پژوهشی خون
سال:1388 | دوره:6 | شماره:2 (پیاپی 23) |تعداد مقالات:10

سابقه و هدف :سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs)، جمعیت سلولی موجود در مغز استخوان هستند که توانایی تکثیر و تمایز بالقوه ای دارند. به منظور تکثیر و تمایز سلول های مزانشیمی، از FBS به عنوان یک مکمل در محیط کشت استفاده می شود که با خطر انتقال انواع عفونت ها و ایجاد واکنش های ایمنی همراه است. ژل پلاکتی اتولوگ، از اجزای طبیعی خون خود فرد تهیه می شود. پلاکت های فعال شده، عوامل رشدی را آزاد می سازند که خاصیت میتوژنیک برای سلول های مزانشیمی دارند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر عوامل رشد پلاکتی بر روی تکثیر و تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی است.مواد و روش ها: مطالعه انجام شده از نوع تجربی بود. سلول های تک هسته ای مغز استخوان جدا شده و در محیط کشت DMEM و FBS %10 کشت داده شدند. سلول های حاصل از پاساژ اول با بررسی شاخص های CD44, CD105, CD90, CD166, CD45 و CD34 به روش فلوسایتومتری مورد تایید قرار گرفتند. با افزودن ترومبین و کلسیم به پلاسمای غنی از پلاکت، ژل پلاکتی تهیه شد. ژل پلاکتی به مدت 30 دقیقه، 6، 24، 48 و 72 ساعت در گرماخانه 37 درجه سانتی گراد نگهداری و میزان عوامل رشد پلاکتی در این مایع با استفاده از روش الایزا اندازه گیری شد. سلول های مزانشیمی در محیط حاوی سرم 10% و محیط حاوی عوامل رشد پلاکتی 10% به مدت 8 روز کشت و تکثیر داده شدند. میزان تکثیر سلول ها با استفاده از روش MTT بررسی شد. سلول های مزانشیمی بر روی داربست سه بعدی تری کلسیم فسفات کشت داده شدند و در نهایت میزان رشد و مورفولوژی سلول ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی بررسی شد.یافته ها :سلول های مزانشیمی با موفقیت جدا شده و در محیط حاوی فاکتورهای رشد پلاکتی تکثیر یافتند. از نظر مورفولوژی، سلول های مزانشیمی کشت داده شده مشابه سلول ها در محیط حاوی سرم بودند. سلول ها دارای شاخص های CD90(%96), CD105(%93), CD166(%98.8) و CD44(%99.5) و فاقد شاخص های سلول های خونساز نظیر CD34(%2.8) و CD45(%3.8) ودند. تفات قابل توجهی از نظر بیان شاخص ها بر روی سلول ها در دو محیط مشاهده نشد. در این مطالعه نشان داده شد که عوامل رشد پلاکتی نسبت به سرم، سبب افزایش بیشتر تعداد سلول ها می شوند. به علاوه سلول های مزانشیمی کشت داده شده در حضور فاکتورهای رشد پلاکتی، خاصیت استئوژنیک خود را حفظ کردند. تمایز استئوژنیک سلول های مزانشیمی با رنگ آمیزی رسوبات معدنی با Alizarin red و افزایش بیان آلکالین فسفاتاز تایید شد. نتیجه گیری :عوامل رشد پلاکتی را می توان جایگزین سرم در محیط کشت سه بعدی نمود. این عوامل محیط مناسبی را برای رشد سلول های مزانشیمی فراهم می سازند. توانایی تمایز استئوژنیک سلول های مزانشیمی در این محیط حفظ می شود.

