علوم کشاورزی و منابع طبیعی
سال:1383 | دوره:11 | شماره:2 |تعداد مقالات:22

در این بررسی از سه درخت افرا پلت(Acer velutinum Boiss) استفاده شد که از جنگل آموزشی - پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان قطع گردیده بود. توسط پهنای حلقه رویش سالیانه دخت در ارتفاع برابر سینه در بخش جوان چوب برابر با 5.43 میلی متر، افزایش سالیانه قطر تنه برابر با 10.86 میلی متر و همچنین متوسط طول الیاف برابر با 789.60 میکرومتر حاصل گردید. با توجه به طبقه بندی الیاف ملاحظه می شود که الیاف بخش جوان چوب، در گروه کوتاه جای می گیرد. با استفاده از تجزیه واریانس و مقایسه میانگین طول الیاف و همچنین بکارگیری فرمول شیوکورا پایان مرحله میلی متر، متوسط افزایش سالیانه قطر تنه 7 میلی متر و طول الیاف 984.5 میکرومتر محاسبه شد که بدین ترتیب الیاف به گروه که سهم هر یک از جوان چوب و کامل چوب در قطر درخت به ترتیب 65.97 و 34.02 در صد حاصل گردید. با توجه به ارقام به دست آمده ملاحظه می شود که استفاده از چوب افرا پلت 27 ساله به دلیل برخورداری از مقدار وسیع جوان چوب، در صنایع مبل سازی که چوب بصورت مسیو بکار گرفته می شود خالی از اشکال نمی باشد و این در حالیست که برای مصرف این چوب در صنایع تبدیل شیمیایی مانعی وجود نخواهد داشت.

مطالع حاضر با هدف بررسی تاثیر پارامترهای فرایندی بر روی شفافیت و با زده خمیر مکانیکی پر اکسید قلیایی(APMP) جهت تولید خمیر بازده بالا و قابل مصرف برای ساخت کاغذ چاپ و تحریر از چوب سپیدار (POpulus alba) انجام گرفت. گونه مورد نظر از منطقه جنگلکاری شده صنوبر در طرح صنایع کاغذ مراغه نمونه برداری شد و با استفاده از خردکن صنعتی در خط تولید صنایع چوب و کاغذ مازندران به خرده چوب تبدیل شد. بر اساس نتایج آزمایش های اولیه، زمان تیمار 20 دقیقه برای پیش بخاردهی خرده چوب ها در مرحله اول آغشته سازی شیمیایی، زمان های تیمار حرارتی 90 و 105 دقیقه برای مرحله دوم آغشته سازی، سود سوز آور مصرفی در دو سطح 6 و 7 درصد با درصد بندی مصرف 50، 40 و 60 درصد از کل آن در مرحله اول، پراکسید هیدروژن مصرفی 5 درصد با درصد بندی مصرف 25 در صد بندی کل پر اکسید در مرحله اول، درصد خشکی 34- 32 درصد برای مرحله اول و 23 درصد از مرحله دوم آغشته سازی به عنوان پارامترهای مؤثر فرآیندی جهت دستیابی به خمیر کاغذ بازده بالا و با شفافیت حدود 80 در صد مورد بررسی قرار گرفت. در سطح مصرف سود 6 درصد و با استفاده از درصدبندی مصرف 60 درصد از از کل سود بازده آن حدود 88 درصد بوده است. در سطح مصرف سود 7 درصد و بت درصدبندی مشابه، در زمان تیمار 90 دقیقه شفافیت خمیر کاغذ 79.7 در صد و بازده آن 86.8 درصد و در زمان تیمار 105 دقیقه شفافیت 80.2 درصد و بازده 85.3 آغشته سازی، اگر چه خمیر کاغذ حاصله بازده بالاتری داشت ولی شفافیت آن پایین تر بوده است.

