مجله جراحی استخوان و مفاصل ایران
سال:1388 | دوره:7 | شماره:3 (مسلسل 28) |تعداد مقالات:9

پیش زمینه: تا پیش از دهه 80 میلادی اصول درمانی کلیه رشته های جراحی مبتنی بر قضاوت شخصی جراحان بود. در دهه هشتاد بحث پزشکی مبتنی بر شواهد شکل گرفت و شیوه های درمانی بر پایه تحقیقات استاندارد استوار شدند. با گسترش دامنه تحقیقات و چاپ مقالات پزشکی، این سوال مطرح شد که نتایج مقالات تا چه حد قابل اطمینان هستند؟ این سوال با ارایه سطح شاهد مقاله به مقدار زیادی قابل پاسخ گویی است. هدف از این مقاله بررسی قدرت و سطح شواهد مقالات منتشر شده در مجله جراحی استخوان و مفاصل ایران از سال 1374 تا 1387 بود.مواد و روش ها: مقالات منتشر شده در مجله جراحی استخوان و مفاصل ایران (1387 - 1374) توسط پنج پزشک، مطابق استانداردهای مجله جراحی استخوان و مفاصل آمریکا، به طور جداگانه سطح بندی و نتایج مقایسه شدند. در این نظام ابتدا مقالات به چهار زیر گروه درمانی، تشخیصی، پیش آگهی و اقتصادی تقسیم شدند و سپس هر کدام در سطوح 1 تا 5 قرار گرفتند.یافته ها: 54% مقالات درمانی، 9% تشخیصی، 35% پیش آگهی و 2% بررسی صرفه اقتصادی بودند. از نظر سطح شاهد، 2% در سطح یک، 8% سطح دو، 5% سطح سه، 84% سطح چهار و 1% در سطح پنج قرار گرفتند.نتیجه گیری: بیشتر مقالات این مجله از نوع درمانی و پیش آگهی و در سطح 4 بودند. همچنین میزان مقالات سطوح 1 تا 3 در این نشریه در سال 1374 به بیش از 3.5 برابر در سال 1387 افزایش یافته بود.

پیش زمینه: کلاب فوت یک ناهنجاری مادرزادی است که شیوع آن 1 در 1000 تولد زنده است. سابقا درمان کلاب فوت در موارد مقاوم غالبا به صورت جراحی بود و عوارض مختلفی به همراه داشت. روش «پونستی» یکی از روش های غیرجراحی کلاب فوت است که به صورت گچ گیری و مانیپولاسیون انجام می شود. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر این روش در کوتاه مدت بود.مواد و روش ها: در یک مطالعه مداخله ای، 24 بیمار (32 پا) مبتلا به کلاب فوت وارد مطالعه شدند و به روش «پونستی» تحت درمان قرار گرفتند. در ابتدا و انتهای درمان امتیاز «پیرانی» (Pirani score) محاسبه گردید. نتایج در یک پیگیری 9 ماهه (14 - 4 ماه) بررسی شدند.یافته ها: موفقیت درمان در 31 بیمار (96.8%) بدست آمد. میانگین امتیاز «پیرانی» قبل از شروع درمان 5.53بود و پس از انجام روش «پونستی» به 0.09 کاهش یافت (P<0.05). در همه بیماران امتیاز «پیرانی» پس از درمان به صفر رسید. به جز یک بیمار که قبل از درمان 6 بود و پس از درمان به 3 رسید. میزان تنوتومی انجام شده 65.62% بود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که روش «پونستی» در درمان کلا بفوت موثر است و این روش برای درمان کلاب فوت توصیه می شود.

