علوم کشاورزی و منابع طبیعی
سال:1387 | دوره:15 | شماره:6 |تعداد مقالات:39

به منظور مقایسه تاثیر سیستم های مختلف آبیاری میکرو بر عملکرد کمی وکیفی پرتقال تامسون ناول روی پایه فلائینگ دراگون، آزمایشی در مدت سه سال (84-1382) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی، با چهار تیمار و شش تکرار، اجرا شد. تیمارها شامل میکروجت، حبابی، قطره ای داخل خط با دو وسه قطره چکان بودند. در فصول بهار و تابستان، آبیاری ها در مکش 50 سانتی بار خاک انجام شد. مقدار آب آبیاری بر اساس کمبود رطوبت خاک تعیین شد و برای کنترل و اندازه گیری حجم آب آبیاری، از کنتور حجمی و فشارسنج نصب شده در ابتدای هر سیستم استفاده شد. در دهه سوم آذر ماه میوه ها به تفکیک واحدهای آزمایشی چیده وتوزین گردید و در هر واحد، 25 عدد میوه به صورت تصادفی انتخاب و ضخامت پوست، وزن و قطر طولی وعرضی میوه، اسیدیته کل و مواد جامد محلول آنها، همچنین قطر تنه و حجم تاج در ابتدای هر سال و انتهای سال سوم اندازه گیری شد. مقایسه میانگین های سه سال اجرای طرح نشان داد که آبیاری با میکروجت و دو قطره چکان از نظر عملکرد اختلاف معنی داری با دو روش دیگر آبیاری داشته و عملکرد درختان را حداقل 16.6 و حداکثر 19.2 درصد نسبت به دو روش دیگر (سه قطره چکان و حبابی) افزایش دادند. تیمارها تاثیر معنی داری روی ضخامت پوست، وزن و قطر طولی و عرضی میوه، اسیدیته کل و مواد جامد محلول میوه و نیز حجم تاج و قطر تنه درختان نداشتند.

این پژوهش با هدف شناسایی و واکاوی سازوکارهای ترویجی موثر بر مدیریت ریسک تولید گندم در استان خراسان رضوی انجام گرفته است. جامعه آماری این تحقیق شامل 19536 نفر کشاورز گندم کار استان خراسان رضوی بوده است، که در سال زراعی 85-1384 به کشت و کار گندم آبی اشتغال داشته و عملیات زراعی را تحت نظارت ناظرین گندم انجام داده اند. از بین این جامعه به روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب، تعداد 400 نفر انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری اطلاعات میدانی از مصاحبه و ابزار پرسش نامه استفاده شد که روایی آن از طریق پانل متخصصان و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ (0.85) مورد تایید قرار گرفت. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که مهم ترین ریسک های تهدیدکننده تولید گندم به ترتیب اولویت عبارت از ریسک های طبیعی و اقتصادی ومهم ترین استراتژی های به کارگرفته شده برای مقابله با آنها به ترتیب اولویت استراتژی های تکنولوژیکی و مالی می باشند. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که در مرحله شناسایی ریسک های تولید گندم، سازوکارهای گروهی و انبوهی؛ در مرحله ارزیابی اثرات ریسک های تولید گندم، سازوکارهای گروهی - انفرادی و استفاده از تشکل های بومی؛ در مرحله شناسایی استراتژی ها و ابزارها، سازوکارهای گروهی، طراحی برنامه های رادیویی و تلویزیونی؛ در مرحله روش های مناسب انتخاب ابزار و استراتژی مدیریت ریسک، سازوکارهای انفرادی و به کارگیری دانش بومی؛ در مرحله تحلیل فرآیند تصمیم سازی، سازوکار گروهی - انفرادی با تاکید بر دانش بومی بر مدیریت ریسک تولید گندم موثر هستند.

هدف این پژوهش بررسی عوامل ارتباطی تاثیرگذار بر نگرش کشاورزان حوزة آبخیز کرخه و دز در استان خوزستان نسبت به به کارگیری عملیات حفاظت خاک می باشد. روش تحقیق پیمایشی و از نوع توصیفی - همبستگی به منظور تعیین رابطه متغیرهای مستقل و وابسته می باشد. جامعه آماری مورد نظر شامل کشاورزان حوزه آبخیز کرخه و دز به تعداد 394 نفر می باشد که از این میان تعداد 82 نفر به روش نمونه گیری تصادفی با انتساب متناسب به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. روایی محتوایی پرسش نامه مورد استفاده جهت گردآوری داده ها با کسب نظرات متخصصان و اساتید ترویج و آموزش کشاورزی مورد بررسی و اصلاحات لازم صورت گرفت. جهت تعیین پایایی بخش سنجش نگرش کشاورزان در خصوص عملیات حفاظت خاک از ضریب اعتبار کرونباخ آلفا استفاده گردید که مقدار آن 0.74 به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های توصیفی میانگین و انحراف معیار و روش های آماری استنباطی همچون همبستگی، رگرسیون و تحلیل عاملی استفاده گردید. یافته ها نشان داد که بیشتر کشاورزان ازمنابع اطلاعاتی و کانال های ارتباطی به میزان کم استفاده می کردند. نتایج حاصل از تحلیل عاملی نشان داد که مهم ترین عوامل ارتباطی منابع یا کانال های جهان شهری می باشد و بعد از آن به ترتیب منابع یا کانال های سازمانی، محلی و ارتباط جمعی می باشند که حدود 63.3 درصد از واریانس را تبیین کردند. نتایج تحلیل همبستگی حاکی از آن بود که رابطه مثبت و معنی داری بین متغیر وابسته «نگرش نسبت به عملیات حفاظت خاک» و میزان استفاده از کانال ها و منابع ارتباطی شامل منابع ارتباطی جهان شهری، سازمانی و رسانه های جمعی وجود دارد. در تحلیل رگرسیونی به روش گام به گام متغیرهای ارتباطی پیش بینی کننده نگرش در سه گام وارد شدند که در گام اول منابع جهان شهری و در گام دوم منابع سازمانی و در گام سوم منابع ارتباط جمعی که در مجموع 38 درصد از واریانس متغیر وابسته نگرش را تبیین کردند.

شناسایی مناطق مستعد وقوع زمین لغزش از طریق پهنه بندی خطر، یکی از اقدامات موثر و ضروری در مدیریت خطر و بحران به ویژه در مناطق جنگلی جهت کاهش هزینه های احداث و نگهداری جاده هاست. هدف از این تحقیق ارزیابی کارآیی مدل های آماری ارزش اطلاعاتی و تراکم سطح در پهنه بندی خطر زمین لغزش در سری دو جنگل شصت کلاته گرگان می باشد. پس از بررسی های میدانی و مرور مطالعات در مناطق مشابه نقشه 7 عامل ارتفاع از سطح دریا، درجه شیب، جهت شیب، بارندگی، زمین شناسی، فاصله از آبراهه ها و گسل ها در محیط GIS تهیه گردید. عامل کاربری اراضی به علت پوشش کامل جنگلی در تمام منطقه مورد مطالعه وارد مدل نگردید. نقشه زمین لغزش های موجود نیز از طریق عملیات میدانی و جنگل گردشی با استفاده از دستگاه موقعیت یاب جهانی (GPS) ثبت و در محیط GIS تهیه گردید. 7 لایه اطلاعات آماده شده در محیط GIS با لایه اطلاعاتی پراکنش زمین لغزش ها تطابق داده شد. اطلاعات میزان زمین لغزش ها در هر یک از کلاسه ها و مساحت آنها به دست آمد. پس از تعیین نرخ هر یک از عوامل، پهنه بندی با استفاده از مدل های آنالیز آماری ارزش اطلاعاتی و تراکم سطح بر اساس مقادیر وزنی کمی شده در محیط GIS اجرا گردیدند. کارآیی این دو مدل بر اساس نتایج خروجی مدل ها و با استفاده از دو شاخص دانسیته نسبی (Dr) و جمع مطلوبیت (Qs) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از شاخص Dr نشان داد که هر دو مدل در تشخیص کلاس های با خطر بالا نسبت به کلاس های با خطر پائین خوب عمل نموده اند. از بین دو مدل مورد آزمون بر اساس نتایج شاخص Qs، مدل ارزش اطلاعاتی باQs=1.039  نسبت به مدل تراکم سطح باQs=0.45  دارای مطلوبیت نسبی بهتری است.

