مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اردبیل
سال:1387 | دوره:8 | شماره:1 (پیاپی 27) |تعداد مقالات:20

زمینه و هدف: با توجه به اینکه داکریوسیستیت مزمن یکی از علل شایع اشک ریزش و ترشح چرکی بوده و از درمانهای اصلی آن جراحی داکریوسیستورینوستومی (DCR) می باشد و با توجه به اینکه استفاده روتین از لوله سیلیکون در اعمال جراحی DCR برای کاهش عود مورد بحث می باشد. این تحقیق با هدف تعیین میزان موفقیت عمل DCR با لوله سیلیکون در بیماران مبتلا به داکریوسیستیت و عوامل مرتبط با بیماری انجام شد.روش کار: تحقیق بروش توصیفی- مقطعی انجام و طی آن کلیه افرادی که از اول فروردین 1380 تا آخر اسفند 1383 در بیمارستان های سینا و علوی اردبیل تحت عمل جراحی DCR با لوله سیلیکون قرار گرفته بودند با تماس یا پیگیری از منزل جهت معاینات بعد از عمل مراجعه و نتایج حاصله از نظر آماری مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در 102 بیمار از 189 بیمار با سابقه عمل جراحی، که جهت پیگیری مراجعه نمودند، از نظر بیشترین شیوع علایم، اشک ریزش و ترشح چرکی 55.6% و در رتبه بعدی اشک ریزش به تنهایی 29.1% قرار داشت. شیوع عمل در زنان 74.1% بیشتر از مردان 25.9% بوده و درگیری یکطرفه 97.3% شایعتر از درگیری دو طرفه می باشد. بیشترین شیوع سنی در عمل 30-60 DCR سالگی بوده موفقیت عمل DCR با لوله سیلیکون 82.3% می باشد موفقیت عمل DCR در مردان 85.7% اندکی بیشتر از زنان 81.5% بوده و متوسط سن بیماران با عمل DCR موفق بیشتر از متوسط سن بیماران با عمل DCR ناموفق می باشد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر میزان بهبودی در موارد درگیری یکطرفه بطور معنی داری از موارد دوطرفه بیشتر می باشد و همچنین میزان موفقیت بعد از عمل در افرادیکه شکایت اولیه آنها به تنهایی ترشح چرکی بوده بطور معنی داری از افرادیکه شکایت اولیه آنها اشک ریزش و با اشک ریزش همراه با ترشح چرکی بوده بیشتر بوده است. همچنین بنظر می آید استفاده روتین از لوله سیلیکون در اعمال جراحی DCR تاثیری در افزایش میزان بهبودی و کاهش عود بیماری نداشته باشد که البته برای اثبات این موضوع نیاز به مطالعات بیشتر بصورت آینده نگر می باشد.

زمینه و هدف: از مهمترین چالش ها در قرن اخیر کاهش بار آسیب ها خواهد بود. در کشور ما نیز اگر چه در دهه اخیر بیماری های مربوط به عفونت های تنفسی و اسهال علل شایع مرگ و میر در کودکان کمتر از 6 سال بوده است اما در همین سالها آسیب ها نیز از علت های شایع مرگ در کودکان محسوب می شوند. بر اساس اطلاعات موجود، سوختگی ها به تنهایی 75 درصد از آسیب های ناشی از حوادث خانگی در کودکان قبل از سنین مدرسه در نقاط روستایی استان اردبیل را بخود اختصاص داده است.مواد و روش ها: این مطالعه بصورت مورد- شاهدی طراحی و اجرا شده است. جامعه مورد مطالعه، کودکان زیر شش سال مناطق روستایی شهرستان اردبیل بوده که با استفاده از آمار و اطلاعات موجود در مرکز بهداشت استان انتخاب شدند. تعداد افراد مورد مطالعه در گروه مورد 145 نفر و در گروه شاهد 289 نفر بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 11 انجام گرفته است.