پیش زمینه: هدف از این مطالعه، بررسی بیماران با اسکولیوز کمری یا پشتی - کمری ناشناخته (ایدیوپاتیک) جوانان بود که به روش فیوژن جلویی سگمان کوتاه با پیچ پدیکولار با بازوی بلند درمان شدند.مواد و روش ها: در یک مطالعه گذشته نگر طی 4 سال، 12 بیمار با اسکولیوز ناشناخته پشتی - کمری یا کمری که تحت عمل فیوژن جلویی سگمان کوتاه با پیچ پدیکولار قرار گرفته بودند، بررسی شدند. زاویه انحنای اصلی و ثانویه، زاویه مهره های بالایی و زیرین سگمان جراحی شده، چرخش دیسک در زیر مهره تحتانی وسیله گذاری گردیده، انحراف از خط وسط و چرخش مهره اپیکال انحنای اصلی در محور ساژیتال در پرتونگاری قبل از عمل، چهار روز بعد از عمل و در آخرین مراجعه اندازه گیری گردید. میزان رضایت مندی با پرسشنامه SRS-30 ارزیابی شد.یافته ها: تصحیح زاویه انحنای اصلی 66.7% و انحنای پشتی فیوز نشده 50.2% بود که با تصحیح در حالت خمیده قبل از عمل همخوانی داشت. در انحنای اصلی پس از درمان، 92% کاهش در چرخش مهره اپیکال، 74% بهبود در انحراف مهره اپیکال از خط وسط، 75% کاهش زاویه مهره بالایی انحنای وسیله گذاری شده، 79% کاهش در زاویه مهره تحتانی انحنای اصلی به دست آمد، و زاویه دیسک در زیر آخرین مهره وسیله گذاری شده 92% بهبود یافت. میزان کیفوز و لوردوز پس از جراحی، تغییر قابل توجهی نکرد. میانگین SRS-30 در آخرین بررسی 116 بود.نتیجه گیری: فیوژن جلویی سگمان کوتاه در بیماران اسکولیوز پشتی - کمری یا کمری ناشناخته ای که انحنای پشتی آنان در عکس حالت خمیده قبل از عمل 25 درجه کاهش می یابد، نتایج بالینی و رادیولوژیک قابل قبول خواهد داشت.

پیش زمینه: عضلات روتاتورکاف به عنوان جزء اصلی عملکرد شانه محسوب می شود و پارگی آنها اختلال شایع در عملکرد شانه و علت شایع درد شانه می باشد. هدف این تحقیق ارزیابی نتایج ترمیم آرتروسکوپیک پارگی های بزرگ و وسیع روتاتورکاف در پیگیری کوتاه مدت بود.مواد و روش ها: در این مطالعه 51 بیمار (41 مرد و10 زن) با میانگین سنی 49 سال (62 - 38 سال) که طی سه سال در دو بیمارستان شهر تهران پارگی بزرگ یا وسیع روتاتورکاف داشتند و با روش آرتروسکوپیک قابل ترمیم بودند، انتخاب شدند. 10 بیمار تحقیق را ترک کردند و از بررسی حذف شدند و 41 بیمار مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: بیست و هشت بیمار پارگی بزرگ و 13 بیمار پارگی وسیع داشتند. میانگین زمان پیگیری پس از عمل 25 ماه (48 - 12 ماه) بود. بر اساس درجه بندی شانه دانشگاه کالیفرنیا - لوس آنجلس (University of California at Los Angeles Shoulder Scale-UCLA)، 88% بیماران نتیجه نهایی خوب یا عالی داشتند. اگرچه 5 بیمار بر اساس درجه بندی UCLA شکست درمان داشتند، 98% بیماران از نتیجه عمل راضی بودند. فقط یک بیمار تحت عمل جراحی مجدد ترمیم روتاتورکاف قرار گرفت. مقایسه نتیجه نهایی پارگی وسیع با کل گروه، تفاوت قابل ملاحظه ای را نشان نداد، اگرچه تمام نمرات UCLA در بیماران با پارگی وسیع نسبت به پارگی بزرگ قبل از عمل کمتر بود.نتیجه گیری: ترمیم آرتروسکوپیک پارگی های وسیع و بزرگ روتاتورکاف نتایج خوب یا عالی قابل مقایسه با نتایج حاصل از ترمیم این پارگی ها به روش باز ایجاد می کند.