آگاهی از تاثیر اجرای شیوه های مختلف مدیریت جنگل برروی زادآوری و تنوع گونه ای به منظور حفظ و توسعه پایدار جنگل بسیار ضروری می باشد. به منظور بررسی تاثیر شیوه پناهی (توده های 25 و 45 ساله یا توده های 1 و 2) بر زادآوری و تنوع گونه ای و مقایسه آن با توده طبیعی (توده 3) در طرح جنگلداری لوه، تعداد 60 قطعه نمونه 60×60 متری با استفاده از شبکه آماربرداری تصادفی سیستماتیک در جنگل پیاده شد. سپس کلیه اطلاعات درختان شامل گونه و قطر برابر سینه اندازه گیری و ثبت شد. جهت برداشت اطلاعات زادآوری کلیه نهال های کمتر و بیشتر از 1.30 متر ارتفاع اندازه گیری و ثبت شد. نتایج نشان داد که مقدار و تراکم زادآوری در توده های طبیعی با توده های بهره برداری شده اختلاف معنی داری در سطح اطمینان 99 درصد دارد طوری که بیشترین مقدار تراکم نهال ها در توده های بهره برداری شده (توده 1) مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که توده طبیعی با توده های بهره برداری شده از نظر غنای گونه ای و شاخص ناهمگنی سیمسون اختلاف معنی داری داشته طوری که مقادیر این شاخص ها در توده های بهره برداری شده بیشتر از توده طبیعی است اما در مقابل مقدار شاخص یکنواختی کمتری را دارا می باشند. بنابراین بالاتر بودن تراکم و تنوع گونه ای، در توده های بهره برداری شده نسبت به توده طبیعی به دلیل بازشدن تاج پوشش و استقرار نهال گونه های نورپسند می باشد.

شناخت ساختار جنگل و پیچیدگی های آن از موارد مهم و ضروری در مدیریت منابع جنگلی می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی وضعیت و ساختار جنگل در توده های طبیعی و مقایسه آن با توده های مدیریت شده به شیوه پناهی (توده های 25 و 45 ساله) در جنگل های بلوط لوه گرگان می باشد. بدین منظور تعداد 45 قطعه نمونه 2500 مترمربعی با ابعاد 50×50 متر به روش تصادفی سیستماتیک در عرصه مورد مطالعه پیاده، سپس کلیه مشخصه های درختان شامل: قطر برابر سینه، ارتفاع کل، ارتفاع تنه و قطرتاج درختان در چهار جهت اصلی اندازه گیری و ثبت شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که توده های طبیعی از نظر قطر برابر سینه، سطح مقطع، تراکم، ارتفاع کل، ارتفاع تنه و مساحت تاج پوشش با توده های مدیریت شده 25 و 45 ساله اختلاف معنی داری با هم دارند. به طوری که بیشترین و کمترین میزان قطر (56.4، 22.5 سانتی متر)، سطح مقطع (44.57، 20.77 مترمربع) و ارتفاع (23.7، 17.6 متر) مربوط به توده های طبیعی و توده های 25 ساله (دانگ دوم) دارا می باشد. همچنین بیشترین و کمترین مقدار تراکم را توده های 45 ساله (دانگ اول) و طبیعی (521 و 230) دارند. توده های طبیعی بیشترین میانگین مساحت تاجی (218.5) و توده های 45 ساله کمترین مقدار مساحت تاجی (98.7) را دارند. به طورکلی نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که تراکم پایه ای در توده ها با میزان سطح تاج درختان رابطه معکوسی دارد.

کیفیت خاک مفهومی است که توانایی دائم خاک را به عنوان یک سامانه حیاتی زنده در داخل اکوسیستم و تحت بهره برداری های مختلف به ترتیبی که بتواند علاوه بر حفظ توان تولید بیولوژی، کیفیت آب، هوا و سلامت انسان را بهبود بخشد، نشان می دهد. ارزیابی کیفیت خاک باید بتواند اطلاعاتی راجع به مدیریت و تصمیم گیری ارایه نماید. در این راستا شاخص های کیفیت خاک به عنوان معیارهای ارزیابی معرفی شده اند. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر تناوب های زراعی برروی شاخص های مختلف کیفیت خاک، در سه قطعه زمین تحت کشت برنج آبی مورد مدیریت های یکسان در منطقه دشت - سر آمل واقع در 8 کیلومتری شهرستان آمل، در شمال کشور انجام شد. نمونه برداری از خاک روی یک شبکه طراحی شده منظم در سه قطعه زمین به ابعاد 100 در 15 متر و از عمق 30-0 سانتی متری نیم رخ خاک (جمعا 44 نقطه در هر قطعه) پس از برداشت برنج در اواخر شهریور ماه انجام گرفت. نتایج تحلیل های آماری نشان داد به جز تعدادی از متغیرها، سایر متغیرها از توزیع نرمال برخور بوده اند. در بین پارامترهای مختلف واکنش (pH) خاک دارای کمترین ضریب تغییرات (C.V) در سه تناوب زراعی مزبور بوده است. نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین ها به روش دانکن نشان داد که تناوب های مختلف مورد بررسی اثرات معنی داری بر شاخص های کیفیت خاک داشته است. نتایج تحلیل رگرسیونی چندمتغیره نشان داد که دو شاخص بیولوژیک: تنفس خاک و کربن توده زنده میکروبی با ماده آلی ومیانگین وزنی قطر خاک دانه ها همبستگی بالایی داشته اند. نتایج کلی این تحقیق نشان می دهد که تناوب زراعی برنج در طولانی مدت با محصولاتی از خانواده بقولات (شبدر و باقلا) باعث بهبود کیفیت خاک در مقایسه با تناوب زراعی برنج - آیش شده است.

یکی از مهم ترین مشکلات مناطق خشک و نیمه خشک با سفره آب زیرزمینی کم عمق شور و سدیمی شدن خاک ها می باشد. تهیه نقشه شوری خاک برای مدیریت ویژه مکانی اهمیت زیادی بسیاری دارد، زیرا نمک های محلول اضافی در ناحیه توسعه ریشه می تواند مشکلاتی برای رشد گیاه ایجاد نماید. منطقه مورد مطالعه در شمال شرقی شهرستان آق قلا واقع شده است. برای تهیه نقشه شوری خاک، نمونه برداری به صورت شبکه منظم 100×100 متر در 784 نقطه و از عمق 30-0 سانتی متری سطح خاک انجام شد. هدایت الکتریکی عصاره اشباع خاک (ECe) اندازه گیری و تجزیه و تحلیل داده ها و تهیه نقشه شوری خاک با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) انجام شد. نتایج نشان داد که هدایت الکتریکی عصاره اشباع خاک های (ECe) منطقه مورد مطالعه بین 32-9 دسی زیمنس بر متر متغیر می باشد. بر اساس نقشه شوری خاک، خاک های منطقه مورد مطالعه در 3 محدوده شوری 15-9، 24-15 و 32-24 دسی زیمنس بر متر قرار گرفتند. مطالعات نشان داد که خاک های منطقه مورد مطالعه به دلیل تبخیر بیش از اندازه سفره آب زیرزمینی شور و کم عمق، تحت تاثیر شور و سدیمی شدن قرار دارند. این در حالی است که شوری خاک در اراضی جنوبی به دلیل کم عمق تر بودن سطح آب زیرزمینی نسبت به اراضی شمالی بیشتر می باشد. از این رو، مدیریت ویژه و تعمیق سطح آب زیرزمینی به عنوان راهکار اصلی جلوگیری از ادامه گرایش به شور و سدیمی شدن خاک در منطقه مورد مطالعه پیشنهاد گردید. در این مطالعه تهیه نقشه شوری خاک به منظور ارایه برنامه مدیریتی ویژه برای اصلاح و بهسازی خاک های منطقه مورد مطالعه مورد نظر بوده است.