رودها در شرایط هیدرو - ژنومورفیکی مختلف، رفتار جریانی متفاوتی به صورت جریان عادی، جریان مختلط، جریان گلی و جریان سیلابی دارند. تفکیک مکانی و زمانی این جریانها بر اساس خصوصیات گرانولومتریکی رسوبات بر جای مانده، در تهیه پروژه های آبخیزداری به ویژه در دشت سیلابی رودخانه، از اهمیت زیادی برخوردار است. آبخیز زیارت در فصل تابستان دارای جریانهای سیلابی و گلی است و به صورت دوره ای و ناگهانی تأسیسات تامین آب شرب شهر گرگان و مکانهای گردشگری مسیر آبراهه اصلی را مورد تهدید قرار می دهد. در این تحقیق، به منظور تفکیک جریانهای سیلابی، بعد از وقوع سه جریان در تاریخ های چهارم و پنجم مرداد 1378، چهاردهم شهریور 1379 و بیست و سوم و بیست و چهارم مهر 1379 در طول بازه مناسب از آبراهه اصلی از رسوبات بجا مانده، به صورت تصادفی 37 نمونه برداشته شد. پس از انجام آزمایشهای مربوط به دانه بندی بروش الکتر و هیدرومتریف منحنی های دانه بندی رسوبات ترسیم و شاخص های گرانولومتری کلیدی شامل، ضریب تراسک، ضریب تقارن، انحراف معیار ترسیمی جامع (جورشدگی) و اندیس کرومباین محاسبه گردید. نتایج بررسی شاخص های گرانولومتری نشان داد که 3 جریان بررسی شده جز جریانهای پر رسوب بوده به طوری که محاسبه گردید. نتایج جریان مختلط و جریان های دوم و سوم جریان گلی تعیین گردید. تجزیه واریانس شاخصهای گرانولومتری نیز نتایج فوق را تأیید کرد و نشان داد بین جریان اول با دو جریان دیگر در سطح 5 درصد تفاوت آماری وجود دارد اما بین جریان دوم و سوم تفاوت آماری وجود ندارد. نتایج تجزیه واریانس اندازه قطر ذرات رسوبی با فراوانی های مختلف نشان داد که بین 3 جریان بررسی شده، میانگین اندازه قطر ذرات رسوبی با فراوانی های کمتر از 50 درصد تفاوت آماری وجود ندارد اما در فراوانی های بیش از 50 درصد تفاوت آماری وجود دارد.

خشک کردن مصنوعی شلتوک برنج یکی از روش های متداول نگهداری این محصول است. خشک کردن سریع می تواند شکستگی و ترک های داخلی در دانه ایجاد کند که این ترک ها زمینه را برای شکسته شدن دانه در عملیات بعدی مساعد می کند. فرآیند خشک کردن باید معلوم و کنترل شده باشد، در نتیجه باید طراحی طوری انجام و یا اصلاح شود که مقدار خسارت حاصل از خشک کردن کاهش یافته یا حداقل شود. این مساله نیاز به شرح دقیق مکانیزم خشک کردن دارد. در این مقاله معادلات انتقال حرارت و جرم (به صورت خطی و غیر خطی) با هم جفت شده و با فرض متقارن بودن دانه، دستگاه معادلات سیستم انتقال جرم فرمول بندی شده و به روش اجرا محدود مدلها (خطی و غیر خطی) حل شده اند. برای تایید صحت مدلهای استخراج شده به وسیله خشک کن آزمایشگاهی، توده بستر نازک شلتوک برنج بینام خشک شد. در طول مدت خشک کردن بستر نازک، وزن توده شلتوک با فواصل زمانی 2، 5 و 10 دقیقه اندازه گرفته شد و با این داده ها رطوبت شلتوک محاسبه گردید. مدلها نیز با توجه به ورودی های حاصل از شرایط آزمایشگاهی به ترتیب 4.82 درصد و 1.86 درصد بود. در نتیجه مدل غیر خطی تقریب بهتری نسبت به مدل خطی با داده های آزمایشگاهی دارد و برای شبیه سازی رطوبت دانه شلتوک بینام می توان از این مدل استفاده کرد. با استفاده از برنامه نوشته شده بر اساس مدل غیر خطی می توان رطوبت دانه و گرادیان رطوبت را در داخل دانه در طی خشک شدن با توجه به شرایط خشک کردن به دست آورد. گرادیان رطوبت را می توان به طور مستقیم در تجزیه تنشهای وارد بر دانه شلتوک مورد استفاده قرار دارد. مقادیر رطوبت محاسبه شده به کمک برنامه نوشته شده می تواند به منظور بررسی کیفیت و مطالعات شبیه سازی خشک کردن دانه شلتوک به کار رود.

