مجله مطالعات علوم پزشکی
سال:1394 | دوره:26 | شماره:11 |تعداد مقالات:13

پیش زمینه وهدف: برخی مطالعات نشان داده اند مکمل بتا آلانین ممکن است خستگی را هنگام فعالیت های شدید ورزشی به تاخیر بیاندازد. هدف پژوهش حاضر مطالعه تاثیر 10 روز مصرف دوزهای مختلف بتاآلانین بر میزان خستگی عصبی- عضلانی و سطوح لاکتات خونبود.مواد و روش کار: 40 مرد فعال با میانگین سن 21.9±2.6 سال وشاخص توده بدنی 24.54±1.8 کیلوگرم بر متر مربع به طور تصادفی به چهار گروه 10 نفره [دریافت 2، 4 و 6 گرم مکمل بتاآلانین (گروه های تجربی) و یا دارونما (گروه کنترل)[ تقسیم شدند. آزمودنی ها قبل و پس از اتمام دوره 10 روزه مکمل سازی بتاآلانین، 4 فعالیت 30 ثانیه ای وینگیت را با حداکثر توان اجرا کردند. استراحت بین هر فعالیت 4 دقیقه بود. در هر مرحله، اولین و دومین خون گیری، به ترتیب قبل از شروع اولین فعالیت و 6 دقیقه پس از اتمام چهارمین فعالیت انجام گرفت. امپلی تود حاصل از EMG نیز به عنوان عامل ارزیابی خستگی، قبل از شروع فعالیت و حین چهارمین تست وینگیت محاسبه شد.یافته ها: دریافت دوزهای مختلف مکمل بتاآلانین تاثیری بردامنه موج M عضله پهن خارجی نداشت. به عبارت دیگر، تغییرات درون گروهی (p=0.078) و بین گروهی (p=0.66) -هیچ کدام - معنادار نبودند. همچنین، پس از فعالیت های تکراری وینگیت، میزان لاکتات در تمامیگروه های دریافت کننده مکمل و گروه دارونما افزایش معنادارییافت (p<0.001)، در حالی که بین گروه ها اختلافی مشاهده نشد (p=0.1).بحث و نتیجه گیری: یافته هاحاضر پیشنهاد می دهد که انجام فعالیت های تکراری بیشینه منجر به افزایش معنادار لاکتات می شود، اما مصرف کوتاه مدت مکمل بتاآلانین با دوزهای مختلف تاثیری بر خستگی عصبی - عضلانی و تجمع لاکتات خون ندارد.

پیش زمینه و هدف: یکی از نگرانی های متخصصین ارتودنسی، ایجاد خراش در لایه سطحی مینا متعاقب جدا نمودن به راکت های ارتودنسی و برداشتن بقایای ماده چسبنده است. ازاین رو در مطالعه حاضر خشونت سطحی رخ داده متعاقب استفاده از دو نوع فرز، تنگستن کارباید با سرعت کم و آرکانزاس با سرعت بالا، مورد ارزیابی قرار گرفت.مواد و روش کار: در این تحقیق تجربی - آزمایشگاهی، از 72 دندان پرمولر اول و دوم سالم کشیده شده جهت درمان ارتودنسی استفاده گردید. پس از اچ نمودن سطح لبیال، به راکت ها توسط کامپوزیت نوری به دندان ها باند شدند. پساز 24 ساعت، به راکت های ارتودنسی با استفاده از fine cutter و با گرفتن از مزیال و دیستال به راکت به روش peeling دباند شدند تا حداقل آسیب به مینای دندان وارد شود. سپس دندان هابه صورت تصادفی (در هر گروه 36 دندان) برای برداشت بقایای کامپوزیت رزین با فرز تنگستن کارباید 12 پره سوار شده بر آنگل و یا فرز ارکانزاس سوار شده بر توربین تقسیم شدند. خشونت سطحی نمونه ها بر اساس ایندکس Howell توسط استریو میکروسکوپ مورد ارزیابی قرار گرفت و مدت زمان لازم برای برداشت کامل رزینادهزیو از سطوح مینایی هم برحسب ثانیه محاسبه و ثبت شد. داده ها به کمک آزمون آماری نان پارامتریک کای دو تجزیه و تحلیل گشتند.یافته ها: در گروه تنگستن کار باید میزان خشونت سطحی به میزان معنی داری نسبت به قبل از مطالعه افزایش یافت (P=0.001). در گروه آرکانزاس نیز میزان خشونت سطحی نسبت به قبل از مطالعه افزایش قابل توجهی یافت. (P=0.004). در مقایسه دو روش مختلف با یکدیگر، پس از انجام مداخله، تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد (P=0.431). مدت زمان صرف شده توسط فرز آرکانزاس به میزان معنی داریکم تر از فرز تنگستن کارباید بود (P=0.00).بحث و نتیجه گیری: به نظرمی رسد که استفاده ازفرزآرکانزاس باتوجه به خشونت سطحی ایجادشده یکسان نسبت به فرزتنگستن کارباید و همچنین سرعت عمل بالاتر، قابل توجیه بوده و روشی مناسب جهت برداشت بقایای کامپوزیت باشد. با این وجود مطالعات بیشتر در این زمینه موردنیاز است.