به منظور بررسی تاثیر کودهای بیولوژیک بر بنیه بذور حاصل از تنش کم آبی سویا، آزمایشی در دو بخش مزرعه به-صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و آزمایشگاه به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. در آزمایشگاه، بذور تحت آزمون جوانه زنی استاندارد قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل کود بیولوژیک (تلقیح بذور بـا Bradyrhizobium japonicum، تـلقیح توام با B. japonicum وPseudomonas fluorescens  و تلقیح توام با B. japonicum و Glomus mosseae)، رقم (Zalta Zalha و لاین Clark×Hobbit) و تنش کم آبی ]آبیاری پس از 50 (آبیاری مطلوب)، 100 (تنش متوسط) و 150 (تنش شدید) میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A در مزرعه، گیاه مادری[ بودند. نتایج هر دو بخش نشان دادکه تنش کم آبی تاثیر منفی بر ظهور گیاهچه سویا و کیفیت بذر داشت. در مزرعه، تلقیح توام بذور حاصل از سطوح مختلف تنش کم آبی با برادی ریزوبیوم و سودوموناس موجب افزایش سرعت ظهور تجمعی گیاهچه شد. هم چنین تلقیح توام بذور ارقام با برادی ریزوبیوم و سودوموناس باعث بهبود ظهور اولیه گیاهچه در سطوح مختلف تنش شد. در آزمایشگاه، کاربرد کود بیولوژیک روی قابلیت و ضریب سرعت جوانه زنی موثر، اما عکس العمل ارقام نسبت به تلقیح با انواع کود بیولوژیک با توجه به شرایط تنش متفاوت بود به طوری که در رقم زالتازال ها، تلقیح بذور حاصل از آبیاری مطلوب با باکتری برادی ریزوبیوم سبب افزایش ضریب سرعت جوانه زنی گردید، در حالی که تلقیح بذور حاصل از تنش شدید با باکتری های برادی ریزوبیوم و سودوموناس یا قارچ گلوموس، قابلیت جوانه زنی را افزایش داد. در لاین Clark×Hobbit، تلقیح بذور به دست آمده از تنش متوسط با باکتری های برادی ریزوبیوم و سودوموناس سبب افزایش درصد جوانه زنی گردید. شاخص های قابلیت جوانه زنی، طول ریشه و ساقه اولیه و سرعت ظهور تجمعی گیاهچه با ظهور اولیه گیاهچه در مزرعه دارای همبستگی مثبت معنی داری بودند.

در یک مطالعه دو ساله، تجمع ماده خشک اندام های هوایی در کانولا و رابطه آن با شاخص برداشت و عملکرد دانه تحت دامنه وسیعی از شرایط محیطی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در دو شرایط آبیاری تکمیلی و دیم در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گنبد اجرا شد. 5 تاریخ کاشت، شامل 15 آبان، 15 آذر، 15 دی، 15 بهمن و 15 اسفند در کرت های اصلی و 2 رقم هایولا 401 و آرجی اس 003 در کرت های فرعی قرار گرفتند. در هر دو سال، میانگین ماده خشک اندام های هوایی در شرایط آبیاری تکمیلی به طور معنی داری بیشتر از شرایط دیم بود. میزان بارندگی در طی دوره گلدهی و پر شدن دانه در سال 85-1384 کمتر از 86-1385 بود. این امر باعث شد تا تاثیر آبیاری تکمیلی بر افزایش ماده خشک و عملکرد دانه در سال 85-1384 به طور قابل توجهی بیشتر از سال 86-1385 شود. افزایش دمای هوا در تاریخ های کشت دیر، سبب کاهش معنی دار ماده خشک اندام های هوایی، شاخص برداشت و عملکرد دانه شد. تاخیر در کاشت سبب برخورد مراحل حساس گیاه مانند گلدهی و پر شدن دانه به دمای بالا و خشکی انتهای فصل و کاهش تعداد روز تا شروع گلدهی و رسیدگی فیزیولوژیکی شد. مقدار ماده خشک تجمع یافته در اندام های هوایی به جز دانه در مرحله رسیدگی فیزیولوژیکی در هیبرید هایولا 401 و رقم آرجی اس 003 در سال 85-1384 به ترتیب 6290 و 6140 کیلوگرم در هکتار و در سال 86-1385 به ترتیب 5795 و 5804 کیلوگرم در هکتار بود، بنابراین برتری عملکرد دانه هیبرید هایولا 401 نسبت به رقم آرجی اس 003 تنها به دلیل شاخص برداشت بالاتر بود و این دو رقم از نظر ماده خشک تجمع یافته در اندام های هوایی غیر از دانه اختلاف قابل توجهی نداشتند.

به منظور بررسی تنوع ژنتیکی تیپ های طبیعی ناشناخته موجود در کلکسیون شمال کشور، 30 تیپ طبیعی ناشناخته به همراه 16 رقم شناخته شده انتخاب و 9 نشانگر ریزماهواره ای که در مطالعات سایر محققان چندشکلی مناسبی نشان داده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. نه جفت آغازگر SSR الگوی مناسب و قابل امتیاز دهی برای 46 ژنوتیپ مورد مطالعه تولید کردند. تعداد 54 آلل در مجموع 9 جایگاه ریزماهواره در ارقام و تیپ های مورد بررسی ردیابی شد به طوری که جایگاه CAC33 با 9 آلل بیشترین و  TAA17با 4 آلل کمترین تعداد آلل را در بین نشانگرها نشان دادند. با بررسی سطح چندشکلی بیشترین ملاک IC مربوط به نشانگر TAA15 (PIC=0.782) و کمترین مقدار آن مربوط به TAA27 (PIC=0.412) بوده و میانگین (PIC=0.632) برآورده شده است. تجزیه خوشه ای به روش Complete و با ضریب تشابه دایس انجام و تیپ های مورد بررسی در سه گروه مجزا طبقه بندی گردید که تعدادی از تیپ های طبیعی ناشناخته با ارقام شناخته شده در یک گروه قرار گرفتند که از آنها می توان جهت تعیین روابط ژنتیکی استفاده نمود و همچنین تجزیه خوشه ای نشان داد که بیشترین شباهت ژنتیکی مربوط به دو تیپ طبیعی ناشناخته Kc36،Kc43  و کمترین شباهت با سایر ارقام مربوط به تیپ طبیعی ناشناختهKc41  می باشد. با بررسی دندروگرام در این تحقیق تایید می شود که شادوک (Citrus maxima)، بادرنگ(Citrus medica)  و نارنگی(Citrus reticulata)  به عنوان گونه های پایه ای مرکبات در سه خوشه مجزا قرار گرفته اند. هم چنین نتایج این پژوهش نشان می دهد که نشان گرهای ریزماهواره که قدرت تمایز بالایی از خود نشان داده اند در تعیین میزان تنوع ژنتیکی و روابط خویشاوندی از کارایی بالایی برخوردار بوده و از میان نشان گرهای مورد استفاده TAA41، CAC15، CAC19، TAA15، TAA33،CAC33  وTAA1  جهت شناسایی و بررسی تنوع ژنتیکی ارقام موجود در ژرم پلاسم مرکبات کشور و بهبود مدیریت کلکسیون معرفی و پیشنهاد می شوند.

