نقش هیستامین به عنوان یک نوروترانسمیتر و نورومدولاتور در بسیاری از اعمال مغز شناخته شده است، اثر تزریق درون بطنی هیستامین و پیریلامین (آنتاگونیستH1 ) و سایمتیدین (آنتاگونیست گیرندهH2 ) بر فرایند تثبیت حافظه مورد بررسی قرار داده شد. بدین منظور، موش های صحرایی نر بالغ را توسط دستگاه استریوتاکسی کانولاگذاری کرده و پس از آموزش بر اساس شیوه احترازی غیرفعال، هیستامین (غلظتهای 5,10,20µg/rat )، پیریلامین (غلظتهایµg/rat 10,20,50)، سایمتیدین (غلظتهای (1,20,50µg/rat را به داخل بطن های مغزی آنها تزریق نموده و 24 ساعت بعد، سطح به یادآوری مورد سنجش قرار داده شد. نتایج نشان دادند که هیستامین به صورت وابسته به دوز موجب کاهش سطح به یادآوری و پیریلامین و سایمتیدین به صورت وابسته به دوز موجب افزایش تثبیت حافظه می گردند. اثرات تخریبی و تقویتی هیستامین و آنتاگونیست های آن احتمالا نتیجه ارتباط متقابل آنها بامیزان نوروترانسمیترهای استیل کولین، نورآدرنالین، سروتونین و دوپامین مغز می باشد.