مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار
سال:1398 | دوره:26 | شماره:2 |تعداد مقالات:16

چکیده زمینه: امروزه استفاده از مکمل ها و عصاره های گیاهی مانند مرزنجوش برای مقابله با آپوپتوز ناشی از ورزش و بهبود سازگارهای های تمرینی رواج بسیاری یافته است. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر همزمان تمرین هوازی و مکمل سازی عصاره گیاهی مرزنجوش بر بیان ژنی پروتئین های آپوپتوز میوکارد موش های صحرایی انجام شد. روش کار: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (8 هفته ای) با میانگین وزنی (86/17± 129 گرم) به صورت تصادفی در پنج گروه همگن، پایه (8n= )، کنترل(8n= )، عصاره(8n= )، تمرین(8n= ) و تمرین-عصاره (8n= ) قرار گرفتند. گروه تمرین و تمرین-عصاره در یک برنامه 12 هفته ای(هر هفته 5 جلسه ی 60-10 دقیقه ای با شدت80-75 درصد اکسیژن مصرفی بیشینه) دویدن روی نوارگردان حیوانی(شیب 15درصد و سرعت 33-24 متر بر دقیقه) شرکت کردند. همچنین، مکمل سازی مرزنجوش شامل دریافت عصاره اتانولی مزرنجوش بود. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، بخشی از بافت بطن چپ قلب موش ها برداشته شد و بیان پروتئین هایBax، Bcl-2 و کاسپاز-9 با استفاده از روش RT-PCR بررسی شد. داده ها، با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دوراهه تجزیه و تحلیل شد(P

زمینه و هدف: نوتروپنی به صورت شمارش مطلق نوتروفیل کمتر از 1500 بر میلی متر مکعب تعریف می شود. این اختلال تشخیص افتراقی های زیادی از یک نرمال واریاسیون تا یک اختلال تهدیدکننده حیات را در بر می گیرد. با توجه به اهمیت تشخیص زودهنگام علت نوتروپنی و انجام اقدامات متناسب با آن در کاهش مورتالیتی و تحمیل هزینه های مالی، لذا این مطالعه با هدف تعیین مدت زمان بستری بیماران مبتلا به نوتروپنی براساس علت و آنتی بیوتیک های مصرفی انجام شد. روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی و از نوع توصیفی _ تحلیلی بود. در این پژوهش 111 بیمار مبتلا به نوتروپنی از سال 1393 تا 1395 در بیمارستان حضرت معصومه (س) قم بصورت سرشماری بررسی شدند. اطلاعات لازم از پرونده پزشکی بیماران از طریق یک پرسشنامه به دست آمد. داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 20 و با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، ANOVA، کای اسکوئر و آزمون دقیق فیشر تجزیه و تحلیل شد. سطح معنی داری، کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: این مطالعه نشان داد که بیماران مبتلا به بدخیمی بالاترین زمان بستری در بیمارستان ( 25-15روز ) را داشتند. و بیماران مبتلا به بیماری های ویروسی کمترین زمان بستری در بیمارستان (5-4روز) را داشتند. 2/71 درصد بیماران در طی مدت بستری، آنتی بیوتیک مصرف کرده بودند و 8/28 درصد بیماران بدون دریافت آنتی بیوتیک، مدت زمان بستری را سپری کرده بودند. بیشترین فراوانی آنتی بیوتیک مصرفی سفتریاکسون (98/25 درصد) بود. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که ارتباط معنی داری بین مدت زمان بستری با علت و شدت بیماری وجود دارد. بنابراین در نظر داشتن فاکتورهایی همچون علت در ابتدای بستری می تواند نقش کلیدی در پیشبرد یک مدیریت صحیح در درمان بیماران مبتلا به نوتروپنی ایفا کند.