سابقه و هدف: اختلالات چربی و لیپو پروتئین های خون در بدخیمی ها به علل مختلف از جمله مصرف داروهای شیمی درمانی ایجاد می شود. یکی از داروهایی که در تغییرات چربی های خون دخالت دارد ال آسپارژیناز می باشد. این مطالعه با هدف بررسی اثر داروی ال-آسپارژیناز با دوز 6000 واحد بر متر مربع روی چربی های خون در کودکان مبتلا به لوکمی لنفو بلاستیک حاد در بیمارستان کودکان مفید تهران انجام شد.مواد و روش ها: تحقیق به روش کار آزمایی بالینی قبل و بعد انجام شد و جمعیت مورد مطالعه کودکان زیر 15 سال مبتلا به لوکمی لنفوبلاستیک حاد بودند که به صورت مستمر و غیر احتمالی نمونه گیری شدند و هر بیمار شاهد خودش بود. در همه بیماران سطوح چربی و لیپو پروتئین های سرم شامل: Lpa - APO A - APO B - TG - Cholestrol – HDL- LDL – VLDL بعد از 12-8 ساعت ناشتایی در سه مرحله قبل از درمان، حین درمان با ال-آسپارژیناز و دو ماه بعد از قطع ال-آسپارژیناز چک شد و با هم مقایسه شدند. از آزمون های T زوج، فریدمن و ویلکوکسون جهت تحلیل نتایج استفاده شد.یافته ها: در این مطالعه، 82 کودک با تشخیص جدید لوکمی لنفوبلاستیک حاد، مورد ارزیابی قرار گرفتند. متوسط سن بیماران 6 سال با انحراف معیار 5/3 و دامنه سنی از 45 روز تا 14 سال بود. متوسط سطح سرمی تری گلیسرید در مرحله قبل از شروع ال-آسپار 9/163 میلی گرم درصد (SD=107) بود و در مرحله حین درمان با ال-آسپار به 123 میلی گرم درصد (SD=67) رسید که کاهش معنی داری بعد از شروع ال آسپار مشاهده شد (p=0.002) متوسط سطح سرمی کلسترول قبل از شروع ال آسپار 151 میلی گرم درصد (SD=43) و در حین درمان با ال آسپار 140 میلی گرم درصد (SD=52) بود و از نظر آماری تفاوت معنی داری با مرحله قبل از شروع ال-آسپار نداشت .(p=0.061) نتیجه گیری: سطح سرمی TG به دنبال مصرف ال آسپار کاهش می یابد، کلسترول تغییر معنی داری به دنبال ال آسپار پیدا نمی کند و HDL به دنبال ال آسپار افزایش می یابد. به طور کلی ال آسپار با دوز 6000 واحد در متر مربع بر خلاف دوزهای بالای آن، باعث افزایش چربی های خون نمی شود.

سابقه و هدف: سلول های بنیادی خونساز در درمان بیماری های خونی، نارسایی های متابولیک و نقص های سیستم ایمنی موثرند. از آن جا که سلول های بنیادی خونساز در خون بند ناف قابلیت پیوند به فرد بالغ را ندارند، لذا دستیابی به روش هایی که با صرف هزینه کم به تکثیر سلول های بنیادی خون بند ناف بپردازند اهمیت دارد. در این مطالعه، پتانسیل تکثیر و تمایز سلول های تک هسته ای خون بند ناف (MNC) و نیز ویژگی های سلول های تولید شده در حضور ترکیبات مختلف سیتوکاینی مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها :مطالعه انجام شده از نوع مداخله ای آزمایشگاهی بود. سلول های تک هسته ای (MNC) از خون بند ناف نوزادان با دوره کامل حاملگی که مادران آن ها به ظاهر سالم (anti-HBC‑, anti-HCV-, HBs Ag- و anti-HIV-) و فاقد دیابت و یا فشار خون بارداری بودند، جدا شد و در مقادیر 106 × 5/1 سلول در حجم 2 میلی لیتر محیط کشت IMDM حاوی FBS %10 و 5 نوع سیتوکاین Flt-3, SCF, GM-CSF, TPO, IL-3 و در سه گروه SCF, Flt3L و FST کشت شدند. به منظور بررسی ویژگی سلول های تکثیر شده، شمارش سلولی، ایمنوفنوتیپ سلول ها و قدرت کلنی زایی آن ها در گروه های مختلف و در روزهای 0، 7، 14 و 21 مورد ارزیابی قرار گرفت. برای مقایسه درون گروهی در هر گروه از آزمایش غیر پارامتریک ویلکوکسون و برای مقایسه بین گروهی از آزمایش غیر پارامتریک من ویتنی استفاده شد.یافته ها :نتایج این مطالعه نشان داد تمام ترکیبات سیتوکاینی مورد مطالعه قادر به تحریک تکثیر MNC در خون بند ناف به میزان 5 برابر می باشند. اما تنها ترکیب SCF, Flt3L و TPO قادر به تولید بیشتر سلول های تک هسته، سلول های CD34+ و سلول های CD34+90+38- طی 14 روز کشت می گردد. هم چنین تمام ترکیبات به کار رفته سبب تولید پیش سازهای میلوئیدی در کشت های طولانی مدت می شوند.نتیجه گیری :در این مطالعه با استفاده از MNC خون بند ناف و سه ترکیب سیتوکاینی SCF, Flt3L وTPO ، روش مقرون به صرفه ایی برای کشت سلول های بنیادی خون بند ناف بدون استفاده از فرآیندهای خالص سازی ارایه شده است که با افزایش تولید هم زمان سلول های تک هسته ، سلول های بنیادیCD34+90+38- ، پیش سازهایCD34+ ، پیش سازهای میلوئیدی CD34+133+ و کلونی های گرانولوسیتی منوسیتی همراه است.

