زمینه و هدف: بروسلا باکتری های گرم منفی داخل سلولی می باشند. با توجه به معضلات بهداشتی، اقتصادی و اجتماعی بروسلوز، کنترل این بیماری از اهمیت خاصی برخوردار است. واکسیناسیون رایج شامل استفاده از سویه های زنده و ضعیف شده این باکتری ها است. در این تحقیق سعی بر آن است تا ایمنی زایی ژن P39 بروسلا آبورتوس در موش بالب سی بررسی شود.مواد و روش ها: این مطالعه یک بررسی تجربی می باشد که ابتدا با استفاده از PCR ژن P39 تکثیرگردید و سپس در ناقل یوکاریوتیکی pcDNA3 کلون شد. پلاسمید به دست آمده در سه مرحله به موش های بالب سی به صورت عضلانی تزریق گردید. پس از آخرین واکسیناسیون آزمون های ایمنولوژیک از جمله پاسخ تکثیری لنفوسیتی، سنجش انترفرون گاما وانترلوکین 5 و تعیین عیار IgG2a و IgG1 انجام شد.یافته ها: میزان ضریب تحریکی در پاسخ تکثیری لنفوسیتی برابر 3.6، انتر فرون گاما اندازه گیری شده برابر 3 نانوگرم بر میلی لیتر و انتر لوکین 5 به مقدار ناچیزی بود. تیتر IgG2a برابر 1.640 و تیتر 1.40IgG1 به دست آمد.نتیجه گیری: نتایج مربوط به آزمون های ایمنولوژیک نشان دهنده تحریک مناسب سیستم ایمنی موش پس از تزریق پلاسمید حاوی ژن P39 است. تحریک سیستم ایمنی از نوع Th1 بوده که تعداد باکتری های طحال را نیز کاهش داده است. بنابراین پروتیین P39 نقش ایمنی زایی نسبتا خوبی را دارد. استفاده از روش DNA Vaccine در تحریک ایمنی سلولی علیه این باکتری قابل توجه است.