این پژوهش به منظور بررسی برخی پاسخ های خونی و روند ترمیم زخم ایجاد شده، به صورت خطی در ناحیه ساقه دمی ماهی کپور معمولی انجام شد. برای بهبود روند ترمیم زخم های پوستی، به ماهیان تحت شرایط آزمایشگاهی در دمای 18-17 درجه سانتی گراد ویتامین های C، A، A+C و  AD3Eبر اساس وزن بدن ماهیان تزریق شد. ماهیان (به وزن 20±120 گرم) به 10 گروه تقسیم شدند. تیمارها شامل ویتامین A با دوزهای 10000، 20000، 50000 واحد بین المللی در هر کیلوگرم، ویتامین C با دوزهای 200، 500، 1000 میلی گرم در هر کیلوگرم، ترکیبی از ویتامین های A+C (ویتامین A با دوز 20000 واحد بین المللی در هر کیلوگرم و ویتامین C با دوز 500 میلی گرم در هر کیلوگرم)، ویتامین ترکیبی AD3E (50000 واحد بین المللی ویتامین A،10000  واحد بین المللی ویتامین D3 و 20 میلی گرم ویتامین E در هر کیلوگرم)، اکسی تتراسایکلین به میزان 100 میلی گرم در هر کیلوگرم و یک گروه بدون هیچ تزریقی به عنوان گروه شاهد بودند. هم چنین تزریق اکسی تتراسایکلین به میزان 100 میلی گرم در هر کیلوگرم در همه تیمارها برای جلوگیری از عفونت های باکتریایی صورت گرفت. از هر تیمار از بافت زخمی و خون ماهیان در زمان های 0، 5، 10، 15، 20 و 30 روز پس از ایجاد زخم به صورت جداگانه نمونه گیری صورت گرفت. طی دوره 30 روز ترمیم زخم، به غیر از درصد تفکیکی گلبول های سفید تغییرات معنی داری بین درصد هماتوکریت، تعداد گلبول های قرمز و سفید دیده نشد. همچنین بین تیمارها تفاوت معنی داری در مقایسه روند ترمیم بافت وجود نداشت. بررسی های بافت شناسی نشان داد که محل زخم در همه تیمارها در 30 روز به میزان برابر ترمیم یافته بود. بنابراین تزریق ویتامین های مورد آزمایش در کپور معمولی تحت شرایط این مطالعه تاثیر معنی داری در بهبود روند ترمیم زخم نداشت.

این تحقیق به منظور تعیین برخی خصوصیات زیست شناختی تخمک (قطر، سطح، حجم و نسبت سطح به حجم) و تخم (قطر، سطح، حجم، نسبت سطح به حجم، فضای زرده، فضای دور زرده و نسبت فضای زرده به دور زرده) در جمعیت مولدین مهاجر ماهی کپور وحشی ماده Cyprinus carpio به تعداد 90 عدد ماهی در سه تیمار زمانی ابتدا، وسط و انتهای زمان مهاجرت به منظور تخم ریزی در گرگان رود طی سال های 85- 1384 صورت پذیرفت. قطر تخمک و نسبت سطح به حجم آن دارای دامنه ای برابر 1.75-1.2 میلی متر و در تخم های بارور شده (هیدراته) به ترتیب 2.15-1.55 میلی متر بود که به لحاظ آماری تفاوت معنی داری(P<0.05)  بین قطر تخمک و تخم در دوره های مهاجرت مولدین وجود داشت و حداکثر و حداقل آن در دوره اول و دوره سوم مهاجرت مولدین اندازه گیری شد که از نظر آماری اختلاف معنی داری داشتند (P<0.05). نسبت فضای زرده به دور زرده تخم در مولدین کپور وحشی 1.64 محاسبه شد که معرف بالاتر بودن فضای زرده نسبت به دور زرده است. اثر تیمار زمانی مهاجرت مولدین روی نسبت فضای زرده به دور زرده کپور وحشی معنی دار (P<0.05) محاسبه شد، به گونه ای که در اول دوره بیشترین بود. که دلیل آن را می توان به نرخ متابولیک بالای تخم های بزرگ تر در ابتدای مهاجرت مولدین نسبت داد.

در این مطالعه تاثیر ویتامین C تزریق شده بر مقاومت بچه ماهی کپور، در مقابله با انگل تک یاخته ایکتیوفتیریوس مولتی فیلیئس،Ichthyophytirius multifiliis  بررسی شد. ماهیان کپور معمولی مورد آزمایش دارای میانگین وزنی 14±36.5 گرم بودند. ترونت های مورد نیاز به روش وهلی (1985) از ماهیان آکواریومی آلوده به دست آمد. فاصله بین تزریق ویتامین به ماهیان و قرار گرفتن در معرض ترونت های ایک، 24 ساعت بود. این آزمایش در 13 تیمار، هر تیمار به تعداد 15 عدد ماهی، شامل گروه های شاهد (بدون تزریق و بدون مقابله)، ماهیان بدون تزریق ویتامین C و مقابله با سه دوز 5000، 250 و 20000 عدد ترونت ایک و ماهیانی که ویتامین C به مقادیر (200، 500 و 1000) میلی گرم در هر کیلوگرم وزن بدن ماهی به آنها تزریق و سپس با دوزهای (5000، 250 و 20000 عدد) ترونت ایک مقابله داده شده بودند، در شرایط آزمایشگاهی در دمای 28-25 درجه سانتی گراد انجام گرفت. نتایج نشان داد که ویتامین C تزریقی روی کاهش میزان مرگ و میر تاثیر مثبت دارد. در تزریق ویتامین C با دوز 500 و 1000 میلی گرم در هر کیلوگرم وزن بدن ماهی میزان مرگ و میر تجمعی به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافت، اما تزریق ویتامین به میزان 200 میلی گرم در هر کیلوگرم وزن بدن ماهی تاثیر مثبت قابل قبولی روی میزان مرگ و میر تجمعی ماهیان نداشت. همچنین در دوزهای بالاتر ترونت ایک، مرگ و میر بیشتری در بین ماهیان مشاهده شد. میزان مرگ و میر در تیمارهای مختلف بین صفر درصد (تیمارهای شاهد و 250 عدد ترونت) تا 100 درصد (تیمار بدون تزریق در 5000 عدد ترونت، تیمار بدون تزریق و تیمار با تزریق 200 میلی گرم و مقابله داده شده با 20000 عدد ترونت) مشاهده گردید.

توبرکل ها در ماهیان استخوانی توسط هورمون های جنسی ایجاد می شوند و پس از تخم ریزی به تدریج از بین می روند. طی این بررسی که به مدت 3 ماه در گرگان رود صورت پذیرفت ارتباط میان خصوصیات ثانویه جنسی و اندازه ماهی با شاخص گنادوسوماتیک و پارامترهای اسپرم شناختی (اسپرماتوکریت ‍، حجم اسپرم دهی، تراکم اسپرم و طول دوره تحرک اسپرم) در ماهی سفید دریاچه خزر بررسی شد. برای این کار اسپرم 10 ماهی سفید توسط سرنگ 5 میلی لیتر جمع آوری و توسط فلاسک یخ سریع به آزمایشگاه منتقل و بر اساس تعداد توبرکل موجود در سر به 3 گروه بیشتر از 100 (تیمار 1)، بین 80 تا 100 (تیمار 2) و کمتر از 80 (تیمار 3) تقسیم شد. نتایج نشان داد با افزایش توبرکل سر، طول ماهی (P<0.01)، وزن گناد (P<0.05) و حجم اسپرم دهی (P<0.01) افزایش یافت. اما مدت زمان تحرک اسپرم، اسپرماتوکریت، تراکم اسپرم و شاخص گنادوسوماتیک تحت تاثیر تعداد توبرکل سر نبود (P>0.05) با توجه به خروجی آماره پیرسون، بین توبرکل سر با طول کل، وزن کل و وزن گناد (P<0.01) و هم چنین حجم اسپرم دهی (P<0.05) ارتباط معنی داری وجود داشت، اما شاخص گنادوسوماتیک با پارامترهای اسپرم شناختی و نیز پارامترهای اندازه ماهی رابطه معنی دار نداشت (P>0.05). با توجه به موارد ذکر شده، اندازه ماهی شاخص مناسب تری از تعداد توبرکل سر جهت به گزینی مولدین ماهی سفید می باشد.

