ارمغان دانش
سال:1393 | دوره:19 | شماره:2 (پی در پی 85) |تعداد مقالات:9

زمینه و هدف: دیابت بیماری مزمنی است که با کاهش ترشح انسولین ناشی از اختلال در عملکرد سلول بتا در پانکراس یا افزایش مقاومت به انسولین مشخص می شود. هدف این مطالعه بررسی اثر عصاره متانولی مریم نخودی شرقی بر شاخص تنش اکسایشی و سطح سرمی آنزیم های عملکردی کبد در موش های صحرایی مبتلا به دیابت تجربی بود.روش بررسی: این مطالعه تجربی بر روی 32 سر موش صحرایی نر سفید با وزن متوسط 240200 گرم به طور تصادفی در چهار گروه هشت تایی، کنترل (رت های نرمال)، دیابتی (تزریق یک دوز 60 میلی گرم بر کیلو گرم استرپتوزوتوسین به صورت داخل صفاقی و بدون دریافت عصاره)، تیمار سالم (رت های سالم همراه با دریافت روزانه عصاره با دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به روش گاواژ) و تیمار دیابتی (تزریق یک دوز 60 میلی گرم بر کیلوگرم استرپتوزوتوسین به صورت داخل صفاقی و دریافت روزانه عصاره با دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به روش گاواژ) قرار گرفتند، انجام شد. در پایان دوره تیمار 21 روزه، خونگیری از حیوانات و نمونه برداری از بافت کبد آن ها انجام شد. سرانجام میزان گلوکز خون، غلظت مالون دی آلدهید بافت کبد و آنزیم های کبدی تمامی گروه ها اندازه گیری شدند. داده ها با آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: با مصرف عصاره مریم نخودی شرقی، غلظت سرمی گلوکز در گروه های دیابتی تیمار شده نسبت به گروه کنترل دیابتی به طور معنی داری کاهش یافت (P<0.01). کاهش معنی داری در سطح مالون دی آلدهید بافت کبد گروه دیابتی تیمار شده نسبت به گروه دیابتی مشاهده شد (P<0.05). کاهش معنی دار در فعالیت AST و ALT در گروه دیابتی تیمار شده نسبت به گروه کنترل دیابتی نیز مشاهده شد (P<0.01).نتیجه گیری: عصاره متانولی مریم نخودی شرقی دارای خواص ضد دیابتی بوده و بنابراین احتمالا در حفاظت از بافت کبد در مقابل آسیب های استرس اکسیداتیو ناشی از دیابت القا شده با استرپتوزوتوسین مفید می باشد.

زمینه و هدف: با توجه به این که روش های متعددی برای افزودن مدت زمان بی حسی نخاعی همواره مورد توجه می باشد، هدف این مطالعه بررسی اثر پیش داروی مگزیلیتین روی مدت زمان بلوک حسی و حرکتی در بی حسی نخاعی با لیدوکائین بود.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی 60 بیمار کاندید عمل جراحی اندام تحتانی با سن 50-18 سال و با کلاس I و II انجمن بیهوشی آمریکا که به بیمارستان شهید باهنر کرمان مراجعه کرده بودند، به طور تصادفی در 2 گروه مساوی مداخله و کنترل قرار گرفتند. به گروه مداخله کپسول مگزیلیتین خوراکی 200 میلی گرم، دو ساعت قبل از عمل و به گروه شاهد پلاسبو داده شد و بی حسی نخاعی در هر دو گروه با محلول لیدوکائین 5 درصد (100 میلی گرم) در سطح L3-L4 یا L2-L3 با روش یکسان انجام شد. فشار متوسط شریانی، ضربان قلب، اشباع اکسیژن شریانی به فاصله هر 10-5 دقیقه در دو گروه ثبت شد. داده ها با آزمون های آماری کای دو و تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: شروع بلوک حسی و حرکتی در گروه مداخله به طور معنی داری سریع تر بود (P<0.01). مدت زمان بلوک حسی و حرکتی به طور معنی داری در گروه مداخله بیشتر از گروه شاهد بود (P<001). میزان ضربان در گروه مداخله در زمان صفر، 5، 10، 60 و 75 دقیقه بعد از تزریق بیحسی نخاعی نسبت به گروه شاهد کمتر بود (P<0.05).نتیجه گیری: مگزیلیتین در افزایش مدت زمان بلوک حسی و بلوک حرکتی در بی حسی نخاعی با لیدوکائین موثر است و هم چنین سبب افزایش سرعت شروع اثر بی حسی نخاعی با لیدوکائین می شود.