سابقه و هدف: پس از مصرف خون، تعیین سرولوژیک گروه خونی گیرنده به علت جمعیت مختلط گلبول های قرمز مشکل می باشد. با توجه به اهمیت تعیین فنوتیپ صحیح گلبول های قرمز در بیماران وابسته به تزریق خون (نظیر بیماران تالاسمیک و کم خونی داسی شکل)، هدف این مطالعه راه اندازی روش مولکولی و سپس ارزیابی مقایسه ای با روش مولکولی هماگلوتیناسیون در تعیین گروه های خونی در بیماران تالاسمی دریافت کننده واحدهای متعدد بود.مواد و روش ها: مطالعه انجام شده از نوع تشخیصی بود. DNA از خون محیطی 20 فرد ظاهرا سالم فاقد سوابق خانوادگی تالاسمی و 44 بیمار شامل 35 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور (19 نفر با عارضه همولیتیک انتقال خون و 16 نفر فاقد این عارضه)، 8 نفر مبتلا به تالاسمی اینترمدیا (2 نفر با عارضه همولیتیک و 6 نفر فاقد عارضه همولیتیک) و 1 نفر مبتلا به تالاسمی سیکل سل با عارضه همولیتیک، جداسازی شد. آلل های RHD / RHC / RHc / RHE / RHe / JKA / JKB / FYA / FYB / KELL1 / KELL2 با آغازگرهای دست ساز به صورت موازی مورد بررسی قرار گرفتند. هم چنین بررسی فنوتیپی با روش هماگلوتیناسیون نیز بر روی نمونه خون محیطی انجام و با روش مولکولی مقایسه شدند. یافته ها: تعیین فنوتیپ و ژنوتیپ در همه افراد کنترل مشابه بود. اما در مجموع 53 مورد ناسازگاری بین دو روش مولکولی و آگلوتیناسیون در 26 بیمار مشاهده شد که بیشترین ناسازگاری (19 مورد) در گروه خونی Rh و پس از آن در گروه های خونی دافی (15 مورد) و کید (15 مورد) بود.نتیجه گیری: در این تحقیق روش سرولوژی قادر به تعیین صحیح آنتی ژن های گروه خونی در بیماران تحت بررسی نبود ولی تعیین ژنوتیپ در تعیین گروه خون واقعی بیماران دریافت کننده واحدهای خون موفق بوده و می تواند به انتخاب گلبول های قرمز فاقد آنتی ژن هایی که هدف آلوایمونیزاسیون واقع شده اند، در تزریق های بعدی کمک نماید. حساسیت/اختصاصیت و ارزش های اخباری مثبت و منفی روش آگلوتیناسیون در مقایسه با روش مولکولی برای آنتی ژنD ، نتایج نسبتا خوبی حاصل نمود، شاید بدان علت که این آنتی ژن قبل از شروع تزریق خون به بیماران تعیین می شود و در صورت تزریق خون نیز این سازگاری رعایت می شود. لذا به نظر می رسد اتخاذ چنین تصمیمی در مورد تعیین گروه های فرعی در بدو شروع به تزریق خون حداقل برای زیر گروه های Rh و Kell، که بیشترین سهم را در ایجاد عوارض همولیتیک دارند، با توجه به هزینه بالاتر روش مولکولی، بسیار مقرون به صرفه باشد. هم چنین تعیین این آنتی ژن ها در تعداد محدودی از اهداکنندگان مستمر نیز می تواند به تعیین اهدا کننده با گروه خونی مناسب برای این بیماران کمک کننده باشد.

