مجله بین المللی علوم و فناوری کشاورزی
سال:1389 | دوره:13 | شماره:2 |تعداد مقالات:18

تراکم جمعیت و الگوی توزیع فضایی کنه شکارگر Zetzellia pourmirzai Khanjani & Ueckermann و طعمه های آن Dosse Cenopalpus irani وBryobia rubrioculus (Scheuten)  در یک باغ سمپاشی شده در کرمانشاه از 11/3/1386 تا 16/8/1386 بررسی شد. همچنین نوع وابستگی تغذیه شکارگر به تراکم جمعیت کنه های گیاه خوار به عنوان یکی از ملاک های ارزیابی کارایی شکارگر مشخص گردید. جمعیت کنه های گیاه خوار و شکارگر روی 130 برگ ( واحد نمونه برداری) هر 10 روز یک بار شمارش شد. برای تعیین الگوی توزیع فضایی گونه ها از شاخص پراکندگی، روش رگرسیونی (تیلور و آیوائو)، شاخص موریسیتا و شاخص لوید استفاده گردید. میانگین جمعیت کنه بیش از سایر گونه ها بود. نتایج نشان داد اوج جمعیت C. irani، B. rubrioculus و Z. mali به ترتیب در 19 مرداد (11.092 عدد در هر برگ)، 30 تیر (0.554 عدد در هر برگ) و 9 مرداد (1.385 عدد در هر برگ) ظاهر شد. تمام روش های مورد استفاده موید تجمعی بودن الگوی توزیع فضایی هر سه گونه بود. تغییراتی در نوع پراکنش از تجمعی به تصادفی در چند تاریخ به وسیله روش موریسیتا مشاهده شد. این تغییرات نشان داد که الگوی توزیع فضایی می تواند در طول فصل تغییراتی داشته باشد. کمترین اندازه بهینه نمونه به وسیله ضرایب تیلور محاسبه شد که برای C. irani، B. rubrioculus و Z. mali به ترتیب 20.806، 192.912 و 128.117 بود. رگرسیون خطی بین تراکم جمعیت هر یک از کنه های گیاه خوار و شکارگر نشان داد که شکارگر در تغذیه از هر دو طعمه به صورت وابسته به تراکم عمل می کند. همچنین نتایج حاصل از رگرسیون خطی بین دمای متوسط روزانه و میانگین جمعیت هر کنه در تاریخ های نمونه برداری نشان داد که رابطه مثبت معنی دار بین دما و میانگین جمعیت دو گونه در طول فصل وجود دارد. تعیین پارامترهای الگوی توزیع فضایی آفت و شکارگر آن علاوه بر طراحی برنامه های مناسب نمونه برداری، می تواند در ارزیابی کارایی دشمنان طبیعی در مدیریت تلفیقی مورد استفاده قرار گیرد.

ویژگی های خشک شدن بلوط بر حسب تابعی از دما، سرعت هوا و رقم ()Q. Persica, Q. Libani تعیین شد. به منظور تخمین و انتخاب یک مدل مناسب، منحنی خشک شدن، پنج مدل نیمه تئوری و یا تجربی به داده های آزمایشگاهی برازش شده اند. آزمایشات در سه دمای 50، 60 و 70 درجه سانتیگراد انجام گرفت. در هر دما دو جریان هوای 0.5 و 1 متر بر ثانیه نیز تنظیم شد. تاثیر دمای هوا در مقایسه با جریان هوای خشک کن در فرآیند خشک کردن میوه بلوط از اهمیت بیشتری برخوردار بود. افزایش جریان هوای خشک کن در دمای هوای ثابت زمان خشک شدن را کاهش داد. از میان تمام مدلهای انتخاب شده، مدل پیج به عنوان بهترین مدل ریاضی به منظور بیان سینتیک خشک شدن بلوط انتخاب شد. بر اساس نتایج بدست آمده، دمای 70 درجه سانتیگراد و سرعت جریان هوای 1 متر بر ثانیه بهترین نتایج را برای خشک کردن میوه بلوط در بر داشت. زمان خشک شدن و ثابت های مدل پیج با متغیرهای مطالعه شده وابستگی معنی داری داشتند.