یافته ها: در گروه مورد تنها 6.8% از مادران تحصیلات دانشگاهی داشته اند و در گروه شاهد نیز 12 درصد از مادران دارای تحصیلات دانشگاهی بودند. از نظر زیربنای منزل، زیربنای آشپزخانه، نسبت زیربنای آشپزخانه به منزل و میانگین زیربنای منزل برای هر فرد خانوار اختلاف معنی دار آماری مشاهده نگردید. از نظر وسیله مورد استفاده خانواده برای گرمایش تفاوتی بین دو گروه مشاهده نگردید. در هر دو گروه تنها در حدود یک سوم موارد فضای مستقل برای پخت و پز وجود داشته و در سایر موارد، این کار عمدتا در راهرو یا اتاق نشیمن انجام می گرفته است. درصد حضور کودکان در آشپزخانه در هنگام آشپزی در گروه مورد 76.7 درصد و در گروه شاهد 70.9 درصد بود. در مورد دسترسی اطفال به وسایل آتش زا مانند کبریت و فندک بین گروه مورد و شاهد اختلاف معنی دار آماری وجود داشت (P=0.013). بطوری که 80% از کودکان مورد به وسایل آتش زا دسترسی داشتند. این میزان در گروه شاهد 69 درصد بود. در مورد میانگین دفعات استفاده از چراغ نفتی یا گاز پیک نیک برای تهیه چای و غذا نیز بین گروه مورد و شاهد اختلافی مشاهده نگردید.نتیجه گیری: شانس احتمالی بروز سوختگی در کودکان در سنین مدرسه در خانوارهایی که کبریت و لوازم آتش زا را در محل دور از دسترس کودکان نگه داری می کنند 1.8 برابر کمتر است.

زمینه و هدف: بروسلوز یکی از شایعترین بیماری های مشترک بین انسان و دام است و بروسلوز انسانی در تمام نقاط ایران آندمیک می باشد. تعداد بیماران ثبت شده در سال 1988، هفتاد یک هزار و 51 نفر (132.4 در هر صد هزار نفر) بود. بدلیل اینکه گونه های بروسلا باکتری های درون سلولی اختیاری می باشند تعداد محدودی آنتی بیوتیک بر این ارگانیسم ها موثر می باشند. مطالعه حاضر با هدف بررسی حساسیت آنتی بیوتیکی 47 سویه بروسلا ملی تنسیس جدا شده از نمونه های بالینی انجام شده است.روش کار: حساسیت آنتی بیوتیکی 47 سویه بوسلا ملی تنسیس جداشده از نمونه های بالینی در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت. حداقل غلظت مهاری (Minimal Inhibitory Concentration) MIC مواد ضدمیکروبی مورد آزمایش توسط روش ترقیق آگار دایلوشن (Agar Dilution) اندازه گیری شد. مقادیر MIC90 و MIC50 حداقل غلظت، آنتی بیوتیک در نظر گرفته شد که در آن غلظت به ترتیب رشد 90% و 50% سویه ها مهار گردید. جهت تفسیر نتایج از معیارهای (Committee for Clinical Laboratory Standards National) NCCLS برای باکتری های کند رشد استفاده شد.یافته ها: تتراسیکلین MIC50:0.13)، میکروگرم/ میلی لیتر (MIC90:0.25 و استرپتومایسین MIC50:0.003) میکروگرم/ میلی لیتر (MIC90:0.25 حداقل غلظت مهاری را در آزمایشگاه بر علیه سویه های بروسلا ملی تنسیس داشتند. نور فلوکساسین بیشترین مقدار MIC90 را نشان داد (8 میکروگرم/ میلی لیتر). حساسیت بیش از نیمی از سویه های بروسلا نسبت به ریفامپین کاهش یافته بود. (مقدار حداقل غلظت مهاری 2 میکروگرم/ میلی لیتر).نتیجه گیری: سویه های بروسلا در آزمایشگاه نسبت به اکثر آنتی بیوتیکهایی که در درمان بروسلوز به کار میروند حساس می باشند. در ایران برای آنتی بیوتیک هایی که بر علیه گونه های بروسلا به کار می روند مقاومت قابل ملاحظه ای مشاهده نگردید، با وجود این، از آنجاییکه ریفامپین برای درمان بیماریهای شایعی چون سل بطور وسیع مورد استفاده قرار میگیرد. باید الگوی حساسیت منطقه ای ریفامپین بصورت دوره ای مورد بررسی قرار گیرد.

