علوم کشاورزی ایران
سال:1384 | دوره:36 | شماره:2 |تعداد مقالات:25

یکصد و هفده جدایه قارچ Magnaporthe grisea ، عامل بیماری بلاست برنج، شامل 53 جدایه از نمونه های مناطق مختلف استان گیلان و 64 جدایه از نمونه های مزرعه آزمایشی موسسه تحقیقات برنج در رشت به منظور بررسی تنوع ژنتیکی قارچ بر اساس شناسایی گروههای سازگاری رویشی مورد مطالعه قرار گرفتند. گروههای سازگاری رویشی در این جمعیت ها با استفاده از جهش یافتگان فاقد قدرت استفاده از منبع نیترات شناسایی شدند. با استفاده از این روش سه گروه سازگاری رویشی به اسامی VCG2, VCG1 و VCG3 در جمعیت قارچ شناسایی شدند. گروه سازگاری رویشی VCG2 بیشترین فراوانی را در این مناطق نشان داد. بعد از آن، گروههای سازگاری رویشی VCG1 و VCG3 به ترتیب در مقام های دوم و سوم قرار گرفتند. در بین جدایه های بدست آمده از نمونه های مناطق مختلف استان، به ترتیب %55.76, %42.30 و %1.92 از جدایه ها در گروههای سازگاری VCG2, VCG1 و VCG3 قرار گرفتند. همچنین %60.93, %34.37 و %4.68 از جدایه های بدست آمده از نمونه های مزرعه آزمایشی به ترتیب به گروه های سازگاری VCG2, VCG1 و VCG3 تعلق داشتند. در مجموع، %58.62, %37.93 و %3.44 از کل جدایه های هر دو جمعیت به ترتیب در گروههای سازگاری رویشی VCG2, VCG1 و VCG3 گروه بندی شدند. جدایه های به دست آمده از ارقام خوش کیفیت و محلی شامل بینام، طارم مولایی و هاشمی اعضایی از هر دو گروه سازگاری رویشی VCG1 و VCG2 بودند، در حالی که اکثر جدایه های بدست آمده از ارقام خزر و حسنی متعلق به گروه سازگاری رویشی VCG2 بودند. این تحقیق نشان داد که جمعیت قارچ در استان از نظر ژنتیکی تنوع کمی دارد. علاوه بر آن، تعیین گروه های سازگاری رویشی می تواند روش مناسبی برای ارزیابی تنوع ژنتیکی قارچ باشد.

پینه های رویان زای حاصل از تخمکهای تلقیح نشده لیموآب شیراز روی محیط کشت موراشیگی و توکر (MT) به همراه 1000 میلی گرم در لیتر عصاره جو نگهداری شد. پینه های رویان زا در معرض پرتوتابی گاما در دوزهای مختلف 100, 80, 60 و 120 گری قرار گرفت. با استفاده از آزمون تترا زولیوم، بیشترین درصد زنده ماندن یاخته ها در دوز 60 گری به میزان 73.72 بود که با افزایش دوز گاما از درصد زنده ماندن یاخته ها کاسته شد. رویان زایی از پینه ها روی محیط کشت MT حاوی 1 میلی گرم در لیتر اسیدجیبرلیک (GA3) نتیجه داد. در این پژوهش پس از 8 ماه از کشت پینه ها و پرتوتابی، رویان زایی با مشکل مواجه شد در عین حال پینه ها عادت به رشد کرده بودند. تنش پینه ها در محیط کشت MT بدون قند طی 4 هفته و سپس انتقال به محیط کشت MT حاوی 1 mgl-1 GA3 رویان زایی را تحریک نمود. پس از 2 هفته از انتقال، به ازای هر 250 میلی گرم پینه حدود 150 رویان حاصل شد. افزودن مقادیر بالای تنظیم کننده های رشد GA3 و -6 بنزیل آمینوپیورین (BA) به پینه های عادت کرده، از رویان زایی جلوگیری نمود و سبب تولید مجدد پینه از شبه رویانها گردید. از پینه های پرتو دیده در دوزهای 60 و 100 گری، حدود 70 و 85 درصد رویان زایی نسبت به پینه های تیمار نشده کمتر بود و در دوز 120 گری رویان زایی رخ نداد. میزان فعالیت پراکسیداز پینه ها اندازه گیری شد. بیشترین میزان فعالیت پراکسیداز در پینه های تیمار نشده 1.72 بود که با افزایش دوز گاما میزان فعالیت پراکسیداز کاهش یافت.

شب پره برگخوار فرفیون، Simyra dentinosa Freyer حشره تک ‏خواری است که از گونه های علفی گیاهان متعلق به جنس فرفیونEuphorbia تغذیه می کند. زیست شناسی این حشره در شرایط آزمایشگاهی و صحرایی (سال1381-1382) در ارومیه مطالعه و پارازیتوئیدهای آن شناسایی شدند. بررسیها نشان داد که شب پره برگخوار فرفیون از برگ، جوانه و گل گونه های متعددی از علف های هرز جنس فرفیون تغذیه می کند. اولین حشرات کامل این شب پره در اواسط فروردین ماه زمانی که متوسط دمای روزانه به 10 درجه سانتیگراد رسید از پیله شفیرگی خارج و ظهور آنها تا اواخر اردیبهشت ادامه یافت. حشرات کامل در فاصله 2 تا 4 روز بعد از ظاهر شدن جفتگیری نموده و ماده ها در سطح زیرین برگ گیاهان میزبان تخمریزی نمودند. تخم ها به صورت دسته ‏ای و بسته به پهنای برگ در 4 تا 8 ردیف منظم قرار داده شدند. بیشترین تعداد تخم در هر دسته 381 عدد و میانگین آن 195 ± 45 عدد تعیین شد. میانگین میزان باروری در طول عمر حشره 520 ± 43 عدد محاسبه شد. دوره رشد جنینی در میانگین دمای روزانه 14.1 درجه سانتیگراد 21 تا 25 روز طول کشید. تعداد سنین لاروی 5 مرحله تعیین شد و سنین اول تا سوم دارای رفتار تجمعی هستند ولی لاروهای سنین چهارم و پنجم با ترک نمودن توده لاروی در اطراف پراکنده شده و از گیاهان میزبان مجاور بطور انفرادی تغذیه می کنند. کامل شدن دوره رشد لاروی در میانگین دمای روزانه 12.1 درجه سانتی‏گراد 26 ± 2 روز طول کشید و لاروهای کامل با ترک گیاه میزبان و تنیدن پیله ابریشمی محافظ به دور خود در لابلای بقایای گیاهی تبدیل به شفیره شده و به همان شکل زمستان گذرانی نمودند. بدین ترتیب شب پره برگخوار فرفیون در شرایط آب و هوایی ارومیه دارای یک نسل در سال می باشد. در بررسی دشمنان طبیعی این شب پره چهار گونه زنبور پارازیتوئید و دو گونه مگس پارازیتوئید از روی لاروهای آن جمع ‏آوری و به شرح زیر شناسایی شدند: 1- Cotesia ofella Nixon (Hym., Braconidae)2-  Cotesia vanessae Reinhard (Hym., Braconidae)3-  Cotesia plutellae (Kurdjumov) (Hym., Braconidae)4- Hyposoter didymator (Thunberg) (Hym., Ichneumonidae)5-  Exorista larvarum (Linnaeus) (Dip., Tachinidae)6-  Pales pavida (Meigen) (Dip.,Tachinidae)غیر از مگس Exorista larvarum بقیه گونه‏ها از طریق این تحقیق برای اولین بار از ایران گزارش می شوند.

