طب داخلی روز (افق دانش)
سال:1384 | دوره:11 | شماره:4 |تعداد مقالات:13

زمینه و هدف: انسان همواره برای از بین بردن بیماریها از ابتدای خلقت تا به امروز از گیاهان دارویی استفاده می نموده است با توجه به اینکه کشور ما ایران مهد دانشمندان بزرگ بوده و علم طب و استفاده از گیاهان دارویی از دیرباز در آن رواج داشته هنوز اکثر گیاهان دارویی مفید کشور ما ناشناخته بود و اگر عده معدودی از آنها مورد استفاده می باشند ریشه در طب سنتی دارد و در طب مدرن کمتر از آنها استفاده می شود. یکی از بیماریهای شایع در ایران و کشورهای همجوار بیماری لیشمانیوز است که برای درمان آن در هر گوشه از سرزمین ما روش خاصی وجود دارد از جمله این درمانها استفاده از میوه گیاه فلوس بر روی پروماستیگوت می باشد که برای تاثیر این شیوه درمانی، پژوهشی با عنوان بررسی اثرات میوه گیاه فلوس بر روی پروماستیگوت در محیط کشت انجام شده است.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه تجربی جهت بررسی اثرات میوه گیاه فلوس بر روی پروماستگوت یکی از عوامل لیشمانیوز در محیط کشت انجام شده است. برای انجام این پژوهش میوه گیاه فلوس از بازار تهیه و پس از تهیه پودر آن، عصاره گیاه فوق با غلظتهای مخلتف تهیه و بر روی محیط کشت پروماتیگوت اضافه گردیده و اثرات آن بررسی گردید.یافته ها: عصاره میوه گیاه فلوس که با غلظتهای مختلف بر روی 3 محیط کشت تلقیح شده لیشمانیا اضافه شده بود شمارش تعداد پروماستگوتهای آن نشان داد در غلظتهای 0.1، 0.2، 0.3 الی 0.9 عصاره این گیاه دارویی مانع از رشد عامل لیشمانیوز در محیط کشت شده است در صورتیکه در محیط های کشت کنترل، تکثیر این عامل بیماری صورت گرفته بود در مرحله بعدی غلظتهای 1، 2، 3 الی 9 تهیه و به محیط کشت اضافه شده بود در این مرحله نیز همچگونه رشدی در محیط های حلقوی عصاره این گیاه دیده نشد. در مرحله سوم که غلظتهای هزارم عصاره میوه گیاه فلوس مورد مطالعه قرار گرفت نشان داد که در غلظتهای 0.001 و 0.002 مقدار کمی انگل رشد کرده بود ولی در غلظتهای 3% و 9% هیچگونه رشدی مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به تاثیر عصاره گیاه مذکور بر روی لیشمانیوز پیشنهاد می شود پس از شناسایی ترکیب آلی این داروی گیاهی بصورت آزمایشی بر روی موش آزمایشگاهی مطالعه ای صورت گیرد و در صورت مفید بودن بر روی لیشمانیوز موجود در بافت زنده از این داروی گیاهی در درمان لیشمانیوز استفاده شود.