زمینه و  هدف: همانطور که طول عمر افراد افزایش می یابد، اهمیت رفتارهای ارتقا دهنده سلامت نیز، با توجه به حفظ کارکرد و استقلال افراد و افزایش کیفیت زندگی آنها، روز به روز بیشتر آشکار می شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین رفتارهای ارتقا دهنده سلامت و کیفیت زندگی در سالمندان انجام گرفته است.روش کار: این مطالعه از نوع همبستگی بود که بر روی 410 نفر از سالمندان منطقه غرب شهر تهران انجام گرفت. روش نمونه گیری از نوع چند مرحله ای بود و از ابزار پژوهش شامل چک لیست مربوط به رفتارهای ارتقا دهنده سلامت و گونه فارسی پرسشنامه The Short Form Health Survey (SF12) جهت بررسی کیفیت زندگی استفاده شد. اطلاعات مربوط به واحدهای مورد پژوهش از طریق مصاحبه گردآوری شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون تی تست استفاده شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین کیفیت زندگی و رفتارهایی نظیر انجام ورزش یا پیاده روی مصرف شیر، لبنیات و غذاهای گوشتی، مصرف میوه و سبزیجات تازه، مصرف غذای کم نمک، مصرف غذای کم چرب، کنترل وضعیت سلامت و کنترل فشارخون ارتباط معنی داری وجود داشت (p<0.05). بطوریکه سالمندان دارای میانگین نمره کیفیت زندگی بالاتر، رفتارهای انجام ورزش یا پیاده روی، مصرف شیر، لبنیات و غذاهای گوشتی و مصرف میوه و سبزیجات تازه و سالمندان دارای میانگین نمره کیفیت زندگی پایین تر، رفتارهای مصرف غذای کم نمک، مصرف غذای کم چرب، کنترل وضعیت سلامت و کنترل فشارخون را بیشتر رعایت کرده بودند.نتیجه گیری: با توجه به تفاوت معنی داری که بین رفتارهای ارتقا دهنده سلامت و کیفیت زندگی سالمندان مشاهده شد و از آنجا که کیفیت زندگی در این دوران می تواند براحتی مورد تهدید قرار گیرد، در نظر داشتن رفتارهای ارتقا دهنده سلامت در سالمندان از اهمیت بالقوه ای برخوردار است. لذا توصیه می شود برنامه ریزی هایی در جهت افزایش مشارکت اجتماعی، بهبود خدمات پزشکی و بهداشتی و ارایه خدمات مشاوره در جمعیت سالمندان مدنظر قرار گیرد.

زمینه و هدف: اهمیت دادن به امر تحقیقات و افزایش پژوهش در هر کشور سبب توسعه و پیشرفت شده، خودکفایی و استقلال واقعی را برای آن کشور به ارمغان می آورد. اولین گام برای سامان بخشیدن به امر پژوهش در جامعه دستیابی به درکی درست از توانمندی ها، امکانات موجود و نیز پی بردن به نقاط ضعف و قوت تحقیقاتی آن می باشد. این پژوهش نیز در این راستا طراحی و انجام شده است.روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- مقطعی است که به منظور تعیین نگرش اعضای هیات علمی دانشگاه های استان اردبیل در مورد تحقیق و موانع انجام پژوهش از دیدگاه آنان از طریق نمونه گیری آسان انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه حاوی دو بخش شامل مشخصات فردی- اجتماعی پنج بخش (موانع شخصی، موانع درون سازمانی، موانع برون سازمانی، عوامل ماهیتی و نگرش به تحقیق) بود و با استفاده از نرم افزار SPSS/PC و آمار توصیفی تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که در حوزه موانع شخصی، مشغله کاری بیش از حد با میانگین 2.75±2.48، در حوزه موانع درون سازمانی، پایین بودن حق التحقیق نسبت به زمان صرف شده با میانگین 2.70±0.56، در حوزه موانع برون سازمانی، بی تاثیر بودن نتایج تحقیق در تصمیم گیری مدیران با میانگین 2.81±0.44، در حوزه عوامل ماهیتی تحقیق، ظریف و حساس بودن تحقیق علمی با میانگین 2.8±1.17، و در حوزه نگرش اعضای هیات علمی به تحقیق، انجام پژوهش جهت ارتقا و پیشرفت جامعه ضروری است با میانگین 4.72±0.53 بیشترین نمرات را کسب کردند.نتیجه گیری: عوامل متعدد نظیر موانع شخصی، درون سازمانی، بیرون سازمانی و عوامل ماهیت و نگرش به تحقیق در دیدگاه اعضای هیات علمی از موانع تحقیق، می باشند.