شوری یکی از عوامل محیطی است که سبب کاهش و یا تاخیر در جوانه زنی دانه های گیاهان شده و بر استقرار و رشد گیاهان هالوفیت و گلیکوفیت، موثر می باشد. این تحقیق به منظور بررسی و مقایسه مقاومت به شوری چهار گونه اکالیپتوس در مرحله جوانه زنی و رشد گیاهچه و نیز مرحله رویشی انجام گرفت. اثر پنج تیمار شوری (NaCl)، شامل غلظت های صفر (شاهد)، 50، 100، 150 و 200 میلی مولار در سه تکرار در یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در اتاقک رشد بر چهار گونه Eucalyptus sargentii، E. occidentalis، E. salubris و E. globules بررسی شد. اختلاف بین گونه ها در واکنش به شوری با مطالعه صفات مختلف از جمله طول ریشه چه، طول ساقه چه، شاخص بنیه بذر، درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی و شاخص جوانه زنی در مرحله جوانه زنی و رشد گیاهچه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. غلظت رنگیزه های گیاهی (شامل کلروفیل a و b، کاروتن) قندها، پرولین، سطح برگ، آماس، درصد رطوبت نسبی برگ، موجودی هر واحد سطح برگ و سطح ویژه برگی، میزان کمبود آب نسبت به حالت اشباع نیز در نهال های 6 ماهه اندازه گیری شد. افزایش تنش شوری در مرحله رویشی منجر به افزایش میزان پرولین، قندهای محلول و کاهش رنگیزه های گیاهی و پارامترهای رشد در هر چهار گونه شد. در مرحله جوانه زنی و رشد گیاهچه بیشترین میزان شاخص بنیه به E. occidentalis و بیشترین مقدار سرعت جوانه زنی به E. salubris اختصاص یافت. E. sargentii هم بیشترین مقدار کلروفیل، کلروفیل a، کاروتن، پرولین، قند، سطح برگ را در مرحله رویشی نشان داد. هم چنین در مرحله جوانه زنی و رشد رویشی حداقل مقادیر صفات اندازه گیری شده به E. globules اختصاص یافت.

شوری یکی از مهم ترین عوامل کاهش محصولات کشاورزی و نیز کاهش رستنی های طبیعی در بسیاری از مناطق دنیا به ویژه ایران است. سسبانیا آکیولاتا (از تیره بقولات) گیاهی علوفه ای، خوش خوراک و نسبتا مقاوم به شوری است که می تواند برای احیای مراتع شور به کار برده شود. این پژوهش به منظور ارزیابی سطوح مقاومت به شوری این گیاه و نقش تغذیه پتاسیم در تخفیف اثرات شوری انجام شد. دانه های سسبانیا در محیط کشت شنی در گل خانه با محلول هوگلند کاشته شدند. طرح آزمایش ها کاملا تصادفی و در قالب فاکتوریل بود. فاکتور اول یعنی شوری در دو سطح صفر و 100 میلی مولار کلرید سدیم و فاکتور دوم یعنی پتاسیم در شش سطح 1، 2.5، 5، 10، 20 و 40 میلی مولار بود. گیاهان بعد از دو ماه تیماردهی برداشت شدند. عوامل اندازه گیری شده شامل وزن تر و خشک، غلظت یون های سدیم، پتاسیم، کلروفیل a،b  و کل، اسیدهای آمینه، قندهای محلول و هم چنین فعالیت آنزیم پراکسیداز بود. نتایج این آزمایش ها نشان داد که شوری، وزن تر و خشک ریشه، ساقه و برگ و درصد آب نسبی گیاهان را کاهش داد. با افزایش شوری مقدار یون های سدیم در گیاه افزایش و مقدار یون پتاسیم کاهش یافت و فعالیت آنزیم پراکسیداز افزایش یافت. تیمارهای پتاسیم بدون شوری را می توان به سه دسته با تغذیه بحرانی، مصرف تجملی و سمی تقسیم نمود. در شرایط شاهد رشد بهینه گیاهان در تغذیه پتاسیم 1 میلی مولار به دست آمد و در 40 میلی مولار پتاسیم سمیت این یون سبب افزایش فعالیت پراکسیداز، کاهش قندهای محلول و افزایش اسیدهای آمینه و در نتیجه کاهش رشد شد. در شرایط شوری در تغذیه پتاسیم بحرانی (1 میلی مولار) سمیت ناشی از یون سدیم موجب تشدید فعالیت پراکسیداز شد که رشد را تا حدودی کم کرد. شوری، سمیت پتاسیم ناشی از 40 میلی مولار را تشدید کرد و باعث کاهش قندهای محلول و افزایش فعالیت پراکسیداز و در نتیجه کاهش شدید رشد شد. در گیاهان تحت شوری بالاترین رشد گیاهان با تغذیه پتاسیم 2.5 میلی مولار مشاهده شد. بنابراین شوری نیاز گیاه به پتاسیم را در سسبانیا افزایش می دهد.

با توجه به افزایش میزان بیماری های که با بالا بودن مقدار چربی در جیره غذایی حرام ارتباط دارند، تولید محصولات کم چرب یا عاری از چربی اهمیت بسیاری دارد. چیپس و غذاهای آماده از محصولاتی هستند که در بین اکثر افراد جامعه به خصوص کودکان و جوانان به مقدار زیاد استفاده می شوند که متاسفانه دارای میزان روغن بالایی بوده و از این نظر برای مصرف کنند گان مضر می باشند. بنابراین تولید چیپس کم چرب ضمن داشتن خصوصیات مناسب می تواند در افزایش سلامت جامعه موثر باشد. یکی از راه های کاهش جذب روغن در محصولات سرخ شده پوشش دهی آنها قبل از سرخ کردن می باشد. در این تحقیق اثر هیدروکلوئیدهای گوار، زانتان، کتیرا و کربوکسی متیل سلولز (CMC) در غلظت های مختلف برروی میزان جذب روغن و خواص حسی چیپس تولیدی بررسی شد. نتایج نشان داد که تیمارهای 1 CMC درصد، زانتان 0.5 درصد، گوار 0.3 درصد، زانتان 1 درصد و کتیرا 1 درصد به ترتیب با میزان جذب روغن 21.220 درصد، 21.757 درصد، 22.383 درصد، 24.840 و 26.740 درصد دارای کمترین میزان جذب روغن و چیپس های بدون پوشش (شاهد) و پوشش دهی شده با کتیرا 2 درصد بیشترین میزان جذب روغن را دارا بودند (P<0.05). در ارزیابی حسی محصول (بافت، رنگ، طعم و وجود تاول در بافت) بالاترین امتیاز مربوط به چیپس پوشش دهی شده با 1 CMC درصد و کتیرا 2 درصد و پایین ترین امتیاز مربوط به چیپس شاهد بود، اما با توجه به میزان جذب روغن و نتایج آزمون حسی، بهترین فرمولاسیون برای چیپس، پوشش دهی با 1 CMC درصد و گوار0.3  درصد می باشد که از لحاظ حسی با کتیرا 2 درصد نیز اختلاف معنی داری ندارند (P<0.05). در این آزمایش کلیه چیپس های پوشش دار در مقایسه با تیمار شاهد امتیاز بالاتری را به خود اختصاص داده بودند و هیچ کدام از پانلیست ها هم تیمار شاهد را با تیمارهای پوشش دار تشخیص ندادند (P<0.05).