زمینه و هدف: تومورهای استخوانی تومورهایی نسبتا شایع با انواع مختلف بدخیم، خوش خیم و بینابینی می باشند که از بین آنها سه گروه تومورهای با منشا ناشناخته شامل تومور سلول ژآنت و سارکوم یووینگ، تومورهای غیرمعمول استخوان شامل تومورهای بافت چربی، عضلانی و عصبی، متاستازهای استخوان که می توانند در تشخیص افتراقی با تومورهای اولیه استخوان قرار گرفته و گاه منشا آنها ناشناخته باشد، به دلایل تشخیصی، درمانی و بنیادی حایز اهمیت و توجه هستند. هدف از انجام این مطالعه تعیین نقش روشهای جدید به ویژه رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی در تسخیص و تعیین دقیق نوع این تومورهای استخوانی و تطابق آنها با یافته های میکروسکوپ معمولی به منظور امکان تشخیص دقیقتر آنها و همچنین بررسی میزان فراوانی انواع تومورهای یاد شده و ارزیابی مشخصات بالینی، پرتونگاری و آسیب شناختی آنها و مقایسه با گزارشات جهانی و همچنین کسب تجربه بیشتر در تشخیص و افتراق آنها بوده است.روش بررسی: با بررسی بایگانی بافتی بخش آسیب شناسی بیمارستان امام رضا(ع) از تاریخ 1353.7.1 تا 1383.7.1 (دوره سی ساله) از مجموغ 126670 نمونه، 163 مورد با تشخیص های قطعی، احتمالی، افتراقی یکی از انواع تومورهای یادشده استخراج و سپس اسلایدهای میکروسکوپی با معیارهای تشخیصی جدید مورد بازنگری قرار گرفته و در صورت لزوم برشهای مجدد تهیه و رنگ آمیزی هیستوشیمی و ایمنوهیستوشیمی با نشانگرهای مناسب انجام گردیده و اطلاعات مربوط به این نمونه ها جمع آوری و در جداولی تنظیم شد.یافته ها: از بین 163 نمونه، در بازنگری دو مورد با تشخیص نهایی متفاوت و پنج مورد به عنوان تومور بافت نرم حذف گردیده تومورهای با منشاء ناشناخته 61.5 درصد، تومورهای غیرمعمول استخوان حدود 2 درصد و متاستازهای استخوان 36.5 درصد باقی موارد را تشکیل می دادند. در اغلب موارد مشخصات بالینی پرتونگاری و آسیب شناختی ضایعات مطابق نمای کلاسیک و دیگر گزارشات مختلف جهانی بود. تنها در حدود 13 درصد موارد برای تشخیص قطعی نیاز به بررسی ایمونوهیستوشیمی بود. که تنها در 4 مورد تشخیص میکروسکوپی تغییر نمود. گرچه هیچ تومور بدخیمی به عنوان تومور خوش خیم (یا بر عکس) تشخیص داده نشده بود.نتیجه گیری: روش مرسوم آسیب شناسی همراه با ارزیابی دقیق یافته های بالینی و پرتونگاری شیوه اصلی تشخیص اینگونه تومورهای استخوان بوده اما در برخی موارد خاص، روشهای تکمیلی نظیر ایمنوهیستوشیمی می تواند به تعیین دقیق ماهیت تومورها کمک نماید.

زمینه و هدف: تخریب بافتی در پی مصرف اتانول در برخی از اعضای بدن مورد مطالعه قرار گرفته است. در حالیکه بررسی چنین آثاری در تخمدان کمتر مورد تحقیق واقع شده است. لذا هدف این پژوهش بررسی اثر اتانول برساختمان میکروسکپی تخمدان می باشد. روش بررسی: در این مطالعه تعداد 40 سر موش ماده نژاد BALB/c، با وزن تقریبی 35-30 گرم، انتخاب و به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم گردیدند. گروه تجربی روزانه به میزان یک میلی گرم اتانول به ازای هر گرم وزن بدن، به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت و گروه کنترل نیز به همین میزان و روش سرم فیزیولوژی دریافت نمودند. نیمی از موش های گروه تجربی بعد از یکماه مصرف روزانه اتانول و نیمه دیگر بعد از دو ماه مصرف روزانه اتانول، تحت بیهوشی قرار گرفتند و تخمدان های آنها از بدن خارج گردید. نمونه ها بعد از شستشو با نرمال سالین، به مدت 48 ساعت در فرمالین فیکس شدند. سپس بقیه مراحل آماده سازی بافتی مطابق روش متداول در آزمایشگاه بافت شناسی انجام و با هماتوکسیلین – ائوزین رنگ آمیزی و با میکروسکپ نوری مورد بررسی قرار گرفتند و از نمونه های مورد نظر تصویر مورد نظر تهیه گردید.یافته ها: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد در گروهی از حیوانات که یک ماده اتانول دریافت کرده بودند، تعداد فولیکول های قشری کاهش یافته و نیز افزایش تعداد فیبروبلاست های بخش مرکزی قابل ملاحظه بود. در گروه تجربی که موش ها دو ماه اتانول دریافت کرده بودند، تخریب بافتی به حدی بود که هیچ اثری از فولیکول ها دیده نشد. در گروه کنترل هیچگونه آثار تخریبی و غیرطبیعی مشاهده نگردید.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه می توان اظهار نمود که اتانول تزریقی دارای اثرات تخریبی پیشرونده بر قشر و مغز تخمدان می باشد و هر قدر زمان تزریق بیشتر باشد، میزان تخریب بیشتر خواهد بود.