پیش زمینه و هدف: زایمان زودرس یک واقعه مهم در دوران پری ناتال است که حدودا در 12-5 درصد بارداری ها رخ می دهد، پاره ای از مطالعات نشان دادند که یک از علل موثر بر آن خواب و اختلالات مربوط به آن مثل آپنه در خواب باشد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط آپنه در خواب با زایمان زودرس در شهرستان اردبیل انجام شد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه تحلیلی آینده نگر بود که بر روی 234 زن باردار 28-32 هفته جهت تعیین علائم آپنه در خواب انجام شد. روش نمونه گیری از نوع چندمرحله ای بود. نمونه هایی که مشخصات واحدهای مورد پژوهش را داشتند وارد مطالعه شدند و دو گروه (118 نفرگروه بدون آپنه در خواب و 116 نفر گروه مبتلا به آپنه در خواب) از نظر رخداد زایمان زودرس مورد پیگیری قرار گرفتند. داده با استفاده از پرسشنامه های دموگرافیک و مامایی، پرسشنامه برلین و پرسشنامه خواب آلودگی طی روز ایپورث ESS جمع آوری و با نرم افزار SPSS مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: 28 نفر (65.1 درصد) در گروه مبتلا به آپنه در خواب و 15 نفر (47.2 درصد) در گروه بدون آپنه در خواب دارای زایمان زودرس بودند که اختلاف بین دو گروه معنی دار بودp<0.03) ) و خطر وقوع زایمان زودرس در زنان مبتلا به آپنه در خواب 2.08 برابر افراد طبیعی بودOR=2.08) ). همچنین، متغیرهایی مثل میزان خواب کم تر از 8 ساعت ودفعات خروپف مرتبط با آپنه ارتباط معناداری با زایمان زودرس داشت (p<0.05).نتیجه گیری: آپنه در خواب وقوع خطر زایمان زودرس را افزایش می دهد.

پیش زمینه و هدف: تابش امواج تلفن های همراه یکی از دغدغه های سلامت عمومی می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط میزان جذب امواج تلفن های همراه با حجم بزاقو میزان CRP بزاقیمی باشد.مواد و روش ها : بزاق غیر تحریکی از 310 نفر گرفته شد. تلفن های همراه برحسب شدت میزان جذب امواج به سه گروه تقسیم شدند. نمونه ها جهت تعیین ارتباط ممکن میان میزان جذب امواج تلفن های همراه با حجم بزاق و میزان CRP بزاقی بررسی شدند.یافته ها: رابطه معنی داری میان میزان جذب امواج تلفن های همراهبا حجم بزاق دیده نشد  (p>0.05)از سوی دیگر رابطه معنی داری میان میزان جذب امواج تلفن های همراه با CRP بزاقی مشاهده شد (p<0.05).نتیجه گیری: امواج تلفن های همراه تاثیری بر حجم بزاقی ندارند. مقدار CRP بزاقی به طور معنی داری با شدت میزان جذب امواج تلفن های همراه افزایش میابد.

