پژوهش های آسیب شناسی زیستی
سال:1380 | دوره:4 | شماره:2 |تعداد مقالات:21

به منظور بررسی فون پشه ها(دوبالان: کولیسیده) در شهرستان رشت مطالعه ای در زمینه خصوصیات لانه های لاروی این حشرات و شناسایی لارو و بالغ آنها طی مردادماه 1376 تا آبان ماه 1377 انجام شد؛ به این ترتیب جمعاً یازده گونه پشه از پنج جنس شامل:آنوفل ماکولی پنیس؛ آنوفل هیرکانوس، آنوفل پزودوپیکتوس؛ آادس جنیکولاتوس؛ آادس وکسنز؛ کوکیلتیدیا ریکیاردی؛ کولکس میمتیکوس؛ کولکس پی پینز؛ کولکس تیلری؛ کولکس تریتنیورینکوس؛ کولیستاسوبوکری؛ به صورت لارو و بالغ جمع آوری و تشخیص داده شد. طی بررسی حاضر در مجموع 568 پشه بالغ و 1126 لاروسن سه و چهار در 16 نوبت از 35 لانه لاروی، شامل 8 لانه لاروی مصنوعی و 27 لانه لاروی طبیعی و 44% مجموع لانه های لاروی مصنوعی و 56% از لانه های لاروی طبیعی جمع آوری شدند. در این مقاله مشخصات لانه های لاروی و پراکندگی هر گونه در شهرستان رشت مورد بحث قرار گرفته است.

کنترل بیماریهای قلب و عروق خصوصا اختلال عروق کرونر یکی از مهمترین معضلات بهداشتی جهان به شمار می رود به طوری که حدود یک چهارم مرگ و میر در دنیا ناشی از مشکل قلبی عروقی است. تاکنون پژوهشهای بسیاری به منظور کنترل بیماری قلبی عروقی و عوامل خطرزای آن صورت گرفته است که اکثرا از نوع تحقیقات کمی می باشد و کمتر به درک و فهم عمیق و همه جانبه این پدیده پرداخته اند؛ زیرا اصولا شناخت و تشریح ساختار و ماهیت یک پدیده در حیطه پژوهشهای کیفی است. بدین منظور پژوهش حاضر یک مطالعه کیفی با الگو و فرایند تئوری زمینه ای یا پایه می باشد که در جهت تعیین و شناخت ساختار اصلی کنترل بیماری عروق کرونر در مورد این بیماران صورت پذیرفت. تجزیه و تحلیل داده های حاصل از همکاران پژوهش (بیماران کرونری و خانواده آنها، پزشکان و پرستاران) و تبیین مفاهیم و متغییرهایی مانند مراقبت مقطعی، عدم شناخت و درک کافی از ماهیت بیماری و قطع رابطه مراقبتی موثر منجر به پیدایش و تولید یک متغیر کلیدی اولیه به نام مراقبت پیگیر گردید. این متغیر پیوند دهنده مفاهیم حاصل از دادهای پژوهش می باشد و به عنوان رویکرد تئوریک مراقبتی مطرح می شود. الگوی تجربی و علملیاتی مورد نظر با عنایت به داده های پژوهش حاصل از روند مطالعه  کیفی، و توجه به ضرورت دستیابی به اهداف این رویکرد - که دارای چهار مرحله با فرایند آشناسازی، حساس سازی، کنترل و ارزشیابی می باشد --به منظور کنترل و کاهش عوارض بیماری و افزایش کیفیت زندگی مددجویان کرونری طراحی گردید.

