افزایش درون شیشه ای پیرتروم با استفاده از محیط کشت های موراشیگی و اسکوگ (MS)، گمبورگ (B5) و شنک و هیلدبرانت (SH) با استفاده از نوک شاخساره انجام شد. ابتدا جوانه های جانبی از شاخساره های گیاهان رشد یافته در گلخانه پس از گندزدایی روی محیط کشت پایه MS قرار گرفتند و پس از یک ماه ریز نمونه های شاخساره روی محیط کشت های MS، B5 و SH با غلظت های مختلف بنزیل آدنین 0,) (BA) ،0.5 ،1 ،1.5 ، 2، 2.5 و 3 میلی گرم در لیتر) و نفتالن استیک اسید0) (NAA) ، 1، 2، 4 و 6 میلی گرم در لیتر) قرار گرفتند.پس از 6 هفته، پرآوری شاخساره ها از ریز نمونه ها بررسی شد. بیشترین تعداد شاخساره در محیط کشت MS با غلظت 1.5 میلی گرم در لیتر BA و 2 میلی گرم در لیتر NAA به دست آمد. بیشترین میانگین طول شاخساره های نابجا در هر سه محیط کشت، در تیمار های بدون BA به دست آمد و کاربرد BA در محیط های کشت موجب کاهش طول شاخساره ها شد. بالاترین وزن تر شاخساره ها در محیط کشت MS در مقایسه با B5 و SH دیده شد. بررسی برهمکنش تنظیم کننده های رشد در هر سه محیط کشت نشان داد که بیشترین غلظت های BAبا تمامی غلظت های به کار رفته NAA دارای کمترین میزان درصد وزن تر شاخساره می باشند. برای ریشه زایی شاخساره های تولید شده، محیط کشت های MS، B5 و SH با غلظت های مختلف از NAA مورد استفاده قرار گرفتند و پس از 4 هفته در تمامی تیمار ها ریشه تشکیل شد. بیشترین تعداد ریشه در هر سه محیط کشت با غلظت 2 میلی گرم در لیتر NAA به دست آمد و با افزایش غلظت NAA تعداد ریشه ها کاهش یافت. بلندترین طول ریشه در تیمار شاهد هر سه محیط کشت MS، SH و B5 به دست آمد و متناسب با افزایش غلظت NAA در هر سه محیط کشت میانگین طول ریشه ها کاهش یافت. سازگاری گیاهک های ریشه دار شده در آمیخته خاکی 3 به 1 ورمی کولایت به پیت با موفقیت مناسبی همراه بود.