امروزه سرعت و شدت تغییرات محیطی توسعه پیوسته قابلیت های کارکنان و یادگیری مستمر و به هنگام را ضروری ساخته است. از این رو پژوهش حاضر به شناسایی و اولویت بندی راهبردهای یادگیری کارکنان در محیط کار در یکی از سازمان های دفاعی کشور پرداخته است. پژوهش حاضر کاربردی و کمی است و به روش پیمایشی انجام شده است. بدین منظور 10 عامل اصلی مربوط به راهبردهای یادگیری کارکنان در محیط کار شناسایی شد و با نظرسنجی از 230 نفر از کارکنان آموزشی سازمان مورد مطالعه و با استفاده از روش تحلیل عاملی اکتشافی به دو گروه «یادگیری رسمی و غیررسمی» و «یادگیری خودراهبر» دسته بندی شده اند. سپس پرسشنامه مقایسات زوجی (فازی) طراحی و بین خبرگان آموزشی توزیع شد و 15 پرسشنامه تکمیل شده گردآوری شد. اولویت بندی عوامل مربوط به هر یک از این دو راهبرد یادگیری نیز با دو روش ای. اچ. پی فازی و تاپسیس انجام شده است. بر این اساس پیشنهادهایی کاربردی به منظور ارتقای اثربخشی راهبردهای یادگیری مورد استفاده در سازمان مورد مطالعه ارائه شده است.