کشت طولانی مدت در اراضی شالیزاری همراه با مصرف سایر عناصر غذایی مورد نیاز گیاه و همچنین وجود محدودیت های ذاتی در خاک، منجر به افزایش و تجمع فسفر قابل جذب و کاهش مقدار روی قابل جذب در خاک شده است. در استان مازندران رقم پر محصول ندا و رقم محلی طارم از ارقام عمده تحت کشت محصول استراتژیک برنج به شمار می روند. گزارشگران متعدد حاکی از حساسیت گیاه برنج به کمبود روی است. کمبود روی تحت شرایط غرقاب در خاک های سدیمی، آهکی، آلی و در خاک هایی که زهکشی ضعیفی دارند معمول است. به منظور بررسی تأثیر سولفات روی(ZnSO4.7 H2O) بر عملکرد دو رقم برنج ندا و طارم آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 11 منطقه از شرق مازندران به اجرا گذاشته شد. آزمایش در 8 منطقه بر روی رقم پر محصول ندا و در سه منطقه روی محلی طارم اجرا گردید. تیمارهای مورد استفاده در این آزمایش متشکل از سطوح 0، 50، 100 و 150 کیلوگرم سولفات روی در هکتار با سه تکرار بودند. عملیات آماده سازی زمین مطابق عرف زارعین انجام شد و در کرت هایی به ابعاد 4×3متر 165بوته نشاء گردید. در مرحله برداشت 80 بوته برداشت شده و عملکرد بر حسب رطوبت استاندارد 14درصد محاسبه شد.نتایج این تحقیق نشان داد که در رقم ندا با اعمال تیمارهای مختلف در سطح 5 درصد اختلاف معنی داری وجود داشته و نسبت به اختلاف عملکرد 11.6 درصدی مشاهده گردید. عدم اختلاف معنی دار در منطقه بشل به بالا بودن مقدار روی قابل جذب اولیه در خاک نسبت داده می شود و بالعکس پایین بودن مقدار اولیه روی قابل جذب در منطقه ارطه باعث شد تا هر سه تیمار مصرف روی عکس العمل مثبت نشان داده و اختلاف معنی داری با شاهد داشته باشد.با توجه به نتایج آزمایشات متعدد روی ارقام مختلف که در دیگر کشورها انجام شده است و نیز نتایج این تحقیق:رقم ندا یک رقم حساس نسبت به کمبود روی بوده با عملکرد بالایی که دارد توجه به نیاز غذایی واقعی این رقم اجتناب ناپذیر می باشد.مصرف سولفات روی در رقم محلی طارم پاسخ مثبت و اقتصادی به همراه نداشت.

اصلاح قارچ خوراکی دگمه ای سفید همواره با مشکلات زیادی همراه بوده است. هموتالیسم ثانویه در این قارچ باعث می شود که بیشتر بازیدیوسپورها (بیش از 90 درصد) هتروکاریونهای خودباور تولید کنند و فراوانی هموکاریونها که از نظر اصلاحی مهم هستند، بسیار پایین (کمتر از 10درصد) باشـد. هدف اصلی این مطالعه، استـفاده از تنوع موجود در میان جدایه های خالص و نمونه های گرفته شده از کشت های چند اسپوری در جهت به نژادی این قـارچ بود. کشتهای اسپـوری از چندین نژاد تجـاری خارجی و داخـلی تهیه شدند. از کشتـهای تک و چند اسپوری، جدایه های خالص تهیه شـدند و برای تولید بذر و اندام زایشی مورد استـفاده قرار گرفتند. بر اساس شکل پرگنه و سرعـت رشدی، تنوع بازیدیوسپورها در محیط کشت جامد، بذر و بستر کشت مورد آزمون قرار گرفت. سپس ارتباط بیـن کلاسهای شکل پرگـنه، سرعت رشدی و عملکرد بررسی شد. نتایج نشان داد که هیچـکدام از جدایه های دارای تیپ رشدی بدون میسلیوم هوایی و سرعت رشـدی کند یا بسـیار کند، قارچ تولید نکردند یا تولید آنها بسیـار اندک (≤3 kg/m2) بود، اما در غالـب جدایه هـای دارای تیـپ رشدی رشتـه ای و سرعت رشـدی سریع، عملـکرد متوسط و بالا (3-10 kg/m2) یا بسـیار بالا (≥10 kg/m2) مشاهده شد.