زمینه و هدف: اختلالات صوت از شایعترین اختلالات در مدرسان میباشد و علاوه بر تاثیر بر ارتباطات روزمره، جنبه های شغلی آنها را نیز دچار مشکل میکند. هدف این مطالعه بررسی فراوانی علائم ادراکی – شنیداری اختلالات صوت در اساتید دانشگاه علوم پزشکی سبزوار در سال 94-93 بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی توصیفی – مقطعی، تحلیلی تعداد 85 مدرس پس از اخذ رضایت نامه آگاهانه وارد مطالعه شدند و دو پرسشنامه ی اطلاعات دموگرافیک و شاخص مشکل صوتی (VHI) را تکمیل نمودند. سپس صدای هر فرد هنگام گفتار محاوره و اجرای آیتم های نیمرخ ارزیابی ادراکی – شنیداری(آتشا) صوت ضبط شد و توسط دو گفتار درمان مورد بررسی قرار گرفت. داده های بدست آمده در نرم افزار SPSS (نسخه 16) با کمک روشهای آمار توصیفی و تحلیلی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج آزمون آتشا نشان داد 7/64 درصد از اساتید دچار اختلال صوت با میانگین شدت 9/15 ± 75/28 بودند. شایعترین اختلالات، نفس آلودگی، تشدید غیر طبیعی و خشونت صدا بود. نتایج پرسشنامه VHI نشان داد 17/81 درصد از اساتید در یکی از جنبه های فیزیکی، عملکردی، عاطفی وابسته به صوت دچار مشکل بودند. همچنین بین اساتید مبتلا و غیر مبتلا به اختلالات صوت در این شاخص تفاوت معنی داری وجود نداشت ( 23/0 = P ). نتیجه گیری: نتایج نشان داد فراوانی علائم ادراکی شنیداری اختلالات صوت در اساتید دانشگاه علوم پزشکی سبزوار بالا می باشد. از اینرو اقدامات صوت درمانی برای این افراد پیشنهاد می گردد.

زمینه و هدف: به نظر می رسد که فعالیت بدنی بتواند از طریق افزایش تولید سطوح در گردش آیریزین، بر بهبود هموستاز گلوکز و چربی های خونی موثر باشد. لذا، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر سطح سرمی آیریزین، هموستاز گلوکز و چربی های خون دختران تمرین نکرده بود. مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی در 20 زن داوطلب یکی از دانشگاه های شهر رشت در دو گروه انجام شد. گروه کنترل فعالیت های معمول روزمره خود را انجام دادند، اما گروه تجربی در تمرینات هوازی 65 دقیقه ای، سه جلسه در هفته به مدت مدت هشت هفته متوالی شرکت کردند. چربی های خونی، هموستاز گلوکز و آیریزین در گردش در ابتدا و بعد از 8 هفته مداخله ارزیابی شدند. بررسی داده توسط نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح معناداری 05/0P< انجام شد. یافته ها: در گروه تمرینی، بعد از هشت هفته مداخله انسولین (02/0=p) و HOMA (04/0=p) کاهش و HDL-C (00/0=p) افزایش یافت، اما میزان قند خون ناشتا، تری گلیسرید، کلسترول، LDL-C و آیریزین تغییر معنی داری را نشان نداد (05/0p>). در گروه کنترل، به دنبال دوره هشت هفته ای مطالعه قند خون ناشتا (04/0=p)، انسولین (01/0=p)، HOMA (00/0=p)، تری گلیسرید (03/0=p) و آیریزین (03/0=p) افزایش یافتند. بعد از مداخله، شرکت کنندگانی که تمرینات ورزشی را انجام داده بودند، میزان کلسترول (00/0=p)، تری گلیسرید (02/0=p)، انسولین (00/0=p) و HOMA (00/0=p) کمتر و HDL-C (00/0=p) بالاتری در مقایسه با گروه کنترل داشتند. نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی در زنان بی تحرک با بهبود هموستاز گلوکز و HDL-C به صورت مستقل از تغییرات آیریزین همراه است.