در سالهای اخیر برای تسریع و افزایش کارایی اصلاح بر استفاده از نشانگرهای مولکولی تاکید زیادی شده است. در مطالعه حاضر، تنوع ژنتیکی 12 ژنوتیپ جو با استفاده از نشانگرهای DNA بررسی شد. قطعات چند شکلی بوسیله 7 پرایمر اختیاری 10 نوکلئوتیدی ازمیان 40 پرایمر تولید شدند و با استفاده از نرم افزارهای NTSYS و SPSS و با استفاده از ضریب تشابه Dice مبتنی بر UPGMA آنالیز شد و برای مطالعه و بررسی قدرت بالقوه تظاهر هیبرید تولید شده از مواد والدی استفاده گردید. صفاتی مانند محور زیر سنبله، طول سنبله، طول پدانکل، طول ریشک، تعداد پنجه عقیم، تعداد پنجه بارور، بیوماس (وزن زی توده)، عملکرد سنبله اصلی، دانه در سنبله، عملکرد کل و وزن 100 دانه در مزرعه اندازه گیری و هتروزیس آنها محاسبه شد. نتایج آزمایشات نشان داد که 12 ژنوتیپ جو در چند گروه تقسیم شدند علاوه بر این بین هتروزیس و فاصله ژنتیکی تنها در صفات ارتفاع و طول پدانکل همبستگی مشاهده شد و در سایر صفات ارتباطی وجود نداشت. از آنجاییکه فاصله ژنتیکی بر اساس نشانگرهای RAPD به طور معنی داری با تظاهر هیبرید و هتروزیس در کلیه صفات همبستگی نداشت ، به نظر می رسد، این امکان وجود ندارد که با فاصله ژنتیکی بتوان تظاهر هیبرید آنها را پیش بینی کرد. در مقایسه بین متدهای مرفولوژیکی و مولکولی نیز مشاهده شد که الگوی نواری RAPD هیچ همسویی با صفات مرفولوژیک و زراعی نداشته است.

هدف این تحقیق بررسی تاثیر مزارع نمایشی بر دانش فنی گندمکاران می باشد. این تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی و علی- مقایسه ای می باشد. گندمکاران شهرستان اصفهان جامعه آماری این تحقیق را تشکیل می دهند که با استفاده از نمونه گیری طبقه ای 394 گندمکار به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند که در نهایت 381 پرسش نامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. روایی ابزار پژوهش از طریق اعضای هیات علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی در دانشگاه تربیت مدرس و دانشگاه تهران و متخصصان و کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان تایید شد. آزمون مقدماتی و اعتبار پرسشنامه از طریق تکمیل 30 پرسشنامه به وسیله گندمکاران در یکی از روستاهای خارج از نمونه آماری به عمل آمد، و ضریب اطمینان آلفای کرونباخ a=0.87 محاسبه شد. نتایج حاصل از رگرسیون چند متغیره گام به گام نشان می دهد که متغیرهای سطح مکانیزاسیون، سطح زیرکشت گندم، سطح تحصیلات و سابقه کشت گندم 36.4 درصد از تغییرات دانش فنی را پیش بینی می کند. همچنین نتایج حاصل از رگرسیون چند متغیره گام به گام نشان می دهد که متغیرهای منزلت اجتماعی، استفاده از وسایل ارتباط جمعی و استفاده از کانال های ارتباطی 55.7 درصد از تغییرات دانش فنی را پیش بینی می کند. علاوه بر این بین میانگین های دانش فنی گندمکاران در رابطه با نظام زراعی، روش کشت گندم و نوع بذر مصرفی اختلاف معنی داری وجود دارد. و نیز بین میانگین دانش فنی گندمکاران بازدید کننده از مزارع نمایشی و گندمکارانی که بازدید نکرده اند اختلاف معنی داری وجود دارد. در نهایت نتایج حاصل از آنالیز تشخیصی نشان می دهد که 88.2 درصد از پاسخگویان بر مبنای تابع تشخیص به درستی طبقه بندی شده اند.

بمنظور بررسی رفتار جریان درون مصالح سنگریزه ای تحت فشار و تعیین تفاوت یا تشابه جریان در این حالت با جریان آزاد درون این مصالح آزمایش هایی بر روی شش نمونه ذرات سنگریزه ای با اندازه های 2.83 تا 56.8 میلی متر با استفاده از دو مدل فیزیکی استوانه آزمایش (برای بررسی جریان تحت فشار) و کانال آزمایشگاهی (برای بررسی جریان آزاد)، صورت گرفت. با مقایسه نتایج مربوط به جریان درون هر دو مدل مشخص گردید که؛ با افزایش میزان فشار اولیه در آزمایش های جریان تحت فشار، به ازای یک سرعت یکسان، میزان افت انرژی در نمونه ها، بیشتر از نمونه های در حالت جریان آزاد می باشد. همچنین با مقایسه نتایج آزمایشگاهی با روابط ارایه شده توسط استفنسون (1979) و فلتون و هره را (1991)، مشاهده شد که نتایج مربوط به جریان در حالت آزاد با این منحنی ها تطابق خوبی داشته، درحالی که داده های مربوط به جریان تحت فشار، مقادیر فاکتور اصطکاک بیشتری را نسبت به این منحنی ها نتیجه می دهند. نتایج آزمایش ها همچنین نشان داد که شکل منحنی های فاکتور اصطکاک - عدد رینولدز برای رینولدزهای کمتر از 200 و بیشتر از 200 در جریان تحت فشار با یکدیگر متفاوت بوده، بطوریکه می توان نتایج را به دو بخش جداگانه برای محدوده رینولدزهای ذکر شده تقسیم نمود. با توجه به تفاوت رفتار جریان تحت فشار درون لوله آزمایش با جریان آزاد درون کانال آزمایشگاهی، دو رابطه جداگانه برای ارتباط گرادیان هیدرولیکی با سرعت و دبی تراوش در جریان درون لایه های درشت دانه تحت فشار در محدوده رینولدزهای ذکر شده بدست آمد و نتایج با آزمایش های انجام شده بر روی ذراتی با اندازه 7.1 میلی متر، مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج حاصل از روابط بدست آمده تطابق خوبی با نتایج آزمایشگاهی نشان می دهد. انتظار می رود از نتایج این تحقیق و روابط بدست آمده بتوان در جهت تعیین پارامترهایی از قبیل دبی تراوش و گرادیان هیدرولیکی جریان درون لایه های درشت دانه تحت فشار در محدوده اندازه ذرات و رینولدزهای ذکر شده استفاده کرد.