یکی از مفیدترین شیوه ها جهت ایجاد گیاهان مقاوم به شوری و ایجاد و انتخاب لاین های متحمل به تنش های غیر زنده، استفاده همزمان کشت بافت و موتاسیون است. این تحقیق در سال 1380 در آزمایشگاه کشت بافت مرکز تحقیقات کشاورزی و پزشکی هسته ای در کرج به منظور بررسی ارزیابی تحمل کالوس های پرتوتابی شده به جنین سویا به تنش شوری به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی به اجرا درآمد. در مطالعه حاضر با اعمال این روش سلولهای متحمل به نمک از کالوس های حاصل از کشت جنین سه رقم سویا، به نام های BP, KW506 و L17 به دست آمد. این انتخاب بعد از پرتوتابی کالوس ها با دزهای 0، 5، 10، 12 گری اشعه گاما و سپس کشت آنها در محیط کشت MS تغییر یافته ای با غلظت های 0، 0.25، 0.5، 0.75، 1 درصد نمک (NaCl) صورت گرفت. تجزیه واریانس صفات مورد اندازه گیری حاکی از وجود تفاوت معنی دار (در سطح احتمال 1 درصد و 5 درصد) بین ارقام و دزهای مختلف اشعه گاما و نیز بین غلظت های مختلف نمک در افزایش وزن کالوس، نسبت افزایش وزن کالوس و درصد کالوس های نکروزه بود. در بین دزهای مورد استفاده اشعه گاما، دز 10 گری اختلاف معنی دار در سطح احتمال 5 درصد با دیگر دزها از نظر صفات اندازه گیری شده نشان داد. بر خلاف تنوع سوماکلونال، تیمار اشعه در ایجاد صفت تحمل در کالوس ها مؤثر بوده، به نحوی که تا سطح 1 درصد نمک (NaCl) تعدادی کالوس متحمل به دست آمد.

به منظور تعیین حداقل آستانه و نیازهای حرارتی رشد و نمو تریپس پیاز، طول دوره رشد و نمو حشرات جمع آوری شده از مزارع پنبه شهرستان کاشمر در چهار دمای ثابت و رطوبت نسبی 70-60 درصد و نسبت روشنایی به تاریکی 16 به 8 ساعت روی برگ پنبه رقم ورامین مورد مطالعه قرار گرفت. طول یک نسل این گونه از مرحله تخم تا حشره کامل ماده نو ظهور در هر یک از دماهای 20، 23.5، 26 و 34 درجه سانتی گراد به ترتیب 27.1، 21.0، 15.3 و 11.3 روز به دست آمد. کوتاه ترین طول نسل در دمای 34 درجه سانتی گراد مشاهده گردید و با کاهش دما طول نسل به صورت خطی افزایش یافت. از میان مراحل زیستی مختلف، طولانی ترین زمان رشد و نمو مربوط به مراحل لاروی بود که 41 درصد زمان توسعه در یک نسل را دارا بود. مراحل تخم، شفیره و پیش شفیره با دارا بودن 28، 18 و 13 درصد مدت زمان سپری شدن یک نسل (از تخم تا حشره کامل نوظهور)، در درجات بعدی قرار داشتند. بیشترین سرعت رشد و نمو و حساسترین مرحله به دما در مرحله پیش از شفیرگی دیده شد. در دمای 26 درجه سانتی گراد که دمایی نزدیک به شرایط متعارف است، طول هر مرحله زیستی شامل مرحله جنینی، لاروی، پیش شفیرگی و شفیرگی به ترتیب 4.3، 5.6، 2.0 و 3.4 روز به دست آمد. حداقل آستانه حرارتی برای رشد و نمو 9.89 درجه سانتی گراد محاسبه شد و متوسط مجموع حرارت موثر برای سپری شدن یک نسل از تخم تا حشره کامل نوظهور 269.6 درجه - روز به دست آمد.

به منظور بررسی اثر آرایش کاشت بر ویژگی های کمی و تکنولوژیکی الیاف پنبه (رقم ساحل) در کشت مخلوط با شبدر برسیم (رقم کامل)، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1377 در ایستگاه تحقیقات هاشم آباد گرگان به اجرا در آمد. آرایش کاشت پنبه در دو سطح (27×60 و 20×80 سانتی متر) در کرتهای اصلی و مقدار بذر و زمان کاشت شبدر برسیم به صورت فاکتوریل در کرتهای فرعی قرار داده شدند. نتایج آزمایش نشان داد که در آرایش کاشت 27×60 ارتفاع بوته، تعداد شاخه زایا و تعداد غوزه در بوته و عملکرد کل وش نسبت به آرایش 20×80، بیشتر بود. هم چنین ویژگی های تکنولوژیکی الیاف پنبه در این آرایش کاشت بهتر بود. از این رو به نظر می رسد که در شرایط آرایش حاضر آرایش کاشت 27×60 سانتی متر نسبت به آرایش کاشت 20×80 سانتی متر زراعت پنبه مناسب تر می باشد. مقدار بذر و زمان کاشت شبدر برسیم و هم چنین اثرات متقابل عوامل آزمایش بر ویژگی های کمی پنبه اثر معنی دار نداشتند.

