پژوهش در علوم ورزشی
سال:1386 | دوره:5 | شماره:17 |تعداد مقالات:10

هدف اساسی از انجام این پژوهش، شناسایی نیازهای اقشار مختلف جامعه زنان ایرانی نسبت به ورزش های همگانی است. نیاز سنجی های انجام شده به دنبال تشخیص نیازهای بانوان مناطق مختلف جغرافیایی کشور، نسبت به ورزش های همگانی، شناسایی ضعف های جسمانی احتمالی بانوان مورد بررسی و نگرش انان نسبت به اثرهای ورزش در این زمینه، تشخیص انتظارها و خواسته های بانوان کشور از مسوولان ورزش های همگانی و در نهایت بررسی انتقادها و پیشنهادهای بانوان نسبت به وضعیت موجود ورزش های همگانی کشور بوده است. در این پژوهش 1000 زن ایرانی شاغل و غیرشاغل (خانه دار و بازنشسته) از 10 استان کشور که در نواحی مختلف اصلی و فرعی جغرافیایی قرار داشتند، مورد نظر سنجی قرار گرفتند، به گونه ای که از هر استان 100 زن به طور اتفاقی انتخاب شدند. استان های منتخب عبارت بودند از تهران، مازندران، خراسان رضوی، فارس، اصفهان، کرمانشاه، مرکزی، آذربایجان شرقی، همدان و خوزستان. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته ای بود که بر اساس مطالعه پرسشنامه های استاندارد نیازسنجی در زمینه های مختلف فرهنگی، آموزشی و اجتماعی طراحی شد. پس از مطالعه آزمایشی (Pilot study) و تایید اعتبار آن (آلفای کرونباخ 0.82) و همچنین ارسال پرسشنامه به استادان متخصص در زمینه نیازسنجی و مدیریت تربیت بدنی به منظور تعیین روایی ظاهری پرسشنامه، پرسشنامه نهایی پس از اصلاحات و تغییرات لازم، آماده توزیع در میان بانوان مورد نظر شد و روش های آماری توصیفی و استنباطی برای استخراج و تحلیل نتایج، مورد استفاده قرار گرفت.نتایج تحقیق حاکی از نارضایتی بانوان مورد بررسی از وضعیت موجود ورزش های همگانی در سطح نمونه تحقیق است، به گونه ای که نیازهای اصلی آنان معطوف به کمبود امکانات ورزشی ویژه بانوان، گران بودن فضاهای ورزشی برای استفاده، کمبود مربیان زن آگاه و با تجربه، کمبود تبلیغات موثر برای گسترش ورزش های همگانی و عدم فرهنگ سازی مناسب در میان بانوان کشور نسبت به اهمیت فعالیت های ورزشی است. همچنین بانوان مورد بررسی، پیشنهادهایی مفید و قابل اجرایی را مطرح کردند که در بخش یافته های تحقیق به آنها اشاره خواهد شد. با توجه به نتایج حاصل از پژوهش و اطلاعات علمی موجود در این زمینه، محقق در این پژوهش به بررسی تحلیلی نتایج به دست آمده می پردازد و پیشنهادهایی را به مسوولان گسترش ورزش های همگانی بانوان ارایه می دهد.