پیش زمینه و هدف: اختلالات تیک از جمله مهم ترین اختلالات دوران کودکی است که در صورت عدم درمان و بهبودی می تواند زندگی حال و آینده کودکان مبتلا را تحت تاثیر قرار دهد. پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی آموزش فنون وارونه سازی عادت در کاهش شدت، فراوانی، پیچیدگی و تداخل سندرم تورت و تیک های حرکتی صورت گرفته است.مواد و روش کار: در این پژوهش از طرح آزمایشی تک موردی با خط پایه استفاده شده است. شرکت کنندگان این پژوهش را 3 پسر 7 تا 12 ساله از مراجعه کنندگان به کلینیک روان پزشکی شهر تبریز تشکیل دادند که بر اساس نمونه گیری هدفمند و پس از مصاحبه تشخیصی مبتلا به سندرم تورت (1 نفر) و تیک حرکتی (2 نفر) تشخیص داده و بر اساس ملاک های ورود و احراز شرایط پژوهش انتخاب شدند. شرکت کنندگان پس از اجرای خط پایه وارد طرح درمان شدند و آموزش فنون وارونه سازی عادت را به صورت انفرادی در طی 8 جلسه دریافت کردند که این جلسات دو بار در هفته، هر جلسه به مدت 60 دقیقه و در طول 1 ماه تشکیل شدند. تغییرات درمانی، درصد بهبودی و اندازه اثر درمان توسط مقیاس شدت کلی تیک یل (YGTSS) به دست آمد.یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آموزش فنون وارونه سازی عادت باعث کاهش شدت، فراوانی، پیچیدگی و تداخل سندرم تورت و تیک های حرکتی می شود. پیگیری 1 ماهه بعد از اتمام درمان حاکی از ماندگاری این نتایج بود.بحث و نتیجه گیری: کودکان مبتلا به انواع اختلالات تیک و خانواده هایآن هامی توانند با یادگیری مجموعه ای از فنون رفتاری کاهش و بهبودی قابل ملاحظه ای را در تیک ها شاهد باشند. آموزش فنون وارونه سازی عادت یکی از درمان های موثر رفتاری برای این گروه از اختلالات می باشد.

پیش زمینه و هدف: مقاومت های چندگانه دارویی در جدایه های کلبسیلا پنومونیه از چالش های اساسی درمان محسوب می گردد. فسفومایسین از آنتی بیوتیک های مهارکننده سنتز پپتیدو گلی کان با طیف اثر وسیع است. هدف از این مطالعه بررسی اثر فسفومایسین بر روی جدایه های بیمارستانی کلبسیلا پنومونیه مقاوم به ایمی پنم برخوردار از مقاومت چندگانه دارویی است.مواد و روش کار: 43 جدایه کلبسیلا پنومونیه مقاوم به ایمی پنم برخوردار از مقاومت دارویی چندگانه از بیمارستان های آموزشی ارومیه جمع آوری و تعیین هویت گردیدند. تعیین حساسیت جدایه ها نسبت به آنتی بیوتیک های مختلف با روش انتشار از دیسک صورت گرفت. در نهایت حداقل غلظت بازدارندگی و حداقل غلظت کشندگی آنتی بیوتیک فسفومایسین در محدوده غلظت 1024-8 میلی گرم بر لیتر تعیین گردید.یافته ها: همه جدایه های مورد آزمایش نسبت به فسفومایسین مقاوم بودند. حداقل غلظت بازدارندگی و کشندگی برای جدایه ها در محدوده 512-1024 میکروگرم بر میلی لیتر تعیین گردید. با در نظر گرفتن معیارهای EUCAST در صورتی که حداقل غلظت بازدارندگی آنتی بیوتیک برای جدایه ها برابر یا بیشتر از 32 mg/ml باشد، جدایه مقاوم به فسفومایسین در نظر گرفته می شود، لذا کلیه جدایه ها به عنوان جدایه های مقاوم به این آنتی بیوتیک در نظر گرفته شدند.بحث و نتیجه گیری: علی رغم اینکه برخی از سایر مطالعات کارایی این آنتی بیوتیک را در درمان عفونت های ناشی از باکتری های مقاوم متعلق به خانواده انتروباکتریاسه تائید نموده اند، در منطقه تحت مطالعه فسفومایسین در درمان عفونت های ناشی از کلبسیلا پنومونیه مقاوم به ایمی پنم غیرکارا است.