به منظور بررسی تنوع ژنتیکی، خصوصیات زراعی و هم چنین توان تولید توده های بومی گلرنگ، آزمایشی در سال زراعی 79-1378 در مزرعه تحقیقاتی صنعتی اصفهان و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام گردید. تیمار ها شامل هفت توده بومی گلرنگ به نامهای کوسه اصفهان، دو توده بدون نام از اصفهان، توده طبسی از استان خراسان و توده های بومی استانهای مرکزی (اراک)، همدان و کردستان بودند. نتایج این پژوهش نشان داد که از لحاظ صفات تعداد روز تا گلدهی و رسیدگی، ارتفاع بوته، تعداد شاخه در بوته، متوسط وزن طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، وزن 100 دانه، عملکرد دانه در سطح، درصد پوسته دانه و درصد روغن تفاوت معنی دار بین توده ها وجود دارد، ولی برای صفات تعداد طبق در بوته و عملکرد دانه در بوته بین توده ها اختلاف معنی دار مشاهده نگردید. بیشترین ضرایب تنوع فنوتیپی و ژنتیکی به ترتیب برای عملکرد دانه در بوته و عملکرد دانه در واحد سطح و کمترین آنها برای صفت تعداد روز تا رسیدگی مشاهده شد. بیشترین تنوع ژنتیکی درون توده ای برای عملکرد دانه در بوته و تعداد طبق در بوته و کمترین آن برای صفت تعداد روز تا رسیدگی مشاهده گردید. در این مطالعه، عملکرد دانه در بوته و تعداد دانه در طبق بالاترین ضریب همبستگی را با عملکرد دانه در واحد سطح و تعداد طبق در بوته و تعداد دانه در طبق بالاترین همبستگی را با عملکرد دانه در بوته دارا بودند. نتایج تجزیه مسیر نیز نشان داد که از بین اجزای عملکرد دانه، تعداد دانه در طبق و تعداد طبق در بوته بیشترین اثرات ژنتیکی مستقیم و مثبت را بر عملکرد دانه در واحد سطح و عملکرد دانه در بوته داشتند.

به منظور درک پاره ای از جنبه های فیزیولوژیک تحمل به سرما در گندم، طی دو آزمایش جداگانه گلخانه ای تاثیر دماهای مختلف بر خصوصیات جوانه زنی (آزمایش اول) و صفات فیزیولوژیکی گیاهچه ها (آزمایش دوم) مورد مطالعه قرار گرفت. طرح آزمایشی به کار رفته، طرح کرت های یک با خرد شده با 4 تکرار بود که در آن دما (5، 10، 20 درجه سانتی گراد در آزمایش اول و 10 و 20 درجه سانتی گراد در آزمایش دوم) به عنوان فاکتور اصلی و رقم (بزوستایا، بولانی و لاین 518 به ترتیب مقاوم، نیمه مقاوم و حساس) به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. کاهش دما از 20 درجه سانتی گراد به 10 و 5 درجه سانتی گراد باعث افزایش معنی دار در زمان 50 درصد جوانه زنی و کاهش معنی دار در طول ریشه چه و ساقه چه و نیز وزن خشک و محتوی آب آنها شد. در دمای پایین، وزن خشک و طول ریشه چه و ساقه چه رقم بزوستایا نسبت به دو رقم دیگر به طور معنی داری بیشتر بود. با توجه به میانگین دو تیمار حرارتی، مقدار قندهای محلول برگ و طوقه و کلروفیل برگ در رقم بزوستایا به طور معنی داری بیشتر و محتوی آب برگ و طوقه آن کمتر از دو رقم دیگر بود. کاهش دما موجب افزایش بیشتر قندهای محلول طوقه رقم بزوستایا نسبت به لاین 518 و رقم بولانی و نیز افزایش بیشتر در کلروفیل α در رقم بزوستایا و بولانی نسبت به لاین 518 شد. نتایج نشان داد صفاتی که در سبز شدن و استقرار سریع گیاهچه ها در دمای پایین و نیز بقای آنها در شرایط یخبندان موثر هستند می توانند از مکانیزم های مهم مقاومت به سرما در گیاه گندم باشند و می توان از آنها برای اصلاح مقاومت به خشکی استفاده نمود.