این آزمایش به منظور مطالعه اثرات سطوح مختلف لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس (2×106 و 4×106 باکتری زنده در گرم خوراک) و یک پروبیوتیک تجاری بر عملکرد، خصوصیات لاشه، برخی فاکتورهای خونی و جمعیت میکربی روده انجام شد. در این آزمایش 280 قطعه جوجه خروس گوشتی یک روزه به طور تصادفی به 5 گروه آزمایشی تقسیم شدند و به هر گروه نیز 4 تکرار 14 قطعه ای جوجه اختصاص داده شد. میزان مصرف خوراک در تیمار پروبیوتیک تجاری برای کل دوره به طور معنی داری از پروبیوتیک اسیدوفیلوس بیشتر بود. میزان اضافه وزن در دوره پیشدان در تیمار حاوی سطح بالای لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس به طور معنی داری از تیمار شاهد بیشتر بود. در مورد ضریب تبدیل غذایی و وزن ارگانها اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. استفاده از پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس سبب افزایش جمعیت لاکتوباسیلها در ایلئوم و انتهای روده بزرگ شد، همچنین انواع پروبیوتیک سبب کاهش جمعیت کلی فرم ها در این دو قسمت شدند، ولی این اختلافات از نظر آماری معنی دار نبودند. میزان کلسترول و آنزیمهای آسپارتات آمینو ترانسفراز،آلانین آمینو ترانسفراز و آلکالین فسفاتاز خون نیز در جیره های حاوی پروبیوتیک کمتر از شاهد بود، ولی این اختلاف فقط برای آلانین آمینو ترانسفراز در سن 21 روزگی معنی دار گردید.

هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر دو روش (غذادهی و غذادهی در پی غوطه وری) برای نرسازی در ماهی هاپ آبی بوده است. در این مطالعه دو آزمایش (I و II) طراحی شد. در آزمایش I، تیمار تغیرجنسیت روی بچه ماهیان نورس (10 روز پس از بارور شدن تخمها در 27 درجه سانتیگراد) اعمال شد. برای این منظور دوزهای 30 (گروه A) و 60 میلی گرم هورمون a17- متیل تستوسترون به ازای هر کیلوگرم غذا (گروه B) در طول دوره 60 روزه به کار گرفته شد. در هر تیمار 40 بچه ماهی نورس وجود داشت. در آزمایش II، لاروهایی که یک روز از تفریح آنها می گذشت در معرض تیمار غوطه وری با هورمون a17- متیل تستوسترون با غلظت 1000 مایکروگرم در هر لیتر به مدت دو ساعت (16 لارو به ازای هر تیمار) قرار گرفتند سپس در اولین روز جذب کیسه زده، تیمار با روش غذادهی هورمونی پیگیری شد. برای این منظور ماهیان غوطه ور شده به دو گروه (D و E) تقسیم شدند. در گروه D، 30 میلی گرم و در گروه E 60 میلی گرم هورمون a17- متیل تستوسترون در یک دوره 60 روزه به کار گرفته شد. تغییر در تعداد ماهیان نر در هر تیمار از طریق آزمون مربه کای (P<0.05) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در آزمایش I، تیمار غذادهی 60 میلی گرم (گروه B) به صورت معنی داری (P<0.05) تعداد ماهیان نر را (%85.7) در مقایسه با تیمار شاهد (گروه C، %46.67) افزایش داد. مقایر کمتر ماهی نر (%60) اما معنی دار (P<0.05) در تیمار غذادهی 30 میلی گرم (گروه A) مشاهده شد. در آزمایش II با اینکه نسبت ماهیان نر و ماده از نسبت 1:1 به صورت معنی داری (P<0.05) فاصله پیدا کرد، اما به دلیل استفاده از دوزهای بالای هورمونی، جمعیت ماهیان به سمت عقیمی پیش رفت. با توجه به نتایج این آزمایش، امکان دست یابی به مقادیر بالای ماهیان نر با استفاده از تیمارهایهورمونی a17- متیل تستوسترون در ماهی هاپ آبی وجود دارد.