حضور تماشاگران زن در ورزشگاه و سالن های ورزشی در بسیاری از کشورها، عادی تلقی می شود و از این نظر تفاوتی میان زن و مرد وجود ندارد. در جمهوری اسلامی ایران، ارزش های فرهنگی و اجتماعی ایجاب می کند که برای حضور زنان به عنوان تماشاچی مسابقات مردان، تعریف ویژه ای صورت گیرد تا این ارزش ها خدشه دار نشود و زنان هم بتوانند به حقوق خود دست یابند. در تحقیق حاضر، نگرش اقشار مختلف جامعه درباره حضور زنان تماشاچی در میدان های ورزشی مردان بررسی و مقایسه شده است. جامعه آماری تحقیق، زنان و مردان بالاتر از 15 سال کشور از اقشار مختلف بودند. از این عده، 2497 نفر حجم نمونه آماری را در دو گروه سنی 30-15 سال و 30 سال به بالا تشکیل می دهند. برای انتخاب نمونه، ابتدا حجم نمونه در هر استان متناسب با سهم جمعیتی آن استان تعیین شد. سپس در هر استان نمونه ها به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته و مصاحبه استفاده شد. تحلیل یافته ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و آمار استنباطی (توزیع  (X2در سطح a=0.05 صورت گرفت. یافته های این تحقیق حاکی از آن است که بیشتر پاسخگویان، به ورزش و تماشای مسابقات ورزشی علاقه دارند. این علاقه در زنان گروه سنی کمتر از 30 سال، افراد عادی و افرادی با تحصیلات دیپلم و کمتر بیشتر است. یکی از مهم ترین دلایل عدم حضور اقشار مختلف به ویژه نخبگان و روحانیان در ورزشگاه ها به عنوان تماشاچی، علاوه بر پخش مسابقات از تلویزیون و دوری ورزشگاه ها از منزل، عدم رعایت مسایل اخلاقی از سوی برخی تماشاچیان و ورزشکاران مرد است. در عین حال بیشتر پاسخگویان اعتقاد دارند حضور زنان تماشاچی مردان را ملزم به رعایت اصول اخلاقی می کند.بیشتر پاسخگویان انتظار دارند رسانه ها در ایجاد زمینه مناسب و فرهنگ سازی برای رسیدن زنان به حقوق خود نقش موثری ایفا کنند. درصد زیادی از پاسخگویان، تعیین مکان مناسب ویژه برای خانواده ها و زنان را مناسب می دانند. حتی تماشای نوبتی مسابقات نظر بسیاری از پاسخگویان را به خود جلب کرده است. با این همه، نگرانی از عدم رعایت اصول اخلاقی و رفتاری از سوی مردان، در پاسخگویان به ویژه نخبگان و روحانیان وجود دارد و به همین لحاظ، زمان حاضر را برای حضور زنان تماشاچی مناسب نمی دانند و معتقدند تا هنگامی که این فرهنگ در افراد و در ورزشگاه ها ایجاد نشود، حضور تماشاچیان زن خود سبب بروز مشکلات بیشتری خواهد شد.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر جهانی سازی بر راهبردهای ورزش کشور از دیدگاه متخصصان تربیت بدنی بود. همچنین پژوهشگران به دنبال تعیین نقش این پدیده در برنامه ریزی و اجرای راهبردهای ورزش و در پی یافتن پاسخ این پرسش که راهبردهای ورزش از چه عواملی تاثیر می پذیرند و با چه ملاک هایی باید همخوانی داشته باشند، بودند.پرسشنامه های پژوهش برای بیش از دویست عضو هیات علمی رشته تربیت بدنی با مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد و دکتری در سراسر کشور ارسال شد. 169 نفر از نمونه ها که به تقریب معادل جامعه آماری تحقیق بودند. پرسشنامه ها را پاسخ دادند شایان ذکر است که اعتباریابی و روایی سنجی پرسشنامه ها از پیش با نظرسنجی از خبرگان و بررسی مقدماتی انجام شده بود. برای تحلیل نتایج، روش تحلیل عاملی مورد استفاده قرار گرفت.بر اساس یافته های پژوهش، امکانات رسانه ای و یکسانی ارزش ها، بیشترین اثر را روی راهبردهای ورزش دارند. همچنین نمونه های پژوهش، همسویی راهبردها با کشورهای توسعه یافته را برای هماهنگی با حرکت جهانی مورد تاکید قرار دادند. تعداد محدودی از نمونه ها، متعقد به همسویی راهبردها با روند جهانی سازی بودند.

به کارگیری روش ها و راهکارهای مناسب برای جذب هر چه بیشتر زنان کشورمان به ورزش و ارتقای سطح سلامت و تندرستی آنان مستلزم شناخت عوامل و عللی است که آنان را از مشارکت در ورزش باز می دارد یا مشارکت آنان را با محدودیت مواجه می سازد. هدف از این تحقیق بررسی و تجزیه و تحلیل عوامل بازدارنده و میزان مشارکت زنان شهر تهران در فعالیت های ورزش تفریحی است. در این راستا از مدل سلسله مراتبی عوامل بازدارنده اوقات فراغت که این عوامل در آن به سه طبقه عوامل بازدارنده فردی، بین فردی و ساختاری تقسیم شده است، استفاده شد تا ضمن شناخت این عوامل در ایران، صحت و انطباق این مدل با شرایط موجود در کشور بررسی شود. به همین منظور، سلسله مراتب عوامل سه گانه در سطوح مختلف مشارکت، مشارکت کنندگان در مقایسه با غیرمشارکت کنندگان، مناطق مختلف شهر تهران و میزان مشارکت بر حسب خصوصیات فردی، بررسی شد. در این تحقیق از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که پس از کسب روایی و پایایی قابل اعتماد، بین زنان شهر تهران توزیع شد. نتایج تحقیق نشان داد که در بین زنان شهر تهران عوامل ساختاری، مهم ترین دسته از عوامل اثرگذار بر مشارکت آنان در ورزش است و عوامل بازدارنده فردی و بین فردی به ترتیب در جایگاه دوم و سوم قرار دارند و این نتیجه در تمام وجوه تحقیق ثابت است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که ترتیب عوامل بازدارنده سه گانه مدل سلسله مراتبی در این تحقیق تایید نشده است.