زمینه و هدف: شایعترین کم خونی های هیپوکروم- میکروسیتر کم خونی فقر آهن و تالاسمی منیور می باشند. هر دو این بیماریها در ایران شایع بوده و تشخیص و افتراق این دو به خصوص در مواردی مانند مشاوره های ازدواج از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. با توجه به نتایج برخی مطالعات که کم خونی فقر آهن به علت کاهش میزان HbA2 می تواند منجر به نتایج کاذب در تشخیص بتا تالاسمی هتروزیگوت گردد، در این مطالعه به بررسی تاثیر کم خونی فقر، آهن بر روی، میزان HbA2 می پردازیم. همچنین مقادیر خون شناسی موجود در CBC این دو بیماری را نیز با یکدیگر مقایسه می نمائیم.روش بررسی: در این مطالعه آینده نگر 291 نفر، شامل گروه کنترل طبیعی، افراد مبتلا به آلفا و بتا تالاسمی مینور، افراد مبتلا به کم خونی فقر آهن و افرادی که ابتلا توام بتا تالاسمی و کم خونی فقر آهن را داشتند مورد بررسی قرار دادیم. از تمامی بیماران CBC، اندازه گیری سطح سرمی فریتین، آهن، TIBC و الکتروفورز هموگلوبین در PH قلیایی بعمل آمد. پس از آن بیماران را براساس معیارهای تشخیصی در گروه های مختلف قرار داده و با استفاده از نرم افزار SPSS و روشهای آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: میزان HbA2 به ترتیب در افراد طبیعی 2.9±0.4% و در مبتلایان به کم خونی فقر آهن 2.7±0.6% بود. همچنین میزان HbA2  در افراد مبتلا به بتا تالاسمی منیور 5.6±0.9% و در افراد مبتلا به ابتلاء همزمان بتا تالاسمی و کم خونی فقر آهن 4.7±1% بود. اختلافات ذکر شده در میزان HbA2 بین افراد طبیعی و افراد مبتلا به فقر آهن و همچنین بین افراد مبتلا به بتا تالاسمی مینور و افراد با ابتلا همزمان تالاسمی و فقر آهن معنی دار می باشد. تعداد RBC و مقدار هموگلوبین، Hct، MCH و MCHC در افراد مبتلا به بتا تالاسمی مینور نسبت به کم خونی آنمی فقر آهن بصورت معنی داری بالاتر بود. اما میزان MCV بین این دو گروه اختلاف معنی داری نداشت. در هر دو گروه از بیماران RDW افزایش نشان می داد اما این افزایش در کم خونی فقر آهن بیشتر بود.نتیجه گیری: آنمی فقر آهن میتواند منجر به کاهش میزان HbA2 گردد. این امر بویژه در موارد همزمان توام IDA و بتا تالاسمی مینور گاها منجر به نتایج کاذب تشخیصی می گردد. بنابراین در صورت هر گونه شک احتمالی در تشخیص بتا تالاسمی مینور در زمینه IDA، بهتر است الکتروفورز هموگلوبین پس از درمان کم خونی صورت گیرد.

زمینه و هدف: میزان مرگ و میر نوزادان یکی از شاخصهای اصلی توسعه یک جامعه بوده و تعداد موارد نارس و کم وزن معیار اصلی میزان مرگ و میر دوره نوزادی محسوب می شود. وزن حساس ترین شاخص رشید و اندازه گیری آن یکی از راههای بررسی تندرستی است. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر لمس بر وزن گیری نوزادان نارس بستری در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان بیمارستانهای قائم (عج) و امام رضا (ع) مشهید صورت گرفت.روش بررسی: این مطالعه بر روی 40 نوزاد نارس سالم با وضعیت ثابت صورت گرفت. مداخله لمس (شامل لمس و حرکات پاسیو اعضا به طور روزانه در طی 3 دوره پانزده دقیقه ای در 3 ساعت متوالی به مدت 10 روز) برای 20 نوزاد (با میانگین سن حاملگی 31.3 هفته و میانگین وزن موقع تولد 1299 گرم) انجام شد و وزن گیری این نوزادان با 20 نوزاد گروه کنترل (با میانگین سن حاملگی 30.9 هفته و میانگین وزن موقع تولد 1321 گرم) مقایسه شد.یافته ها: نتایج این پژوهش حاکی از آنست که نوزادان گروه درمان وزن گیری بیشتری نسبت به گروه کنترل پس از یک دوره 10 روزه مداخله داشتند که ار لحاظ آماری معنی دار بود. (P<0.001)نتیجه گیری: یافته های این پژوهش موید اینست که مداخله لمس می تواند یک روش مقرون به صرفه ای برای تسهیل رشد در نوزادان نارس سالم با وضعیت ثابت باشد.

