زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1391 | دوره:15 | شماره:1 |تعداد مقالات:12

مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک یکی از شایع ترین بیماری های زنان و مقاومت انسولینی از یافته های شایع این سندرم است. لپتین و گرلین تاثیرات مهمی بر وضعیت این سندرم دارد. از آنجا که مطالعات انجام شده در این زمینه محدود و دارای نتایج متناقض است، مطالعه حاضر با هدف بررسی سطح سرمی لپتین و گرلین و ارتباط آنها با مقاومت انسولینی و شاخص های تن سنجی در زنان PCOS آنجام شد.روش کار: این مطالعه مورد-شاهدی در سال 1388 در بیمارستان الزهرا شهر تبریز بر روی 30 زن مبتلا به این سندرم و 30 زن سالم انجام شد. نمونه گیری به صورت آسان بود. قد، وزن، دور کمر، دور باسن، قند خون، لپتین و گرلین با روش های استاندارد اندازه گیری و شاخص توده بدنی، نسبت دور کمر به باسن و مقاومت انسولینی محاسبه شد. میانگین لپتین، گرلین و ارتباط آنها با شاخص مقاومت انسولینی، شاخص توده بدنی و دور کمر به باسن با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 11.5) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سطح سرمی لپتین و مقاومت انسولین در بیماران به ترتیب 4.52±21.68 نانوگرم در میلی لیتر و 0.54±3.47 واحد و در گروه شاهد به ترتیب 3.00±17.96 نانوگرم در میلی لیتر و 0.31±1.81 واحد بود (p=0.001). میانگین سطح سرمی گرلین در گروه مورد و شاهد به ترتیب 10.98±210.33 و 14.76±216.00 پیکومول در لیتر بود (p=0.08). بین سطح سرمی لپتین با شاخص توده بدنی، نسبت دور کمر به باسن و مقاومت انسولینی در افراد بیمار (به ترتیب r برابر با: 0.84، 0.55 و 0.67؛ 0.05>p) ارتباط معناداری مشاهده شد. در افراد سالم این ارتباط برای لپتین با شاخص توده بدنی و مقاومت انسولینی معنی دار بود (به ترتیب r برابر با: 0.93 و 0.77؛ 0.05>p). بین سطح سرمی گرلین با مقاومت انسولینی و شاخص های تن سنجی در زنان بیمار و سالم ارتباط معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیری: سطح سرمی لپتین در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک بیشتر از زنان سالم است، در حالی که سطح سرمی گرلین در بین دو گروه تفاوت معنی داری ندارد. در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک سطح سرمی لپتین عامل تاثیرگذار بر مقاومت انسولینی است، در حالی که گرلین اثری بر مقاومت انسولینی ندارد. در این بیماران شاخص های تن سنجی بر سطح سرمی لپتین تاثیرگذار است ولی بر سطح سرمی گرلین تاثیری ندارد.

مقدمه: با وجود پیشرفت تکنولوژی در مراقبت های بهداشتی، روش های معمول تسکین درد بعد از جراحی همچنان ناکافی است. از این رو نیاز به مداخلات و درمان های مکمل احساس می شود. رفلکسولوژی یکی از درمان های طب مکمل است که تحقیقات علمی کافی در زمینه اثربخشی آن وجود ندارد. با توجه به آمار بالای سزارین در ایران و همچنین اهمیت تسکین درد پس از سزارین و تحرک زودتر مادر،کاهش خطر حوادث ترومبوآمبولیک و توانایی بیشتر در انجام مراقبت از نوزاد در ساعات اولیه تولد، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر رفلکسولوژی پا بر شدت درد و میزان اضطراب در زنان بعد از سزارین انتخابی انجام شد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دو گروهه یک سوکور در سال 1389 بر روی 61 زن باردار که جهت سزارین انتخابی به بیمارستان پاستور نو مشهد مراجعه کرده بودند، انجام شد. افراد به طور تصادفی و با استفاده از روش نمونه گیری آسان، به دو گروه رفلکسولوژی و مراقبت های معمول تقسیم شدند. در گروه مطالعه، دو ساعت بعد از عمل، به مدت 10 دقیقه در هر پا رفلکسولوژی توسط پژوهشگر انجام شد. شدت درد و میزان اضطراب با استفاده از مقیاس درجه بندی عددی قبل از مداخله و بعد از مداخله توسط کمک پژوهشگری که به تخصیص گروه ها بی اطلاع بود ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 14) و آزمون های آماری تی مستقل، تی زوج، من ویتنی،کای اسکور و تست دقیق فیشر انجام شد و 0.05>p به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: قبل از مداخله، میانگین شدت درد دو گروه با استفاده از آزمون تی مستقل اختلاف معنی داری نداشت (p=0.814). بعد از مداخله بین دو گروه از نظر شدت درد اختلاف معنی داری وجود داشت (p=0.004). با استفاده از آزمون من ویتنی، میزان اضطراب بعد از مداخله بین دو گروه اختلاف معنی داری وجود نداشت (p=0.215).نتیجه گیری: استفاده از رفلکسولوژی در مراقبت های پس از سزارین، در کاهش درد مادران موثر است.