پیش زمینه وهدف: روی یک عنصر ضروری و آنتی اکسیدانت بوده و نقش مهمی در متابولیسم گلوکز و انسولین ایفا می نماید و تغییر مقادیر آن می تواندیکی از فاکتورهای دخیل در پاتوژنز دیابت ملیتوس باشد. تغییر در مقادیر سرمی روی در بیماران دیابتی مشاهده شده و در این رابطه گزارش شده است که سطوح پائین روی یکی از فاکتورهای اصلی در القای بیماری های قلبی و عروقی در مبتلایان به دیابت ملیتوس می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیرات تجویز خوراکی نانوذرات اکسید روی جایگزین مکمل های سولفات روی بر شاخص های اختلالات قلبی (تروپونین I و فعالیت آنزیم CK-MB) در رت های مبتلا به دیابت ملیتوس می باشد.مواد و روش کار: تعداد 120 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار انتخابو در دو گروه اصلی دیابت و سالم تقسیم شدند. با تجویز استرپتوزوتوسین (45 mg/kg) به صورت داخل پریتوئنبیماری دیابت ملیتوس تیپ I القا گردید. نانوذرات ZnO با دزهای 1، 3 و 10 میلی گرم و سولفات روی با دز 30 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن به مدت 56 روز به صورت گاواژ تجویز گردیدند. نمونه های خون در زمان های 7، 28 و 56 روز مستقیما از قلب اخذ و مقادیر گلوکز، انسولین، روی، تروپونین I و فعالیت آنزیم CK-MB در سرم اندازه گیری شدند.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد در رت های دیابتیک به دنبال القای دیابت، به طورمعنی داری مقادیر گلوکز افزایش و از مقادیر روی و انسولین کاسته شد (P<0.001). در رت های مبتلا به دیابت ملیتوس تیپ I سطوح سرمی تروپونین I و فعالیت آنزیم CK-MB افزایش معنی داری داشت (P<0.001). تجویز نانوذرات ZnO در دز 3 میلی گرم سطح گلوکز خون را به طورمعنی دار کاهش داده و در مقابل مقادیر روی و انسولین را افزایش داد (P<0.001). همچنین تجویز نانوذره ZnO اثرات محافظتی بر قلب را با کاهش معنی دار تروپونین I و فعالیت آنزیم CK-MB نشان داد (P<0.01). در مقابل تجویز نانو ذرات در دز 10 میلی گرم آسیب های قلبی را القا و مقادیر سرمی تروپونین I و فعالیت آنزیم CK-MB را به طور معنی داری افزایش داد (P<0.01). سولفات روی در دز 30 میلی گرم اثرات مشابه با نانو ذرات ZnO (دز 3 میلی گرم) را نشان داد هر چند این اثرات به اندازه تغییرات مشاهده شده در نانو ذرات ZnO نبودند.بحث و نتیجه گیری: تجویز خوراکی حاوی نانو ذرات ZnO مقادیر سرمی تروپونین I و فعالیت CK-MB القاشده در رت های مبتلا به دیابت ملیتوس را کاهش دهد. این یافته بیانگر اثرات محافظتی نانوذرات ZnO بر عملکرد قلب می باشد.

پیش زمینه و هدف: بیماری های قلبی و عروقی عمده ترین علل مرگ و میر در کشورهای توسعه یافته می باشد که از این میان بیماری های عروق کروناری به عنوان کشنده ترین آن ها شناخته شده است. سرولوپلاسمین یک آنزیم فروکسیداز با دو عملکرد اکسیداتیو و آنتی اکسیدان است که از دیدگاه بعضی از مطالعات می تواند با افزایش اکسیداسیون LDL در بروز و تشدید آترواسکلروزیس دخالت داشته باشد. بااین حال به نظر می رسد برخی عوامل نظیر هیپرتانسیون، هیپرلیپیدمی، دیابت، التهاب های حاد و مزمن، نارسایی قلبی اثر مخدوش کنندگی در سطوح سرولوپلاسمین داشته باشد. لذا در این مطالعه با حذف عواملی که می توانست بر بروز نتایج اثرگذار باشد، نقش سرولوپلاسمین سرم را به عنوان عامل خطر مستقل در بروز بیماری های عروق کرونری بررسی نمودیم.مواد و روش کار: در این مطالعه همبستگی - مقایسه ای از نوع مورد - شاهدی 43 نفر از بین بیماران بستری در بیمارستان سیدالشهدای ارومیه که بیماری آن ها (تنگی بیش از 75 درصد حداقل دریکی از عروق کروناری) توسط آنژیوگرافی تائید شده بود، به عنوان گروه مورد و به تعداد مساوی با آن، افرادی با آنژیوگرافی نرمال به عنوان گروه کنترل وارد طرح شدند. افرادی حاملگی، مصرف قرص های ضدبارداری، لنفوم، آرتریت روماتوئید، بیماری آلزایمر، اسکیزوفرنی، بیماری های وسواسی، دیابت، سیگاری های قهار (Heavy smokers) نارسایی قلبی شدید و متوسط (EF<%40) از مطالعه خارج شدند. با توجه به موثر بودن دیس لپیدمی و هیپرتانسیون دو گروه ازنظر این متغیرها همسان شدند. سطح سرمی سرولوپلاسمین افراد شرکت کنندهاندازه گیری و بین دو گروه مقایسه شد.یافته ها: میانگین سطح سرمی سرولوپلاسمین در گروه بیمار 0.298+/-0.115 gr/L و در گروه کنترل 0.281+/-0.081 gr/L به دست آمد که در مقایسه تفاوت معنی دار آماری بین دو گروه وجود نداشت. میانگین سطح سرمی سرولوپلاسمین در دو گروه به تفکیک جنسیت نیز انجام شد که تفاوت معنی داری به دست نیامد.بحث و نتیجه گیری: با حذف عوامل تاثیرگذار در سطح سرمی سرولوپلاسمین و ریسک فاکتورهای آترواسکلروزیس، بالا بودن سطح سرولوپلاسمین سرم عامل خطر مستقل برایبیماری های عروق کرونر نمی باشد.