سابقه و هدف: انتقال ویروس ایدز از طریق خون و فرآورده های خونی هم چنان از مباحث مهم مراکز انتقال خون است. علی رغم ایجاد استانداردهای سختگیرانه و استفاده از آزمون های غربالگری با حساسیت زیاد، هم چنان تزریق نامطمئن و انتقال خون آلوده در مراکز درمانی علت نگران کننده ای است. در این مطالعه سعی شده تا با بررسی آگاهی، نگرش و رفتار داوطلبان اهدای خون در مورد راه های انتقال این ویروس، مقدمه ای برای تعیین راهکارهای مداخله ای جهت ارتقا سلامت ذخایر خونی فراهم شود.مواد و روش ها: در مطالعه مقطعی انجام شده، 440 نفر از داوطلبین اهدای خون در استان سیستان و بلوچستان مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات از طریق پرسشنامه و توسط پزشکان آموزش دیده با مصاحبه حضوری جمع آوری گردید. سپس وضعیت آگاهی و نگرش رتبه بندی شده و ارتباط آن ها با متغیرهای مختلف سنجیده شد. هم چنین وضعیت عملکرد در ارتباط با میزان آگاهی و نوع نگرش فرد تفسیر شد. داده های به دست آمده توسط نرم افزار 14 SPSS با روش های توصیفی و تحلیلی و توسط آزمون های کای دو، آنالیز واریانس، Spearman's rho و Kruscal Wallis مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: در بین افراد مورد مطالعه، 55% آگاهی خوب، 5/29% آگاهی متوسط و 5/15% آگاهی ضعیف داشتند. هم چنین 1/17% نگرش مثبت، 9/56% نگرش خنثی و 9/25% نگرش منفی در مورد HIV/AIDS داشتند. بین میزان آگاهی و نگرش اهداکنندگان خون در مورد HIV/AIDS و جنسیت، وضعیت تاهل، میزان تحصیلات، شغل، نوع اهدای خون (داوطلب، فامیلی) و دفعات اهدای خون (بار اول، با سابقه، مستمر) از نظر آماری ارتباط بارزی وجود داشت. در بررسی عملکرد افراد بر اساس آزمون کای دو، ارتباط معنی داری بین انتخاب اهداکننده برای نحوه بررسی آزمایش HIV و وضعیت آگاهی و نگرش آن ها مشاهده نشد.نتیجه گیری: بالا بودن نسبی سطح آگاهی در جامعه داوطلبین اهدای خون می تواند به طور عمده ای به اطلاعات اکتسابی این افراد در طی مشاوره های متعدد برای اهدای خون، مربوط باشد و به همین دلیل جذب اهداکنندگان مستمر و بعد از آن اهداکنندگان با سابقه در تامین سلامت ذخایر خونی گام مهمی می باشد. هم چنین این نتایج به نوعی بر اهمیت انجام مشاوره دقیق تر و آموزش اطلاعات لازم در مورد HIV/AIDS به داوطلبین اهدای خون تاکید می کند.

سابقه و هدف: اغلب بیماران مبتلا به سوختگی در طی عمل جراحی دبریدمان و پیوند پوست، خون دریافت می کنند. اگرچه این اقدام می تواند حیات بخش باشد اما با عوارض و خطراتی نیز همراه است. لذا جهت پیشگیری از آن ها می بایست مصرف خون را به حداقل رساند. در این تحقیق سعی شده است تا حداقل خون مورد نیاز در این بیماران را بر اساس هموگلوبین قبل از عمل بیماران و درصد سوختگی آن ها برآورد نمود تا مصرف خون های غیر ضروری حذف گردد.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت آینده نگر در طی شش ماه بر روی کلیه بیماران مبتلا به سوختگی که تحت عمل دبریدمان و پیوند پوست قرار گرفتند، انجام شد. اطلاعات دموگرافیک، درصد سوختگی، میزان خون درخواست شده و هماتوکریت بیماران، قبل و بعد از عمل جراحی ثبت گردید. یافته های کیفی با آزمون کای دو و همبستگی اطلاعات با آزمون رگرسیون بررسی شد. ضریب p کمتر از 05/0 معنی دار تلقی گردید. یافته ها: 110 بیمار با متوسط سنی 23 سال مورد بررسی قرار گرفتند که به طور متوسط 21 ± 33 درصد سوختگی داشتند. در کل 181 واحد خون برای بیماران ذخیره شد و 85 واحد آن مصرف گردید. اما با در نظر گرفتن هماتوکریت 28% به عنوان معیار نیاز به تزریق خون، تنها در 33 بیمار تجویز 54 واحد خون ضروری بوده است. میزان نیاز به تزریق خون با هماتوکریت قبل از عمل ارتباط معکوس (001/0=p) و با درصد سوختگی ارتباط مستقیم داشت (009/0=p).نتیجه گیری: در بیماران مبتلا به سوختگی بر اساس میزان هماتوکریت قبل از عمل و درصد سوختگی سطح بدن، می توان میزان نیاز به تزریق خون در طی عمل را برآورد نمود تا از ذخیره و مصرف غیرضروری خون اجتناب گردد.