زمینه و هدف: ویتامین ها با کاهش رادیکال های آزاد نقش موثری در بهبود بیماری های عصبی دارند، لذا در این تحقیق اثر ترکیبی والپروات سدیم با ویتامین C و E بر تشنج در موش صحرایی بررسی شد. مواد و روش: 49 سر موش صحرایی به 7 گروه تقسیم شدند: گروه کنترل (سالین: 1 میلی لیتر بر کیلوگرم)، گروه والپروات سدیم (100 یا 200 میلی گرم بر کیلوگرم)، گروه ویتامین C (250 میلی گرم بر کیلوگرم)، گروه ویتامین E 100( میلی گرم بر کیلوگرم) و گروه ویتامین C یا ویتامین E با والپروات سدیم. استریکنین به صورت زیر پوستی 30 دقیقه بعد از دریافت درون صفاقی داروها یا سالین، تزریق شد. سپس مدت زمان شروع تشنج، مدت زمان مرگ و میزان زنده ماندن طی 30 دقیقه ثبت گردید. یافته ها: والپروات سدیم با دوز 100 و 200 میلی گرم بر کیلو گرم زمان شروع تشنج و مدت زمان تا مرگ را نسبت به گروه کنترل به صورت معنی داری به تاخیر انداخت و میزان زنده ماندن به ترتیب 36% و 100% بود. کاربرد توام والپروات سدیم و ویتامین C زمان شروع تشنج و مدت زمان مرگ را به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش داد و 57% موش ها زنده ماند. کاربرد توام ویتامین E با و والپروات سدیم زمان شروع تشنج و مدت زمان مرگ را به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل به تاخیر انداخت و 66% موش ها زنده ماندند. نتیجه گیری: کاربرد ویتامین C و E با والپروات سدیم تشنج القا شده توسط استریکنین در موش های صحرایی را کاهش داد.

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر 12 هفته تمرین ترکیبی بر تراکم استخوان و برخی از شاخص های خونی در زنان یائسه چاق و دارای اضافه وزن بود. مواد و روشها: 29 زن یائسه غیرفعال با دامنه سنی 58 – 46 سال در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی ها در یکی از دو گروه تمرین ترکیبی (مقاومتی – هوازی) و کنترل (بدون تمرین) قرار گرفتند. قبل و بعد از دوره تمرینی، وزن، شاخص توده بدن، درصد چربی، تراکم استخوان مهره های کمری و سر استخوان ران (به شیوه دگزا)، کلسیم و فسفر سرم اندازه-گیری شدند. پروتکل تمرینی شامل تمرین مقاومتی بالاتنه و پایین تنه در 3 ست با 12 – 8 تکرار و نیز تمرین هوازی نیز شامل دویدن و طنابزنی به صورت متناوب، به مدت 12 هفته و در هفته 3 جلسه بود. داده های دارای توزیع طبیعی با استفاده از روش های آماری آنوا و تی زوجی و داده های بدون توزیع طبیعی با استفاده از کروسکال والیس و ویلکاگسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافتهها: گروه تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری را در کلسیم سرمی، تراکم استخوان مهره های کمری و گردن ران نشان داد (05/0>P). کاهش معناداری در وزن، درصد چربی و شاخص توده بدن مشاهده شد (05/0>P). فسفر سرمی تغییر معناداری نداشت (05/0

مقدمه: توجه به ماماها و سلامت جسم و روان آنها برای افزایش کیفیت خدمات و حفظ نیروی کار ضروری است. فرسودگی شغلی از عوامل موثر بر سلامت روان و عملکرد افراد می باشد. هدف این مطالعه بررسی میزان فرسودگی شغلی در ماماهای شاغل و ارتباط آن با هوش معنوی بود. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال1396 برروی کلیه ماماهای شاغل در بیمارستان و مراکز بهداشتی درمانی شهر سبزوار به روش سرشماری انجام شد. ابزار گرداوری اطلاعات پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، مقیاس سنجش فرسودگی شغلی مسلش و هوش معنوی کینگ بود. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزارspss (نسخه17)و آزمونهای توصیفی و همبستگی پیرسون و اسپیرمن، من ویتنی و کای اسکوئر انجام شد. سطح معناداری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: نمره فرسودگی شغلی در کلیه ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی و بیمارستان 47/17± 81/41 و هوش معنوی 73/10± 88/67 بود. بین فرسودگی شغلی و هوش معنوی ارتباط معناداری وجود نداشت(06/0p=). فرسودگی شغلی با سن(02/0p=، 16/0r=) و سابقه کاری(001/0p=، 26/0r=) ارتباط مستقیم و معنادار و با رضایت از درآمد(01/0p=، 19/0-r=) و رضایت شغلی(001/0p ، 46/0-r=) ارتباط معکوس و معناداری داشت. میزان فرسودگی شغلی در پرسنل رسمی بیشتر بود(01/0p=). نتایج: فرسودگی ماماهای مورد مطالعه در حد متوسط بود و بین فرسودگی شغلی و هوش معنوی رابطه معناداری وجود نداشت. با توجه به اهمیت حرفه مامایی در حوزه سلامت و ارتقاء کیفیت خدمات بالینی، اتخاذ تدابیری جهت کاهش فرسودگی شغلی همانند کاهش فشار های ناشی از کار، بهبود شرایط کاری و تعدیل نیرو ضروری بنظر می رسد.