در این تحقیق آثار امواج مافوق صوت (اولتراسوند) ممتد و منقطع با فرکانس سه مگاهرتز بر روی پارامترهای رفلکس همافمن (H) مقایسه شد. 14 نفر افراد سالم مونث بین سنین 25 تا 35 سال با میانگین و انحراف معیار 26.64±2.71 تحت آزمایش قرار گرفتند. امواج مافوق صوت در دو جلسه جداگانه و در روزهای مختلف بر روی مسیر عصب سیاتیک اندام تحتانی راست هر فرد به کار برده شد. مدت کاربرد این امواج 5 دقیقه و شدت آن 1w/cm2 و در ناحیه ای به وسعت 20cm2 در خلف ران اعمال گردید. برای امواج منقطع Duty Cycle 0.10  بود. پارامترهای دامنه، زمان تاخیر و پایایی یا مدت زمان، موج M و رفلکس H از عضله سولئوس قبل (To) و پس از کاربرد این امواج ثبت و اندازه گیری شد. ثبت قله تا قله، قله منفی، دامنه رفلکس 1/2 H max و زمان تاخیری دربازه های زمانی مختلف بلافاصله (T1)  5 دقیقه10 (T5) دقیقه (T10) و15 دقیقه  (T15)پس از اعمال این امواج انجام گرفت. تجزیه و تحلیل آماری یافته ها (تجزیه و تحلیل پراش، اندازه گیری مکرر و آزمون زوجها) نشان دادند که امواج مافوق صوت 3MHz ممتد دامنه رفلکس (H) را به طور معنی داری افزایش می دهد (P<0.01)؛ اما زمان تاخیری علی رغم کاهش، اختلاف معنی داری را نشان نمی دهد.(P>0.05) نتایج حاصل  احتمالا ناشی از اثر حرارتی امواج مافوق صوت 3MHz می باشد، به نظر می رسد امواج مافوق صوت ممتد 3MHz می تواند تحریک پذیری نورون حرکتی آلفا (α) را افزایش و زمان تاخیر این رفلکس را کاهش دهد.

هدف از این مطالعه بررسی اثر کاربردی سرمای موضعی بر حس وضعیت مفصل زانو در دو زنجیره حرکتی باز و بسته بود. سرمای موضعی در آزمایش زانو، بر روی مفصل زانو و در آزمایش ران بر روی ران، به کار برده شد. این مطالعه بر روی 18 مرد 20 تا 30 ساله سالم در بخش توانبخشی بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) انجام شد.حس وضعیت مفصل زانو، قبل، بعد و 15 دقیقه پس از اتمام کاربرد سرمای موضعی، در زاویه °30 فلکسیون، در دو زنجیره حرکتی باز و بسته، از طریق بازسازی اکتیو، به وسیله گونیامتر دیجیتالی اندازه گیری شد. به این منظور گونیامتر دیجیتالی با دقت 0.1 درجه، طراحی و ساخته شد. نتایج نشان داد اعمال سرمای موضعی بر روی مفصل زانو، تاثیری بر حس وضعیت مفصل زانو، در زنجیره حرکتی باز و بسته نداشت ;(P>0.05). اما اعمال سرمای موضعی بر روی ران باعث کاهش حس وضعیت مفصل زانو در زنجیره حرکتی باز شد (P<0.05) . این در حالی است که در زنجیره حرکتی بسته، حس وضعیت مفصل زانو تغییری نشان نداد (P>0.05). بر اساس مطالعه حاضر، حس وضعیت مفصل زانو پس از کاربرد سرمای موضعی بر روی ران، در زنجیره حرکتی باز کاهش می یابد و 15 دقیقه پس از اتمام کاربرد سرما، به وضعیت طبیعی باز نمی گردد. این امر احتمالا به دلیل کاهش رفلکسی فعالیت نورون حرکتی گاما و کاهش دشارژ آورانهای Ia و II دوک عضلانی می باشد. بنابراین لازم است پس از کاربرد سرمای موضعی بر روی عضله، از یک سو در انجام دادن فعالیتهای زنجیره حرکتی باز، احتیاط نمود و از طرف دیگر نقش حس عمقی را در طرح برنامه های درمانی برای زانو به طور خاص مورد توجه قرار داد.

