هدف این پژوهش، بررسی قابلیت تصمیم گیری دانشجویان تربیت بدنی در وضعیت های دشوار اخلاقی است. به این منظور، پرسشنامه 20 گویه ای وضعیت های دشوار اخلاقی در ورزش که توسط کسول (2003) ساخته شده است، به طور تصادفی در اختیار 158 دانشجوی تربیت بدنی (100 دانشجوی پسر و 58 دانشجوی دختر) قرار گرفت. همه آزمودنی ها، دست کم در یکی از رشته های ورزشی، سابقه حضور در کلاس های مربیگری داشتند. روایی محتوایی ابزار توسط متخصصان و ثبات درونی آن نیز در مطالعه ای مقدماتی، با استفاده از آلفای کرونباخ 0.84 تایید شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کولموگروف-اسمیرنف، t گروه های مستقل و یومان ویتنی استفاده شد. نتایج نشان داد بین تصمیم گیری اخلاقی (p=0.008 ,t=-0.471) خرده مقیاس گرایش اخلاقی (p=0.001 ,t=0.392) دانشجویان دختر و پسر تفاوت معنی دار وجود دارد. ضمن اینکه بین میانگین تصمیم گیری اخلاقی و خرده مقیاس های آن در آزمودنی ها به تفکیک سابقه قهرمانی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p>0.05) طور کلی، تحقیق حاضر بر گنجاندن واحد درسی اخلاق ورزشی در برنامه های آموزشی دانشجویان تربیت بدنی به منظور ارتقای سطح قابلیت تصمیم گیری اخلاقی در آنان تاکید می کند.