با توجه به اینکه تمرینات مقاومتی در بین مردم عادی و به ویژه جوانان رونق بسیار یافته و ورزشکاران هم برای دوره های آمادگی از این شیوه های تمرینی استفاده می کنند. همچنین از این تمرینات در برنامه های بازتوانی ورزشکاران آسیب دیده استفاده می شود و افزون بر این به عنوان یک روش تمرینی مهم برای سلامت نیز شناخته شده است. توجه به ساز و کارهایی که تاثیر تمرینات مقاومتی را در رشد عضلانی اسکلتی تبیین می کنند، حایز اهمیت است. هدف از این پژوهش، بررسی اثر یک دوره دوازده هفته ای تمرینات مقاومتی منتخب بر تغییرات غلظت IGFBPs, IGF-I, GH و تستوسترون است.پانزده دانشجوی غیرورزشکار با میانگین سنی 18.8±1 سال، وزن 61.73±8.9 کیلوگرم و قد 175.2±6.7 سانتی متر در این پژوهش شرکت کردند. این آزمودنی ها به طور تصادفی از بین دانشجویان غیرورزشکار ثبت نامی در واحد تربیت بدنی عمومی (1) انتخاب شده بودند. آنها به مدت دوازده هفته و در هر هفته سه جلسه 30 دقیقه ای به تمرین مقاومتی منتخب که شامل 3 حرکت کار با وزنه روی عضلات بالاتنه و 3 حرکت کار با وزنه روی عضلات پایین تنه بود و با 80 درصد وزنه حداکثر (IRM) شروع می شد، پرداختند. در طول مدت برنامه تمرینی، رعایت اصول موردنظر در تمرینات مقاومتی مورد توجه بود.از آزمودنی ها قبل از شروع تمرینات، در ساعت 10 صبح به صورت ناشتا نمونه خونی گرفته شد. همچنین در انتهای دوره دوازده هفته ای تمرینات مقاومتی، مجددا نمونه خونی به صورت ناشتا در ساعت 10 صبح گرفته شد. نمونه های خونی جهت اندازه گیری غلظت عوامل خونی مورد نظر در پژوهش با استفاده از روش RIA در آزمایشگاه تجزیه و تحلیل قرار گرفته. تحلیل داده های آزمایشگاهی از طریق آزمون t همیشه انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که متعاقب دوازده هفته تمرینات مقاومتی منتخب با 80 درصد IRM، افزایش معنی داری در هورمون تستوسترون، IGF-I ,GH, IGFBP1 و IGFBP3، به وجود آمده است (P£0.05).