از تلاقی های دای آلل کامل بین10 اینبرد لاین ذرت برای برآورد پارامترهای ژنتیکی عملکرد، برخی از اجزای عملکرد و چند صفت دیگر استفاده شد. دورگ های اصلی و تلاقی های متقابل آنها ، در سال زراعی 1381 در یک طرح آماری لاتیس در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. تفاوت بین ژنوتیپ ها برای کلیه صفات در سطح احتمال 1 در صد معنی دار بود. لذا با استفاده از مدل 1 روش 3 گریفینگ، اثر ژنوتیپ ها به اثرات ترکیب پذیری عمومی وخصوصی و نیز تلاقی های متقابل تفکیک گردید. واریانس های ترکیب پذیری عمومی و خصوصی و نیز اثر تلاقی های متقابل برای کلیه صفات در سطح احتمال 1 درصد معنی دار شد. بر اساس پیشنهاد بیکر (1978) از نسبت 2s2gca / (2s2gca + s2sca) برای تعیین اهمیت نسبی اثرات افزایشی و غیرافزایشی ژن ها استفاده شد. این نسبت نشان داد که برای کلیه صفات مورد بررسی نقش اثر افزایشی ژن ها، بیشتر از اثر غیرافزایشی ژن ها می باشد. اثر ترکیب پذیری عمومی در اغلب والدها برای کلیه صفات معنی دار بود. اثرات ترکیب پذیری خصوصی دورگ ها بجز برای صفات عملکرد دانه و ارتفاع گیاه که در بیش از نیمی از دورگ ها معنی دار بود، در بقیه صفات برای تعداد کمی از دورگ ها معنی دارگردید. تقریبا بیش از 50 درصد از دورگ ها در ارتباط با صفات مورد بررسی نسبت به والد برترشان هتروزیس نشان دادند. بیشترین مقدار متوسط هتروزیس برای عملکرد دانه وکمترین آن برای تعداد ردیف دانه به دست آمد. صفت تعداد روز از کاشت تا ظهور 50 در صد از گل های تاجی هتروزیس منفی نشان داد. گرچه کلیه صفات از توارث پذیری عمومی بالایی برخوردار بودند (0.85 تا 0.95)، ولی توارث پذیری خصوصی آنها نسبتا پایین و کمترین آن مربوط به تعداد ردیف دانه و پس از آن عملکرد دانه (به ترتیب 0.23 و 0.38) بود. بیشترین توارث پذیری خصوصی برای صفت تعداد روز از کاشت تا رسیدگی و به مقدار 0.74 به دست آمد.

بمنظور بررسی اثرات جایگزینی پروتئین پودر ماهی توسط پودر خون در جیره جوجه های گوشتی، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی به روش فاکتوریل با دو متغیر سطوح جایگزینی (75, 50, 25, 0 و 100 درصد جایگزینی پروتئین پودر ماهی با پودر خون) و سن اعمال تیمار (1 تا 56 روزگی و 21 تا 56 روزگی) اجرا شد. میزان پودر ماهی در جیره مراحل آغازین، رشد و پایانی به ترتیب 5, 7 و 3 درصد درنظر گرفته شد. شاخصهای مورد سنجش شامل اضافه وزن، مصرف غذا، ضریب تبدیل غذا، نسبت افزایش وزن به پروتئین مصرف شده، ترکیب شیمیایی لاشه و هزینه غذای مصرفی به ازای هر کیلوگرم اضافه وزن بودند. نتایج نشان داد که بیشترین مصرف غذا در سطح 25 درصد جایگزینی بود که با سایر تیمارها اختلاف معنی دار (P<0.05) داشت. افزایش سطح جایگزینی تا 75 درصـد، باعث اختلاف معنی دار (P>0.05) در میانگین اضافه وزن جوجه ها نشد، ولی در 100 درصد جایگزینی بطور معنی داری (P<0.05) میانگین اضافه وزن کاهش یافت. افزایش جایگزینی در سطوح 50 و 75 درصد باعث بهبود ضریب تبدیل و نسبت افزایش وزن به پروتئین مصرف شده گردید. اثر متقابل سطح جایگزینی و سن اعمال تیمار بر ضریب تبدیل غذا معنی دار بود. بطوریکه بهترین ضریب تبدیل غذا و کمترین هزینه غذای مصرفی به ازای هر کیلوگرم اضافه وزن در تیمار 50 درصد جایگزینی از روز اول مشاهده شد و هزینه غذای مصرفی به ازای هر کیلوگرم اضافه وزن در مقایسه با جیره شاهد 265 ریال کاهش یافت و این کاهش از نظر آماری معنی دار (P<0.05) بود.

برنامه نمونه برداری و الگوی توزیع فضایی سنک قوزه پنبه Creontiades pallidus Ramber بعنوان یکی از آفات مهم پنبه و دو شکارگر بالتوری سبزChrysoperla carnea (Stephens) و سنکNabis capsiformis Germar طی سال های 1380 و 1381 در شهرستان های تربت حیدریه و سبزوار استان خراسان تعیین شد. ده بار تور زدن بوسیله تور حشره گیری بعنوان یک واحد نمونه برداری و 25 واحد در هر بار نمونه برداری بعنوان اندازه مناسب نمونه تعیین شد. برای تعیین الگوی توزیع فضایی حشرات مورد مطالعه از دو روش نسبت واریانس به میانگین و روش رگرسیونی (تیلور و آیوائو) استفاده شد. نتایج حاصله نشان داد که توزیع فضایی پوره ها و حشرات کامل سنک قوزه پنبه و همچنین لاروهای بالتوری سبز از نوع تجمعی است. الگوی توزیع فضایی پوره ها و حشرات کامل سنک نابیس از نوع تصادفی بدست آمد که شاید یکی از دلایل آن پایین بودن تراکم جمعیت این شکارگر باشد. یکسان بودن الگوی توزیع فضایی بالتوری سبز و سنک قوزه پنبه را می توان به واکنش مثبت این شکارگر به تجمع طعمه خود نسبت داد که این وضعیت باعث افزایش کارایی این شکارگر می شود. تعیین برنامه نمونه برداری و الگوی توزیع فضایی سنک قوزه پنبه و شکارگرهای آن می تواند در طراحی و اجرای برنامه مدیریت تلفیقی این آفت موثر و مفید واقع شود.