زمینه و هدف: عوامل زیادی بر روی ایجاد فیبروز کبدی دخالت دارند، یکی از این فاکتورها، ابتلا به هپاتیت ب است. هدف از انجام این پژوهش بررسی تغییرات پارامترهای آهن سرم در بیماران با فیبروز کبدی ناشی از ویروس هپایت ب بود.روش کار: 50 بیمار فیبروز کبدی با هپاتیت ویروسی ب و 26 نفر کنترل، بدون ابتلا به فیبروز کبدی، طی سالهای 1382 الی 1383 وارد مطالعه و میزان آهن، TIBC و فریتین سرم با استفاده از کیت بیوشیمیایی استاندارد اندازه گیری شدند. برای مقایسه نتایج دو گروه از روش آماری Student t-test استفاده شد و با در نظر گرفتن مقدار p<0.05 اختلاف دو گروه معنی دار تلقی شد.یافته ها: مقدار فریتین در سرم بیماران فیبروز کبدی با هپاتیت ویروسی ب در مرد و زن بترتیب 243.7±16.7 و 238.7±13.9 میکروگرم در لیتر در مقایسه با گروه کنترل مرد و زن به ترتیب 198.5±14.3 و 182.7±14.3 میکروگرم در لیتر افزایش داشت، اما مقدار آهن سرم و TIBC در دو گروه بیمار و کنترل اختلاف آماری معنی داری نداشتند.نتیجه گیری: افزایش فریتین سرم با درجه شدت فیبروز کبدی ناشی از عفونت با هپاتیت ب ارتباط معنی دار و مستقیم داشت. بررسی تغییرات فریتین سرم در شناسایی فیبروز کبدی می تواند کمک کننده باشد.

زمینه و هدف: بیماری فرو رفتن ناخن به علت گوشه کردن صفحه ناخن در نسج نرم اطراف ناخن ایجاد می شود. به علت شیوع بالای بیماری و نیز عود بالای آن بعد از درمانهای معمول، روش درمانی ماتریسکتومی با فنول 88% با الکتروکوآگولاسیون مورد مقایسه قرار گرفت.روش کار: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی انجام شده و در آن 30 بیمار مبتلا به بیماری ناخن فرو رفته دو طرفه که به درمانگاه پوست بیمارستان امام خمینی شهر اردبیل از آبان سال 1384 لغایت شهریور 1385 مراجعه کرده بودند تحت درمان قرار گرفتند. در هر بیمار در یک طرف درگیری ماتریسکتومی با فنول و در طرف دیگر الکترو کوا گولاسیون اعمال شد.روش گردآوری اطلاعات با تهیه پرسشنامه و سپس پی گیری بیماران به مدت 6 ماه بود. داده ها بعد از جمع آوری وارد کامپیوتر شده و در نرم افزار آماری SPSS با استفاده از روش آمار توصیفی و تحلیلی در قالب جداول و نمودار و آزمون کای دو و فیشر آنالیز شدند.یافته ها: میانگین سنی بیماران 24.56±5.40 سال بود. نسبت زن به مرد 3 به 2 بود و محل ناخن درگیر در تمام بیماران انگشت شست پا بود. بیشترین تعداد بیماران سطح تحصیلی ابتدایی (33.3%) داشتند. در موقع مراجعه 18 نفر عفونت ثانوی 8 ,(%60) نفر آبسه 13 ,(%26.7) نفر بافت گرانولاسیون 43.3)%) در محل درگیری داشتند. انیکومایکوزیس در هیچ بیماری مشاهده نشد. زمان بهبودی در فنول 2 تا 4 هفته بود و عود و عارضه در فنول مشاهده نشد.از نظر زمان بهبودی بین دو روش درمانی فقط در دو هفته دوم تفاوت آماری معنی دار بود (p=0.001). ولی از نظر عود و عارضه تفاوت آماری معنی دار نبود.نتیجه گیری: روش ماتریسکتومی با فنول 88% نسبت به الکتروکواگولاسیون کاهش زمان بهبودی را دارد و برای درمان بیماران ارجح تر از الکتروکوتر می باشد.