زمینه و هدف: امروزه استفاده از فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته، به دلیل کارایی بالا در تخریب ترکیبات آلی مقاوم رو به گسترش است. استفاده توام از جریان الکتریکی با رادیکال های آزاد سولفات باعث ایجاد خاصیت تشدید کنندگی بر حذف آلاینده می شود. هدف از این مطالعه بررسی کارایی فرآیند پرسولفات فعال شده به روش الکتروشیمیایی با جفت الکترود های مس-آهن در حذف آنیلین از محیط های آبی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، از محفظه واکنش الکتروشیمایی به حجم مفید 250میلی لیتر مجهز به 2 الکترود از جنس مس و آهن با ابعاد mm 50×10×2، متصل به منبع تغذیه جریان مستقیم استفاده شد. همچنین تاثیر پارامترهای pH، میزان جریان الکتریکی، غلظت آنیون پرسولفات و غلظت اولیه آلاینده مورد بررسی قرار گرفت. اندازه گیری غلظت آنیلین با استفاده از اسپکتروفوتومتر مدل DR5000 ساخت HACH صورت گرفت. یافته ها: نتایج بدست آمده در این مطالعه نشان داد که حذف آنیلین تحت تأثیر پارامترهای مختلف بهره برداری است، به طوری که بیشترین کارایی فرآیند در pH برابر 4، ولتاژ برابر 11 ولت، غلظت آنیون پرسولفات برابر 750 mg/L و در غلظت 60 میلی گرم بر لیتر آلاینده، 14/90 درصد در مدت زمان 25 دقیقه بدست آمد. همچنین مشخص شد نیتروژن دهی کارایی فرآیند الکتروپرسولفات را افزایش و هوادهی کارایی را کاهش می دهد. نتیجه گیری: مطالعه حاضر، بیانگر کارایی مناسب فرآیند مذکور در حذف آلاینده های آلی در شرایط بهینه بهره برداری و همچنین به عنوان یک تکنولوژی جایگزین جهت تصفیه فاضلاب های صنعتی حاوی آنیلین می باشد.

اهداف: هدف پژوهش حاضر، فراتحلیل اثربخشی کتاب درمانی برای اختلال اضطراب و افسردگی در کودکان و نوجوانان در یک فاصله زمانی ده ساله است. همچنین این پژوهش، علاوه بر بررسی اثر کتاب درمانی بر اختلال و افسردگی، مشخص می کند که در صورت اثربخشی کتاب درمانی، کدام تعدیل کننده ها در اثربخشی آن موثر هستند. مواد و روش ها: جامعة آماری فراتحلیل حاضر، پژوهش های پیشین در حوزة کتاب درمانی در دورة 10 ساله 1384-1394 است که در پایگاه های اطلاعاتی مختلف قابل دسترس هستند. بر اساس معیارهای ورود به مطالعه، 14 مقاله با 20 اندازة اثر از مطالعات به دست آمد. برای محاسبة اندازة اثرها از نرم افزارCMA2 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که اندازة اثر کلی برای کتاب درمانی مقدار 423/0 است که بدان معناست که کتاب درمانی اثربخشی متوسطی دارد. همچنین یافته ها نشان داد که متغیرهای تعدیل کننده مانند نوع هدایتگر و تماس با هدایتگر اثربخشی بالایی بر یافته ها ندارد. نتیجه گیری: مقدار اثربخشی کتاب درمانی برای اختلال اضطراب و افسردگی در کودکان و نوجوانان متوسط است و می-تواند به عنوان روش درمان و یا روش مکمل درمان بکار رود.