هدف پژوهش حاضر، بررسی کلیه روش های درآمدزایی مورد استفاده در فدراسیون کاراته کشور ایران، صرف نظر از اعتبارات تخصیصی سازمان تربیت بدنی و شناسایی دیگر روش های موجود برای افزایش منابع و اعتبارات مالی این فدراسیون در مقایسه با فدراسیون کاراته کشور ژاپن (مهد کاراته جهان)، از دیدگاه مدیران و دست اندرکاران فدراسیون کاراته هر دو کشور است. 35 مدیر و دست اندرکار ورزش کاراته ایران و 15 مدیر و دست اندرکار ورزش کاراته ژاپن به صورت تمام شمار (N=n) به عنوان نمونه انتخاب شدند. به دلیل نبود ابزار استانداردی که با اهداف تحقیق سازگار باشد، اقدام به طراحی متن مصاحبه محقق ساخته ای شد، که پس از روایی و پایایی سنجی، بین آزمودنی های مورد نظر توزیع شد. پس از جمع آوری اطلاعات، برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از تحقیق، روش ماتریس مقایسه زوجی به کار برده شد، که طی آن روش های درآمد زایی مختلف مورد استفاده در فدراسیون های کاراته هر دو کشور، از نظر درجه اهمیت و سهم هر یک از منابع، رتبه بندی و مقایسه شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که فدراسیون کاراته ایران به دلیل نبود واحد بازاریابی فقط از راه برگزاری کلاس های مربیگری (22.33 درصد) و داوری (21 درصد)، صدور احکام (19.67 درصد) اقدام به کسب درآمد می کند، در حالی که فدراسیون کاراته ژاپن با کمک گرفتن از واحد بازاریابی و بازاریابان ورزشی موجود در آن فدراسیون، به غیر از موارد یادشده از روش هایی چون تولید محصولات ورزشی کاراته (لباس، دستکش، میت، تشک و ...) (15.12 درصد)، ارایه وسایل کمک آموزشی چون CD و نوار (12.80 درصد)، استفاده از واقفین (5.81 درصد)، چاپ تمبر و سکه (9.30 درصد) برگزاری نمایشگاه های فرهنگی در هنگام برگزاری مسابقات ملی و بین المللی (11.63 درصد)، بهره برداری چند منظوره از سالن ها و امکانات موجود در دسترس (10.47 درصد)، سرمایه گذاری بر روی گردشگری ورزشی و جذب گردشگران ورزشی (13.95 درصد) نیز کسب درآمد می کند.

هدف از انجام این تحقیق، شناخت عوامل موثر بر خشونت گرایی تماشاگران فوتبال کشور، با هدف ارایه راهکارهایی برای پیشگیری، نظارت و کنترل این پدیده به تصمیم گیرندگان است. برای جمع آوری داده ها و اطلاعات مربوط به متغیرهای این تحقیق، از پرسشنامه استفاده شد. ضریب آلفای کرونباخ برای تعیین پایایی این پرسشنامه توسط محققان 75 درصد برآورد شد. جامعه آماری این تحقیق شامل همه افرادی است که برای دیدن شصت و یکمین مسابقه فوتبال بین تیم های استقلال و پرسپولیس به ورزشگاه آزادی آمده بودند. حجم نمونه با استفاده از جدول های "لین"، 383 نفر در سطح معنی داری 95 درصد برآورد شده بود که با توجه به احتمال مخدوش بودن بعضی از پرسشنامه ها، تعداد بیشتری توزیع شد و در نهایت تحلیل ها با داده های حاصل از 400 پرسشنامه با استفاده از جدول های تقاطعی، آزمون خی دو و همبستگی اسپیرمن انجام شد. نتایج نشان داد که از بین متغیرهای گوناگون اثرگذار بر خشونت تماشاگران، سن، تحصیلات و وضعیت اقتصادی- اجتماعی، رابطه معکوس معنی دار و عوامل محیطی رابطه مستقیم معنی دار با بروز خشونت دارد؛ در مقابل وضعیت تاهل و شغل تماشاگران رابطه معنی داری با بروز خشونت ندارد.بهبود عوامل محیطی ورزشگاه مانند سازوکار تهیه بلیت، سرویس های رفت و آمد، امکانات رفاهی و بهداشتی ورزشگاه، نحوه قضاوت داور و عملکرد بازیکنان، مربیان و نیروی انتظامی بر گرایش و بروز رفتار خشونت آمیز تماشاگران اثر بازدارنده به سزایی خواهد داشت.