مقاومت ژنتیکی میزبان اقتصادی ترین و از لحاظ زیست محیطی سالم ترین روش مبارزه با بیماریهای گیاهی است. شش رقم گندم دارای سطوح متفاوت مقاومت در سطح بلوغ به زنگ قهوه ای که مشتمل بر پنج رقم رایج کشور (مهدوی، زرین، داراب 2، نیک نژاد و آتیلا 5) و یک رقم استرالیایی (گاسکوین) انتخاب و مورد مطالعه ژنتیکی قرار گرفتند. ابتدا ارقام مزبور به عنوان والد ماده با رقم روشن به عنوان رقم حساس تلاقی داده شدند سپس تلاقی برگشتی با هر دو والد (BC1 و BC2) در همه تلاقی های مزبور انجام و نسل های F1, P2, P1, BC2, BC1 و F2 (به جز دو تلاقی - آتیلا 5- × روشن و گاسکوین × روشن که فاقد BC1 بودند) در خزانه اصلاحی مورد کشت قرار گرفتند. این آزمایش در ایستگاه قراخیل تحقیقات کشاورزی مازندران و با استفاده از طرح بلوک های کامل تصادفی و رقم بولانی به عنوان رقم گسترش دهنده بیماری زنگ در حاشیه آزمایش و مابین ردیف ها اجرا گردید. متوسط شدت بیماری در مرحله بلوغ بر اساس مقیاس کوب تغییر یافته در هنگامیکه شدت بیماری در رقم شاهد حساس به صد در صد رسید، ثبت گردید. نتایج تجزیه واریانس حاصل از ضریب آلودگی نشان داد که تفاوت معنی داری بین تلاقی ها (P<0.05) و تفاوت بسیار معنی داری (P<0.001) بین نسل های درون تلاقی ها وجود دارد. 34 تیمار متعلق به 6 نوع تلاقی دامنه وسیعی از ضریب آلودگی (CI) داشتند و همه نسل های درون همه تلاقی ها بطور معنی داری مقاوم تر از والد حساس (P2) بودند. ژنوتیب های "داراب-2" و" آتیلا-5" مقاوم ترین ارقام بودند. در همه تلاقی هایی که ارقام مقاوم ایرانی استفاده شده بودند، وراثت پذیری عمومی و خصوصی ضرایب آلودگی به ترتیب برآوردی با دامنه 0.60 تا 0.81 و 0.37 تا 0.50 داشتند. نتایج آزمونهای وزنی انفرادی بخوبی با نتایج آزمون ادغامی هماهنگی داشته و بیانگر نکویی برازش مدل افزایشی- غالبیت در توجیه عمل ژنی برای پنج تلاقی (از شش تلاقی) با والد مقاوم ایرانی بود. متعاقبا برآورد اثرات ژنتیکی برای ضرایب آلودگی بیماری زنگ قهوه ای نشان داد که اثرات ژنتیکی افزایشی نقش اصلی را در اداره مقاومت به زنگ قهوه ای ایفا می نماید.

در این تحقیق اثر pH در چهار سطح 6.25, 6.43, 6.67 و 5.97 بر رفتار دینامیکی شار پرمیت، مقاومت هیدرولیکی کل و درصد دفع اجزای محلول شیر (پروتئین، چربی، لاکتوز، املاح و مواد جامد کل) مورد مطالعه قرار گرفت. برای انجام آزمایشات از یک سیستم پایلوتی اولترافیلتراسیون مجهز به مدول مارپیچ حلزونی با غشای پلی سولفن آمید استفاده شد. استراتژی عملی سه مرحله ای بر مبنای مدل سه پارامتری مقاومت متوالی (لایه مرزی - جذب سطحی) برای تعیین انواع مقاومت های هیدرولیکی به کار گرفته شد. نتایج تجربی نشان داد که مقدار شار پرمیت در همه سطوح pH شیر با گذشت زمان عملیات کاهش می یابد، اما نرخ کاهش شار در سطوح pH 67/6 و 6.43 بزرگتر از سطوح 6.25 و 5.97 بدست آمد. کاهش pH شیر در محدوده 6.43-6.67 هیچگونه اثری بر شار کاذب پایدار نگذاشت، ولی ادامه کاهش pH تا 5.97، شار کاذب پایدار را به طور قابل ملاحظه ای کاهش داد. رفتار مقاومت هیدرولیکی کل به عنوان تابعی از pH شیر و زمان فرآیند نشان داد که گرفتگی کل با کاهش pH شیر و گذشت زمان عملیات افزایش می یابد، اگرچه بین منحنی های pH 67/6 و 6.43 در طول 30 دقیقه فرآیند اختلاف ناچیزی مشاهده شد. به طور کلی مقاومت های هیدرولیکی برگشت پذیر و برگشت ناپذیر با کاهش pH شیر افزایش نشان دادند، اما مقدار مقاومت گرفتگی برگشت ناپذیر در همه سطوح pH شیر بزرگتر از مقاومت گرفتگی برگشت پذیر بدست آمد. نتایج درصد دفع ترکیبات شیر نیز در هر سطح pH شیر نشان داد که مقدار درصد دفع پروتئین و چربی با گذشت زمان عملیات تغییر چندانی نمی کند، اما درصد دفع لاکتوز، املاح و مواد جامد کل به طور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد. همچنین کاهش pH شیر اثر چندانی بر درصد دفع پروتئین و چربی نگذاشت، در حالی که درصد دفع سایر ترکیبات به شدت کاهش یافتند.

امروزه راهکار خصوصی‏ سازی ترویج کشاورزی، به عنوان نمادی مکمل برای ترویج دولتی جایگاه قابل ‏قبولی پیدا کرده ‏است، به ‏گونه‏ ای که در دو دهه گذشته بسیاری از کشورها مراتبی از آن را به طور موفق تجربه نموده‏ اند. هدف این تحقیق، بررسی نگرش کارشناسان ترویج و کشاورزان استان ایلام نسبت به خصوصی‏ سازی ترویج کشاورزی و تعیین تاثیر ویژگیهای فردی و حرفه‏ ای پاسخگویان بر نگرش آنان بوده است. جامعه آماری این تحقیق را تمامی کارشناسان ترویج استان ایلام و کشاورزان خرده پای استان تشکیل دادند. نتایج نشان می دهد که %51.5 از کارشناسان نسبت به خصوصی سازی ترویج نگرش «منفیِ» یا «نسبتا منفی» و %48.5 از آنان نگرش «نسبتا مثبت» یا «مثبت» دارند. در مورد کشاورزان نیز، %72.5 نسبت به خصوصی ‏سازی ترویج نگرش «منفی» یا «نسبتا منفی» و %27.5 دارای نگرش «نسبتا مثبت» یا «مثبت» بوده‏اند. وضعیت مکانیزاسیون فعالیتهای کشاورزی توسط آنان عموما «ضعیف» ‏و مشارکت آنان در فعالیتهای ترویجی نیز عموما «متوسط» بوده ‏است. ضرایب همبستگی بدست ‏آمده نشان می دهد که بین جمعیت روستا (r=%22)، میزان اراضی زراعی (r=%39)، میزان مکانیزاسیون (r=%25) و مشارکت در فعالیتهای ترویجی (r=0.823) با نگرش کشاورزان نسبت به خصوصی سازی ترویج رابطه مثبت و معنی ‏داری وجود داشته است. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان می ‏دهد که دو متغیر مشارکت در فعالیتهای ترویجی و میزان اراضی زراعی کشاورزان، تبیین ‏کننده 27% از تغییرات در نگرش آنان بوده‏است. برگزاری دوره ‏های آموزشی پیرامون خصوصی ‏سازی برای کارشناسان و کشاورزان، افزایش پوشش آموزشی ترویج از طریق بکارگیری مروجین دولتی و خصوصی، تقویت ارتباط دوسویه بین مروجین و محققین، برگزاری گردهمایی ‏های تخصصی پیرامون خصوصی ‏سازی ترویج، تشکیل کمیته خصوصی ‏سازی ترویج در سطح ستادی وزارت جهاد کشاورزی و انجام مطالعات کاربردی از جمله پیشنهادهایی است که بر اساس نتایج حاصله ارایه شده‏است.