این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی از نوع قبل و بعد است که برای بررسی میزان تأثیر آموزش بهداشت بر پوشش تنظیم خانواده به وسیله بهورزان در زنان روستاهای چابهار در سال 1378 انجام گرفته است.روش نمونه گیری در این مطالعه به صورت تصادفی خوشه ای بود که در آن خانه بهداشت همراه با 158 نفر از زنان روستاهای چابهار به عنوان نمونه انتخاب شده و تحت مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه (زنان و بهورزان) و آمار موجود در خانه های بهداشت بود. پس از انجام آزمون اولیه، بر اساس نتایج به دست آمده برنامه آموزشی طراحی و بر اساس یک مدل ارتباطی طی چهار جلسه آموزشی به اجرا درآمد. حدود 6 ماه پس از اتمام برنامه آموزشی، آزمون ثانویه انجام و اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمونهای آماری تجزیه و تحلیل شدند.یافته های پژوهش نشان داد بعد از آموزش، میزان آگاهی و نگرش زنان و بهورزان مورد مطالعه افزایش یافته و آزمون تی زوج تاثیر آموزش را نشان داد (P<0.0001). همچنین میزان عملکرد زنان؛ بعد از آموزش از 34.8% به 61.2% افزایش یافته و آزمون مک نمار اختلاف معنی داری را نشان داد  (P<0.0001)، سرانجام میزان پوشش تنظیم خانواده 10 خانه بهداشت منتخب از 33.54% (قبل از آموزش) به 58.98% (بعد از آموزش) افزایش یافت. بنابراین به نظر می رسد آموزش بهداشت می تواند نقش موثری در افزایش میزان پوشش تنظیم خانواده کنترل جمعیت داشته باشد.

به منظور ارزیابی بنزین به عنوان جایگزین مناسب برای اتر در روش فرمل - اتر سه روش فرمل - اتر، فرمل - بنزین JP4  و فرمل - بنزین معمولی برای تشخیص آلودگی به ژیاردیا لامبلیا وهایمنولپیس نانا مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای انجام دادن این مطالعه طی یک ارزیابی آزمایشگاهی تعداد 156 نمونه مثبت ژیاردیایی و تعداد 38 نمونه مثبت هایمنولپیس نانا از بیمارستان قائم (عج) و آزمایشگاههای سطح شهر مشهد جمع آوری و با سه روش فرمل - اتر، فرمل - بنزین 4JP و فرمل - بنزین معمولی مورد آزمایش قرار گرفتند. بر اساس نتایج حاصل از ارزیابی، حساسیت روش فرمل - اتر، فرمل - بنزین 4JP و فرمل - بنزین معمولی در تشخیص ژیاردیالامیلیا به ترتیب 98.73%، 96.29% و در تشخیص هایمنولپیس نانا به ترتیب 95%، 100%و 97.43% بوده است. بطور کلی نتایج فوق بیانگر این مطلب است که تفاوت معنی داری بین سه روش مذکور در تشخیص ژیاردیالامیلیا و هایمنولپیس نانا وجود ندارد. به این ترتیب می توان گفت بنزین جایگزین مناسبی برای اتر در روش فرمل - اتر است. لذا روش فرمل - بنزین معمولی که تهیه مواد آن بسیار ارزانتر از فرمل - اتر است برای تشخیص آلودگی انگلهای گوارشی انسان توصیه می شود.