علاقه به تولید فیلم های خوراکی از منابع تجدیدپذیر و پلیمرهای طبیعی مانند پروتیین ها، پلی ساکاریدها و چربی ها افزایش یافته است. پلیمرهای طبیعی از قبیل پروتیین های غذایی بدلیل زیست تخریب پذیر بودن و داشتن خواص تغذیه ای دارای پتانسیل بالایی برای استفاده در فیلم های خوراکی می باشند. باقلا یک منبع غنی از پروتئین بوده و به مقدار زیادی در ایران کشت می شود. بنابراین در این تحقیق توان بالقوه ایزوله پروتیین باقلا بعنوان یک منبع جدید پروتیینی برای تولید فیلم خوراکی، مورد بررسی قرار گرفته و اثرات pH محلول تشکیل دهنده فیلم و غلظت پلاستی سایزر روی ویژگی های فیلم حاصله مطالعه شده است. بدین منظور از ایزوله پروتیینی باقلای تهیه شده در سه7 pH ، 9 و 12 و سه غلظت پلاستی سایزر 40، 50 و 60 درصد وزن ایزوله پروتیین باقلا فیلم تهیه گردید. بر اساس نتایج بدست آمده افزایش pH سبب بهبود خواص مکانیکی (مقاومت در برابر پارگی و کشش پذیری) و میزان حلالیت، کاهش نفوذپذیری به بخار آب و تیره تر شدن فیلم ها شد. غلظت پلاستی سایزر در محدوده مورد مطالعه اثر معنی داری روی نفوذپذیری به بخار آب نشان نداد. افزایش غلظت پلاستی سایزر سبب افزایش میزان کشش پذیری و انحلال فیلم ها و کاهش مقاومت آنها در برابر پاره شدن گردید. کمترین نفوذپذیری به بخار آب و بیشترین مقاومت در برابر پارگی در فرمول تهیه شده در12 pH  در حضور 40 درصد گلیسرول مشاهده شد.

نشاسته گندم متداولترین نشاسته تولیدی در ایران و بسیاری از کشورهای جهان می باشد که کاربردهای بسیاری دارد در صنایع غذایی و غیر غذایی دارد. به منظور بهبود خواص فیزیکی و شیمیایی و یا ایجاد خواص عملکردی جدید، می توان با ایجاد تغییراتی در ساختار نشاسته آنرا اصلاح نمود. از میان روشهای متعدد موجود جهت اصلاح نشاسته، روشهای فیزیکی اخیرا مورد توجه بسیار قرار گرفته اند. تولید نشاسته پیش ژلاتینه شده یکی از روشهای فیزیکی جهت اصلاح نشاسته طبیعی می باشد. هدف اصلی از انجام این تحقیق مطالعه خواص فیزیکی و شیمیایی نشاسته گندم پیش ژلاتینه شده است که به کمک یک خشک کن دو غلطکی در سطح آزمایشگاهی تولید شد. نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از خشک کن دو غلطکی جهت تهیه نشاسته پیش ژلاتینه شده باعث تخریب ساختار گرانولی، تجزیه مولکولهای نشاسته و کاهش درجه کریستالی نشاسته گردید. نشاسته پیش ژلاتینه شده دارای ویسکوزیته آب سرد (در دمای 25oC) بود، در حالی که نشاسته طبیعی قادر به ایجاد ویسکوزیته در این شرایط نبود. نشاسته اصلاح شده همچنین دارای قدرت جذب آب و تورم بیشتری نسبت به نشاسته طبیعی بود. با توجه به این خصوصیات، نشاسته پیش ژلاتینه شده قابلیت استفاده شدن به عنوان تغلیظ کننده در غذاهای آماده مصرف و یا محصولات حساس به حرارت به منظور حذف یا کاهش حرارت دهی را دارد.

در پژوهش حاضر ترکیبات شیمیایی موجود در اسانس میوه گیاه دارویی زنیان (Carum copticum) با استفاده از کروماتوگرافی گازی (GC) و کروماتوگرافی گازی متصل به طیف سنج جرمی (GC-MS) بررسی شد. نتایج تجزیه اسانس نشان داد که تیمول (%36.7)، ترپینن (%36.5) و پارا- سیمن (%21.1) عمده ترین ترکیبات اسانس هستند. در این تحقیق فعالیت ضد باکتریایی اسانس مورد مطالعه عمدتا روی برخی از باکتری های مهم ایجاد مسمومیت غذایی مورد بررسی قرار گرفت. عوامل باکتریایی مورد مطالعه در این پژوهش شامل باکتری های: Salmonella thyphimorium Pseudomonas aeruginosa، Entero-pathogenic Escherichia coli، Staphylococcus aureus بودند. برای تعیین خاصیت ضد باکتریایی اسانس از روش Broth microdilution و Agar diffusion استفاده شد. اسانس مورد آزمون به طور معنی داری فعالیت ضد باکتریایی روی عوامل باکتریایی مورد آزمایش نشان داد. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که اسانس گیاه دارویی زنیان غنی از ترکیبات مونوترپنی است و می توان از آن به عنوان یک عامل ضدمیکروبی طبیعی در صنایع غذایی و داروسازی بهره برد.