زمینه و هدف: اختلال افسردگی بویژه در میان زنان در سنین باروری دارای شیوع نسبتا بالایی بوده و کیفیت ناتوان کننده دارد. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین عوامل مختلف مستعد کننده افسردگی پس از زایمان بود.روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بوده، که در آن 600 مادر مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی شهر تبریز مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار تحقیق، پرسشنامه ای مشتمل بر شش بخش مشخصات فردی، اجتماعی و مامایی مادر، تست اعتماد به نفس روزنبرگ، مقیاس سنجش استرس هلمز و پرسشنامه استاندارد افسردگی ادینبرگ بود که به وسیله مصاحبه ساختار یافته، توسط پژوهشگر تکمیل گردید. داده های بدست آمده از مطالعه بوسیله روشهای آماری توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم افزار SPSS 14/win مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: 34.7% مادران در این مطالعه دچار افسردگی (نمره بالای 12) بودند. نتایج پژوهش نشان داد که بین نارضایتی از ازدواج، نحوه روابط با مادر و مادر شوهر و خانواده همسر، نارضایتی از وضعیت شغلی و محل زندگی، ناخوشایند بودن تجربه بارداری، اقدام به سقط، ناخواسته بودن بارداری، عدم آمادگی پذیرش نوزاد، مشکلات شیردهی، افزایش میزان استرس و کاهش سطح اعتماد به نفس مادر با افسردگی پس از زایمان ارتباط آماری معنی دار وجود دارد.نتیجه گیری: شیوع بالای افسردگی پس از زایمان در این مطالعه نشان داده شد. همچنین تاثیر عوامل متعدد نظیر نارضایتی از ازدواج روابط با مادر و مادر شوهر و همسر خانواده همسر وضعیت شغلی و مشکلات مربوط به نوزاد با افسردگی مادر در ارتباط می باشد.

زمینه و هدف: دردهای زایمانی یکی از شدیدترین دردهایی است که زنان تجربه می کنند. درد شدید باعث ایجاد پاسخ های استرس شده و اثرات مضری بر مادر و جنین دارد. با توجه به اثرات سوء درد، این مطالعه برای تعیین اثر بخشی استفاده از روش خود تجویزی گاز انتونکس بر کاهش درد زایمان در مرحله اول و دوم و بررسی تاثیر آن بر روش و روند زایمان و همچنین آپگار نوزاد انجام شد.روش کار: در این مطالعه 120 زن باردار اول زای مراجعه کننده به بیمارستان 29 بهمن تبریز در مطالعه ای بالینی یک سو کور بصورت تصادفی شرکت کردند. در فاز فعال زایمان از گاز انتونکس و یا گاز اکسیژن استفاده شد. میزان شدت درد مادر سوال شده و بر اساس معیار آنالوگ نمره داده شد.یافته ها: بر اساس اطلاعات جمع آوری شده، فراوانی شدت درد در دو گروه گاز انتونکس و گاز اکسیژن از نظر آماری تفاوت معنی دار داشت. میانگین درد برای گروه گاز انتونکس در مرحله اول زایمان 5.93 و در مرحله دوم زایمان 5.82 و برای گروه گاز اکسیژن در مرحله اول زایمان 6.99 و در مرحله دوم 6.74 بود که تفاوت معنی دار وجود داشت. 41.7% مادران در گروه انتونکس درد شدید و 11.7% درد خیلی شدید داشتند در حالیکه در گروه اکسیژن 58.3% مادران درد شدید و 25% مادران درد خیلی شدید داشتند (p<0.001). بین روش زایمان، روند زایمان و آپگار نوزاد در دو گروه تفاوت معنی دار وجود نداشت.نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه گاز انتونکس در مقایسه با گاز اکسیژن شدت دردهای زایمانی را به میزان بیشتری می کاهد و در تخفیف دردهای زایمانی در مرحله اول و دوم زایمان موثر است.