در این پژوهش، اثر افزودن فرآورده های میوه ای حاصل از فرآیند آب گیری اسمزی - انجمادی بر ویژگی های حسی، فیزیکی، شیمیایی و میکروبیولوژیکی ماست معمولی و تغییرات آن در طی دوره نگهداری بررسی شده است. این پژوهش در دو مرحله انجام شد. در مرحله اول، درصد، نوع و شکل میوه و نحوه افزودن آن (قبل و بعد از تخمیر) بررسی شد و نتایج نشان داد که در شرایط افزودن میوه پس از تخمیر محصول بهتری تولید می شود و در مورد درصد میوه، برای سیب 10 درصد و برای توت فرنگی 13 درصد در نظر گرفته شد. به دلیل بالاتر بودن فعالیت اسمزی سیب مقدار سینرزیس در نمونه های حاوی سیب کمتر بود. با توجه به انجام عمل اسمزی در هر دو نوع میوه، مقدار سینرزیس در مقایسه با ماست های حاوی میوه های فرآیند نشده بسیار پایین تر بود. نمونه های حاوی توت فرنگی امتیاز طعم بالاتری را به خود اختصاص دادند و از نظر بافت و احساس دهانی نیز در درصدهای بالاتر میوه امتیاز بیشتری داشتند. نتایج حاصل از آزمایش های مرحله دوم (بررسی تغییرات در طی دوره نگهداری) نشان دادند که نگهداری اثر معنی داری بر pH، اسیدیته، سینرزیس، طعم و بافت نمونه ها داشت (P<0.05). نمونه های حاوی سیب فاقد کپک و مخمر بودند و کلی فرم های موجود در آنها نیز پس از روز هفتم به صفر رسیدند. در نمونه های حاوی توت فرنگی، رشد مخمرها مشاهده شد و در مورد کلی فرم ها نیز پس از روز هفتم دیگر هیچ کلی فرمی در محیط رشد ننمود.

اتیلن در فساد میوه ها و سبزی های برگی عامل موثری می باشد. به منظور بررسی اثر کاهش اتیلن بر عمر انبارمانی کاهوی سالادی و کلم چینی، آزمایشی به صورت فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار با 2 عامل نوع سبزی برگی (کاهو یا کلم) و دستگاه حاوی گرانول های نانوجاذب اجرا شد. تیمارها شامل حضور دستگاه جاذب در کلم چینی و یا کاهوی سالادی و تیمارهای شاهد بود. برای اندازه گیری صفات درصد افت وزنی، سفتی بافت، pH، رنگ و ارزیابی کیفیت ظاهری، در مدت 21 روز نگهداری در سردخانه، نمونه برداری از آن ها در لحظه صفر و در دوره های 7 روزه انجام شد. نتایج نشان دادند که استفاده از دستگاه حاوی نانوجاذب، بر خصوصیات کیفی مورد بررسی کاهو و کلم، تاثیر معنی دار داشت. مقایسه میانگین ها نشان داد که در کلم چینی، پس از 21 روز انبارمانی، بیشترین سفتی بافت (208.83N)، پایین ترین میزان کاهش وزن (2.945 درصد)، پایین ترین(6.42) pH ، بالاترین شفافیت رنگ (63.21 درصد)، بالاترین خلوص رنگ (27.89)، پایین ترین زاویه فام (65.2)، بالاترین شاخص کیفیت قابل رویت (3) و پایین ترین قهوه ای شدگی بافت آوندی محل برش (3.83)، مربوط به تیمار حضور دستگاه جاذب بود. در کاهوی سالادی نیز، بیشترین سفتی بافت (144.3N)، پایین ترین میزان کاهش وزن (4.13 درصد)، پایین ترین(6.43) pH ، بالاترین شفافیت رنگ (65.61 درصد)، بالاترین خلوص رنگ (28.72)، پایین ترین زاویه فام (65.42)، بالاترین شاخص کیفیت قابل رویت (2.33) و پایین ترین قهوه ای شدگی بافت آوندی محل برش (3)، مربوط به تیمار حضور دستگاه جاذب بود. بنابراین حضور نانوجاذب ها از کاهش وزن، پلاسیدگی (کاهش سفتی بافت)، کاهش شفافیت و خلوص رنگ، فساد و کاهش کیفیت ظاهری، در کاهو و کلم جلوگیری نموده و سبب افزایش عمر انبارمانی این سبزی های برگی شد.

در این پژوهش تنوع مورفومتری و ترجیح میزبانی دو جدایه از نماتد مولد زخم ریشه Pratylenchus vulnus ایران؛ جدا شده از درختان افرا و سیب، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بررسی ویژگی های مورفومتری (جمعیت های کشت شده برروی محیط کشت هویج) با نرم افزاز کامپیوتری MVSP-32 (روش UPGMA و ضریب تشابه اقلیدسی) و همچنین تجزیه و تحلیل واریانس نشان داد که تغییرات مورفومتری در بین نماتدهای ماده نسبت به نماتدهای نر بیشتر است. بر اساس درصد تنوع مورفومتریک جمعیت ها، صفات موردنظر در سه گروه: تنوع بالا، (بیش از 70 درصد)، تنوع متوسط، (بین 50 تا 70 درصد) و تنوع پایین، (کمتر از 50 درصد) طبقه بندی شدند. در نماتدهای ماده فاصله سر تا مجرای تناسلی و مقدار هم پوشانی مری با روده از کمترین تنوع در بین دو جدایه برخوردار بود، در حالی که عرض بدن و عرض بدن در ناحیه مخرج بیشترین تنوع را در بین دو جدایه داشتند. ترجیح میزبانی گیاهان افرا پلت، افرا شیردار، زیتون، ذرت و سویا به دو جدایه مذکور مورد بررسی قرار گرفت. هر دو گونه افرا پلت و افرا شیردار، میزبان خوبی برای دو جدایه نماتد مذکور بودند. در گیاه سویا به رغم نفوذ نماتد در ریشه، فاکتور تولیدمثلی (Rf) کمتر از 1 بود، بنابراین گیاه میزبان نماتد محسوب نمی شود. در گیاهان ذرت و زیتون نیز هیچ نفوذی از نماتد در ریشه صورت نگرفت. نتایج این تحقیق تنوع زیست سنجی (مورفومتری) و ترجیح میزبانی بالایی را در دو جدایه ایرانی P. vulnus نشان می دهد.