زمینه و هدف: ارزیابی وضعیت عصبی- تکامل نوزادان ترم مبتلا به تشنج در سن سه ماهگیروش بررسی: در طی یکسال 46 نوزاد ترم که از نظر بالینی دچار تشنج بودند، وارد مطالعه شدند. اطلاعات لازم از طریق اخذ تاریخچه، مشاهده، معاینه و ثبت در پرسشنامه جمع آوری شد، سپس در سه ماهگی این نوزادان معاینه تکاملی- عصبی مجدد شدند و نتایج آن آنالیز آماری شد.یافته ها: از 46 نوزاد ترم، 43.5% دختر و 56.5% پسر بودند و در 23% موارد اولین حمله تشنج در طی روز اول تولد بروز کرد و در 84% نوزادان بروز اولین حمله تشنج در طی هفته اول تولد بود.در 63% موارد فقط یک نوع حمله وجود داشت که شایعترین نوع آن تشنج تونیک و توام بود. در 39% موارد نوار مغز غیر طبیعی بود.علت تشنج در 30.4% آنسفالوپاتی هیپوکسیک ایسکمیک، در 19.6% عفونت، در 13% موارد هیپوگلیسمی و در 13% سایر اختلالات متابولیکی، در 11% موارد خونریزی مغزی، اختلالات ساختمانی مغز، در 4%، hyperekplexia و تشنج فامیلیال نوزادی هر کدام در 2% و در 4% نیز علتی به دست نیامد. دوسوم بیماران برای پیگیری مراجعه نمودند که در سه ماهگی مورد بررسی بالینی قرار گرفتند. در نیمی از آنان معاینه عصبی- تکاملی غیر طبیعی بود بطوریکه تمامی نوزادانی که تشنج آن ها ناشی از هیپوکسی زایمانی بود را شامل می شد (P=0.00). اما نوع تشنج و یافته های غیر طبیعی در نواز مغز با معاینه عصبی غیر طبیعی رابطه ای نداشت (P=6%).نتیجه گیری: نوع تشنج و یافته های الکتروآنسفالوگرافیک با پیامد تکاملی- عصبی در سن سه ماهگی رابطه ای نداشته در حالیکه علت بروز تشنج تعیین کننده بود.

