این مقاله در ارتباط با جنبه های تاریخی نابرابری مردان و زنان در مسیرهای شغلی است. مقاله حاضر یک چشم انداز متفاوت را در مورد تحقیقات جاری در رابطه با پیشرفت زنان در مورد آن چه حوزه کاری مردان قلمداد می شود ترسیم می کند. مقاله حاضر با این نظرگاه موافق نیست که پیشرفت زنان در حوزه های کاری غیر سنتی باید باعث نگرانی و توجه مشاورین شغلی شود. در واقع نقش مشاورین شغلی پیشبرد تساوی حقوق زنان و مردان و ترویج مشاغل غیر سنتی بین زنان و دختران است. بحث این مقاله بر اساس 3 حوزه منطقی زیر است:1- تفاوت تبعیض نیست.2- نگرش های شخصی و شرایط محیطی، برای مثال، علایق، توانایی ها، استعدادها، نیروهای بالقوه، ارزش ها، سطح تحصیلات و دیگر موارد از این دست، بعلاوه فرصت های محیطی شخص تعیین کننده های مقدماتی انتخاب شغلی و تصمیم گیری هستند.3- در راهنمایی و مشاوره شغلی هویت جنسی نباید به چالش کشیده شود یا به عنوان مانعی در انتخاب شغل در نظر گرفته شود، اما باید به عنوان یک متغیر از متغیرهای تفاوت های فردی مورد توجه قرار گیرد.