سرخک یک بیماری ویروسی دوران کودکی است؛ علیرغم واکسیناسیون حدود 80 درصد کودکان در کشورهای در حال توسعه علیه ویروس سرخک، مرگ و میر ناشی از آن همچنان ادامه دارد و حدود یک میلیون تخمین زده می شود. برای تحت کنترل درآوردن بیماری و رسیدن به ایمنی گروهی، نظارت مستمر بر برنامه های واکسیناسیون و همچنین توسعه روشهای آزمایشگاهی سریع، ساده و ارزان با حسیاسیت و ویژگی مناسب ضروری است. در این پژوهش آزمایش تشکیل پلاک به منظور تعیین تیتر دقیق ویروس سرخک، تست تقلیل پلاک به عنوان مقیاس واقعی ایمنی ویروس سرخک و تست مرجع برای اولین بار در کشور راه اندازی شد. همچنین به منظور تهیه آنتی ایمونوگلوبولین کونژوگه، ابتدا IgG سرم انسان به وسیله کروماتوگرافی تعویض یونی متعاقب رسوب سرم در سولفات آمونیوم، خالص و پس از تزریق به خرگوشها و تهیه آنتی سرم با FITC کونژوگه گردید. پس از تعیین رقت کار کونژوگه، وجود آنتی بادیهای فلوئور سانت ضد ویروس سرخک بررسی شد. تعداد 120 نمونه سرم، با آزمایش ایمونوفلوئورسانس غیرمستقیم (IIF) و آزمایش خنثی نمودن ویروس و تعداد 50 نمونه با آزمایش تقلیل پلاک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده از تست IIF نشان داد حساسیت این آزمایش در مقایسه با آزمایش تقلیل پلاک و خنثی نمودن ویروس سرخک به ترتیب برابر 84 و 92.7 و ویژگی آن 67 و 70 درصد می باشد. همچنین حساسیت و ویژگی تست SN در مقایسه با آزمایش تقلیل پلاک به ترتیب 97 و 83 درصد، محاسبه شد. بنابراین با توجه به نتایج حاصل تست IIF به منظور تشخیص سرولوژیک بیماری سرخک و ارزیابی میزان ایمنی افراد واکسینه مناسب می باشد.

روش DIG-ELISA یک روش ایمونوآنزیماتیک حساس و ساده است که نیاز به دستگاه قرائت گر نتایج ندارد. این روش تلفیقی از انتشار آنتی بادی در ژل و EIA بر روی پتری دیش می باشد. انتشار آنتی بادی بر اساس شیب غلظت صورت می گیرد تا جایی که آنتی ژن به تعادل برسد. هدف این مطالعه بررسی حساسیت، ویژگی و کارایی روش DIG-ELISA برای تشخیص و ارزیابی آنتی بادیهای ضد هیداتیک می باشد. برای انجام این مطالعه سرمهای 40 نفر بیماری که با عمل جراحی بیملریشان ثابت شده بود، به عنوان سرمهای مثبت استفاده شد. سرمهای 20 نفر از افراد سالم - که نتیجة آزمایشهای آنها برای کیست هیداتیک و سایر بیماریهای انگلی و همچنین بیماری عفونی و غیرعفونی منفی شده بود - به عنوان کنترل منفی به کار رفت. به علاوه از سرمهای 25 نفر که به دیگر انگلهای روده ای (اسکاریس، ژیاردیا، تنیا) و غیر روده ای (فاسیولا) آلوده بودند و آلودگی آنها با روشهای انگل شناسی (مشاهده کیست یا تخم در مدفوع) یا روشهای سرولوژیک تایید شده بود، همچنین از سرمهای 10 نفر که مبتلا به دیگر بیماریهای عفونی (سل ، هپاتیت) بودند و 10 نفر که بیماریهای غیرعفونی (سرطان کبد، کولیت روده، سرطان شکم و سرطان ریه) داشتند، برای تعیین واکنشهای متقاطع، موارد مثبت کاذب و ویژگی تست استفاده شد. حساسیت ویژگی و کارایی روش DIG-ELISA در تیترهای مختلف سرم بررسی شد. در دو تیتر سرمی 400 :1 و پس از آن 200:1حساسیت ویژگی و کارایی بیشتر از سایر تیترهای سرم برای انجام این آزمایش است. تیترهای مذکور، تیترهای پیشنهادی برای انجام دادن این آزمایش می باشند. DIG-ELISA در رقت سرمی 400 :1 حساسیت 97.6% ویژگی 97%، کارایی 97.3% ارزش اخباری مثبت 95.2% و ارزش اخباری منفی 98.4% را نشان داد. و در رقت سرمی 200 :1 حساسیت 95.2% ویژگی 95.6% کارایی 95.4%، ارزش اخباری مثبت 93% و ارزش اخباری منفی 98.4% را نشان داد.DIG-ELISA روشی است قابل استاندارد شدن، ساده و ارزان که نیاز به دستگاه قرائت گر نتاج و سایر تجهیزات پیچیده آزمایشگاهی ندارد بنابراین در همه آزمایشگاهها به طور وسیع برای تایید تشخیص و خدمات اپیدمیولوژی قابل استفاده است.

