مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن سینا
سال:1397 | دوره:26 | شماره:2 |تعداد مقالات:9

مقدمه: اختلال در عملکرد جنسی یکی از اثراتی است که به دنبال بیماری سرطان ایجاد می شود. فاکتورهای متعددی بر بهبود و یا تشدید عملکرد جنسی موثر هستند. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل پیش بینی کننده عملکرد جنسی در زنان مبتلا به سرطان ژنیکولوژیک انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی_ مقطعی (بهمن تا خرداد ماه 1395)، 800 نفر از بیماران مبتلا به سرطان های ژنیکولوژیک از دو مرکز آموزشی و درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قزوین، به روش نمونه گیری در دسترس در مطالعه شرکت کردند. داده ها با استفاده از پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک و شاخص عملکرد جنسی روزن و همکاران جمع آوری شدند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از شاخص های توصیفی (مثل میانگین و انحراف معیار برای داده های کمی پیوسته و تعداد (درصد) برای متغیرهای کیفی/اسمی) و تحلیلی از جمله مدل رگرسیون خطی استفاده شد. تجزیه وتحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام شد.یافته ها: میانگین سطح عملکرد جنسی زنان مبتلا به سرطان های ژنیکولوژیک (CI95: 18.17-19.59) 18.88±0.36 گزارش شد که نشان دهنده سطح پایین عملکرد جنسی بود. نتایج حاصل از مدل رگرسیون خطی نشان داد که طول مدت ابتلا به بیماری (P=0.001، b=-0.107)، مرحله سرطان (P=0.004، b=-0.908)، نوع درمان (P=0.005، b=0.563) و حمایت اجتماعی (P=0.001، b=0.341) می تواند عملکرد جنسی زنان را به طور معنی داری پیش بینی کند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر می توان دریافت که 4 متغیر طول مدت ابتلا به بیماری، مرحله سرطان، نوع درمان و حمایت اجتماعی به عنوان پیش بینی کننده های عملکرد جنسی در زنان مبتلا به سرطان ژنیکولوژیک مطرح شدند. بنابراین پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی از طریق رسانه ها، پایگاه های بهداشتی و درمانی به منظور لزوم ارتقای آگاهی بیماران، خانواده های آنها و به صورت کل برای جامعه به عمل آید.

مقدمه: سرطان پستان شایع ترین بیماری بدخیم زنان است که سلامت معنوی فرد را به خطر می اندازد. با توجه به اهمیت سلامت معنوی و تاثیر آن بر خودکارآمدی، پژوهش حاضر با هدف تعیین همبستگی خودکارآمدی با سلامت معنوی زنان مبتلا به سرطان سینه انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی روی 196 زن مبتلا به سرطان پستان در بخش هماتولوژی و مراقبت های ویژه بیمارستان شهید بهشتی، مرکز درمانی MRI مهدیه و کلینیک امام خمینی همدان در سال 96-1395 انجام شد. برای سنجش داده ها از پرسش نامه مشخصات دموگرافیگ، پرسش نامه استاندارد سلامت معنوی پولتزین و الیسون و خودکارآمدی عمومی شرر استفاده شد که از سوی بیماران تکمیل و در نهایت داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه 18 و آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و رگرسیون لجستیک تجزیه وتحلیل شدند.یافته ها: اکثریت زنان نمره سلامت معنوی (43.87%) و خودکارآمدی (41.83%) در حد متوسط داشتند. میانگین نمره سلامت معنوی 55.92±2.48 و خودکارآمدی 44.33±3.08 بود. همبستگی مثبت و معناداری بین خودکارآمدی و سلامت معنوی مشاهده شد (P<0.01، r=0.40). بین همه متغیرها با سلامت معنوی و بین میزان تحصیلات، تعداد دفعات شیردهی، نوع بیمه، مدت زمان ابتلا به سرطان سینه و لوب درگیر با خودکارآمدی ارتباط معنادار وجود داشت (P<0.05).نتیجه گیری: از آنجایی که بین خودکارآمدی با سلامت معنوی ارتباط معنی داری وجود داشت، لذا برای بالا بردن خودکارآمدی بیماران مبتلا به سایر بیماری های مزمن از جمله سرطان، توجه به سلامت معنوی توصیه می شود.