مقدمه: یکی از مشکلات عمده در اعمال جراحی، درد پس از عمل جراحی می باشد که می تواند حال عمومی بیمار را پس از عمل به شدت تحت تاثیر قرار دهد. مطالعات نشان داده اند که گاباپنتین می تواند در کاهش درد پس از عمل جراحی و کاهش مصرف مخدر تاثیر داشته باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی تجویز گاباپنتین به عنوان یک پیش دارو در کاهش درد پس از عمل جراحی هیسترکتومی شکمی و بهبود اثر آرامبخشی آن در مقایسه با دارونما است.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دو سوکور در سال 1390 در زایشگاه الزهرا (س) رشت انجام شد. 60 بیمار کاندید هیسترکتومی شکمی غیر اورژانس، به طور تصادفی به دو گروه گاباپنتین (1200 میلی گرم) و پلاسبو (کپسولی با ظاهر شبیه گاباپنتین) تقسیم شدند. بیمار بلافاصله پس از به هوش آمدن و 2 و 4 ساعت بعد از عمل در اتاق ریکاوری ویزیت و از نظر مقیاس دیداری-تصویری درد بررسی و نتایج حاصل یادداشت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های کای دو و من ویتنی انجام شد.یافته ها: دو گروه از لحاظ سن و مدت زمان جراحی همسان بودند. میانگین درجات درد (VAS) در دو گروه در هر 3 مرحله ارزیابی تفاوت معنی داری داشت (p=0.0001). همچنین میزان پتیدین دریافتی در گروه شاهد به طور معناداری بیشتر از گروه گاباپنتین بود (p=0.0001).نتیجه گیری: تجویز گاباپنتین باعث کاهش شدت درد پس از عمل جراحی و بهبود کیفیت آرامبخشی در حین و پس از عمل جراحی می شود. از طرفی دیگر تجویز گاباپنتین به عنوان پیش دارو، نیاز به تجویز مخدر را کاهش می دهد.

مقدمه: دانش با تاثیر بر نگرش، تغییر رفتار را ممکن می سازد. آموزش زمانی موثر است که بتواند با تغییر نگرش باعث انتخاب ایمن ترین و بهترین روش زایمان شود. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر ایفای نقش و سخنرانی بر آگاهی، نگرش و عملکرد زنان نخست باردار درباره نوع زایمان است.روش کار: در این کارآزمایی بالینی یک سوکور، 67 زن نخست باردار با حاملگی طبیعی 36-34 هفته و بدون اندیکاسیون سزارین از مراکز بهداشتی-درمانی مشهد در سال 1389 انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آموزشی ایفای نقش و سخنرانی تخصیص یافتند. در دو گروه پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از پرسشنامه های پژوهشگر ساخته روا و پایا (با روش تحلیل عاملی) انجام شد. آموزش با روش ایفای نقش در قالب سه نمایشنامه، طی 7 مرحله صورت گرفت. یافته ها با آزمون اختلاف نسبت ها، کای اسکوئر، تی مستقل و زوج و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 14) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: درصد تغییرات نمره آگاهی در دو گروه معنی دار بود (p=0.001). دو گروه از نظر میانگین نمره نگرش در قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی دار داشتند (0.05>p). اختلاف میانگین قبل و بعد از مداخله نمره آگاهی و نگرش در دو گروه معنی دار نبود (0.05<p). تفاوت معنی داری بین دو گروه از نظر عملکرد یافت نشد، اما میزان سزارین انتخابی در گروه ایفای نقش یک پنجم سخنرانی بود.نتیجه گیری: تاثیر سخنرانی بر افزایش آگاهی و ایفای نقش در کاهش سزارین انتخابی بیشتر است.