این تحقیق با هدف بررسی ارتباط بین تحلیلی رفتگی و فعالیت بدنی اعضای هیات علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شد. جامعه آماری مورد بررسی این تحقیق کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان بودند که بر اساس بررسی های به عمل آمده 425 نفر هستند. نمونه آماری با استفاده از روش طبقه ای از بین جامعه آماری انتخاب شد. با توجه به کل جامعه آماری و بر اساس جدول نمونه گیری مورگان، 201 نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان در این تحقیق شرکت کردند که در آن تحلیل رفتگی و رابطه آن با فعالیت بدنی اعضا به وسیله دو پرسشنامه که اعتبار آنها از طریق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد، بررسی شد کلیه عملیات آماری نیز به کمک نرم افزار SPSS صورت گرفت. نتایج نشان داد که رابطه بین شیوع تحلیل رفتگی و فعالیت بدنی با احتمال خطای 5 درصد منفی و معنی دار است. وضعیت مربوط به تحلیل رفتگی موجود، نشان می دهد که میانگین نمره کل تحلیل رفتگی زیاد است و از میان زیر مجموعه های تحلیل رفتگی شامل فرسودگی عاطفی، کاهش بازده عملکرد شخصی و تهی شدن از ویژگی های شخصیتی، کاهش بازده عملکرد شخصی دارای بیشترین میانگین نمره نسبت به دیگر شاخص های تحلیل رفتگی است و وضعیت مربوط به فعالیت بدنی نیز نشان داد که فعالیت بدنی اعضای هیات علمی در حد کمی قرار دارد.

توسعه ورزش، از موضوعات مهم در توسعه ملی است و تلویزیون نقش مهمی در این زمینه دارد. هدف این پژوهش، بررسی نقش تلویزیون در توسعه ورزش و تهیه الگوی کاربردی به منظور هماهنگی برنامه های آن برای توسعه ورزش بود. نمونه آماری این تحقیق شامل چهار گروه دست اندرکار در رسانه های ورزشی، شامل مدیران رسانه های ورزشی، کارشناسان رسانه های ورزشی، مدیران ورزش و کارشناسان مدیریت ورزش بود. جامعه آماری 560 نفر و نمونه آماری 342 نفر بودند. نمونه تعیین شده با پرسشنامه محقق ساخته ای به پرسش های مربوط به نقش برنامه تلویزیون در دو موقعیت وضع موجود و مطلوب در توسعه ورزش ایران، پاسخ دادند. 41 سوال پرسشنامه در پنج عامل مولفه های ورزش، منابع مالی، منابع انسانی، فرهنگی- اجتماعی و آموزشی- پژوهشی مطرح شدند. روش تحقیق از نوع توصیفی و علی مقایسه ای بود و داده ها از راه پیمایشی جمع آوری شد. بین نقش موجود برنامه های ورزشی تلویزیون با نقش مطلوب آن در هر پنج عامل توسعه ورزش اختلاف معنی داری وجود داشت. از دیدگاه آزمودنی ها، اولویت نخست در پنج عامل مورد نظر برای وضع مطلوب برنامه های ورزشی تلویزیون در توسعه ورزش، عبارت بود از توسعه ورزش همگانی، توسعه صنعت ورزش، انتخاب مدیران متخصص، کاهش استفاده از دخانیات و مواد مخدر، طراحی، ساخت و کاربرد تاسیسات ورزشی به صورت علمی و مبتنی بر استانداردها.با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت برای دستیابی به وضعی مطلوب در توسعه ورزش از طریق تلویزیون، در برنامه ریزی ها و برنامه سازی های تلویزیونی، باید به اولویت های تعیین شده توجه کرد. در همین راستا و بر اساس اولویت های تعیین شده، یک الگوی کاربردی اقتضایی تهیه شد.