مقدمه: آرامش و خواب کافی یکی از نیازهای اساسی بیماران بستری است. هدف این مطالعه مقایسه اثر طب فشاری با طب فشاری و روغن والرین بر رضایت از خواب و ضربان قلب است.روش کار: این کارآزمایی بالینی روی 90 بیمار با سندرم کرونری حاد در 3 گروه انجام شد. بیماران گروه اول ماساژ نقاط موثر بر خواب و آرام بخشی را از شب دوم بستری، دریافت کردند. گروه دوم، ماساژ همان نقاط را با استفاده از دو قطره روغن والرین دریافت کردند و گروه کنترل، ماساژ را در نقاط غیرحقیقی دریافت کرد. ضربان قلب بیماران در شب مداخله در زمان های قبل، حین، بلافاصله و 5 دقیقه بعد از مداخله ثبت شد. رضایت خواب با معیار VAS ارزیابی شد. یافته ها با SPSS نسخه 24 و آزمون های آماری رایج تحلیل شد.یافته ها: یافته ها نشان داد بعد از مداخله، رضایت خواب در گروه طب فشاری و طب فشاری با والرین نسبت به گروه کنترل افزایش قابل ملاحظه داشت که از لحاظ آماری معنادار بود (P<0.05). اما این اختلاف بین گروه طب فشاری و والرین معنادار نشد. بین میانگین تغییرات ضربان قلب در دو زمان حین و بلافاصله بعد از مداخله نسبت به ضربان قلب پایه در سه گروه اختلاف معنادار مشاهده شد (P<0.0001) نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که طب فشاری و روغن والرین هر دو می تواند سبب افزایش رضایت از خواب و کاهش ضربان در بیماران با سندرم کرونری حاد شود.

مقدمه: پرفشاری خون یکی از بیماری های شایع، مزمن و عودکننده است و در سراسر دنیا از نظر درمانی پراهمیت محسوب می شود. از این رو آموزش به بیمار پرفشاری خون، بسیار مهم است که هدف از این مطالعه تاثیر آموزش برنامه ریزی شده بر خودکارآمدی بیماران مبتلا به پرفشاری خون است.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر 140 بیمار مبتلا به پرفشاری خون مراجعه کننده به درمانگاه قلب و عروق بیمارستان فرشچیان همدان انجام شد. بیماران به روش در دسترس انتخاب و به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. آموزش بیماران در قالب 3 جلسه آموزشی، به صورت هر هفته پشت سر هم برگزار شد. 4 هفته و 8 هفته بعد از اتمام مداخله از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 16 تجزیه وتحلیل شدند.یافته ها: هر دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک همگن بودند و تفاوت آماری بین دو گروه وجود نداشت. همچنین نمره خودکارآمدی هر دو گروه قبل از ورود به مطالعه، تفاوت آماری با هم نداشتند (P>0.05). اما بین نمره خودکارآمدی دو گروه قبل از مداخله، با 4 هفته و 8 هفته بعد از مداخله، تفاوت آماری مشاهده شد (P<0.001). نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش به نظر می رسد آموزش به بیماران پرفشاری خون می تواند به عنوان یک روش کم هزینه و موثر باعث افزایش خودکارآمدی شود.

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، تبیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی، عزت نفس و نگرانی تصویر بدنی، بعد از اولین زایمان زنان شهرستان کاشان است. روش کار: روش پژوهش نیمه تجربی و از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. به این منظور از بین کلیه زنان بعد از اولین زایمان شهرستان کاشان در سال 1395 با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 87 نفر غربالگری شدند. از بین آنها تعداد 30 نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون و پس آزمون برای گردآوری اطلاعات از پرسش نامه افسردگی ادینبرگ، پرسش نامه عزت نفس کوپر اسمیت و پرسش نامه نگرانی از تصویر بدنی لیتلتون استفاده شد. سپس برنامه درمانی پذیرش و تعهد به مدت 1 ماه طی 8 جلسه 90 دقیقه ای اجرا شد و پس از اجرای پس آزمون، داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره و چندمتغیره تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: پژوهش حاضر بیانگر آن است که بین آزمودنی های گروه های آزمایش و شاهد حداقل از لحاظ یکی از متغیرهای وابسته (افسردگی، عزت نفس و بدشکلی بدنی) تفاوت معنی دار وجود دارد (F=19.195 و P<0.01). نتایج نشان داد که بین گروه آزمایش و گروه شاهد از لحاظ افسردگی (F=95.85 و P=0.0001)، عزت نفس (F=91.65 و P=0.0001) و بدشکلی بدنی (F=117.04 و P=0.0001) تفاوت معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که روش درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش افسردگی و نگرانی تصویر بدنی و افزایش عزت نفس زنان بعد از اولین زایمان موثر است.