مقدمه: چاقی و اضافه وزن به مشکل شایعی در دنیا تبدیل شده است با توجه به مطالعات انجام شده در مورد تاثیر چاقی بر الگوی قاعدگی، باروری و بروز کانسرهای مختلف، مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع چاقی و ارتباط آن با الیگومنوره در دختران دبیرستانی شهرستان جهرم انجام شد.روش کار: در این مطالعه تحلیلی که به صورت مقطعی در سال 84-83 در شهر جهرم انجام شد، 618 دانش آموز دبیرستانی دختر مورد بررسی قرار گرفتند. روش جمع آوری نمونه به صورت تصادفی دو مرحله ای از بین تمامی دبیرستان های شهر جهرم در سال تحصیلی 83-84 بود. پس از ارائه توضیحات به دانش آموزان، پرسشنامه های مربوطه که شامل کلیاتی از شرح حال و الگوی عادت ماهیانه بود، تکمیل شدند. سپس قد و وزن آنها در همان جلسه کنترل شد و نسبت دور کمر به باسن نیز در پرسشنامه هر شخص ثبت شد تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 10) انجام شد.یافته ها: میانگین سنی افراد تحت مطالعه 17.1 سال بوده است. در افراد چاق، سن شروع عادت ماهیانه و مدت آن تفاوتی با سایر گروه ها نداشت. در افراد چاق شیوع چاقی 1.3% و شیوع الیگومنوره 21.6% بود. همچنین در افراد چاق 84% چاقی از نوع آندروژنیک بود.نتیجه گیری: چاقی با الیگومنوره ارتباط معنی داری دارد.

مقدمه: با توجه به اینکه طول مدت زایمان از عوامل موثر در نتیجه بارداری است، مطالعه حاضر به منظور تعیین تاثیر پروپرانولول خوراکی بر مدت و نوع زایمان در زنان نخست زا با حاملگی طول کشیده انجام شد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور در سال 1388 بر روی 146 زن نخست زا با سن حاملگی 42-40 هفته، نمره بیشاپ≥5، شاخص توده بدنی طبیعی، کیسه آب سالم، وزن تخمینی جنین≤4 کیلوگرم و نمایش سر مراجعه کننده به بیمارستان مصطفی خمینی ایلام انجام شد. افراد به دو گروه مداخله (دریافت کننده پروپرانولول همراه با اکسی توسین) و شاهد (اکسی توسین به تنهایی) تقسیم شدند. قبل از شروع القا زایمان، گروه مداخله 20 میلی گرم پروپرانولول خوراکی و گروه شاهد دارونما با بسته بندی مشابه دریافت و تجویز آن ها هر 8 ساعت در مدت اینداکشن تکرار شد. سپس در هر دو گروه، اینداکشن با سرعت 2 میلی واحد در دقیقه شروع و تا رسیدن به انقباضات مطلوب (3 انقباض در 10 دقیقه) و یا حداکثر 30 میلی واحد در دقیقه ادامه یافت و طول مدت و نوع زایمان ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های آماری تی و کای دو انجام شد. در آزمون های آماری 0.05>p به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: افراد دو گروه از نظر عوامل موثر بر مدت زایمان همسان بودند. میانگین و انحراف معیار مدت فاز فعال و مرحله دوم زایمان در روزهای اول و دوم اینداکشن در گروه مداخله، به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود. میزان سزارین در گروه مداخله نسبت به گروه شاهد به طور معنی دار کاهش یافت. اما تفاوت مدت مرحله سوم زایمان و آپگار نوزادان در بین گروه ها معنی دار نبود (p=0.987).نتیجه گیری: مصرف پروپرانولول طول مدت زایمان را کوتاه تر نموده و سبب کاهش تعداد سزارین می شود.