در این پژوهش از روش PCR-ELISA برای تشخیص حساس و اختصاصی کلستریدیوم بوتولنیوم تیپ A استفاده و قسمت کد کننده بخش فعال (کاتالیتیک) سم بوتولیسم به وسیله PCR تکثیر شد. سپس محصول PCR به وسیله DIG-ELISA آشکار گردید. حساسیت این روش کمتر از pg 0.5 DNA کروموزومی بود. در کنار آن حساسیت روش PCR نیز مطالعه شد که حساسیت آن DNA 0.5 pg کروموزومی بود. از سوی دیگر شناسایی این باکتری در نمونه های غذایی که به طور مصنوعی آلوده شده بودند نیز صورت گرفت و میزان حساسیت به دست آمده تلقیح 100 باکتری به ازای هر میلی لیتر بعد از 18 ساعت انکوباسیون تحت شرایط بی هوازی بود. در ضمن آزمایشهایی برای بررسی ویژگی و تکرارپذیری روش به کار برده شده انجام گرفت که نتایج حاصل بیانگر عدم واکنش متقاطع این روش با تیپهای B و E این باکتری و نیز تکرار پذیر بودن آزمایشها بود.

عیوب انکساری چشم شامل نزدیک بینی، دوربینی، آستیگماتیسم و در بالای 40 سالگی پیرچشمی [4]، شایعترین علت مراجعه به کلینیکهای چشم پزشکی است [ 1-3] به علت متفاوت بودن عامل اصلی اختلال با تغییرات سنی و توام شدن احتمالی برخی از عیوب انکساری با بعضی از بیماریهای چشمی یا سیستمیک [ 5-7]، عدم تشخیص و درمان بموقع آن بخصوص در کودکان خطرناک است. امروزه تشخیص و درمان بموقع عیوب انکساری یک اصل پیشگیری مهم در چشم پزشکی محسوب می شود [ 8-10]، شایان ذکر اینکه عوامل ارثی [11-14] ، فردی [15-19] ، محیطی و اجتماعی [20-26] به نحوی در بروز عیوب انکساری در چشم موثرند. این مطالعه در سال 1378 به روند مقطعی روی 298 دانش آموز نمونه پسر 12 تا 15 ساله مقطع راهنمایی در شهر دامغان انجام شد. از این تعداد 58 نفر مبتلا به عیوب انکساری بودند که به روش آماری لجیت [27] برای تحلیل عوامل موثر بر عیوب انکساری استفاده شد. بر اساس نتایج خطر ابتلا به عیوب انکساری در افرادی با والدین مسن 4.9 برابر بیشتتر از افرادی با والدین جوانتر می باشد. همچنین عیوب انکساری در بین خانواده های پر جمعیت 3.25 برابر بیشتر از خانواده های کم جمعیت است. به طور کلی در این مطالعه نتیجه می شود جوان بودن والدین و کم بودن تعداد افراد خانواده و پایین بودن رتبه تولد خطر پیدایش عیوب انکساری را کاهش می دهد.