زمینه و هدف: عمل جراحی TURP معمولا در افراد مسن که هیپرتاسیون و مشکلات قلبی دارند انجام می شود. بنابراین یک آنستزی با ثبات که حداقل نوسانات همودینامیک را داشته باشد مهم است. هدف از این مطالعه یافتن یک آنستزی ایده آل برای TURP یا مقایسه کردن سه روش آنستزی رژیونال است.روش بررسی: 93 بیمار III-ASA II با 500cc نرمال سالین قبل از رژیونال آنستزی هیدراته شدند. در گروه E(n:31) آنستزی اپیدورال با 75 میلی گرم بوپیواکائین همراه با 50 میکروگرم فنتانیل در فضای L3-L4 انجام شد. در گروه SP(n=31) بوپیواکائین 10+50 mg میکروگرم فنتانیل برای آنستزی اسپینال به کار رفت (فضای L3-L4)، در حالی که گروه SA(n=31) مقدار 10 mgبوپیواکائین 50 + میکروگرم فنتانیل به صورت Saddele block به کار رفت. فشار خون سیستولیک (SAP)، ضربان قلب HR، اشباع اکسیژن خون SPO2= و مقدار سدیم سرم قبل و بعد از هیدراتاسیون و 24 ساعت بعد از عمل یادداشت شد. میزان بلوک حرکتی و حسی اندازه گیری شد. یافته ها: SAP در گروه SA نسبت به سایر گروه ها ثابت تر بود. کاهش HR در مدت 15 دقیقه بعد از هیدراتاسیون در سه گروه معنی دار بود SPO2 %5 و (P<0.0001) در تمام گروها stable بود. زمان رسیدن به بلوک ماکزیمم حسی در بیماران گروه SA خیلی کوتاه بود (P<0.0001) و اختلاف قابل توجهی در گروه ها براساس بلوک حرکتی مشاهده شد (P<0.0001). در گروه SA پارالیزی کامل دیده نشد با وجود اینکه آنستزی جراحی کافی بود. نتیجه گیری: Saddle Block بعضی از مزایا را نسبت به اسپینال و اپیدورال دارد که اینها شامل آنستزی کافی، ثبات همودینامیک، درجات پایین تری از بلوک حرکتی و عدم بلوک کامل در این بیماران بود. Saddle Block یک متد آنستزی اپیتمال برای عمل TURP می باشد.

زمینه و هدف: کودکان سالم بعد از تولد و در طی رشد و نمو خود، به دلیل قدرت درک و شناخت طبیعی درصدد شناسایی و ایجاد ارتباط با محیط اطراف خود می باشند. کودکان در پایان یک سالگی همانگونه که انگشت های خود را کشف می کنند به وجود آلت یا عضو تناسلی خود نیز پی می برند و گاهی با آن بازی می کنند. سوالات جنسی کودکان از حدود 3 سالگی شروع می شود. اغلب این کنجکاوی ها از جانب پدر و مادر و بخصوص مادران که ارتباط بیشتری با کودکان دارند با یک دید منفی گرایانه و اضطراب برانگیز توجه می شود.روش بررسی: این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی بوده که در آن 57 کودک پسر و 57 کودک دختر و مادران آنها از طریق مراکز بهداشتی درمانی شهر گناباد در این نمونه گیری قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل یک پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و چک لیست رفتارهای طبیعی کودکان در سنین 2 تا 7 سالگی بوده است.یافته ها: یافته های پژوهش نشان میدهد که بیشترین رفتار طبیعی مشاهده شده در دختران به ترتیب لمس کردن سینه مادر، سوال کردن در مورد چگونگی تولد فرزند، عروس و داماد بازی کردن، سوال کردن در مورد تفاوت دختر و پسر و در پسران بترتیب دست زدن به اندام تناسلی خود، دست زدن به سینه ها و اندام تناسلی مادر، دکتر بازی کردن، سوال کردن در مورد چگونگی تولد فرزند، چرا مامان و بابا تنها می خوابند؟ می باشد. همچنین 23.7 درصد مادران اظهار داشتند که در پاسخ به سوالات جنسی کودکان خود موضوع بحث را عوض می کنند و 8.1 درصد بیان نمودند که به شدت ناراحت شده و کودک خود را تنبیه می کنند. 41.6 درصد نیز پاسخ داده اند که هر وقت بزرگ شدی خودت می فهمی و 25.9 درصد پاسخ صحیح را به کودک می گویند.نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که رفتارهای جنسی در کودکان پسر و دختر متفاوت بوده و عوامل فرهنگی و خانوادگی نیز در آن تاثیرگذار است. مادران نیز به عنوان افرادی که در رده اول توجه و حوزه ارتباطی کودکان قرار می گیرند نیاز وافر دارند که در خصوص مراحل رشد و تکامل فرزندان خود بخصوص در ارتباط با مراحل رشد و تکامل جنسی و کنجکاوی های کودکان در این مورد آموزش ببینند تا بتوانند بطور صحیح کودکان خود را راهنمایی کرده و خود نیز دچار اضطراب ناراحتی و احساس گنان نشوند.