پیش زمینه: داروهای آنتی فیبرینولیتیک برای کاهش خونریزی و کاهش نیاز به تزریق خون حین عمل به کار می روند. مطالعات مختلف بر روی اثر اسید ترانکسامیک در تعویض مفصل هیپ نتایج مطلوبی داشته است. ولی بیشتر مطالعات برروی تعویض مفصل هیپ با سیمان بوده اند. هدف از این مطالعه، گزارش تاثیر این دارو بر تعویض مفصل ران بدون سیمان بود.مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده طی 4 سال بر روی 64 بیمار که کاندید جراحی تعویض مفصل هیپ بدون سیمان بودند با بی حسی اپی دورال انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه دریافت کننده اسید ترانکسامیک (32 نفر) و داورنما (32 نفر) تقسیم شدند. بیماران گروه مورد و شاهد 15 دقیقه قبل از جراحی به ترتیب اسید ترانکسامیک 15 میلی گرم در هر کیلوگرم وزن یا نرمال سالین به صورت تزریق آهسته داخل وریدی دریافت کردند.یافته ها: تزریق اسید ترانکسامیک موجب شد که افت هموگلوبین 6 ساعت (p=0.035) و 24 ساعت (p=0.042) بعد از جراحی، میزان خونریزی حین عمل (p=0.024) و نیاز به تزریق خون آلوژنیک (p=0.017) به طور معناداری کمتر باشد. افت هماتوکریت 6 و 24 ساعت بعد از جراحی و طول مدت بستری در گروه مورد نیز کمتر بود ولی این تفاوت معنادار نبود.نتیجه گیری: تزریق اسید ترانکسامیک قبل از جراحی تعویض مفصل هیپ بدون سیمان با بی حسی اپی دورال موجب کاهش خونریزی حین و بعد از عمل جراحی و همچنین باعث کاهش نیاز به تزریق خون آلوژنیک می شود.

پیش زمینه: ارایه خدمات با کیفیت بالا مستلزم تداوم در کسب اطلاعات به روز می باشد. این پژوهش بر آن بود که رفتار اطلاع یابی متخصصان ارتوپدی ایران را بررسی نموده و با مقایسه روش ها و منابع موجود در این عرصه راهکارهای عملی را جهت بهره گیری مناسب ارایه دهد.مواد و روش ها: در یک مطالعه پیمایشی در شانزدهمین کنگره سالانه انجمن جراحان ارتوپدی ایران، شیوه های به روزرسانی دانش متخصصان ارتوپدی ایران بررسی شد. برای جمع آوری داده ها از یک پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردید. این پرسشنامه به نحوه جستجوی پاسخ سوالات بالینی، میزان استفاده از منابع جدید، منابع مورد استفاده برای افزایش دانش فردی در زمینه موضوع مورد علاقه پاسخ داد. از کل ثبت نام کنندگان کنگره، 178 نفر در این نظرسنجی شرکت کردند.یافته ها: کتب مرجع اصلی ترین منبع مورد استفاده توسط بیشتر متخصصان ارتوپدی بود. سمینارها و کنگره های ارتوپدی و سپس مجلات تخصصی به ترتیب منابع اطلاعاتی بعدی را تشکیل دادند. کسب اطلاعات چهره به چهره از سایر همکاران ارتوپد یکی از روش های متداول دانش افزایی و پاسخ به سوالات بالینی بود. 45% از پاسخ دهندگان نیز برای کسب اطلاعات به روز ارتوپدی از اینترنت استفاده می کردند.نتیجه گیری: تعداد اندکی از متخصصان شرکت کننده در این تحقیق از اینترنت و پایگاه های اطلاعاتی آنلاین برای دانش افزایی و کسب اطلاعات به روز استفاده می کردند.

فقدان یا جوش خوردگی مادرزادی استخوانی مفصل زانو به صورت ایزوله یا همراه با سایر اختلالات، بیماری بسیار نادر می باشد هدف از این مقاله معرفی یک مورد فیوژن استخوانی مفصل زانوست که هیچ صفحه رشدی در اطراف محل مورد انتظار در زانو رویت نشد و بیمار با اصلاح ناهنجاری و بلند کردن اندام در دو مرحله درمان شد.

دررفتگی مفصل لیسفرانک نادر است و انواع مختلفی از این دررفتگی وجود دارند. در این گزارش مرد 40 ساله ای که در اثر تصادم دچار دررفتگی دورسال لیسفرانک به همراه مفاصل متاتارسوفالانژیال اول ودوم شده بود، معرفی می گردد. تاکنون مدت پیگیری 2 سال بوده است.