بیماری تالاسمی یک کم خونی ارثی بوده و از والدین حامل صفت تالاسمی مینور به فرزند منتقل می گردد. مبتلایان به تالاسمی معمولا دو نوع درمان را پیش روی دارند؛ اول، پیوند مغز استخوان، و دوم تزریق خون که بنا به مشکلات خاص پیوند مغز استخوان، درمان رایج تزریق خون می باشد.در این مقاله ضمن به دست آوردن میزان بقای افراد تالاسمی ماژور به روش کاپلان - مایر، با بکارگیری آزمون رتبه لگاریتمی اصلاح شده به بررس منحنی های بقای بیماران بر حسب متغیرهای مختلف پرداخته شد. این مطالعه بر روی 101 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور استان هرمزگان انجام گردید و بقای بیماران بر حسب چهار متغیر: نوع خون تزریقی در درمان بیماران، نوع ابتلای آنها؛ سطح فریتین و نوع ژن بیماران مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، پس از گروه بندی بیماران بر اساس سطوح مختلف هر متغیر، میزان بقای آنها در هر گروه محاسبه شد.بر اساس نتایج، میزان بقای بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور تا سن 5 سالگی 99% تا سن 10 سالگی 93% ، تا سن 20 سالگی 68% و تا سن 30 سالگی به 50% کاهش می یابد.

در این تحقیق برای مطالعه نقش فعالیت نورونهای ناحیه CA1 هیپوکمپ پشتی بر حملات تشنجی ناشی از کیندلینگ آمیگدال، و فعالیت نورونهای این ناحیه به وسیله لیدوکایین کاهش داده شد؛ به این ترتیب اثر این کاهش فعالیت بر حملات تشنجی بررسی گردید. در همه حیوانات یک الکترود سه قطبی در هسته قاعده ای - جانبی آمیگدال و دو کانول در ناحیه CA1 هیپو کمپ پشتی (در هر طرف یک کانول) کارگذاشته شد. برای انجام دادن تحقیق ابتدا با تحریک الکتریکی آمیگدال همه حیوانات کیندل شدند و سپس به شش گروه تقسیم گردیدند. در گروههای اول تا سوم، لیدو کایین 1% به ناحیه CA1 هیپوکمپ پشتی تزریق گردید( 1mLدر 2 دقیقه) و حیوانات این گروهها بترتیب در فواصل 5، 15 و 30 دقیقه پس از تزریق، تحریک و کمیتهای تشنجی در آنها اندازه گیری شد. در سه گروه دیگر نیز تزریق، تحریک و ثبت کمیتها همانند گروههای اول تا سوم صورت گرفت اما از لیدوکایین 2% استفاده گردید. در تمام گروههای ذکر شده یک روز قبل از تزریق لیدوکایین، محلول سالین به حیوانات تزریق و از داده های حاصل به عنوان کنترل استفاده شد. نتایج حاصل از این آزمایشها نشان داد 5 دقیقه پس از تزریق لیدوکایین 1% و 2% به هیپوکمپ، مدت زمان امواج تخلیه متعاقب افزایش پیدا می کند. همچنین مدت زمان مرحله 5 تشنج نیز 5 و 15 دقیقه پس از تزریق لیدوکایین 2% به طور معنی داری کاهش می یابد. بنابراین می توان این احتمال را مطرح کرد که در کیدلینگ آمیگدال، فعالیت نورونهای ناحیه CA1 هیپوکمپ در گسترش امواج تشنجی ناشی از تحریک الکتریکی آمیگدال به نواحی دیگر مغز، نقش دارد و کاهش این فعالیت باعث کاهش شدت تشنج می گردد.