پیش زمینه وهدف: به دلیل پیچیدگی فرایند همودیالیز و همچنین لزوم مشارکت بیمار در مراقبت سلامت خود، آموزش بیمار باید به عنوان یک جزء مهم برنامه های ارتقاء سلامت و مدیریت بیماری مورد توجه قرار گیرد. براین اساس آموزش بیماران همودیالیزی بایستی بر نیازها و مشکلات اختصاصی هر بیمار استوار باشد به صورتی که بتواند سبب تغییر رفتار در آن ها شود. هدف از این پژوهش، تعیین نیازها و روش های آموزشی بیماران در مراکز همودیالیز دانشگاه علوم پزشکی ارومیه می باشد. تا با آگاهی از آن ها به اشاعه بهترین شیوه های عملی جهت توسعه آن دست یافت.مواد و روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی-مقطعی بوده که در سال 1394 انجام گرفت. جامعه مورد پژوهش شامل بیماران همودیالیزی که به بخش همودیالیز مراکز آموزشی درمانی ارومیه مراجعه می کنند، که طبق آمار موجود تعداد 420 نفر بیمار می باشد. داده ها از طریق یک پرسشنامه که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت، جمع آوری گردید. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آزمون های خی دو و t-test تحلیل شد.یافته ها: اکثر بیماران همودیالیزی ترجیح می دادند که از روش های پمفلت و کارگاه و سخنرانی شفاهی که توسط پزشکان، پرستاران و روان شناسان آموزش داده می شود استفاده کنند. بیشترین نیاز یادگیری بیماران همودیالیزی به ترتیب مربوط به مسائل روانشناسی (4.88)، عوامل خطرزا (4.75)، تغییر سبک زندگی (4.62)، تغذیه (4.56) و فعالیت های روزمره و ورزش (4.43) می باشد.بحث و نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می دهد که بیماران همودیالیزی در مورد مسائل روانشناسی (افسردگی، مدیریت استرس و...)، شناخت ریسک فاکتورها، سبک زندگی و تغذیه نیاز به یادگیری دارند، که در این زمینه می توان از مشاوره های روانشناسی و تغذیه نیز در کنار توصیه های متخصصان بالینی استفاده شود. همچنین ضروری به نظر می رسد طرحی برای استانداردسازی ساختار و محتوای آموزشی که مبتنی بر نیازهای یادگیری بیماران باشد ارائه شود.

پیش زمینه و هدف: استات سربیکی از مهم ترین آلوده کننده های محیط زیست است. استفاده از گیاهان دارویی ممکن است از ایجاد صدمات وارده سموم به بافت های بدن ممانعت کند. هدف این مطالعه بررسی اثر حفاظتی عصاره هیدرواتانولی برگ گیاه شمعدانی عطری بر روند اسپرم سازی در موش صحرایی نر می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 42 سر موش صحرایی نر در 6 گروه 7 سری استفاده شد. گروه ها شامل : کنترل، شاهد (استات سرب، 500 ppm در آب آشامیدنی)، کنترل مثبت 1 و 2 (عصاره شمعدانی عطری با دوز 250 mg/kg و دوز 500 mg/kg)، تیمار 1 دریافت کننده استات سرب + عصاره با دوز mg/kg 250 و تیمار 2 دریافت کننده استات سرب+ عصاره با دوز 500 mg/kg عصاره شمعدانی عطری. نمونه های خون و بافت بیضه جهت انجام آزمایشات هورمونی و بافت شناسی تهیه گردید. داده های هر آزمون با استفاده از روش آنالیز ANOVA و آزمون تعقیبی Tukey موردبررسی قرار گرفتند.یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که سطح هورمون تستوسترون در گروه دریافت کننده استات سرب نسبت به گروه کنترل کاهش معنا داری پیدا کرد (P<0.001). عصاره شمعدانی عطری توانست ترشح تستوسترون را افزایش دهد (P<0.001). استات سرب باعث کاهش معنی داری در تعداد اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت، لیدیک و اسپرم ها گردید (P<0.001).نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که عصاره برگ گیاه شمعدانی عطری توانست از اثرات مخرب استات سرب در بیضه جلوگیری کند. عصاره شمعدانی عطری موجب افزایش تستوسترون و اسپرم ها در موش های تیمار شده گردید.