زمینه و هدف: کیفیت زندگی بیماران قلبی کاهش یافته و اطلاعات کمی درباره اثر تمرین تناوبی بر این مهم وجود دارد. هدف این مطالعه مقایسه هشت هفته تمرین تناوبی با شدت زیاد با تمرین تداومی رایج بر کیفیت زندگی بیماران قلبی پس از عمل پیوند بای-پس شریان کرونر بود.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 30 بیمار قلبی مرکز قلب تهران که عمل جراحی پیوند بای پس شریانی کرونر بر روی آنها انجام شد به طور تصادفی به دو گروه مساوی برنامه تمرینی تناوبی با شدت زیاد و تمرین تداومی با شدت متوسط (برنامه رایج) تقسیم شدند. برنامه گروه تناوبی شامل 6 تکرار 4 دقیقه ای با شدت 90 تا 95 درصد ضربان قلب حداکثر و گروه تداومی 60 تا 80 دقیقه با شدت 70 تا 85 درصد ضربان قلب حداکثر سه جلسه در هفته به مدت هشت هفته بود. قبل و بعد از برنامه تمرینی کیفیت زندگی بر اساس پرسشنامه SF-36 ارزیابی شد. داده ها با آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: عملکرد جسمانی و اجتماعی، سلامت روحی و سرزندگی به دنبال هر دو برنامه تمرینی افزایش معنی داری داشتند (P<0.05). عملکرد جسمانی و عملکرد اجتماعی پس از تمرین تناوبی پر شدت زیادتر از تمرین تداومی متوسط شدت بود (P<0.05). تفاوت معنی داری بین نقش جسمانی و سلامت عمومی دو گروه تمرینی مشاهده نشد (p>0.05).نتیجه گیری: به نظر می رسد، برنامه تمرینی تناوبی با شدت زیاد نه تنها خطری را متوجه بیماران قلبی پس از عمل پیوند بای پس شریان کرونر نمی کند، بلکه در برخی شاخص های کیفیت زندگی مثل عملکرد جسمانی و عملکرد اجتماعی سودمندتر از تمرین تداومی متوسط شدت است.

زمینه و هدف: سیکلوفسفامید در کنار نقش درمانی دارای اثرات سرکوب سیستم ایمنی، القای استرس اکسیداتیو، تاثیر بر DNA سلول های جنسی و کاهش قدرت باروری است. هدف این مطالعه ارزیابی اثرات محافظتی کروسین بر روند رشد جنین های حاصل از لقاح آزمایشگاهی در موش های سوری درمان شده با سیکلوفسفامید بود.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 36 سرموش سوری ماده 8-6 هفته ای به 3 گروه مساوی تقسیم شده و به مدت 21 روز تیمار شدند. به گروه کنترل روزانه سرم فیزیولوژی (0.1 میلی لیتر به صورت درون صفاقی)، به گروه کنترل شم سیکلوفسفامید یک بار در هفته (15 میلی گرم بر کیلوگرم درون صفاقی) و به گروه تجربی سیکلوفسفامید به همان روش به همراه تزریق روزانه کروسین (200 میلی گرم بر کیلوگرم درون صفاقی) تجویزشد. پس از پایان دوره درمان، تحریک تخمک گذاری با استفاده از PMSG و HCG انجام شد. از 6 سر موش سوری نر بالغ بارور جهت تهیه اسپرم نرمال استفاده شد. حیوانات پس از بیهوشی آسان کشی شدند و پس از استحصال تخمک و اسپرم های نرمال و انجام لقاح در محیط کشت HTF+4mg BSA، تخمک های لقاح یافته به مدت 120 ساعت انکوبه شدند و مراحل رشد جنینی در این مدت مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با آزمون آماری روش مقایسه نسبت ها تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: در گروه کنترل شم کاهش معنی داری درتعداد اووسیت های مناسب، درصد لقاح، دوسلولی، بلاستوسیست و افزایش معنی داری در تعداد جنین های متوقف شده در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد و تجویز کروسین باعث افزایش معنی دار تعداد اووسیتهای مناسب، درصد لقاح، دوسلولی، بلاستوسیستها و کاهش معنی دار تعداد جنین های متوقف شده نسبت به گروه کنترل شم گردید (P<0.05).نتیجه گیری: تجویز کروسین به همراه شیمی درمانی با سیکلوفسفامید باعث بهبود روند رشد جنین های حاصل از لقاح آزمایشگاهی شد.