در این مقاله نتایج به کارگیری سه روش تجربی برآورد تبخیر و تعرق مرجع (ماکینک، پرایستلی- تیلور، و هارگریوز) در مناطق نیمه خشک تنسیف الحوض (مرکز مراکش) گزارش شده است. معادله پمن مانتیث که به وسیله FAO استاندارد شده است برای ارزیابی نتایج سه روش به کار رفته است. داده های به دست آمده تبخیر و تعرق مرجع و بر اساس روش ضریب گیاهی برای برآورد نیاز آبی گندم زمستانه به کار رفت و نتایج با مقادیر اندازه گیر شده تبخیر و تعرق با استفاده از روش ادی کوواریانس مورد مقایسه قرار گرفت. درحالی که روش های پرستلی تیلور و ماکینک تبخیر و تعرق را به ترتیب به میزان بیست و هیجده درصد کم برآورد کرده است. اما پس از تعدیل پارامترهای فرمولهای یاد شده مقادیر کم برآورد روش ها به میزان نه و چهار درصد تقلیل یافت که نشان می دهد بهبود قابل توجهی در برآورد مقادیر اصلی به میزان %55 و %76 صورت گرفته است.

تعیین دقیق مقدار تبخیر تعرق در بسیاری از مطالعات بیلان آبی مورد نیاز است. یکی از روش های موجود در این زمینه استفاده از لایسیمترها می باشد. با توجه به اقلیم نیمه خشک استان کرمان در جنوب شرق ایران، تنها لایسیمتر عملیاتی وزنی- الکترونیکی کشور جهت محاسبه تبخیر تعرق روزانه طی ماه اوریل فروردین 1383 تا اردیبهشت 1384 در سه دوره مختلف (کل سال، دوره نیاز تبخیری زیاد و دوره نیاز تبخیری کم) مورد استفاده قرار گرفت. خطای اندازه گیری معادل 1 کیلوگرم جرم آب یا 0.14 میلی متر آب در مزرعه بوده است. داده های هواشناسی مورد نیاز جهت محاسبه تبخیر تعرق روزانه با گام زمانی 10 دقیقه ای از یک ایستگاه هواشناسی خودکار در مجاورت محل لایسیمتر جمع آوری گردید. ایستگاه خودکار و لایسیمتر در داخل مزرعه ای از چمن قرار داشتند. از داده های لایسیمتری جهت ارزیابی 6 معادله تبخیر تعرق چمن شامل پنمن- مانتیث فائو- 56، پنمن- کیمبرلی 1996، بلانی کریدل فائو- 24، ماکینک، تشعشع فائو- 24 و هارگریوز- سامانی استفاده شد. آماره های جذر مربعات میانگین خطا (RMSE) و نمایه توافق (d) برای انجام تحلیل های آماری و مقایسه ها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد برای کل دوره سال، معادله FAO-24 تابش با داشتن RMSE=1.63 mmd-1 دقیق ترین روش بوده است. در دوره نیاز تبخیری زیاد، معادله FAO-24 تابش با مقادیر RMSE=1.86 mmd-1 و 0.45 =d معادله ارجح جهت محاسبه ETo می باشد. همچنین در طی دوره نیاز تبخیری کم (شهریور 1383 تا اردیبهشت 1384) نیز همین معادله در مقایسه با سایر معادلات با داشتن آماره های RMSE=1.3 mmd-1 و 0.46=d در مقایسه با سایر روشهای برتری داشته است. در هر سه مقطع زمانی، معادله ماکینک عملکردی ضعیف داشته و برای این منطقه قابل توصیه نیست.