زمینه و هدف: تأخیر در درمان علایم روان پریشی با افزایش زمان رسیدن به بهبودی، کاهش پاسخ دهی به درمان و در نهایت با عود بیشتر اختلال روان پریشی همراه است. هدف از این مطالعه تعیین عوامل بالینی مرتبط با تأخیر در درمان اولین علائم روان پریشی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان فارابی کرمانشاه بود. مواد و روش ها: مطالعه حاضر توصیفی از نوع زمینه یابی مقطعی بر روی 94 بیمار شامل 51 مرد و 43 زن با حمله اول روان پریشی با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس صورت گرفت. سپس براساس مصاحبه بالینی برگرفته از چک لیست بالینی تائید شده توسط متخصصین و صاحب نظران روان پزشکی و روانشناسی تکمیل و داده ها از آن استخراج شد و سپس از شاخص های آمار توصیفی شامل فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار، میانه و آزمون t در نرم افزار SPSS نسخه 24 جهت خلاصه سازی و تحلیل داده ها استفاده گردید. یافته ها: میانگین مدت زمان تأخیر در درمان اولین علایم روان پریشی 6/65± 5/48 هفته بود. بین متغیر سابقه ی مصرف مواد در مراجعین (001/0=P)، سابقه ی اختلال اضطرابی (003/0=P)، وجود علایم منفی (001/0=P)، گفتار آشفته (001/0=P)، رفتار آشفته (001/0=P)، با میانگین مدت زمان تأخیر در درمان اولین علایم روان پریشی ارتباط معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: عوامل بالینی مرتبط با تأخیر در درمان اولین علایم روان پریشی به عنوان عوامل مهم و تأثیرگذار بر سطح ارتقا سلامت روانی و بهبود کامل افراد مطرح است و شناسایی این عوامل به همراه برنامه ریزی مناسب و انجام مداخلات مبتنی بر ارائه خدمات درمانی می تواند منجر به ارتقای سلامت روان شناختی بیماران شود.

ممقدمه و هدف: برقراری ارتباط عاطفی بین مادر و نوزاد از زمان تولد ضروری می باشد. اغلب مادران نخست زا بیان می کنند، نیاز به دانش، درک و حمایت دیگران برای مراقبت از نوزادشان دارند. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر برنامه توانمندسازی بر دلبستگی مادر به نوزاد در مادران نخست زا انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1395، در بخش زنان بیمارستان امام سجاد و مرکز بهداشت سهراب علی-بخشی شهرستان شهریار انجام شد. در این مطالعه 80 مادرشرکت داشتند. روش نمونه گیری به روش در دسترس بود و مادران به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم شدند. برای گروه مداخله برنامه آموزشی توانمندسازی انجام شد، در حالی که گروه کنترل مراقبت های رایج در دوران بارداری را دریافت نمودند. سپس روز اول تولد نوزادان در بیمارستان با استفاده از پرسش نامه دلبستگی مادر به نوزاد اوانت رفتارهای دلبستگی مادران حین شیردهی مشاهده و ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی تست، آزمون دقیق فیشر و کای دو و همچنین نرم افزار16 SPSS صورت گرفت؛ و میزانp

زمینه و هدف: کتامین یک ماده بی هوش کننده انفکاکی بوده که به دلیل مزیت های خود یعنی خواص بی هوشی با کمترین تاثیر روی دستگاه تنفسی و قلبی-عروقی به فراوانی در پزشکی و دامپزشکی مورد استفاده قرار می گیرد. اما در سال های اخیر به جهت سوء استفاده از آن، به عنوان یک داروی مشکل ساز مطرح شده و استفاده آن در بسیاری از نقاط جهان افزایش یافته است و طبق گزارش جهانی دفتر مواد مخدر و جرم سازمان ملل، استفاده از این دارو در سراسر شرق آسیا، استرالیا، شمال امریکا و اروپا رو به گسترش است و در بخش هایی از جنوب شرق آسیا استفاده از کتامین به دلیل عدم وجود محدودیت های بین المللی در مواد مخدر و در دسترس بودن آن، به طرز چشم گیری افزایش یافته است. تحقیقات اخیر نشان داده سوء استفاده از کتامین و مصرف طولانی مدت آن باعث بروز تغییر در حالات رفتاری شده، همچنین باعث عوارض فیزیکی متعددی مانند آسیب در دستگاه ادراری، بافت عصبی و نارسایی های کبدی در بین مصرف کنندگان می گردد. مواد و روش ها: این مطالعه مروری با استفاده از کلمات کلیدی کتامین، بی هوشی و سوء استفاده نگارش شده است. مقالات مربوط به سال های 1978 تا 2016 انتخاب شدند. نتایج: در این پژوهش ابتدا داروی کتامین معرفی و سپس موارد استفاده و سوء استفاده، آسیب های ناشی از مصرف خودسرانه و قوانین مربوط به تجویز آن در برخی کشورها بحث و در نهایت روش های شناسایی و اندازه گیری آن بیان شده است.