جذب افزا و فرآورده لیپوزومی شماره 2 حاوی ماده جذب افزا بود. محدوده اندازه ذره ای این دو فرآورده لیپوزومی 2 تا 5 میکرون بوده و درصد بارگیری به ترتیب 80.33±3.51 و 90.50±2.78 درصد به دست آمد. مطالعات ایجاد ادم در گوش موش با زایلن نشان داد که هم پماد تجاری و هم لیپوزوم های حاوی تریامسینولون به طور بارزی (p<0.01) باعث کاهش ادم حاصل از استعمال زایلن در گوش موشها در مقایسه با گروه کنترل (لیپوزوم خالی) می شود. درصد مهار ادم گوش حاصل از زایلن در مقایسه با گروه کنترل (لیپوزوم خالی) برای گروه های پماد تجارتی تریامسینولون، لیپوزوم حاوی تریامسینولون شماره 1 و لیپوزوم حاوی تریامسینولون شماره 2 به ترتیب 44±6.0، 71±6.4 و 78±5.4 بود. هر دو فرآورده لیپوزومی به طور بارزی (p<0.05) اثرات مهاری بیشتری نسبت به نمونه پماد تجاری از خود نشان دادند.نتیجه گیرینتایج نشان می دهد که فرم های لیپوزومی تریامسینولون سبب ایجاد اثرات ضد التهابی بیشتر در مقایسه با نوع پماد موجود در بازار می شود. بنابراین برای ایجاد اثرات مشابه انواع پماد تریامسینولون موجود در بازار، نیاز به غلظت کمتری از تریامسینولون در فرم لیپوزوم می باشد که خود کاهش عوارض جانبی احتمالی را به دنبال خواهد داشت.

شیوع لنفوم هوجکین از نظر سنی، جنسی، نژادی، موقعیت جغرافیایی و وضعیت اقتصادی - اجتماعی و همچنین در تیپ های مختلف بافتی بسیار متغیر است. اخیرا مطالعات متعددی در کشورهای مختلف جهان به وسیله تکنیکهای جدیدتر مثل ایمنوهیستوشیمی (IHC) و واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) برای هر چه آشناتر شدن با پاتوژنز این نئوپلاسم انجام شده است. ویروس اپشتاین بار (EBV) با شیوع بالا در نمونه های لنفوم هوجکین کشف شده است )حدود %50-40 در کشورهای توسعه یافته و تا %95 نمونه های بیماری در کشورهای در حال توسعه(. طبق شواهد موجود تیپ بافتی با سلولاریتی مخلوط (MC) Mixed Celluarity لنفوم هوجکین بیشترین میزان همراهی و تیپ بافتی اسکلروز گرهی (NS) Nodular sclerosis کمترین میزان همراهی با ویروس EBV را دارد. با توجه به موقعیت جغرافیایی ایران و در دسترس نبودن تحقیق مستند مشابه طبق بررسی های ما، مطالعات در این زمینه لازم به نظر می رسد.مواد و روش کاردر این مطالعه جهت بررسی ارتباط بین عفونت EBV و پارامترهای سن، جنس و تیپ هیستولوژیک لنفوم هوجکین از روش ایمنوهیستوشیمی با به کارگیری از آنتی بادی علیه آنتی ژن (LMP-1) Latent Membrane Protein-1 ویروس EBV استفاده شد. 30 نمونه برش پارافینی نمونه های لنفوم هوجکین انتخاب و پس از رنگ آمیزی واکنش ایمنی سیتوپلاسمی مثبت سلولهای رید - اشتنبرگ (RS) بررسی شد.نتایجاز بین 30 نمونه مطالعه شده در این تحقیق تنها دو نمونه برای مارکر EBV ایمنوراکتیو نبود که هر دو مورد مذکر بالغ با تیپ بافتی NS بودند.بنابراین در نمونه های ما، فراوانی %93 در همراهی با EBV مشاهده شده که از نظر تیپ بافتی لنفوم هوجکین مشابه نتایج تحقیقات قبلی بوده و موارد مثبت در بین اطفال محتمل تر از افراد بالغ به نظر رسید. همچنین احتمال غالب بودن جنس مونث نیز در موارد مثبت همراه با EBV در نظر قرار گرفت. البته این مطالعه به عنوان یک تحقیق پایه pilot study جهت تایید کامل نیازمند مطالعات بعدی با نمونه های بیشتر می باشد.نتیجه گیریبه نظر می رسد ویروس EBV یک فاکتور مهم اتیولوژیک لنفوم هوجکین، به خصوص در کشورهای در حال توسعه مثل ایران و به ویژه در اطفال می باشد.

این تحقیق به منظور ارزیابی روش کروماتوگرافی میل ترکیبی جهت جداسازی پروتیین نورآمینیداز (NA) جهت تهیه آنتی سرم اختصاصی نورآمینیداز در خرگوش صورت پذیرفت.مواد و روش کاربه این منظور ویروس آنفلوانزای طیور (A/chicken/Iran/259/1998/(H9N2)) ابتدا در حفره آلانتوییک تخم مرغهای جنین دار 10 روزه تلقیح گردید. به سوسپانسیون به دست آمده پلی اتیلن گلیکول 6000 اضافه گردید. به منظور تخلیص ویروس، نمونه تغلیظ شده بر روی گرادیانت سوکروز با شیب 30-60 درصد انتقال داده شد. جداسازی پروتیین های سطحی هماتوگلوتینین (HA) و NA از پوشش خارجی توسط دترجنت تریتون X-100 صورت پذیرفت. سپس با روش کرماتوگرافی میل ترکیبی و با استفاده از N-(p-aminophenyl) اگزامیک اسید، NA تخلیص گردید. فراکسیونهای دارای فعالیت NA و بدون فعالیت HA با هم مخلوط گردید. به منظور تهیه آنتی سرم، پروتیین تخلیص شده همراه با ادجوانت فروند در فواصل سه هفته به خرگوش تزریق گردید. سرم حیوان هفت روز بعد از آخرین تزریق برای ارزیابی در AGP اخذ گردید. نتایجآنالیز نمونه های حاصل از کروماتوگرافی در SDS-PAGE نشان داد که نمونه به دست آمده حاوی نورآمینیداز بوده و عاری از سایر پروتیین های ویروسی است. میزان فعالیت نورآمینیداز استخراج شده برابر 3.8×104 واحد NA بود. فعالیت آنزیمی نورآمینیداز در دمای بالای 48 درجه سانتیگراد کاهش چشمگیری را نشان داد. همچنین NA خالص شده در این تحقیق واکنش آنتی بادی مناسب و لازم را در AGP ایجاد نمود. آزمایش AGP با پروتیین خالص HA تحت تیپ H9N2 بیانگر وجود خط رسوبی بین HA و آنتی سرم NA نبود.نتیجه گیریبا توجه به میزان خلوص و قدرت آنزیمی بالای نور آمینیداز و اختصاصی بودن آنتی سرم به دست آمده، می توان به استفاده از این روش جهت تهیه آنتی سرم اختصاصی NA از تحت تیپهای مختلف ویروس آنفلوانزا و استفاده از آنها در آزمایشهای تشخیصی امیدوار بود.