سابقه و هدف: هر چند برنامه کنترل و پیشگیری از بتا تالاسمی ماژور، یکی از موفق ترین برنامه های پیشگیری در عرصه ژنتیک می باشد ولی هنوز مواردی از بروز جدید تالاسمی ناشی از خطای آزمایشگاهی وجود دارد. با توجه به این که در حال حاضر در دستورالعمل کشوری برنامه پیشگیری تالاسمی، شاخص و معیار مشخص و قابل محاسبه و تفسیری جهت ارزیابی و مقایسه عملکرد آزمایشگاه های غربالگری تالاسمی وجود ندارد، در این مطالعه در صدد برآمدیم تا ضمن مقایسه عملکرد آزمایشگاه های غربالگری شهرستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ابزاری با قابلیت محاسبه و تفسیر آسان در اختیار مدیران و کارشناسان غیر فنی شبکه ها و مراکز بهداشت شهرستان ها قرار دهیم.مواد و روش ها: در این مطالعه به روش مقطعی، اطلاعات مربوط به برنامه غربالگری داوطلبین ازدواج از 18 شهرستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از ابتدای سال 1385 تا پایان سال 1387 جمع آوری و پس از ورود اطلاعات در نرم افزار Excel، شاخص p (درصد مردان با اندکس های خونی پایین غربالگری شده در هر سه ماه) برای 19 آزمایشگاه غربالگری تالاسمی محاسبه گردید و میانگین و ضریب تغییرات آن در طول مدت مذکور به دست آمد. بر اساس نتایج آن، عملکرد آزمایشگاه های غربالگری تالاسمی مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت.یافته ها: در مجموع از 19 آزمایشگاه مورد مطالعه در مدت 36 ماه، کمترین درصد ضریب تغییرات مربوط به آزمایشگاه شهرستان مبارکه (4/10%) و سپس آزمایشگاه رفرانس استان (9/10%) و بیشترین آن مربوط به خور (3/76%) و سپس تیران و کرون (2/58%) بود. میانگین شاخص p در کل مراکز مطالعه شده 14 درصد و در آزمایشگاه رفرانس 9/13 درصد محاسبه گردید. بالاترین میانگین در مبارکه (2/24%) و کمترین آن در خور (8/8%) به دست آمد.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان می دهد که شاخص p می تواند به منظور ارزیابی روند کلی کیفیت انجام غربالگری تالاسمی در هر آزمایشگاه، مورد توجه مسوولین قرار گیرد. ضمنا با ملاحظه نتایج به دست آمده، عملکرد آزمایشگاه های غربالگری در برخی شهرستان ها با شرایط مطلوب فاصله داشته و به نظر می رسد استهلاک برخی دستگاه های شمارشگر سلولی و عدم کنترل کیفی مناسب آن ها می تواند دلیل اصلی آن باشد. جایگزینی دستگاه های جدید و مورد تایید آزمایشگاه مرجع سلامت و نیز تامین اعتبار لازم جهت خرید مقدار کافی و مناسب خون کنترل و توزیع آن در میان مراکز غربالگری تالاسمی، هم زمان با آموزش موثر و مستمر نیروهای فنی شاغل در این مراکز می تواند به بهبود قابل توجه صحت و اعتبار نتایج این آزمایشگاه ها و در نتیجه ارتقا برنامه پیشگیری و کنترل تالاسمی بیانجامد.