به منظور مطالعه ژنتیکی مقاومت به سن در گندم نان دو لاین مقاوم 75 و 14 با دو رقم حساس سرداری و قفقاز بصورت قفقاز × 14 ، قفقاز × 75 ، سرداری × 75 و سرداری × 14 تلاقی داده شدند. نتاج BC2, BC1, F2, F1 تولید و همراه با والدین در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی با سه تکرار کشت و توسط پوره ‎های سن سه آلوده و مورد ارزیابی قرار گرفتند. در اوایل مرحله توسعه بذر پنج عدد سن در هر قفس که حاوی پنج ساقه گندم بود رها گردید. بعد از بیست روز درصد بذور سن ‏زده در هر قفس اندازه گیری و با استفاده از روش تجزیه میانگین نسل ‏ها خصوصیات ژنتیکی این صفت معین گردید. آزمون مقیاس وزنی نشان داد که مقاومت به سن گندم بوسیله اجزای افزایشی، غالبیت و اپیستازی بویژه غالبیت × غالبیت، افزایشی × غالبیت و به میزان کمتری توسط اثرات افزایشی × افزایشی کنترل می‎گردد. وراثت ‎پذیری عمومی حداقل 22 درصد و حداکثر 80 درصد و وراثت‎پذیری خصوصی حداقل 3 درصد و حداکثر 79 درصد بدست آمد. همچنین حداقل تعداد ژن کنترل کننده مقاومت نیز بین 4-1 برای چهار رقم فوق برآورد گردید.

در این پژوهش با استفاده از مشاهدات (27 نمونه آماری) تابع تولید بیولوژیکی گندم متعلق به یک ایستگاه تحقیقات گندم، سال 1975 میلادی و بکارگیری از مدل بسط داده شده (ENLPM) ضرایب فنی تابع تولید بیولوژیکی چند جمله ای (درجه دوم) محصول گندم با پارامترهای غیر خطی تخمین زده شد و همزمان با آن تصمیمات بهینه (حداکثر سازی سود) و نیز تحلیل حساسیت های لازم برای ایجاد اطلاعات اقتصادی پیرامون توابع هزینه متغیر تولید، عرضه محصول گندم و تقاضا برای نهاده ها متناسب با یک تابع تولید بیولوژیکی با پارامترهای غیر خطی به عمل آمد. نتایج این بررسی نشان میدهد که استفاده از روش (ENLPM) این امکان را فراهم می سازد در مواقعی که امکان استفاده از روش حداقل مربعات (OLS) برای تخمین پارامترهای غیر خطی مدلهای رگرسیونی ممکن نیست و نیز کاربرد الگوریتم های مختلف (Gauss – Newton, …) برای تخمین حداقل مربعات غیرخطی (وقتی سیستم معادلات نرمال غیر خطی باشد) دشواریهای خاصی دارند، استفاده از روش جدید (ENLPM) میتواند نه تنها ساختار مدلهای آماری پیچیده را در تخمین پارامترهای غیر خطی مدلها را تست کند، بلکه همزمان با تخمین این پارامترها تصمیمات بهینه سازی را نیز انجام دهد.

تنش های محیطی بویژه تنش خشکی از مهمترین عوامل کاهش و اختلال در مراحل مختلف رشد و نمو گیاهی بخصوص جوانه زنی در مناطق خشک و نیمه خشک ایران است. کلزا از دانه های روغنی با ارزش بوده و یافتن ارقامی که بتوانند تنش خشکی را در مرحله جوانه زنی بهتر تحمل کنند، در افزایش تعداد گیاهچه های سبز شده و عملکرد موثر خواهد بود. بدین منظور آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در شرایط آزمایشگاه به اجرا در آمد. در این آزمایش از 6 رقم کلزا (طلایه، اکاپی، اس.ال.ام. ریجنت × کبری، الیت و ابونیت) و سه تیمار خشکی (آب مقطر-9,  و -15 بار) استفاده گردید. نتایج حاصله نشان داد که تاثیر بسیار معنی داری بین ارقام، سطوح تنش و اثر متقابل آنها بجز اثر متقابل میزان (نرخ) جوانه زنی و ضریب سرعت جوانه زنی وجود دارد. با افزایش سطوح خشکی در کلیه صفات روند کاهشی مشاهده شد، ولی این کاهش در ارقام و صفات مختلف متفاوت بود. براساس نتایج آزمایش، سرعت جوانه زنی حساس ترین صفت به تنش خشکی بود. همچنین مشخص شد در ارقام متحمل تا سطح 9- بار بیشتر صفات کاهش معنی داری نداشتند. متحمل ترین رقم در سطوح خشکی رقم حاصل از تلاقی ریجنت × کبری بود. هرچند که رقم اس.ال.ام در سطح 9- بار بیشترین درصد جوانه زنی را داشت. حساس ترین رقم نیز از نظر کلیه شاخص های جوانه زنی رقم ابونیت بود. همچنین نتایج این تحقیق نشان داد، در شرایطی که احتمال تنش خشکی در مرحله جوانه زنی وجود دارد، بهتر است از بذور حساس به تنش استفاده نگردد. و نیز به کیفیت بذر در شرایط تنش توجه شود.

با استفاده از سم شناسی دموگرافیک، اثرات سموم بوپروفزین، پیری پروکسی فن (تنظیم کننده های رشد حشرات) و سم پیرتروئیدی فنپروپاترین روی سفید بالک گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تعیین شاخص های رشد جمعیت، قفس های برگی روی برگ لوبیا که قبلا در غلظت زیر کشنده محلولهای سمی غوطه ور شده بودند، قرار داده شد و یک حشره ماده به همراه دو حشره نر داخل هر قفس رها سازی شد و نتاج حاصله تا آخر عمر پرورش داده شد تا پارامترهایی چون نرخ ذاتی افزایش جمعیت، مدت زمان دو برابر شدن جمعیت، نرخ ذاتی تولد، نرخ خالص و ناخالص تولید مثل و سایر پارامترها مورد ارزیابی قرار گیرد. آزمایش ها در شرایط دمایی 26 ± 1oC ، رطوبت نسبی 60 ± 5% و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی انجام شد. نرخ ذاتی افزایش جمعیت (تعداد ماده های اضافه شده به جمعیت به ازای یک ماده در هر روز) در شاهد و تیمارهای پیری پروکسی فن، بوپروفزین و فنپروپاترین به ترتیب 0.0759, 0.0867, 0.122 و 0.0759 بود که این مقادیر در مقایسه با شاهد به ترتیب 38, 29 و 38 درصد کاهش نشان دادند. در تیمارهای شاهد، پیری پروکسی فن، بوپروفزین و فنپروپاترین نرخ خالص تولید مثل (تعداد نتاج ماده جایگزین شده به ازای هر فرد در یک نسل) به ترتیب 7.3, 9.6, 24.4 و 6.9 عدد و مدت زمان دو برابر شدن جمعیت به ترتیب 9.13, 7.99, 5.68 و 9.12 روز بود. سایر پارامترهای رشد جمعیت نیز در اثر سموم مورد استفاده کاهش نشان دادند. بررسی تاثیر سموم روی پارامترهای بیولوژیک نشان داد که هرچند سموم پیری پروکسی فن و بوپروفزین روی حشرات کامل اثر کشندگی مستقیم ندارند ولی حشرات در معرض قرار گرفته تقریبا تا 8 روز تخم های نابارور می گذارند. در حالی که سم فنپروپاترین از طریق مرگ و میرحشرات کامل و کاهش طول عمر بر روی حشره تاثیر می گذارد. لذا می توان نتیجه گیری نمود که سموم پیری پروکسی فن و بوپروفزین می توانند گزینه های مناسبی برای کنترل آفت در قالب برنامه مدیریت تلفیقی آفات باشند.

