زمینه و هدف: با توجه به این که از بهداشت روانی ضعیف در دوران کودکی به عنوان پیش قراول وجود رفتارهای زیان بار جسمی و روانی در آینده یادشده و از طرفی با در نظر گرفتن اصل ارتباط و تاثیر جسم و روان بر یکدیگر، پژوهش حاضر با هدف مقایسه مشکلات رفتاری در بین کودکان ورزشکار و غیرورزشکار انجام شده است.روش بررسی: نوع مطالعه علی - مقایسه ای است برای این منظور، 221 نفر دانش آموز دختر و پسر از بین دانش آموزان 7 تا 11 ساله مشغول به تحصیل در شهرستان سنندج انتخاب شده و به سه گروه غیرورزشکار، ورزشکار انفرادی و ورزشکار گروهی تقسیم شدند. جهت اندازه گیری مشکلات رفتاری، پرسشنامه رفتاری کودکان راتر فرم معلم و فرم والد مورد استفاده قرار گرفت. در تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t مستقل جهت مقایسه میانگین های دو گروه دختر و پسر و همچنین از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه برای مقایسه متغیرها در سه گروه استفاده شد.یافته ها: با استناد به نتایج به دست آمده از هر دو فرم مذکور، علاوه بر میزان شیوع بیشتر مشکلات رفتاری در کودکان غیرورزشکار، تفاوت هر یک از خرده مقیاس ها در بین دو گروه کودکان ورزشکار و غیرورزشکار نیز از لحاظ آماری معنادار گردید (P<0.01 ,P<0.05). همچنین پسران میزان بالاتری از مشکلات رفتاری را نسبت به دختران به خود اختصاص دادند (P<0.01).نتیجه گیری: فعالیت های مختلف ورزشی می توانند در پیشگیری و کاهش مشکلات رفتاری کودکان موثر واقع گردند به طوری که می توان به آن به عنوان ابزاری ارزشمند در کنار سایر روش های نوین مقابله نگریست.