تاثیر شوری (کلرید سدیم) بر رشد و تثبیت بیولوژیک نیتروژن در یازده رقم سویا به نام های هیل، B.P, L.B.K، هاگ، دیر، گرگان3، سحر، هابیت، ویلیامز، L.W.K, J.K در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی همراه با تیمارهای صفر، 60، 30، 80 میلی مول کلرید سدیم در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در محیط کشت شنی و آبیاری با محلول غذایی هوگلند بدون نیتروژن انجام شد. گیاهچه ها بعد از 60 روز برداشت شده و سطح برگ، وزن خشک و قسمت هوایی و ریشه، تعداد گره و وزن خشک گره در هر بوته، درصد و عملکرد نیترئژن اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش شوری سطح برگ، وزن خشک قسمت هوایی و ریشه، تعداد گره و وزن خشک گره در هر بوته درصد و عملکرد نیتروژن کاهش می یابد. در بین صفات اندازه گیری شده سطح برگ و وزن خشک گره با افزایش شوری، کاهش بیشتری را نسبت به سایر صفات نشان دادند. مقایسه میانگین صفات اندازه گیری شده در ارقام مختلف نشان داد که ارقام دیر و گرگان 3 از نظر تولید گره، سطح برگ، ماده خشک هر بوته و درصد عملکرد نیتروژن بهتر از سایر ارقام هستند در حالیکه ارقام B.P, L.W.K کمترین مقدار را دارا بودند. بررسی میزان تحمل به شوری ارقام از طریق محاسبه شاخص حساسیت هر رقم نشان داد که ارقام دیر و هیل بیشترین و ارقام L.W.K و ویلیامز کمترین تحمل را نسبت به شوری دارند. با توجه به تولید ماده خشک زیاد ارقام دیر و گرگان3 و کمتر بودن میزان حساسیت رقم دیر و هیل می توان از سه دیر، گرگان3 و هیل در برنامه های اصلاحی استفاده نمود.

این آزمایش به منظور بررسی تحمل ژنوتیپ های مختلف سویا به خشکی در مرحله جوانه زنی و رشد گیاهچه به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام شد. فاکتورهای آزمایش عبارت بودن از ژنوتیپ های سویا (گرگان- 3، بار، 7 بار و 10- بار) برای ایجاد پتانسیل های مختلف، از پلی اتیلن گلایکول 6000 استفاده شد. بررسی مولفه های جوانه زنی (درصد، سرعت و یکنواختی جوانه زنی) در محیط پتری دیش و مطالعه رشد گیاهچه (طول و وزن خشک ریشه چه و ساقه چه) در حوله کاغذی انجام گرفت. برای بررسی میزان حساسیت هر یک از صفات در هر یک از ژنوتیپ ها به سطوح مختلف خشکی از شاخص حساسیت به تنش استفاده شد. نتایج نشان داد که با افزایش تنش خشکی هر یک از صفات اندازه گیری شده کاهش معنی دار یافتند. در این آزمایش سرعت جوانه زنی در مقایسه با درصد جوانه زنی کاهش بیشتری یافت، به طوری که در پتانسیل های 3- بار، 7- بار و 10- بار درصد جوانه زنی، 0.6، 22 و 32 درصد اما سرعت جوانه زنی 23، 28 و 49 درصد نسبت به شاهد کاهش یافت. طول ساقه چه نیز نسبت به طول ریشه چه کاهش بیشتری در مقابل خشکی نشان داد. ارقام مختلف سویا به دلیل تفاوت های ژنتیکی نسبت به تنش خشکی عکس العمل متفاوت معنی دار نشان دادند. برای همه صفات بین ژنوتیپ و سطوح خشکی اثرات متقابل معنی دار وجود داشت. بین صفات اندازه گیری شده همبستگی مثبت و معنی دار وجود داشت. در این تحقیق در کلیه صفات اندازه گیری شده ژنوتیپ های سحر، هاگ، دیر و گرگان 3 داری بیشترین تحمل (کمترین شاخص حساسیت به خشکی) بودند. ژنوتیپ های LWK, BP, LBK و ویلیامز از حساسترین ارقام بودند.