آندوتوکسین یا لیپویلی ساکارید (LPS) ترکیب غشا خارجی باکتریهای گرم منفی است که طی درمان آنتی بیوتیکی آزاد می شود. LPS با القای واسطه های التهابی موجب سندرم شوک توکسیک می شود که نارسایی چند عضوی یا مرگ در بیماران را همراه می آورد در این تحقیق برای خنثی سازی اندوتوکسین ملکول کونژوگه PMB-HAS معرفی می شود.این کونژوگه با استفاده از پلی میکسین B، آلبومین سرم انسان و EDAC [1-اتیل- 3-(3- دی متیل آمینوپروپیل) کریودی ایمید] تهیه شد. تست دابل ایمنودیفیوژن آگار نشان داد که کونژوگه خالص حاوی پلی میکسین متصل شده است. پلی میکسین موجود در کونژوگه اثر ضد اندوتوکسینی خود را حفظ کرده بود. به طوری که در in vitro روی ماکروفاژهای کشت شده موشهای C57BL/6 مانع از القای نیتریک اکساید (NO) به وسیله 10ng از LPS خالص E.coli O55 B5 شد. همچنین اثر بازدارنده بر القای نیتریک اکساید به وسیله فیلتره 106CFU/MI باکتری سود و موناس اثروژینوزا PAO1 روی ماکروفاژهای موش داشت. این اثر وابسته به دز و قابل مقایسه PMB است. اثر ضد باکتریایی کونژوگه (MIC) روی سود و موناس اثروژینوزا PAO1 و E.coli بترتیب حدود 400 و200µg/ml  تعیین شد. این آزمایشها نشان می دهد که کونژوگه PMB-HAS دارای پلی میکسین فعال است و می تواند با اثر روی اندوتوکسین در درمان یا پیشگیری سپسیس باکتریهای گرم منفی مفید باشد.

تغییرات ریوی و مشکلات تنفسی ناشی از آن در بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه باعث ایجاد محدودیتها و ناراحتیهای جسمی و خلقی فراوانی برای این بیماران شده است در پژوهش حاضر یک برنامه خود مراقبتی برای این بیماران طراحی و اجرا شده است و میزان تاثیر آن بر وضعیت تنفسی و خلقی بیمارن مورد مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است.در این مطالعه نیمه تجربی که در سال 1379 در شهرستان بیرجند با هدف بررسی تاثیر برنامه خودمراقبتی بر وضعیت تنفسی و خلقی بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه انجام شد، تعداد 37 نفر از بیماران ساکن شهر بیرجند و مبتلا به یک یا هر دو بیماری برونشیت مزمن و آمفیزم با حداقل 2 سال سابقه ابتلا به این بیماریها شرکت داشتند. قبل از اجرای برنامه خودمراقبتی به وسیله پژوهشگر پرسشنامه ها و چک لیستهای مربوط به بررسی اطلاعات دموگرافیکی، وضعیت تنفسی، وضعیت خلقی و نیازهای آموزشی برای هر کدام از نمونه ها تکمیل شد، سپس جلسات آموزشی مراقبت از خود با "روش چهره" به چهره به اجرا درآمد. پس از آن به مدت یک ماه رفتارها و عملکردهای فرا گرفته شده به وسیله بیماران عملی شده و پژوهشگر نیز با چک لیست خود گزارشی بیماران آنها را کنترل کرد. پس از اتمام یک ماه، مجددا پرسشنامه ها و چک لیستهای مربوط به وضعیت تنفسی و خلقی تکمیل شد.وضعیت تنفسی بیماران - که به وسیله پژوهشگر قبل و بعد از مداخله با انجام معاینات فیزیکی و مصاحبه با بیماران مورد ارزیابی قرار گرفته است - شامل مواردی از قبیل : کیفیت تنگی نفس روزانه، تنگی نفس در هنگام خواب، وضعیت دفع خلط ، عمق تنفس، درد قفسه سینه، صداهای ریوی، ریتم تنفس و نوع سرفه و همچنین تستهای عملکرد ریوی شامل: ظرفیت حیاتی پرفشار ریه Fvc حجم بازدمی پرفشار در یک ثانیه 1Fev، درصد نسبت این دو شاخص %Fvc1 /Fev و زمان بازدم به ثانیه بود. مواردی از قبیل تعداد تنفس، وزن بدن و اندکی توده عضلانی (BMI)، تعداد ضربان قلب، فشار خون سیستول و دیاستول نیز به وسیله پژوهشگر قبل و بعد از مداخله ارزیابی شد، نتایج به دست آمده به وسیله آزمونهای آماری مک نمار، ویلکاکسون و t زوجی با یکدیگر مقایسه شد، نتایج در مورد تنگی نفس هنگام روز، تنگی نفس هنگام خواب، میزان دفع خلط، عمق تنفس، الگوی تنفسی، درد قفسه سینه و صداهای ریوی بیماران معنی دار (P<0.001) بود، فقط در مورد ریتم تنفس (منظم یا نامنظم بودن تنفس (P=0.063) نتوانسته است در حد انتظار تاثیر بگذارد.برای بررسی و مقایسه وضعیت خلقی نیز میانگین نمره خلق حاصل از پرسشنامه سنجش خلق، قبل و بعد از مداخله به وسیله آزمون t مقایسه شد، سطح اختلاف بین میزان این میانگین قبل و بعد از مداخله با احتمال حدود 98% معنی دار بود (P<0.02) ؛ همچنین فراوانی سطوح مختلف افسردگی بیماران قبل و بعد از مداخله نیز تغییراتی را در جهت کاهش سطح افسردگی نشان داد.