بیماری هیداتید یک بیماری مشترک بین انسان و حیوان است. انسان توسط خوردن تخمهای انگل از طریق مواد غذایی مبتلا میشود. شایعترین محل کیست هیداتید در کبد (70%) و ریه (30-20%) بیماران می باشد، اما ممکن است در سایر ارگانهای بدن مثل مغز، قلب و استخوان در 10% موارد دیده شود. اغلب علایم بالینی وجود ندارد و بسیاری از کیستهای هیداتید به طور تصادفی در مطالعات تصویربرداری یافت می شوند.در این مقاله موردی از کیست هیداتید را گزارش می کنیم که بیماری با علایم نفخ، یبوست های مداوم و اتساع شکم همراه با معاینات بالینی نرمال که به درمانهای دارویی جواب نداده است و تحت بررسی تکمیلی شامل آندوسکوپی و CT اسکن قرار گرفته است که در CT اسکن توده ای با دانسیته پایین در قسمت راست شکم بین مزانتر روده کوچک، بدون ضایعات همراه در نواحی کبد و کلیه و طحال و پانکراس مشاهده شده است. بیمار جهت برداشت کیست مذکور کاندید لاپاراتومی شده است و در جراحی کیست هیداتید یافت شده است که با پاتولوژی تایید گشته است. البته در بررسی متون و مقالات توسط نویسنده گزارشات مشابه یافت نشد.

زمینه و هدف: کمبود ید یکی از مهم ترین عوامل تهدید کننده سلامت بشر می باشد که از ابتدایی ترین مرحله حیات، زندگی انسان را با خطراتی جبران ناپذیر مواجه می نماید که پس از ابتلا راهی برای نجات از عوارض آن وجود ندارد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر عوامل رطوبت و نور بر میزان پایداری ید در نمک های یددار و مقایسه آن با میزان استاندارد می باشد.روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی دوازده نمونه نمک توزیع شده در شهر دامغان بصورت تصادفی انتخاب گردید. تمام آزمایش ها در آزمایشگاه شیمیایی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی دامغان انجام شد. برای سنجش ید از روش تیتراسیون بر اساس متد فارماکوپه بریتانیا استفاده گردید. در این بررسی میزان ده گرم از انواع نمک های تصفیه شده و تصفیه نشده در شرایط نور، تاریکی، رطوبت و عدم رطوبت به مدت دو ماه نگهداری و بطور هفتگی مورد آزمایش قرار گرفتند. تحلیل آماری نتایج به روش تی زوج و ANOVA توسط نرم افزار SPSS انجام شد.یافته ها: نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که کاهش ید در تمام نمونه ها مشاهده شد و میزان کاهش آن در نمک های تصفیه شده در مقابل نور، تاریکی، رطوبت و عدم رطوبت به ترتیب 4.1, 1.5, 2.2 و 2.1 میلی گرم در لیتر می باشد. همچنین میزان کاهش ید در نمک های تصفیه نشده در مقابل نور، تاریکی، رطوبت و عدم رطوبت به ترتیب 5.35, 2.1, 3.4 و 2.6 میلی گرم در لیتر می باشد. علیرغم کاهش ید؛ میزان آن در حد قابل قبول (30-50 ppm) قرار داشت.نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان می دهد که میزان ناپایداری ید موجود در نمک های یددار در برابر تاریکی (1.9 ppm) کمتر از نور (3 ppm) بوده (p<0.09) و همچنین در نمک های تصفیه شده (2.75 ppm) نسبت به انواع تصفیه نشده (3.36 ppm) نیز کمتر می باشد (p<0.28). از طرفی ناپایداری ید در برابر رطوبت (4.93 ppm) نسبت به عدم رطوبت (2.43 ppm) بیشتر (p<0.006) بوده و این ناپایداری در نمکهای تصفیه نشده (3.97 ppm) بیشتر از انواع تصفیه شده (3.1 ppm) می باشد (p<0.28). همچنین میزان ناپایداری ید در برابر نور (3 ppm) کمتر از ناپایداری آن در برابر رطوبت (4.93 ppm) بوده است (p<0.05).