مقدمه: روش مراقبت آغوشی مادرانه یک روش استانداردشده بر پایه تماس پوست به پوست مادر و نوزاد است. لذا مطالعه حاضر با هدف تاثیر مشاوره مراقبت آغوشی مادرانه بر اندوه پس از زایمان انجام شد.روش کار: پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی است که روی 104 زن زایمان کرده در بیمارستان فاطمیه شهر همدان در سال 1395 انجام شد. زنان واجد شرایط به دو گروه 52 نفره کنترل و آزمون برحسب روز زایمان تقسیم شدند. در گروه آزمون مراقبت آغوشی روتین در یک جلسه انجام شد. مراقبت های آغوشی بعدی تا روز دهم زایمان، روزانه تا چندین نوبت با توجه به تحمل مادر و نوزاد و در هر نوبت حداقل 30-20 دقیقه انجام گرفت. چک لیست و پرسش نامه اندوه پس از زایمان استین ابتدا قبل از مشاوره و بعد از مشاوره در روزهای اول، سوم، پنجم و دهم بعد از زایمان در دو گروه آزمون و کنترل از سوی نمونه ها تکمیل شد. داده ها با نرم افزار SPSS (نسخه 16) و آزمون های آماری تی تست و آنوا تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که مداخله در گروه آزمون حدود 4 واحد کاهش در نمره اندوه پس از زایمان ایجاد کرده است (P<0.001). البته در گروه کنترل نیز در روز دهم نسبت به قبل از مداخله کاهش معنی داری داشته است، اما این کاهش در گروه آزمون بیشتر بوده است (P=0.009).نتیجه گیری: مراقبت آغوشی می تواند سبب کاهش نمره اندوه پس از زایمان شود.لذا به منظور پیشبرد سلامت روانی مادر، توصیه می شود این مراقبت، بعد از زایمان برای مادران انجام شود.

مقدمه: حاملگی و زایمان یکی از مهم ترین مراحل زندگی زنان به شمار می رود. یکی از دلایل تمایل مادران نخست زا به زایمان سزارین نداشتن آگاهی کافی در انتخاب نوع زایمان است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مشاوره گروهی بر نوع زایمان در زنان نخست زا انجام شد.روش کار: این کارآزمایی بالینی روی 160 مادر با بارداری کم خطر مراجعه کننده به مراکز سلامت شهر همدان انجام شد. زنان با بارداری 23-20 هفته و تک قلو وارد پژوهش شدند و معیارهای خروج ابتلا به هرگونه بیماری های مزمن و اعصاب وروان بود. نمونه ها با استفاده از تخصیص تصادفی به دو گروه مداخله (80نفر) و شاهد (80نفر) تقسیم شدند. دو گروه مراقبت های معمول دوران بارداری را دریافت کردند. 8 جلسه مشاوره گروهی هفتگی برای گروه مداخله برگزار شد. داده ها با استفاده از چک لیست شامل اطلاعات دموگرافیک، بارداری و زایمان گرد آوری و با آزمون های آماری تی مستقل و کای دو تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: نتایج حاصل از پژوهش اختلاف آماری معناداری را در میزان زایمان طبیعی در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل نشان داد (P=0.04). همچنین بر اساس نتایج مطالعه میزان انجام زایمان فیزیولوژیک در گروه مداخله (53.2%) به صورت معناداری بیشتر از گروه کنترل (22.2%) بود (P=0.002).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که شرکت مادران نخست زا در جلسات مشاوره گروهی می تواند موجب افزایش میزان زایمان طبیعی و فیزیولوژیک شود و به عنوان یکی از روش های اجرایی برنامه مراقبت مادران باردار پیشنهاد می شود.

مقدمه: تهوع و استفراغ، از شکایت های شایع اوایل بارداری است که با حمایت های مختلف شدت علائم آن کاهش می یابد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مشاوره خانواده محور بر شدت تهوع و استفراغ بارداری در زنان نخست باردار، انجام شد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دو گروهی (بر اساس تخصیص تصادفی) روی 90 نفر از مادران نخست باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان فامنین در سال 1396 انجام شد. مداخله در گروه آزمون شامل 2 جلسه مشاوره هفتگی با مادر باردار و خانواده ایشان در خصوص رژیم غذایی، سبک زندگی و افزایش حمایت خانواده بود. گروه کنترل مراقبت های معمول را دریافت کردند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک، مامایی، تغذیه و عوامل روحی روانی بود. همچنین از پرسش نامه استاندارد تهوع و استفراغ بارداری (PUQE) برای سنجش شدت تهوع و استفراغ در ابتدای ورود به مطالعه و دو هفته پس از پایان جلسات مشاوره استفاده شد. از نسخه 16 نرم افزار SPSS برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد، دو گروه از نظر اطلاعات دموگرافیک و مامایی با هم تفاوت آماری معنی داری نداشتند. میانگین نمره تهوع و استفراغ مادران در گروه آزمون و کنترل، بعد از مداخله اختلاف آماری معنی داری داشت (P<0.001). میانگین نمرات تهوع و استفراغ در گروه آزمون قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی داری داشت (P<0.05).نتیجه گیری: مشاوره خانواده محور شدت تهوع و استفراغ دوران بارداری را در زنان نخست باردار کاهش می دهد، لذا به عنوان روشی موثر، ایمن و در دسترس توصیه می شود.