این پژوهش با هدف مقایسه اندازه قطر آوندهای چوبی و برخی خصوصیات آناتومیکی مرتبط با آن در دو گونه نارون اوجا و چینی به عنوان عوامل مهم در مقاومت میزبانی نسبت به بیماری مرگ نارون هلندی انجام شد. در این آزمون علاوه بر اندازه گیری قطر آوندها، شاخص های درصد آوند در سطح مقطع، درصد آوندهای با بیش از 100 میکرون و میزان هدایت هیدرولیکی نسبی نظری در حلقه های آوندی 2 و 3 ساله برای دو گونه نارون مزبور محاسبه شد. نتایج آزمون نشان داد که تفاوت معنی داری در سطح احتمال 1 درصد بین شاخص های اندازه گیری شده در دو گونه نارون وجود دارد به طوری که گونه نارون اوجا دارای آوندهای کمتر ولی با قطر بیشتری نسبت به گونه نارون چینی بود. درصد آوندها در سطح مقطع و درصد آوندهای با بیش از 100 میکرون نیز برای گونه نارون اوجا بیش از نارون چینی محاسبه شد. هم چنین شاخص میزان هدایت هیدرولیکی نسبی نظری برای گونه اوجا به طور معنی داری بیشتر از گونه نارون چینی به دست آمد. به طور کلی وجود چنین تفاوت های معنی دار در این شاخص های آناتومیکی در بین گونه اوجا (حساس به بیماری مرگ نارون هلندی) و گونه نارون چینی (مقاوم به بیماری مرگ نارون) می تواند گامی موثر در شناسایی عامل یا عوامل میزبانی مقاومت به عامل بیماری مرگ نارون باشد که در این مقاله به آن پرداخته شده است.

پوسیدگی اسکلروتینیایی ساقه ناشی از Sclerotinia sclerotiorum، یکی از خسارت زاترین بیماری های کلزا در بسیاری از نقاط دنیا، از جمله ایران است. رابطه بین وقوع (I) و شدت (S) بیماری، یکی از مفاهیم مهم اپیدمیولوژی بیماری های گیاهی است زیرا اندازه گیری وقوع، سریع تر و آسان تر از شدت انجام می شود، اما اغلب شدت، شاخص مهم تر و مفیدتری از مقدار بیماری برای اهداف خاص به شمار می رود. در این تحقیق، رابطه وقوع - شدت در بیماری پوسیدگی اسکلروتینیایی ساقه در استان گلستان مورد مطالعه قرار گرفت. تجزیه و تحلیل های آماری در سه سطح مزرعه، ترکیب منطقه - سال و همه داده های جمع آوری شده جهت ارایه مدل نهایی انجام گردید. در سطح اول، مدل آلومتری (تبدیل لگاریـتم طبیعی I و S) بهترین برازش را داشت اما در سطح دوم، شیب مدل های خطی و لگاریتم طبیعی در منطقه گنبد، تفاوت معنی داری با سه منطقه دیگر (گرگان، علی آباد و کلاله) داشت. مدل های نهایی بر اساس ضریب تبیین (R2)، انحراف معیار برآوردها (SEEy) و نمودار باقی مانده های مربوط به آنالیز رگرسیون داده های خام و مجددا تبدیل شده ساخته شدند. بر اساس این آماره ها، مدل های نهایی از خانواده آلومتری بودند که در منطقه گنبد به صورت S=(0.526) I(1.2) و در سه منطقه دیگر به صورتS=(0.82) I(1.073)  بود.

نفوذسنج ها وسایلی هستند که برای تعیین مقاومت نفوذ خاک در عمق های مختلف به کار می روند و نتایج حاصل از آنها را می توان در کاربردهای مختلفی مانند راه سازی، نظامی و کشاورزی استفاده کرد. در این تحقـیق، مقـادیـر شـاخـص مخـروطی - عمق نفوذسنج تراکتوری ساخته شده و نوع دستی استاندارد (مدل SP1000) مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفت. در هر دو دستگاه از یک مبدل تیری یک سر گیردار و حس گر نوری به ترتیب برای اندازه گیری مقاومت نفوذ و عمق استفاده گردید. آزمایش های نفوذ برروی دو نوع زمین شخم خورده و کلشی و در دو کرت انجام گرفت. در هر کرت، ده نقطه به صورت تصادفی انتخاب شد و در هر نقطه آزمایش ها توسط هر دو دستگاه انجام گرفت. نتایج حاصل از آزمایش در نفوذسنج دستی به صورت داده در حافظه کامپیوتری آن ثبت شد و نتایج نفوذسنج تراکتوری به صورت نمودار توسط یک ثبات x-t ترسیم گردید. ارتباط بین شاخص مخروطی نفوذسنج دستی و تراکتوری از طریق رگرسیون و ضریب همبستگی در هر دو نوع زمین تعیین شد که مقادیر آن به ترتیب برابر با r2=0.97 و r2=0.96 به دست آمد. با استفاده از آزمون مقایسه میانگین ها مشخص شد که بین شاخص های نفوذ دو دستگاه در هر دو نوع زمین کلشی و شخم خورده در سطح احتمال 5 درصد اختلاف معنی داری وجود نداشت. بنابراین با توجه به مزیت های نفوذ سنج تراکتوری، از این دستگاه می توان در تحقیقات مربوط به مقاومت خاک استفاده کرد.

به منظور بررسی اثرات شکل دانه روی ساختار مواد در سیلو ها و رفتار آنها در حین تخلیه، از یک مدل DEM که قادر است دانه های غیر کروی تولید نماید، استفاده شد. سیلوی شبیه سازی شده از نوع کف مسطح با عرض 100 سانتی متر و متشکل از دو محفظه مجزای بالایی و پایینی تشکیل شد به طوری که دانه ها ابتدا در قسمت بالا به صورت فله انباشته، و سپس با حذف دریچه، اجازه تخلیه مواد به قسمت پایین داده می شد. جهت بررسی اثرات شکل دانه ها چهار بار متفاوت با چهار شکل دانه مختلف ولی حجم ثابت شبیه سازی شد، به گونه ای که چهار نوع دانه میله ای شکل با نسبت های طول به قطر مختلف از یک الی 4 میلی متر ایجاد گردید. تعداد کل دانه ها در هر بار 5000 بود و برای این که ارتفاع سیلوی شبیه سازی شده نزدیک به ارتفاع سیلو های واقعی باشد دانه ها همگی در یک لایه عمودی تولید شدند. توزیع بخش جامد در بستر مواد نشان داد که با بلندتر شدن شکل دانه ها این توزیع به سمت نرمال نزدیک تر می گردد. علاوه بر این بستر مواد تشکیل شده از دانه های کروی نشان دهنده نواحی با تراکم زیاد است که توسط باریکه هایی از مواد با تراکم کم از هم جدا شده اند. مشاهده شد که با میله ای شدن هر چه بیشتر شکل دانه ها سطح نواحی متراکم کم ولی تعداد آنها افزایش می یابد به طوری که در بستر متشکل از دانه های با نسبت طول به قطر چهار تعداد این نواحی به قدری زیاد می شود که از هم قابل تشخیص نیستند. از طرف دیگر با افزایش طول دانه ها ارتفاع بستر افزایش یافته که نشان دهنده وجود تخلخل بیشتر در این گونه مواد نسبت به مواد کروی است. رفتار مواد در هنگام تخلیه نشان می دهد که تفاوت فاحشی بین مواد کروی و میله ای شکل وجود دارد، در حالی که حرکت دانه های کروی به صورت اجسامی مستقل در داخل توده مواد صورت گرفته و در نتیجه یک جریان خروجی یکنواختی با مقاومت برشی کم ایجاد می شود؛ مواد متشکل از دانه های میله ای در هنگام تخلیه از خود مقاومت برشی بیشتری بروز داده که این امر به دلیل قفل شدن دانه ها در داخل هم می باشد. قفل شدن دانه ها با هم در حین تخلیه سبب بروز پدیده پل در مواد می گردد. تشکیل و شکسته شدن مکرر پل در بستر اینگونه مواد سبب یک جریان تخلیه نامنظم و بهمن وار می شود که در تصاویر به دست آمده از شبیه سازی کاملا قابل مشاهده بود. در نتیجه این گونه رفتار مواد میله ای، شدت جریان خروجی کمتری نسبت به مواد کروی به دست آمد. بر اساس نتایج به دست آمده لازم است در شبیه سازی مواد کشاورزی با دانه های میله ای، دانه هایی در مدل ایجاد شود که به شکل واقعی دانه ها نسبتا نزدیک تر باشد.