در صنعت پرورش طیور گوشتی، تولید تعداد خروس بیشتر بدلیل مزایای اقتصادی آن ترجیح داده می شود. از جمله روشهای دستیابی به این هدف دستکاری جنسیت با استفاده از مهار کننده های آنتی آروماتاز می باشد. در این مطالعه اثر تزریق دو نوع آنتی آروماتاز مختلف در تخم مرغ روی تمایز جنسیت جوجه ‎های گوشتی بررسی گردید. 525 عدد تخم مرغ به 7 گروه تقسیم و در روز پنجم جوجه کشی، به هر گروه یکی از سطوح دو نوع مهار کننده آروماتاز شامل a-14: هیدروکسی 17, 6, 3 آندرواستون تریون (NKSO1) (در دو سطح 1 و 2 میلی ‎گرم) و فدرازول (در سه سطح 0.1, 0.05 و 0.15 میلی ‎گرم) (به همراه شاهد مربوطه) تزریق گردید. جوجه های تولیدی برای بررسی خصوصیات اقتصادی به مدت 7 هفته پرورش داده شدند. نتایج حاصله نشان داد که تزریق 0.1 میلی گرم فدرازول در مقایسه با سطوح دیگر و نیز NKSO1 بصورت معنی داری موجب افزایش درصد جوجه های نر گردید بدون اینکه روی درصد جوجه درآوری، قابلیت زنده ماندن و خصوصیات اقتصادی مانند، وزن زنده، ضریب تبدیل خوراک و قطعات لاشه اثر منفی داشته باشد. در دوره مورد نظر خروس‎ ها در تمام موارد شامل وزن زنده، وزن لاشه، و وزن قطعات لاشه، نسبت به مرغ ‎ها عملکرد بهتری داشتند (p<0.01). چنانچه این شاخص را در کنار تولید درصد بالاتر جنس نر ناشی از تیمار تخم مرغ ها با فدرازول در نظر بگیریم، تحقق منافع اقتصادی قابل توجه میسر شده و تجاری شدن سریع این روش مورد انتظار می باشد.

آنتی زنوز نوعی مکانیسم مقاومت است که گیاه توسط آن اجازه استقرار و تشکیل کلنی را به حشره نمی دهد. این انتظار وجود دارد که گیاهان واجد مقاومت آنتی زنوز موجب کاهش آلودگی های اولیه نسبت به گیاهان حساس شوند. این مکانیسم یکی از خصوصیات گیاه میزبان به شمار می آید که روی ترجیح تخمریزی و استقرار آفت تاثیر می گذارد. در این تحقیق آزمایش های آنتی زنوزی در سه گروه مختلف شامل ترجیح تخمریزی، استقرار و جلب لارو نئونات در ارقام مختلف نیشکر انجام شد. برای این منظور قلمه های دوازده رقم نیشکر در گلدان های پلاستیکی (قطر 20 و ارتفاع 20 سانتی متر) کشت گردید. در آزمایش ترجیح تخمریزی، گلدان ها در قفس هایی با طول و عرض 2 و ارتفاع 1.5 متر با پوشش توری محبوس شد و به مدت 72 ساعت در اختیار پروانه های بالغ برای تخمریزی قرار گرفت. این آزمایش چهار مرتبه تکرار گردید. در آزمایش استقرار لارو نئونات هر گلدان به کمک تلق شفاف محصور شده و 50 عدد لارو نئونات به کمک قلم موی ظریف در یقه گیاه قرار گرفت. این آزمایش نیز چهار مرتبه تکرار شد. در آزمایش دیگری که به منظور بررسی میزان ترجیح لاروهای نئونات در آزمایشگاه انجام گرفت، آزمایش هایی در قالب آزمون غیر انتخابی (یعنی مقایسه تک تک رقم با رقم CP69-1062) و آزمون انتخابی که تمام ارقام در اختیار لارو قرار می گرفت، طراحی شد. این آزمایشات هر کدام در ده تکرار انجام شد. تجزیه آماری نشان داد که ترجیح تخمریزی در ارقام مورد آزمایش در سطح پنج درصد معنی دار است. مقایسه میانگین ها با روش غیر پارامتری نشان داد که می توان ارقام را در سه گروه مختلف قرار داد. بیشترین میزان تخمریزی در رقم نسبتا حساس L60-40 دیده شد. کمترین میزان تخمریزی در ارقامCP73-21 ، N51-539 ، NCO310 و SP70-1143 بوده است. در آزمایش مربوط به استقرار لارو نئونات که درصد لاروهای مستقر شده در هر گلدان برای هر رقم بررسی گردید، هیچ اختلاف معنی داری بین ارقام مورد آزمایش مشاهده نگردید. همچنین اختلاف معنی داری از جهت جلب لارو نئونات بین ارقام مورد بررسی در هر دو نوع آزمایش انتخابی و غیر انتخابی مشاهده نشد. براساس نتایج این تحقیق، می توان مکانیسم آنتی زنوزی در ترجیح تخمریزی حشرات کامل Sesamia nonagrioides به عنوان یک عامل مهم در مقاومت ارقام نیشکر در نظر گرفت. این تحقیق به عنوان اولین گزارش از اثبات وجود ترجیح تخمریزی حشرات کامل Sesamia Sesamia nonagrioides در ارقام نیشکر محسوب می شود.

به منظور شناسایی منابع مقاومت به استرس های زنده و غیر زنده در بین ارقام و گونه های وحشی و والدی گیاهان زراعی و نیز استفاده از تنوع ژنتیکی موجود در این گونه ها در مطالعه حاضر تعداد 31 ژنوتیپ مصنوعی گندم هگزاپلویید به همراه 9 شاهد از نظر برخی صفات مرفولوژیک مرتبط با مقاومت به خشکی در دو آزمایش جداگانه در حالت تنش و بدون تنش خشکی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار بررسی شدند. نتایج تجزیه واریانس صفات نشان داد که ارقام اختلاف معنی داری را برای اکثر صفات دارند و از نظر این صفات دارای تنوع بالایی می باشند. تنش باعث کاهش در صفات اندازه گیری شده گشته و بیشترین کاهش در صفت عملکرد دانه بدست آمد. تجزیه رگرسیون صفات مشخص کرد در محیط بدون تنش صفات تعداد دانه در خوشه و وزن هزار دانه اهمیت بیشتری دارند. در محیط دارای تنش نیز صفات وزن خوشه، تعداد روز تا گلدهی و تعداد سنبلچه بارور دارای اهمیت بیشتری می باشند. بطور کلی در محیط دارای تنش صفات تعداد روز تاگلدهی و تعداد روز تا خوشه دهی بدلیل استفاده گیاه از مکانیسم فرار در برابر تنش اثر زیادی بر عملکرد داشته و اهمیت انتخاب گیاهان زودرس را نشان می دهد. همبستگی مثبت و معنی دار عملکرد با اجزای آن بر اهمیت اجزا عملکرد در این ژنوتیپ ها تاکید دارد. با توجه به نتایج نمودار بای پلات رقم شاهد مهدوی و ژنوتیپ های مصنوعی شماره 2 و 4 بهترین و متحمل ترین ژنوتیپ ها بودند.