زمینه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری عصب شناختی مزمن است که افسردگی در بیش از 40 درصد از بیماران مبتلابه آن یافت شده و به واسطه چندین نشانگر خرده بالینی مرتبط با بیماری نیز مجال ظهور می یابد. هدف این مطالعه ارزیابی افسردگی و نشانگرهای خرده بالینی مولتیپل اسکلروزیس بود.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی - تحلیلی، 162 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با روش نمونه گیری پیاپی انتخاب شده و با استفاده از سیاهه متغیرهای بالینی و جمعیت شناختی، مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس، فرم کوتاه پرسشنامه زمینه یابی سلامت و مقیاس شدت خستگی به همراه ترازوی یکسان فنری عقربه ای و مترنواری مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس یک راهه، آزمون توکی و رگرسیون چندگانه گام به گام تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: بیمارانی که 3 بار یا بیشتر از آن دفعات عود و بستری را تجربه می کردند به طور معنی داری نمرات افسردگی بیشتری نسبت به بیماران با دفعات عود و بستری کمتر، دریافت می نمودند. علاوه بر آن نشانگرهای خرده بالینی بیماری جمعا توانستند 30 درصد از واریانس مشترک افسردگی را تبیین کنند. به طور کلی در گام نهایی، محدویت های ناشی از مشکلات فیزیکی، خستگی و درد بدنی توانستند به طورمعنی داری نمرات افسردگی را در بیماران پیش بینی نمایند (P<0.0001).نتیجه گیری: این مطالعه تاثیر نشانگرهای خرده بالینی مولتیپل اسکلروزیس را در افسردگی بیماران برجسته ساخت. از این رو نیاز است که پیش بینی کننده های کلیدی شناسایی شده در این پژوهش به عنوان عوامل مستعد کننده احتمالی در توسعه افسردگی ملازم بامولتیپل اسکلروزیس در نظر گرفته شده و جهت مدیریت منظم بیماری مورد بهره برداری قرار گیرند.

زمینه و هدف: طراحی مداخلات مبتنی بر نظرات مخاطبان بدون شناسایی و تحلیل عوامل مرتبط با رفتار و تعیین ایده اولیه مداخله میسر نیست. هدف این مطالعه تعیین دیدگاه ها، نگرش و رفتارهای رانندگان تاکسی شهر یاسوج بود.روش بررسی: این پژوهش مقطعی شامل دو بخش کمی و کیفی است که بر روی رانندگان تاکسی خطی شهر یاسوج انجام شد. مطالعه کیفی از نوع پدیدارشناسی و با روش بحث گروهی متمرکز با 16 نفر از رانندگان تاکسی در قالب دو گروه و پیمایش کمی شامل سنجش نگرش و رفتارهای خود گزارشی با استفاده از پرسشنامه، و ثبت رفتارهای خطرناک حین رانندگی با چک لیست برای 260 نفر راننده انجام شد. داده ها با آماره های توصیفی و تحلیلی تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: اکثر رانندگان نسبت به اجتناب رفتارهای خطرناک رانندگی، نگرش مناسب داشتند. بیش از 80 درصد آنها اعلام کردند که همیشه یا بیشتر اوقات از انجام رفتارهای خطرناک رانندگی اجتناب می کنند. مشاهده رفتارها مشخص کرد که بیشترین فراوانی رفتار خطرناک مربوط به نبستن کمربند ایمنی در طول مسیر است. نتایج بحث های گروهی متمرکز در چهار تم اصلی و تعدادی زیرتم دسته بندی شد و راهکارهای عمده پیشنهادی برای کاهش رفتارهای خطرناک رانندگی، برگزاری جلسات آموزشی مداوم، اصلاح وضع خیابان ها، نظارت بیشتر پلیس بر رانندگی آنها و استفاده از سرپرستان خطوط به عنوان افراد تاثیرگذار بر رانندگان تاکسی بود.نتیجه گیری: تعیین رفتارهای خطرناک شایع تر رانندگی، توجه به نظرات و دیدگاه های رانندگان وانتخاب گروه های رانندگان بر اساس معیارهای تاثیرگذار بر رفتار آنها، می تواند اثربخشی مداخلات را برای کاهش رفتارهای خطرناک رانندگی به دنبال داشته باشد.