مدل DRASTIC برای طبقه بندی آسیب پذیری آب زیرزمینی در بسیاری از مناطق استفاده شده است. از آنجا که این روش در مناطق مختلف بدون هیچ تغییری استفاده می شود، امکان در نظر گرفتن تاثیر نوع آلودگی و مشخصات آن وجود ندارد. بنابراین، این روش نیاز به واسنجی و اصلاح در یک آبخوان به خصوص و برای یک آلودگی مشخص دارد. در این تحقیق، با استفاده از اصلاح رتبه های پارامترهای روش DRASTIC، می توان به یک نقشه آسیب پذیری دقیق تر دست یافت. رتبه های جدید با استفاده از رابطه بین هر پارامتر و غلظت نیترات در آب زیرزمینی اصلاح شد. روش معرفی شده، در آبخوان آستانه واقع در شمال کشور به کار رفت. با نمونه برداری و آنالیز 13 حلقه چاه کشاورزی، غلظت نیترات در آب زیرزمینی به دست آمد. مقادیر غلظت به دست آمده با مقادیر پتانسیل آلوده شدن آبخوان که از روش DRASTIC به دست آمده بود، همبستگی داده شد و برای اینکار از روش همبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج نشان داد که DRASTIC اصلاح شده بهتر از روش استاندارد می تواند در مناطق کشاورزی با آلودگی غیرنقطه ای به کار رود. ضریب همبستگی به دست آمده در حالت اصلاح شده برابر 68 درصد بود که نسبت به مقدار این ضریب در حالت استاندارد که 23 درصد بود، بهبود چشمگیری را نشان داد.

یک شبکه زهکش زیر زمینی اساسا جریان غیرماندگار را منتقل می کند و داده های مورد نیاز برای تطبیق و مدل قابل تحصیل در چنین شبکه هایی نیست. در این پژوهش، با استفاده از روش حجم محدود و با کاربرد شمای تنصیف زمان، معادلات جریان غیرماندگار مجاری روباز با ترکیبی از روش های صریح و ضمنی حل شده و یک مدل یک بعدی برای شبیه سازی جریان در مجاری موج دار ارائه شده است. به منظور ارزیابی عملکرد مدل عددی توسعه یافته، یک مدل فیزیکی مقیاس واقعی طراحی و احداث شد. ابتدا به منظور تعیین ضرایب مقاومت کلی و موضعی اجزای مدل فیزیکی آزمایش های متعددی به اجرا در آمد تا نتایج مقایسه ستاده مدل عددی با مشاهدات آزمایشگاهی حتی الامکان متاثر از عدم قطعیت های نهفته در کالیبراسیون نباشد. سپس هیدروگراف های متنوع جریان غیرماندگار آزمون شد و تغییرات نسبت به زمان پارامترهای مورد نظر ثبت گردید. مقایسه نتایج بدست آمده از اجرای مدل عددی برای جریان های غیرماندگار نشان می دهد که انطباق قابل قبولی بین داده های آزمایشگاهی و نتایج عددی وجود دارد که کارایی روش و ضرایب تعیین شده را برای کاربرد میدانی تبیین می کند.

سینتیک جذب روی توسط ده خاک آهکی از ایران اندازه گیری و به معادلات گوناگون سینتیکی برازش داده شدند (معادلات سینتیکی درجه صفر، اول، دوم، سوم، پارابولیک پخشیدگی، الوویچ ساده شده و معادله تابع توانی). دو غلظت اولیه روی یعنی 20 و 80 میلی گرم بر لیتر مورد استفاده قرار گرفته و مشاهدات در طول 100 ساعت انجام گرفت. زمان مورد نیاز برای رسیدن به شبه تعادل 24 ساعت بدست آمد که در آن بیشتر روی محلول توسط خاکها جذب می شوند. معادلات درجه صفر، اول، دوم، و درجه سوم نتوانستند سینتیک جذب روی را توصیف کنند ولی معادلات الوویچ ساده شده و تابع توانی بخوبی داده ها را توصیف کردند. آنالیز رگرسیونی نشان داد که کربنات کلسیم کل، کربنات کلسیم فعال، مقدار رس و سطح ویژه خاکها بطور نزدیکی به ضرایب این دو معادله مربوط میشوند. ضرایب این معادلات بطور مثبت و معنی دار به خواص خاکی ارتباط پیدا می کنند. بنابرین سینتیک جذب روی را می توان از روی داده هایی که بطور معمول در ارزیابی خاکها اندازه می گیرند بدست آورد.