بمنظور بررسی امکان بکارگیری هاپلوئید بریدینگ برای اصلاح کلزا در ایران، کشت میکروسپور بر روی ده رقم کلزا، انجام گردید. برای برداشت میکروسپور، ارقام مورد نظر طی دو آزمایش جداگانه، درچهارتاریخ کاشت متمادی در گلخانه کشت شدند. آزمایش اول در فصل تابستان با فتوپریود 16.8 ساعت (تاریکی/روشنایی) و دمای 30.25oC (شب/ روز) و آزمایش دوم در فصل پاییز با همان فتوپریود و دمای 20.15oC (شب/ روز) انجام گردید. میکروسپورها در مرحله مناسب تکوین (اواخر تک هسته ای تا اوایل دوهسته ای) و با تراکم کشت 80.000-100.000 میکروسپور در هر میلی لیتر بر روی محیط کشت مایع القای جنین (NLN) و با غلظتهای مختلف ساکارز (65 , 130 g/l) کشت گردیدند. در آزمایش اول تحت این شرایط جنینی بدست نیامد. در آزمایش دوم تنها با تغییر دمای گلخانه ای که گیاهان مادری در آن کشت شده بودند رقم کلزای بهاره Quantum جنین هاپلوئید تولید نمود. از مجموع 40 جنین بدست آمده تعداد 9 جنین پس از باززایی، به گیاهچه  تبدیل شدند. بررسیهای سیتوژنتیکی نشان داد که در سه تای این گیاهان با مضاعف شدن خودبخودی کروموزومها، گیاهان دابل هاپلوئید حاصل شده است. نتایج این تحقیق حاکی از این است که علاوه بر ژنوتیپ گیاه، شرایط رشد گیاهان مادری عامل تعیین کننده ای در موفقیت آمیز بودن تکنیک کشت میکروسپور به شمار می آید. مشاهدات ما نشان داد که غلظت ساکارز در محیط کشت مایع القای جنین (NLN) نیز حایز اهمیت بوده و میزان 130g/l در این مطالعه مناسب تشخیص داده شد. بررسی اثر تیمار سرمادهی در باززایی جنین ها نیز نشان داد که یک تیمار سرمایی 4 درجه سانتیگراد اثر کاملاً معنی داری (در سطح 1%) بر روی افزایش باززایی جنین ها دارد در حالیکه اثر سن جنین در میزان باززایی معنی دار نبود.

در این پژوهش از 45800 رکورد روزانه 12 گله گاو هلشتاین استان تهران جمع آوری شده توسط مرکز اصلاح نژاد دام کشور، در طی سالهای 1378 تا 1380 استفاده گردید. داده ها شامل مقدار شیر، درصد چربی و درصد پروتئین برای هر یک از سه نوبت دوشش بود. مقدار شیر، چربی و پروتئین روزانه با استفاده از رکوردهای نوبت های مختلف دوشش و معادلات تابعیت برآورد شد. مدل های حیوانی تک و چند متغیره و روش حداکثر درستنمایی محدود شده بدون نیاز به مشتق گیری برای برآورد مولفه های واریانس و کوواریانس و ضرایب وراثت پذیری و همبستگی میزان شیر، چربی و درصد چربی 305 روز واقعی و برآوردی استفاده شد. نتایج نشان داد که برآورد مقدار شیر و درصد چربی روزانه با استفاده از مقدار شیر تولیدی در نوبت های ظهر و شب و مقدار درصد چربی نوبت دوشش ظهر با میزان اطمینان زیاد امکان پذیر است. برآورد مقدار پروتئین روزانه با استفاده از مقدار شیر سه نوبت دوشش و درصد پروتئین ظهر دارای بیشترین ضریب اطمینان بود. ضریب وراثت پذیری مقدار شیر، چربی و درصد چربی برای داده های 305 روز واقعی و برآورد شده در مدل یک صفتی به ترتیب 0.204, 0.301, 0.307 و 0.338, 0.193 و 0.367 و در مدل چندصفتی به ترتیب 0.176, 0.243, 0.245 و 0.286, 0.175 و 0.361 و برای رکوردهای روزانه واقعی و برآوردشده بود. با مدل یک صفتی با تکرار رکورد این ضریب برای مقدار شیر و چربی و پروتئین به ترتیب برابر با 0.174, 0.227, 0.241 و 0.157, 0.174 و 0.141 ، و ضریب تکرارپذیری به ترتیب برابر با 0.403, 0.551, 0.585 و 0.487, 0.406 و 0.466 برآورد گردید. همبستگی رتبه ای ارزش های اصلاحی پیش بینی شده برای مقادیر شیر، چربی و پروتئین با استفاده از رکوردهای واقعی و برآوردشده روزانه به ترتیب 0.928, 1 و 0.949 و برای مقدار شیر، چربی و درصد چربی با استفاده از رکوردهای واقعی و برآوردشده 305 روز به ترتیب 0.985, 1 و 0.973 برآورد گردید. برای گاوهای با سه نوبت دوشش، مقدار شیر و چربی روزانه را می توان به ترتیب بر اساس مقادیر شیر ظهر و شب، درصد چربی ظهر و مقادیر شیر ظهر و شب با دقت زیاد پیش بینی نمود.

تعیین ارزش غذایی مواد خوراکی در سیستم کربوهیدرات و پروتئین خالص کرنل (CNCPS) براساس بخشهای نیتروژن و کربوهیدرات آنها می باشد. به منظور تعیین بخشهای نیتروژن و کربوهیدرات برخی مواد خوراکی، آزمایشی انجام شد. مواد خوراکی مورد آزمایش عبارت از؛ یونجه، ذرت سیلو شده، کاه گندم، جو، کنجاله سویا، تخم پنبه، سبوس گندم، تفاله چغندرقند، پودر ماهی و کنجاله های تخم پنبه فشاری حاصل از چند کارخانه روغن کشی بودند. در این آزمایش، پروتئین خام، نیتروژن غیرپروتئینی (بخش A)، پروتئین حقیقی سریع تجزیه شونده در شکمبه (بخش B1)، پروتئین حقیقی متوسط تجزیه (بخش B2)، پروتئین حقیقی کند تجزیه (بخش B3)، پروتئین نامحلول در شوینده اسیدی (بخش C)، دیواره سلولی (NDF)، دیواره سلولی منهای همی سلولز (ADF) با روشهای آزمایشگاهی تعیین و کربوهیدراتهای غیرساختمانی (NSC) محاسبه شدند. درصد پروتئین خام مواد خوراکی کمتر از مقادیر جدولی سیستم کرنل بود. بخش A پروتئین در مواد خشبی، بر حسب درصدی از پروتئین خام، بویژه در یونجه، بالاترین مقدار بود. بخش B1 بر حسب درصد پروتئین خام در تخم پنبه و کنجاله های تخم پنبه، بالاتر از مواد خوراکی دیگر بود. کنجاله سویا، بالاترین مقدار بخش B2 پروتئین را داشت و کنجاله های تخم پنبه متوسط بودند. بخش B3 بر حسب درصدی از پروتئین خام، در پودر ماهی و تفاله چغندرقند بالاترین بود. کنجاله های تخم پنبه و تفاله چغندرقند و ذرت سیلو شده بالاترین مقادیر بخش C را داشتند. درصد دیواره سلولی و دیواره سلولی منهای همی سلولز در مواد خوراکی، بویژه در کنجاله های تخم پنبه، بالاتر از مقادیر جدولی سیستم کرنل بودند.