درختان زیتون در استان گیلان توسط آفات متعددی مورد حمله قرار می گیرند که در بین آفات کنه های خانواده اریوفیده از اهمیت خاصی برخوردارند. کنه های این خانواده از آفات مهم درختان میوه، گیاهان جنگلی، زراعی و زینتی هستند و علاوه بر تغذیه از شیره گیاهی باعث ایجاد بد شکلی در اندامهای گیاهی و انتقال عوامل بیماریزا به گیاهان مورد حمله می شوند. طی سالهای 81-1380 درختان زیتون در مناطق زیتون کاری استان گیلان به منظور جمع آوری و شناسایی کنه های اریوفیده و دشمنان طبیعی آنها مورد بررسی قرار گرفتند. جهت جداسازی کنه های اریوفیده و دشمنان طبیعی آنها از روش دلیلو و جهت تهیه اسلاید میکروسکوپی از کنه های اریوفیده و فیتوزئید به ترتیب از روشهای پیشنهادی آمرین و مانسون و دانشور استفاده شد. در نتیجه این بررسی دو گونه از کنه های خانواده اریوفیده (Eriophyidae) به نامهای Tegonotus hassani Keifer, Aceria oleae (Nalepa) چهار گونه از کنه های شکارگر خانواده Phytoseiidae به نامهای Phytoseius pulmifer (Canestrinr and Fanzago), Euseius finlandicus (Oudemans) Paraseiulus soleiger (Ribaga) , Typhlodromus kettanehi (Dosse)  و یک گونه از کنه های شکارگر خانواده Anystidae به نام Anystis baccarum L. جمع آوری و شناسایی شدند. علایم خسارت کنه های اریوفیده بر روی درختان زیتون به صورت بروز لکه های نامنظم و تاولی شکل به رنگ زرد مایل به نقره ای در سطح زیرین برگ و ظهور فرورفتگی های سبز رنگ در سمت مقابل برگ است. برگهای آلوده درخت به خصوص بر روی پا جوشهای اطراف تنه اصلی باریک شده و پیچ بر می دارند. به دلیل مساعد بودن هوا در استان گیلان فعالیت این کنه ها در بیشتر مواقع سال بر روی برگهای زیتون مشاهده می شود. به جز گونه Aceria oleae (Nalepa) کلیه گونه ها برای اولین بار از روی درختان زیتون در ایران گزارش می شوند.

به منظور ارزیابی چهار مدل مختلف تجربی رقابت علف هرز با گیاه زراعی در مطالعه کاهش عملکرد ذرت ناشی از تداخل سلمه تره با آن، آزمایشی در سال 1380 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در مزرعه موسسه تحقیقات آفات و بیماریهای گیاهی کرج با 3 تکرار به مرحله اجرا درآمد. تیمارها شامل ترکیب 5 تراکم سلمه تره ( 0، 2، 5، 10 و 15 بوته در متر مربع) در 3 زمان سبز شدن آن (سبز شدن در مراحل V2-V3, VE و V4-V5 ذرت) بود. نتایج نشان داد که در تعیین درصد کاهش عملکرد ذرت، زمان سبز شدن سلمه تره از تراکم آن مهمتر می باشد. لذا مدل تراکم علف هرز نتوانست کاهش عملکرد ذرت را به خوبی برآورد کند و از خطای بالایی برخوردار بود (0.38=R2 و 469.8 (RMS= کارایی این مدل در حالت کلی (همه زمانهای سبز شدن سلمه تره) رد شد ولی برآورد قابل قبولی در هر یک از زمانهای سبز شدن علف هرز داشت. پارامترهای این مدل نشان داد که رابطه بین تراکم سلمه تره و کاهش عملکرد ذرت، با تاخیر در زمان سبز شدن آن، از حالت هذلولی مستطیلی به حالت خطی گرایش می یابد. در مدل تراکم - زمان نسبی سبز شدن علف هرز، خطا به میزان زیادی کاهش یافت  (RMS=91.3 , R2=0.88) و قابلیت آن در شرایط آزمایش مورد تایید قرار گرفت. بررسی این مدل نشان داد که سبز شدن سلمه تره پس از مرحله 8 برگی ذرت (45DAE)  نمی تواند عملکرد را کاهش دهد. بین مدلهای مورد بررسی مدل دو پارامتری سطح برگ نسبی علف هرز، بهترین مدل شناخته شد (RMS=0.006 , R2=0.91) نتایج حاصل از بررسی پارامتر ضریب خسارت نسبی این مدل (q) نیز نشان داد که در رقابت سلمه تره با ذرت، علف هرز رقیب قوی تری می باشد (q=1.81)    