در فضای فکری جدید علوم مرتع، مفاهیم و مدل های پویایی پوشش گیاهی جایگاه مهمی دارند، با این حال، اغلب این مفاهیم در بیشتر طول دوره پیدایش و تکامل خود به صورت نظری و ذهنی باقی مانده اند. مفاهیم و روش های تعیین سلامت مرتع چارچوب اجرایی و تفسیری مناسبی جهت پیاده سازی این نظریه ها در عرصه را فراهم نموده اند. در این مقاله جهت ایجاد امکان مطالعه روند توالی پوشش گیاهی منطقه در یک نقطه زمانی، با استفاده از مفهوم توالی زمانی، بعد زمان به بعد مکان تبدیل شده است. سپس سعی شده تا با استفاده از شاخص های سلامت مرتع در قالب روش ارزیابی سلامت مرتع (RHA)، رتبه سلامت سایت های منطقه مورد مطالعه در مقایسه با منطقه مرجع تعیین شود. سپس با دسته بندی سایت ها بر مبنای همسانی درجه سلامت و با استفاده از مفاهیم آستانه های بوم شناختی، مدل حالت و گذار و آستانه پوشش گیاهی سایت های منطقه به دست آمده است. در ادامه به تشریح فهرست حالت ها، گذارها و آستانه ها پرداخته شده است. شدت های مختلف چرا به عنوان مهم ترین عامل تنزل رتبه سلامت سایت ها و گذار از یک حالت به حالت دیگر شناخته شد.

عملیات خاکی در زمره فعالیت های اساسی و پرهزینه پروژه های آبیاری و زهکشی می باشد. با وجود این روش های برآورد حجم عملیات که تاکنون ارایه شده و در دفاتر مهندسان مشاور به کار می روند، کم دقت و بسیار وقت گیر می باشند. در این مقاله روش محاسبه جدیدی ارایه شده است که زمین و سطح کانال را با شبکه مثلثی نامنظم شبیه سازی می کند، به کمک روش عددی نیوتن رافسون رقوم بهینه خط پروژه کانال محاسبه می شود. مقایسه نتایج عددی روش پیشنهادی با نتایج روش های متداول برای یک مثال که دارای حل تحلیلی است نشان می دهد که روش جدید دقت محاسبات را به میزان حدود سه برابر افزایش داده است. بنابراین با به کار بردن روش پیشنهادی علاوه بر افزایش دقت محاسبات حجم عملیات خاکی که می تواند اثر مستقیم در افزایش دقت محاسبه هزینه های طرح داشته باشد، می توان رقوم خط پروژه کانال را با توجه به حجم عملیات خاکی بهینه کرد.

در این تحقیق، اثر سن درختان جوان اکالیپتوس کاملدولنسیس (4، 6 و 8 سال) بر ترکیبات شیمیایی چوب آنها، برای استفاده در صنعت خمیر کاغذسازی بررسی شد. ترکیبات شیمیایی برای هر سن، با سه تکرار انجام شد که مقادیر درصد سلولز، همی سلولز، لیگنین، مواد استخراجی و خاکستر به ترتیب برای سن 4 سال، 37.9، 34.41، 23.70، 3.22 و 1.05، برای سن 6 سال، 41.08، 30.7، 25.29، 4.62 و 0.81 و برای سن 8 سال، 41.9، 29.53، 26.86، 6.03 و 0.54 به دست آمد. این ترکیبات در سنین مختلف با یکدیگر مقایسه گردید و نتایج نشان داد که چوب درختان با سن 8 سال به لحاظ داشتن مقادیر سلولز بیشتر و خاکستر کمتر می توانند گزینه مناسب تری برای صنعت خمیر کاغذسازی باشند.

این پژوهش با هدف شناسایی و معرفی تیپ های جنگلی و بررسی وضعیت کلی آنها در منطقه دالاب استان ایلام انجام شد. برای این منظور ابتدا بر اساس مشاهدات ظاهری در طبیعت تیپ های موجود برروی نقشه مشخص شده و سپس با استفاده از روش آماربرداری گرادیان ارتفاع، 60 قطعه نمونه 1000 مترمربعی در منطقه انتخاب و فاکتورهای مورد نظر از جمله تاج پوشش در درون آنها اندازه گیری گردید. جداسازی مرز تیپ ها بر اساس درصد تاج پوشش گونه های غالب در سطح پلات ها صورت گرفته و در نهایت سه تیپ به نام های تیپ بلوط ایرانی، تیپ آمیخته و تیپ دافنه - بادام در منطقه شناسایی شد. نکته قابل ذکر در خصوص تیپ های جنگلی این است که تغییر تیپ های جنگلی، با تغییرات ارتفاع از سطح دریا، شیب و تا حدودی جهت چشم گیر است؛ به طوری که تیپ بلوط به طور متوسط در ارتفاعات 1300 تا 1600 متر از سطح دریا قرار داشته و سپس با افزایش ارتفاع از سطح دریا و شیب بر تعداد گونه های درختی و درختچه ای افزوده می گردد. تیپ آمیخته در ارتفاعات 1600 تا 2000 متر از سطح دریا دیده شده و در ارتفاعات بالای 2000 متر جنگل تیپ دافنه - بادام تشکیل می گردد که در آن تک درختان پراکنده کیکم به چشم می خورد.

هدف این پژوهش ارایه یک نرم افزار رایانه ای با نام تجاری فانوس 1، به منظور بهینه سازی خط تولید مبلمان چوبی در یک کارخانه الگو است. ابتدا اطلاعات مورد نیاز به وسیله بازدید، مطالعه و تجربه جمع آوری و طبقه بندی گردید. سپس به کمک زبان برنامه نویسی، استفاده از برنامه های طراحی و هم چنین برنامه های مربوط به بانک داده ها، الگوریتم مربوطه تهیه، و ارتباط اجزای آن مشخص شد. برنامه پیشنهادی شامل مسیرهای اصلی و زیر شاخه های آنها بوده، قابلیت جهت دهی فرآیند تولید در بخش های مختلف را دارد. هم چنین بررسی تاثیر استفاده از نرم افزار در زمان تولید، نشان دهنده کاهش مدت آن در حدود 30 تا 50 درصد نسبت به روش سنتی است.

دریاچه ارومیه یکی از بزرگ ترین زیستگاه های آرتمیا در جهان می باشد. آرتمیا دارای اسیدهای چرب به خصوصEPA  و  DHAبوده که در آبزی پروری در تغذیه لارو ماهی ها و سخت پوستان دریایی برای مقاومت در برابر امراض و تولید رنگ دانه ضروری است. این مطالعه به منظور ارزیابی تغییرات اسیدهای چرب سیست های پوسته زدایی شده آرتمیا اورمیانا در اثر نگهداری طولانی مدت انجام یافته است. در این مطالعه مقداری سیست آرتمیای دریاچه ارومیه که دارای درصد تخم گشایی پایین بودند، پس از شستشو و خالص سازی، با استفاده از محلول های شیمیایی پوسته زدایی و پس از خشک کردن در قوطی های فلزی بسته بندی شدند. سیست های پوسته زدایی شده در دمای 4 الی10 درجه سانتی گراد به مدت 9 ماه نگهداری و پروفیل اسیدهای چرب آن در 5 فاصله زمانی اندازه گیری شد. بررسی آماری نتایج نشان داد که تغییرات مقدار اسیدهای چرب C18:1n9،C20:0  وC20:5n3(EPA)  در مدت 9 ماه نگهداری معنی دار بوده (P£0.05) و در مورد سایر اسیدهای چرب معنی دار نمی باشد (P>0.05).