زمینه و هدف: بیماری های منتقل شده از راه غذا، یکی از مشکلات اصلی بهداشتی و اقتصادی در بین کشورهای صنعتی و غیرصنعتی می باشند. هدف از این مطالعه تعیین آلودگی سالمونلایی تخم مرغ های بومی استان کهگیلویه و بویراحمد به روش PCR و ارزیابی مقاومت دارویی آنها بود.روش بررسی: این مطالعه مقطعی - توصیفی بر روی 210 عدد تخم مرغ بومی جمع آوری شده از استان کهگیلویه و بویراحمد انجام شد. آزمایش های بیوشیمایی برای تعیین هویت باکتری های جدا شده انجام شد. باکتری هایی که دارای واکنش های مشکوک به سالمونلا بودند به وسیله آزمایش PCR با پرایمر اختصاصی ژن invA بررسی شدند. داده ها با آزمون های آماری فیشر و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: تعداد 14 عدد از تخم مرغ ها (6.66 درصد) آلوده به جنس سالمونلا بودند. بیشترین آلودگی مربوط به منطقه دهدشت و کمترینی آلودگی مربوط به مناطق چاروسا، دیشموک، لنده و باشت بود. ارتباط معنی داری بین نوع و میزان آلودگی و منطقه مورد نظر وجود نداشت. در بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی بیشترین مقاومت به پنی سیلین (100 درصد) وجود داشت.نتیجه گیری: عوامل میکروبی از جمله سالمونلاها می توانند موجب فساد مواد غذایی و بروز بیماری شوند. جهت پرهیز از ایجاد مقاومت در سالمونلا توصیه می شود از مصرف بی رویه آنتی بیوتیک در دامداری ها و مرغداری ها اجتناب نمود.

زمینه و هدف: هوش هیجانی را توانایی فرد برای کنترل احساسات و هیجانات خود می دانند که می تواند نقش مهمی در زندگی فردی و اجتماعی فرد داشته باشد. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین مولفه های هوش هیجانی با موفقیت تحصیلی و افسردگی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی یاسوج بود. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی از پرسش نامه هوش هیجانی (EQI) و پرسشنامه مقیاس افسردگی دانشجویان (USDI) و هم چنین جهت بررسی پیشرفت تحصیلی از اختلاف معدل 300 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی یاسوج در طی مدت تحصیلی آنها استفاده شد. داده ها با آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه، تی مستقل و آزمون های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار) تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: بین هوش هیجانی با موفقیت تحصیلی و افسردگی ارتباط معنی داری وجود داشت (p<0.05). هم چنین در مجموع 80 درصد از دانشجویان هوش هیجانی متوسط و خوب داشتند و تنها 12.3 درصد دارای هوش هیجانی عالی بودند. نتایج گویای آن بود که 67.7 درصد از دانشجویان به درجاتی از افسردگی دچار بودند.نتیجه گیری: با آموزش و بهبود سطح هوش هیجانی در دانشجویان می توان موجب کاهش میزان افسردگی و بهبود پیشرفت تحصیلی در آن ها شد.