مقدمه: پیشرفت در ژنتیک مولکولی و عوامل تشخیص سرطان پستان در فهم بهتر زیست شناسی تغییر و تبدیل بافت سالم پستان به بافت سرطانی با خصوصیات تهاجمی و متاستاتیک کمک می کند. هدف این تحقیق به کارگیری روش قدرتمند Real-time PCR نسبی مبتنی بر سایبر گرین جهت اندازه گیری نسبی بیان ژن گیرنده پروژسترون A در انسان می باشد.روش کار: 10 نمونه بافت طبیعی و 20 نمونه بافت سرطانی پستان (درجه 2) قبل از درمان و بدون آلودگی جمع آوری شدند. RNA کل استخراج و قطعات ژنی گیرنده پروژسترون A و ژن مرجع GAPDH توسط واکنش رونویسی معکوس سنتز و cDNA ساخته شد. تکثیر ژن ها با هدف اندازه گیری بیان ژن توسط واکنش Real-time PCR به صورت نسبی صورت گرفت. داده های خام بصورت Ct از دستگاه استخراج شد و با استفاده از نرم افزارSDS  نسخه 1.4، برنامه GLM و رویه تی دانشجویی نرم افزار SAS (نسخه 9.1) تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: ژن PR-A در بافت های طبیعی و سرطانی بیان می شود ولی میزان بیان ژن PR-A در بافت های سرطانی نسبت به بافت های طبیعی بیشتر است (p≤0.05). نتایج آزمون بررسی تفاوت میزان بیان ژن PR-A در بافت های سرطانی نسبت به میانگین نمونه های طبیعی نشان داد که بیان ژن PR-A در 70 درصد از نمونه ها افزایش معنی داری داشته است. آنالیز آماری نشان داد که هیچ ارتباط معنی داری بین افزایش بیان ژن PR-A و وضعیت تاهل و یائسگی وجود نداشت (p≤0.05). همچنین بین میزان بیان ژن PR-A و سن بیماران مبتلا رابطه خطی معنی داری وجود دارد (p≤0.05).نتیجه گیری: ژن PR-A به خوبی می تواند به عنوان مرجعی به منظور پیش آگاهی، شناسایی و غربالگری بیماران سرطانی از افراد سالم حتی در مراحل اولیه بیماری مورد استفاده قرار گیرند.

مقدمه: در مطالعات اخیر ارتباط بین افسردگی پس از زایمان و نوع زایمان به ویژه زایمان سزارین مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به تناقض یافته های موجود در این زمینه، مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین زایمان سزارین و افسردگی پس از زایمان انجام شد.روش کار: این مطالعه هم گروهی در سال 1389 بر روی 310 زن مراجعه کننده به بیمارستان رسول اکرم (ص) شهرستان رشت انجام شد. جهت بررسی افسردگی پس از زایمان در دو گروه زایمان سزارین (156 مورد) و زایمان طبیعی (154 مورد) از پرسشنامه ادینبورگ استفاده شد. این پرسشنامه ها ابتدا در سه ماهه سوم بارداری تکمیل و افراد در صورت کسب نمره بالاتر از 12 از مطالعه خارج شدند. سپس 6 هفته پس از زایمان پرسشنامه ها مجددا تکمیل شده و همراه با سایر اطلاعات زمینه ای تحت تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) قرار گرفت.یافته ها: فراوانی افسردگی پس از زایمان در گروه زایمان طبیعی 5.2% و در گروه زایمان سزارین 7.7% به دست آمد که این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود (p=0.37). پس از کنترل متغیرهای سابقه سقط، سابقه سندرم پیش از قاعدگی و سن و با استفاده از آزمون رگرسیون لوجستیک، شانس افسردگی پس از زایمان در گروه سزارین 2.53 برابر زایمان طبیعی بدست آمد. .(%95 CI: 0.93-6.88, p=0.07) بین سابقه سندرم پیش از قاعدگی با افسردگی پس از زایمان ارتباط آماری معنی داری وجود داشت. (OR: 4.36, %95 CI: 1.48-12.83, p=0.008)نتیجه گیری: در مطالعه حاضر بین نوع زایمان و افسردگی پس از زایمان ارتباط معنی داری مشاهده نشد.