زمینه و هدف: لیشمانیوز احشایی (کالاآزار) بیماری عفونی خطرناکی است که در بیشتر مناطق ایران به صورت اسپورادیک و در بعضی از مناطق استان های اردبیل، آذربایجان شرقی، بوشهر و فارس به صورت آندمیک دیده می شود. این مطالعه با هدف ارزیابی و مقایسه روشهای سرولوژی ELISA, IFAT, DAT در تشخیص لیشمانیوز احشایی به دنبال یک بررسی سرواپیدمیولوژیک در شهرستان گرمی از استان اردبیل انجام گرفته است.روش کار: روش نمونه برداری به شکل خوشه ای و گروههای تحت مطالعه شامل بچه های زیر 12 سال و 10% بزرگسالان بوده است. در مجموع 1155 نمونه خون از افراد مذکور تهیه شد که با روش های سرولوژی آگلوتیناسیون مستقیم IFAT, (DAT) و ELISA به منظور اندازه گیری آنتی بادی ضد لیشمانیائی مورد آزمایش قرار گرفتند.یافته ها: با استفاده از روش 32 ,DAT نفر (%2.8) دارای آنتی بادی اختصاصی ضد لیشمانیا با عیار ³1:800 بوده و در کل نمونه ها 7 نفر (0.6%) با عیار ³1:3200 از نظر سرولوژی مثبت بودند. در تست IFA نیز 32 نفر (2.8%) دارای عیار ³1:40 بوده و در کل نمونه ها 6 نفر (0.52%) با عیار ³1:320 از نظر سرولوژی مثبت بودند. در تست 8 ELISA نمونه مثبت و بقیه منفی شدند.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که هر چند آزمونهای IFAT و ELISA جهت تشخیص بیماران مبتلا به کالاآزار از کارایی خوبی برخوردارند ولی نیازمند آزمایشگاه مجهز و پرسنل ورزیده می باشند در صورتی که DAT یک روش ساده، ارزان، بدون نیاز به تجهیزات پیچیده و قابل اجرا در مناطق آندمیک برای تشخیص لیشمانیوز احشایی و مطالعات سرواپیدمیولوژی بوده و می تواند جایگزین مطمئنی برای روشهای پرهزینه IFAT و ELISA باشد.

زمینه و هدف: خونریزی از عوارض شایع عمل لوزه می باشد که نیاز به کنترل دقیق در حین عمل دارد از روشهای مختلفی برای کنترل خونریزی استفاده می شود. در این مطالعه دو روش الکتروکواگولاسیون بای پولار و بخیه در شرایط یکسان مقایسه شده است و هدف یافتن تکنیک آسان، مطمئن و سریع برای کنترل خونریزی حین عمل لوزه می باشد.روش کار: مطالعه بطور آینده نگر از خرداد ماه 1383 تا مهرماه 85 بر روی 100 بیمار که کاندید عمل لوزه بودند انجام گرفت در عمل از الکتروکواگولاسیون بای پولار در یک طرف و بخیه در طرف دیگر استفاده نمودیم و طول مدت عمل، میزان خونریزی موقع عمل، درد بعد از عمل و خونریزی زودرس و دیررس بعد از عمل را در دو طرف مقایسه نمودیم. کلیه عملها توسط یک تیم و در شرایط یکسان انجام گرفته است اطلاعات بعد از جمع آوری با استفاده از نرم افزار SPSS 14 و آزمون های Per Test و Macnemar آنالیز گردید.