مانوپروتئینهای دیواره سلولی کاندیدا آلبیکنس با توجه به آثار تحریک کنندگی سیستم ایمنی از اهمیت خاصی برخوردارند. در مطالعات مختلف برای تخلیص و بررسی آثار آن کارهای گوناگونی انجام شده است. برای استخراج و استحصال مائو پروتئین از دیواره سلولی، روشهای مختلفی از جمله 100 – Trino X –(حجمی / حجمی) 2%، داکسی کلات سدیم EDTA,(Doc)  5 میلی مولار، اوره 6 مولار، زیمولیاز و SDS (وزنی و حجمی) 2% وجود دارد با توجه به نتایج و مطالعات مختلف مقدار استحصال شده مانو پروتئین دیواره سلولی با روش 2% SDS بیشتر و از طرفی مدت زمان استفاده شده برای انجام آزمایش کمتر بوده است. بنابراین در این مطالعه از روش فوق الذکر استفاده گردید. پس از آن ارزیابی حالت طبیعی مانوپروتئین از روش  Native-PAGEاستفاده شد که در این حالت تک باند مانوپروتئین نمایان گردید. در شرایط استفاده از روش 22 SDS-PAGE باند به دست آمد که با توجه به استاندارد موجود مولکولهایی با وزن ملکولی 168KD تا 10.5 KD نمایان گردید. برای تلخیص بهتر مانوپروتئین از پروتئینهای اضافی از روش کروماتوگرافی تمایلی  (Con-A)استفاده شد که در این روش مولکولهایی با وزن ملکئلی 22.5، 18.75،16.5 KD  به دست آمد. برای تفکیک پروتئینهای خالصتر از روش Anion-exchange استفاده شد که به وسیله آن پروتئینهای با وزن ملکولی22.5 KD  به دست آمد. با توجه به اینکه مانوپروتئینها قسمت اعظم ترکیبات آنتی ژنیک دیواره سلولی کاندیدا آلبیکنس را تشکیل می دهند و می تواند خصوصیات بیماریزایی این عامل را از طریق سرکوب ایمنی نشان دهد. مانو پروتئین به دست آمده می تواند برای بررسی ایمنی مورد ارزیابی قرار گیرد. از طرفی چون اختلافات آنتی ژنتیکی سروتایپهای کاندیدا آلبیکنس مربوط به مانوپروتئین و اختلاف آنتی ژنتیکی ویرولانت نوع Wild و ویرولانت منتج شده از استرین کاندیدا آلبیکنس مربوط به ساختمان تغییر شکل یافته مائو پروتئین می باشد، می توان مطالعه اختلافات آنتی ژنتیکی را با توجه به اختلاف در اتصالات و ساختمان اولیه ترکیبات پپتیدی مانوپروتئین؛ به آن ارجاع داد.