خاک های گچی در رژیم های رطوبتی زریک، یوستیک و اریدیک دیده می شوند. شرایط محیطی در تشکیل کریستالهای گچ اثرگذار است. خاک های گچی در استان فارس، جنوب ایران، در دشتهای دامنه ای، سیلابی و آبرفتی یافت می شوند. هدف از این تحقیق بررسی میکرومورفولوژی کریستالهای گچ تحت رژیم های رطوبتی متفاوت می باشد. نتایج نشان می دهد که کریستالهای عدسی گچ به مدت زمان طولانی برای تشکیل نیاز دارند، و معمولا در خاک های توسعه یافته به وفور یافت می شوند، در حالی که تحت رژیم رطوبتی اریدیک کمیاب است. این کریستال ها در افق های زیرسطحی به وفور یافت می شوند. شکل های ستونی، منشوری و تیغه ای گچ در نواحی با رژیم رطوبتی اریدیک که خاکهای آنها شستشوی بالا داشته اند، یافت می شوند. تشکیل پندانت گچ در زیر سنگریزه ها در دشتهای دامنه ای، با رطوبت محدود فراوان است. در نواحی با بارندگی کم کریستالهای گوناگونی از گچ تشکیل می شود. به نظر می رسد که رواناب به عنوان یک سیستم هیدرولوژی منجر به انتقال رسوبات زمینی از ارتفاعات بالا به دشتهای سیلابی محتوی خاک های با بافت درشت، می شود. در نواحی با رژیم رطوبتی زریک و زریک مرز اریدیک، رشد کریستالهای عدسی، ائوهدرال و ساب هدرال گچ فراوان است. نتایج مطالعه نشان می دهد که علاوه بر رطوبت خاک، بافت خاک و موقعیت توپوگرافی، نقش مهمی در تشکیل کریستالهای گچ خاکساز دارند. تبلور خوبی از کریستالهای گچ در بافتهای سیلت لوم، شنی لوم و لوم دیده شد. مشاهده افق های جیپسیک پیشنهاد می کند که تجمع گچ در خاکهای مورد مطالعه عمدتا تحت فرآیند Per dscendum صورت گرفته است.

این تحقیق در شرایط گلخانه ای بمنظور ارزیابی ترکیب مناسب سطوح مختلف آبیاری و مصرف کود شیمیایی برای بدست آوردن بهترین تولید و کیفیت محصول گوجه فرنگی بمرحله اجرا در آمد. آزمایش در قالب طرح کرت های خرد شده در سه تکرار انجام شد. سطوح آبیاری در کرتهای اصلی و سطوح کودی در کرتهای فرعی پیاده گردید. در هر واحد آزمایشی سطوح آبیاری در هر روز W1=8mm، W2=Vmm، W3=6mm، W4=5mm و سطوح کودی در هر هفته بصورت F1=(N1, P1, K1, 9.8, 6.13, 7.35 g)، F2=(N2, P1, K1, 14.7, 6.13, 7.35 g/plot)، F3=(N2, P2, K1, 14.7, 9.19, 7.35 g/plot) و F4=(N2, P2, K2, 14.7, 9.19, 11.0 g/plot) به مرحله اجرا در آمد. از طرف دیگر سطوح مختلف کودی با رشد گیاه در دوره رشد و زمان برداشت محصول افزایش یافت. ارتفاع و تعداد گل در هر گیاه در دوره رشد و در زمان برداشت محصول اندازه گیری شد. نمونه آزمایشی از برگ و میوه در دوره رشد و زمان برداشت افزایش یافت. ارتفاع و تعداد گل در هر گیاه در دوره رشد و در زمان برداشت محصول اندازه گیری شد. نمونه آزمایشی از برگ و میوه در دوره رشد و زمان برداشت محصول برای اندازه گیری ماده خشک، میزان کل نیتروژن، فسفر و میزان مختلف پتاسیم در برگ و میوه برداشت گردید. همچنین کل محصول و متوسط وزن میوه در هنگام برداشت اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که سطح آبیاری و کود شیمیایی تاثیر معنی داری روی تعداد گل ها دارد و ترکیب W1F2 بیشترین تاثیر در بین تیمارهای مختلف دارد در حالیکه ارتفاع گیاه بطور معنی داری تحت تاثیر تیمارهای مختلف قرار نگرفت. تولید کل بطور معنی داری با تیمار W3F1 افزایش یافت. متوسط وزن میوه بصورت معنی داری با تیمار W2F3 در مقایسه با سایر تیمارها افزایش یافت و درصد ماده خشک در برگ و میوه بطور معنی داری تحت تاثیر تیمار W2F3 افزایش یافت. میزان کل نیتروژن، فسفر و پتاسیم در برگ بطور معنی داری تحت تاثیر تیمار W2F4 افزایش یافت. میزان کل نیتروژن در میوه گوجه فرنگی تفاوت معنی داری در بین تیمارها نشان نداد ولی میزان فسفر و پتاسیم در میوه بصورت معنی داری با تیمارهای W2F3 و W4F4 افزایش نشان داد.