اهداف: انسان ها دارای خواسته های بیولوژیکی برای تشکیل وابستگی به شریک های اجتماعی هستند و به نظر می رسد که وابستگی حتی به اهداف غیرانسانی و بی جان نظیر تلفن همراه نیز شکل می گیرد. لذا، پژوهش حاضر در قالب یک مدل علی، پیش آیند های رضایت زناشویی را بررسی کرد. در این راستا، سبک های دل بستگی به عنوان متغیرهای برون زاد، وابستگی به تلفن همراه متغیر واسطه ای و رضایت زناشویی متغیر برون زاد مدل در نظر گرفته شدند. روش: روش پژوهش، همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران بیمارستان های شهر اهواز در سال 1396 بودند که 240 نفر با روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای از بین آن ها انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش مقیاس های سبک دل بستگی، وابستگی به تلفن همراه و رضایت زناشویی بود. برای ارزیابی مدل پیشنهادی پژوهش از نرم افزارهای SPSS نسخه 23 و AMOS نسخه 22 و برای تعیین معنی داری روابط غیرمستقیم از روش بوت استراپ استفاده شده است. یافته ها: یافته ها نشان داد که دل بستگی ایمن هم به طور مستقیم (0/001>p) و هم به واسطه گری وابستگی به تلفن همراه پیش بینی کننده منفی معنادار رضایت زناشویی است (0/001>p). همچنین، دل بستگی ایمن پیش بینی کننده منفی معنادار وابستگی به تلفن همراه است (0/001>p). افزون بر این، دل بستگی ناایمن علاوه بر این که به شیوه مستقیم و مثبت، وابستگی به تلفن همراه را پیش بینی می کند (0/001>p)، به واسطه گری وابستگی به تلفن همراه نیز رضایت زناشویی را پیش بینی می کند (0/001>p). در نهایت، وابستگی به تلفن همراه پیش بینی کننده منفی معنادار رضایت زناشویی بود (0/001>p). نتیجه گیری: یافته ها در مجموع بیانگر آن بود که افراد دارای دل بستگی ناایمن نسبت به کسانی که از دل بستگی ایمن برخوردار اند، جهت پر کردن خلا عاطفی دل بستگی خود، بیشتر مستعد استفاده از تلفن همراه هستند که این خود زمینه ساز آثار مخربی بر رضایت زناشویی زوجین در خانواده ها می باشد.