برای بررسی میزان تغییرات در ضرایب هندسی و هیدرولیکی شکل مقطع جویچه، در بین آبیاریهای متوالی و در طول مسیر جویچه، بر روی 24 جویچه هر کدام به طول 60 متر و عرض 75 سانتی متر، در یک مزرعه با بافت لوم شنی در منطقه اصفهان، مطالعاتی در سال 1380 انجام پذیرفت. شکل مقطع جریان قبل و بعد از هر آبیاری، در سه فاصله 5، 30، 55 متری، توسط پروفیل متر اندازه گیری شد. برای محاسبه ضرایب شکل مقطع، از نرم افزار CSCM استفاده شد و میزان ضرایب هندسی و هیدرولیکی شکل مقطع محاسبه گردید. تغییرات زمانی و مکانی در شکل مقطع و هم چنین ضرایب مربوطه مشاهده گردید. تغییرات ضرایب هندسی و هیدرولیکی جویچه ها به طور مجزا مورد بررسی قرار گرفت که بسیار نامنظم بوده و قابل مدل کردن نبود، لیکن از آنجا که ضرایب هندسی به صورت همزمان بر روابط عمق - مساحت و ضرایب هیدرولیکی بر روابط عمق - فاکتور مقطع در جویچه تاثیر می گذراند، تاثیر زمانی و مکانی ضرایب مرتبط به صورت ترکیبی مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج این تحقیق میزان مساحت جویچه دارای تغییرات زمانی معنی دار بوده ولی تغییرات زمانی مقدار فاکتور مقطع به عنوان شاخص هیدرولیکی معنی دار نبود. در پایان مدل تغییرات زمانی مساحت جریان و فاکتور مقطع بدون بعد توسط روابط خطی ارایه شده است. بر اساس نتایج این تحقیق، شبیه سازی تغییرات مکانی این پارامترها به دلیل پیچیدگی میسر نگردید.

سیب زمینی یکی از محصولاتی است که در سالهای اخیر به عنوان کشت غالب در بجنورد مطرح شده است. نظر به اهمیت افزایش تولید و بکارگیری منطقی نهاده ها در کشت سیب زمینی، بررسی مقوله کارآیی ضروری تشخیص داده شد تا بر اساس یافته های تحقیق، سیاستگزاریهای لازم انجام شد. به منظور دستیابی به این هدف آمار مورد نیاز مربوط به سال زراعی 1378 از 45 سیب زمینی کار با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده جمع آوری و برای تعیین کارآیی فنی از تابع تولید مرزی و روش حداقل مربعات تصحیح شده استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که به طور متوسط کارآیی فنی سیب زمینی کاران 65.6 درصد بوده و حدود 25 درصد از زارعین از کود حیوانی بیش از حد بهینه استفاده کرده اند. از نتایج دیگر می توان به وجود ارتباط مستقیم بین کارآیی فنی و سطح زیر کشت و رابطه معکوس میان کارآیی فنی و سطح تحصیلات اشاره نمود.

سن شکارگر آندرالوس، A spinidens، یکی از دشمنان طبیعی لاروهای بالپولکداران آفت مزارع برنج شمال کشور می باشد. به منظور پرورش انبوه این حشره شکارگر، تأثیر وجود یا عدم وجود گیاه برنج روی رشد و نمو و بقای پوره ها، طول عمر و تخم گذاری ماده ها و شکارگری سن آندرالوس از کرم سبز برگخوار برنج، Naranga aenescens، در شرایط آزمایشگاه، حرارت 2±25 درجه سانتی گراد، رطوبت نسبی 5±75 درصد و دوره نوری 16:8 ساعت (تاریکی: روشنایی) مطالعه شد. طول دوره جنینی، پورگی و یک نسل سن آندرالوس در هر دو تیمار مشابه بود، اما شکار روزانه پوره ها و حشرات کامل در دو تیمار تفاوت معنی داری نشان داد، به طوری که سن آندرالوس در دوره پورگی از 2.94±22.60 و 1.95±17.20 عدد لارو به ترتیب با حضور و عدم حضور گیاه برنج تغذیه نمود. سن های آندرالوسی که در طی دوره پورگی و حشره کامل از کرم سبز برگخوار برنج و گیاه میزبان تغذیه نمودند، طول دوره تخم گذاری، تعداد تخم و بقای بیشتری را نسبت به سن هایی که از لاروهای شکار و بدون حضور گیاه میزبان تغذیه نمودند، نشان دادند، بنابر این در پرورش انبوه سن شکارگر آندرالوس، برای کنترل بیولوژیکی کرم سبز برگخوار برنج توصیه می شود به همراه لاروهای شکار از گیاه میزبان (و یا کاشت آنها در ظروف پرورش) نیز استفاده گردد.