زمینه و هدف: بارز بودن تفاوت اساسی در نسبت پسر به دختر بین نمونه های ارجاعی و (10:1) و نمونه های جامعه (3:1) در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی ADHD؛ این سوال را مطرح می کند که آیا تفاوت های جنسی در تظاهرات اختلالات همراه با ADHD نقش داشته و باعث ارجاع کمتر دختران به کلینک می شود.روش بررسی: بررسی نقش جنس در اختلالات همراه با ADHD در کودکان ارجاع شده به کلینیک روانپزشکی روش بررسی: تعداد 147 کودک و نوجوان مبتلا به ADHD 5 تا 17 سال مورد ارزیابی قرار گرفته اند. که تشخیص بالینی ADHD در بیماران با مصاحبه بالینی روانپزشک و تست تشخیصی K-SADS انجام شده است. بررسی وجود اختلالات همراه در افراد بیمار با استفاده از مصاحبه بالینی روانپزشکی و تست تشخیصی K-SADS، انجام شده است.یافته ها: اختلالات همراه با ADHD در کودکان مراجعه کننده به کلینک در دختر و پسر مشابه هم می باشد. و دختران مبتلا به ADHD در مقایسه با پسرها در معرض خطر بیشتر برای اختلالات افسردگی و اضطرابی نبوده اند.نتیجه گیری: نتایج ما بیانگر آن است که بین دختر و پسر مبتلا به ADHD مراجعه کننده به کلینیک درخطر اختلالات همراه تفاوتی وجود ندارد و این می تواند بیانگر وجود شباهت های بیشتر (تا وجود تفاوت) در ADHD دختر و پسر باشد.

زمینه و هدف: دیابت قندی یکی از شایعترین بیماریهای متابولیک انسان است که نه تنها بعنوان یک بیماری شایع بلکه یک معضل بهداشتی در جهان مطرح است. در این بیماری افزایش طولانی مدت قند خون موجب تخریب و اختلال عمل چشم، کلیه، اعصاب و قلب و عروق شده و در نهایت می تواند منجر به کوری- نارسایی شدید کلیه و ... گردد.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه مقطعی توصیفی است که به منظور بررسی عوارض مزمن جسمی بیماران دیابتیک مراجعه کننده به بیمارستانهای شهر گناباد انجام شده است. جامعه پژوهش کلیه بیماران مراجعه کننده به بیمارستانهای 22 بهمن و 15 خرداد گناباد بودند که از بین آنها بیماران دیابتیک IDDM و NIDDM به روش نمونه گیری پوآسون انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه و برگه معاینات بوده که توسط پژوهشگران اطلاعات جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: 24% افراد مورد مطالعه در دیابت IDDM و 26% آنها در دیابت NIDDM دارای عوارض واضح و شدید میکروآنژیوپاتی بوده که از عوارض میکروآنژیوپاتی مشاهده شده بیشترین عوارض، عارضه عصبی (در 41.67% زنان در 42.86% مردان) بوده است. در بررسی میزان پروفیل چربیها تری گلیسرید اکثریت افراد مورد مطالعه در دو گروه (55.3%) در حد مرزی (dl/mg 400-200) بوده که این نسبت در مردان (48.2% و در زنان 60%) گزارش شده است. همچنین میزان کلسترول تام افراد مورد مطالعه در دو گروه (در مردان 43.5% و در زنان 43.8%) کلسترول در حد مرزی (dl/mg 239-200) بوده است. نتایج درجات مختلف فشارخون براساس معیار تشخیص مصوبات VI-JNC حاکی از آن است که هر دو گروه دارای فشارخون سیستولیک بالا (>140 mmHg) بوده (27.3% در دیابت DDM و 42.9% در دیابت NIDDM) و بیانگر ابتلا بیشتر بیماران دیابتیک NIDDM نسبت به بیماران دیابتیک IDDM می باشد .نتیجه گیری: با توجه به عوارض مخرب و مشکلات بیماران دیابت اقدامات پیشگیری کننده در قالب اقدامات پیشگیرانه نوع اول و دوم و سوم است. با اعتقاد بر این اصل است که اساس مبارزه بر پایه آموزش کارکنان بهداشتی درمانی، بیماران و خانواده آنها و در نهایت جامعه و نیز غربالگری افراد در معرض خطر ابتلا به دیابت است تا بیشتر زیستن را با بهتر و سالم زیستن همراه کنیم.