یافته ها: مدت زمان عمل با الکتروکواگولاسیون بای پولار بطور متوسط 8.6 دقیقه برای یک طرف لوزه و برای سمت دیگر که بخیه زده شد بطور متوسط 11.3 دقیقه طول کشید. که 1.7 دقیقه در تکنیک الکتروکواگولاسیون بای پولار کمتر بود. (P<0.005) در مورد مقدار خونریزی در الکتروکواگولاسیون برای یک لوزه بطور متوسط 9.6 سانتی متر مکعب و برای طرف دیگر که بخیه زده شد 12.7 سانتی متر مکعب بود که 3.1 سانتی متر مکعب در روش بخیه بیشتر بود. (P<0.005) که نشانگر حجم بیشتر از دست دادن خون در بیماران بخیه زده شده در مقایسه با الکتروکواگوله شده بود. در 88 نفر هیچ تفاوتی بین شدت درد سمت سوچور شده با الکتروکوتر شده وجود نداشت و در هفت نفر درد در سمت سوچور شده بیشتر بود و در پنج نفر درد در سمت کوتر شده بیشتر بود. که با CI %95 تفاوتی در مقایسه با شدت درد حال از دو تکنیک وجود نداشت.نتیجه گیری: استفاده از الکتروکواگولاسیون نسبت به بخیه در کنترل خونریزیهای لوزه موثرتر و آسانتر و با سرعت عمل بیشتر همراه می باشد لذا استفاده از کوتر بای بودار در جراحی لوزه همه افراد بخصوص کودکان که حساسیت ویژه از نظر مدت بیهوشی و حجم خون از دست داده دارند توصیه می شود.

زمینه و هدف: برخی از مطالعات اثرات محافظت قلبی اتوموکسیر (Etomoxir) و رانولازین (Ranolazine) را در شرایط هیپوکسی و ایسکمی قلب نشان دادند. از آنجایی که تاکنون مطالعه مقایسه ای بر روی اثرات محافظتی اتوکوکسیر و رانولازین بر روی اندازه انفارکت در شرایط ایسکمی- رپرفیوژن انجام نشده است لذا اثرات آنها بر روی اندازه انفارکت قلب ایسکمیک رت مطالعه و مقایسه شدند.روش کار: قلب ایزوله شده رتها به 3 گروه تقسیم شده و با اتصال به دستگاه لانگندورف، با محلول کربس تغذیه شدند. گروه کنترل طی 30 دقیقه ایسکمی ناحیه ای و 120 دقیقه رپرفیوژن، محلول کربس معمولی و گروههای تست، محلول کربس حاوی 1 میکرومول اتوموکسیر و یا 20 میکرومول رانولازین دریافت داشتند. سپس قلب رتها با اوانس بلو رنگ آمیزی شده و متعاقب انکوباسیون با محلول 1 درصد تری فنیل تترازولیوم در فرمالین ثابت گردیدند. اندازه نواحی انفارکته با روش پلانیمتری کامپیوتری اندازه گیری شد.یافته ها: نتایج نشان داد که اتوموکسیر موجب کاهش معنی داری در وسعت ناحیه انفارکته می گردد. در گروه کنترل، اندازه انفارکت 46.3±2.9 درصد بود ولی در گروه دریافت کننده اتوکسیر، به 20.9±5 درصد کاهش یافت (p<0.01). پرفیوژن کربس حاوی رانولازین کاهش بیشتری در اندازه انفارکت ایجاد نمود (16.4±3.6 درصد). مقایسه آماری بین دو گروه مورد مطالعه، تفاوت معنی داری در کاهش اندازه انفارکت نشان نداد.نتیجه گیری: به نظر می رسد که اتوموکسیر (مهارکننده ورود اسیدهای چرب به میتوکندری ها) و رانولازین (مهار کننده بتا اکسیداسیون اسیدهای چرب در میتوکندری ها) احتمالا با افزایش غیرمستقیم اکسیداسیون گلوکز در زمان ایسکمی و رپرفیوژن موجب کاهش اندازه انفارکت می شوند. این مطالعه، اثرات محافظتی اتوموکسیر و رانولازین را بر روی کاهش اندازه انفارکت نشان داد بدون آن که تفاوت معنی داری در این اثرات با هم داشته باشند.