این تحقیق به منظور ارزیابی و گزینش تحمل هیبریدهای آفتابگردان و والدین آن ها در موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر بخش دانه های روغنی کرج در سال 1381در دو آزمایش تنش و بدون تنش به صورت لاین × تستر اجرا شد. هر آزمایش از 36 تیمار شامل 3 لاین نرعقیم، 8 لاین برگرداننده باروری و 24 هیبرید حاصل از آن ها و یک رقم آزاد گرده افشان (آرماویروسکی) تشکیل و در قالب طرح لاتیس ساده 6 ´ 6 در دو تکرار پیاده گردید. آبیاری کلیه کرت ها در آزمایش شاهد (بدون تنش) براساس 60 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A و در آزمایش تنش براساس 180 میلی متر تبخیر انجام گرفت و زمان اعمـال تیمار تنش در مرحله 6-8 برگی بود. تجزیه واریانس صفاتی چون عملکرد، تعداد دانه های پر درطبق، وزن هزار دانه و قطرطبق در هر دو شرایط محیطی نشان داد که بین ژنوتیپ ها اختلاف معنی دار در سطح احتمال 1% برای کلیه صفات وجود دارد. برای مطالعه قابلیت ترکیب پذیری از تجزیه لاین × تستر کمپتورن (1957) و سینگ و چوداری (1979) استفاده شد. براساس معنی داری میانگین مربعات لاین یا تستر برای صفاتی چون تعداد دانه های پر درطبق و وزن هزار دانه واریانس افزایشی معنی دار برآورد گردید، همچنین براساس معنی داری میانگین مربعات لاین × تستر برای صفت وزن هزار دانه در شرایط بدون تنش واریانس غیرافزایشی (غالبیت) معنی دار نیز برآورد شد. در مورد صفت اخیر با توجه به نسبت واریانس قابلیت ترکیب پذیری عمومی (GCA) به قابلیت ترکیب پذیری  خصوصی (SCA) نقش مهمتر واریانس غیرافزایشی نسبت به واریانس افزایشی برآورد گردید. سهم لاین × تسترها تقریبا در تمامی موارد برای کلیه صفات در دو آزمایش بیشتر بود.

به منظور بررسی قابلیت جایگزینی بستر کشت پیت ماس بوسیله ضایعات سلولزی درختان نخل، تحقیقی با استفاده از گیاه برگ زینتی آگلونما (Aglaonema commutatum cv. Silver Queen) در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با 8 تیمار و 6 تکرار صورت گرفت. بسترهای کاشت عبارت بودند از: پیت ماس، ضایعات نارگیل (کوکوپیت)، ضایعات نخـل (پالم پیت) و باگاس نیشکر به صورت خالص و همچنین مخلوط با 50 درصد پرلیت. شاخصهای رشدی از جمله تعداد برگ، سطح برگ، تعداد پاگیاه، وزن تر و وزن خشک اندام هوایی و ریشه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تیمار بستر کشت اثر معنی داری بر شاخصهای رشد دارد. بالاترین سطح برگ، تعداد برگ، تعداد پاگیاه و وزن خشک اندام هوایی و ریشه در بستر کشت کوکوپیت و کمترین آن در باگاس نیشکر مشاهده شد. بسترهای کشت پیت ماس و پالم پیت اثرات مشابهی بر روی اکثر شاخصهای رشدی داشتند. در مورد بیشتر خصوصیات بستر کشت از جمله ظرفیت تبادل کاتیونی، EC، وزن مخصوص ظاهری و درصد خلل و فرج کل، تیمار پالم پیت اختلاف معنی داری با بستر کوکوپیت نداشت و تنها تفاوت عمده این دو بستر در مورد ظرفیت نگهداری رطوبت بود که در پالم پیت کمتر از کوکوپیت بود. در این تحقیق استفاده از ضایعات تازه باگاس نیشکر به عنوان بستر کشت گیاهان نتایج مفیدی به همراه نداشت و توصیه می شود که این ماده از جنبه های دیگر کاربردی مورد توجه قرار گیرد. به طور کلی گیاهان آگلونما بهترین رشد را در بستر کشت کوکوپیت نشان دادند که در صورت در دسترس بودن در داخل کشور می تواند به عنوان جایگزین کم هزینه تر پیت ماس مورد استفاده قرار گیرد. همچنین بستر کشت پالم پیت نیز بدلیل در دسترس بودن و هزینه بسیار کمتر و نیز به خاطر وزن کم و کاهش هزینه حمل و نقل و صادرات گیاهان گلدانی، با انجام تیمارهایی در راستای افزایش نگهداری رطوبت می تواند به عنوان جایگزین مناسب پیت ماس در کشور معرفی شود.

در میان فرایندهای مختلف تخریب اراضی، فرسایش خاک تهدیدی جدی برای حفاظت منابع خاک و آب کشورمان می باشد. در این تحقیق، پهنه بندی خطر فرسایش در حوزه آبخیز گل آباد اردستان با استفاده از مدل تجربی MPSIAC و سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) و همچنین تصاویر ماهواره ای مورد بررسی قرار گرفت. حوزه آبخیز گل آباد با مساحت 582.7 کیلومتر مربع در شمال شرق اصفهان واقع شده است. ارتفاع این حوزه بین 1653 تا 2947 متر بالاتر از سطح دریا متغیر است. به علت تنوع زمین شناسی، اشکال مختلف زمین، کاربری نامناسب اراضی و پوشش پراکنده گیاهی، فرسایش در این حوزه متاثر از عوامل متعددی است. با امتیازدهی عوامل مدل با استفاده از داده های صحرایی، نقشه و گزارش های مربوطه، 9 لایه اطلاعاتی در محیط GIS با استفاده از نرم افزار ILWIS, 3. Academic تهیه شد. از تصویر ماهواره ای سنجندهETM+  برای تصحیح نقشه واحدهای اراضی استفاده گردید. نتایج مدل نشان داد که تولید رسوب حوزه بین 263.3 تا 496.9 متغیر و به طور متوسط 356.4 تن در کیلومتر مربع در سال است. همچنین حداقل، حداکثر و متوسط شدت فرسایش به ترتیب 1656.3, 877.7 و 1188.0 تن در کیلومتر مربع در سال برآورد شد. نتایج حاکی از آن است که واحدهای اراضی 2-1 و 2-4 (تپه ها) به ترتیب با 47.7 و 65.5 کیلومتر مربع مساحت (8.1 و 11.2 درصد از وسعت کل حوزه) بیشترین میزان حساسیت را به فرسایش و تولید رسوب دارند. نتایج مقدماتی بررسی کارایی مدل نشان می دهد که برای حوزه های بدون آمار خشک و نیمه خشک ایران قابل توصیه است.