سابقه و هدف :امروزه در بسیاری از اعمال جراحی، به علت وجود احتمال خونریزی، رزرو خون انجام می شود که با توجه به محدودیت فرآورده های خونی، میزان رزرو باید تحت دستورالعمل استانداردی باشد تا از ذخیره بی مورد خون جلوگیری گردد. به همین دلیل در اکثر مراکز درمانی از روش حداکثر میزان رزرو خون لازم استفاده می شود. در این مطالعه به بررسی میزان و علت عدم مصرف خون های بانک درخواست شده در اعمال جراحی الکتیو بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) در تهران پرداخته شد.مواد و روش ها :در مطالعه توصیفی انجام شده، فرم های پرسشنامه تهیه شده، در پرونده کلیه کسانی که در طول سال 83 کاندید عمل جراحی الکتیو در اتاق عمل های بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) بودند گذاشته شد و توسط پزشک درخواست دهنده خون، فرم ها پس از ترخیص از اتاق عمل تکمیل و در نهایت توسط منشی بخش ها، فرم های پر شده به کمیته انتقال خون فرستاده شد. پس از جمع آوری اطلاعات، داده ها به کمک روش های آمار توصیفی (درصد فراوانی) و نرم افزار 5/ SPSS11مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها :تعداد کل کیسه های خون رزرو شده جهت اعمال جراحی الکتیو در طول یک سال، 8385 کیسه بود که از این تعداد 1460 کیسه خون (4/17 درصد)، تزریق شد. نسبت خون کراس مچ شده که تزریق شده بود، 12/3 محاسبه گردید. بیشترین علت عدم مصرف خون های درخواست شده، تخمین اشتباه گروه های جراحی (6/44 درصد) بود.نتیجه گیری :این پژوهش نشان می دهد که رزرو خون بر اساس دستورالعمل مشخصی انجام نمی شود و نیاز به کنترل کمی و کیفی در زمینه رزرو و مصرف خون در مراکز درمانی امری لازم می باشد.

حجامت به معنای بیرون کشیدن خون از بدن می باشد که با توجه به جایگاه اسرار آمیز، حیات بخش و گاها معجزه آمیز مایع خون در طول تاریخ تکاملی بشر، تمدن و علم، از این مایع سرخ رنگ نشانگر زندگی و مرگ، به عنوان مشاهدات تشخیصی بالینی بیماری های خاص و درمان قطعی یا التیامی بیماران استفاده می شد. بر اساس مستندات موجود، حجامت یا بیرون کشیدن خون از بدن در اعتقادات و رسوم فرهنگی و مذهبی بعضی از اقوام حتی در رهانیدن بشر از دست اهریمن و یا نیروهای اهریمنی جایگاه ویژه ای داشته است. بر اساس اسناد قدیمی موجود، گرفتن خون به عنوان عنصری حیات بخش و روشی درمانی در مصر و یونان باستان و روم به اشکال مختلف از جمله حجامت گسترش داشته است. از طرفی با توجه به پیشرفت علوم پزشکی به ویژه دانش طب و علوم انتقال خون، نقش درمانی و پیشگیرانه حجامت و یا سایر روش ها مانند آرتریوتومی و زالو درمانی کم رنگ تر گردید، هر چند با توجه به پشتوانه سنتی، حجامت در بعضی از جوامع شرقی به ویژه کشورهای اسلامی هنوز به عنوان ابزاری در جهت حفظ سنت ها برای پیرایش روح، روان و درمان التیام بیماری ها به کار می رود. در مقابل با توجه به استانداردهای موجود در کشور ایران مبنی بر معافیت یک ساله کسانی که حجامت را انجام داده اند که منجر به معافیت موقت تعدادی از اهداکنندگان داوطلب اهدای خون در ایران گردیده است، نیاز است تا ضمن آشنایی بیشتر با شکل گیری و تاریخچه حجامت و آگاهی دادن به دست اندرکاران و متولیان طب و علم انتقال خون، بیش از پیش با یکی از روش های سنتی و تاریخی درمانی چالش انگیز آشنا شد.