مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

video

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

sound

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید:

738
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

دانلود:

542
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

استناد:

اطلاعات مقاله نشریه

عنوان

تداخل گلیسین و ایزوپروترنول در تنظیم محیطی اخذ غذا در موش صحرایی

صفحات

 صفحه شروع 57 | صفحه پایان 64

چکیده

 نقش گلیسین به عنوان یک نوروترانسمیتر و تعدیل کننده عصبی در تنظیم اشتهای پستانداران ثابت شده است. هدف از مطالعه حاضر, بررسی اثر گلیسین بر دریافت غذا و تداخل آن با گیرنده های بتا آدرنرژیک بود.مواد و روش هادر این بررسی از 40 سر موش صحرایی نر بالغ (250-300 گرم) استفاده شد. بررسی حاضر در 4 مرحله متوالی با فاصله 3 روز انجام شد. در مرحله اول گلیسین با دوز 100, 200 و mg/kg 400 تزریق شد. در مرحله دوم اثر تزریق استریکنین هیدروکلرید (آنتاگونیست رقابتی گیرنده های پس سیناپسی گلیسین) با دوز 0.2, 0.4 و 0.8 mg/kg بررسی شد. در مرحله سوم اثر پیش تزریق ایزوپروترنول (آگونیست گیرنده های بتا آدرنرژیک) بر رفتار تغذیه ای ناشی از گلیسین بررسی شد. در مرحله چهارم آزمایش, تداخل ایزوپوترنول و استریکنین بر رفتار تغذیه ای بررسی شد. در هر مرحله, مصرف غذای تجمعی در فواصل 60 120٬ و 180 دقیقه بعد از تزریق اندازه گیری شد.یافته هاتزریق گلیسین با دوز 100, 200 و mg/kg 400 در تمام دقایق پس از تزریق٬ اخذ غذا را افزایش داد (p<0.05). تزریق استریکنین با دوز 0.8 mg/kg اخذ غذا را در دقایق 120 و 180 بطور معنی دار کاهش داد. پیش تزریق ایزوپروترنول نتوانست اثر افزاینده اشتهای گلیسین را مهار کند. در مرحله چهارم آزمایش, پیش تزریق ایزوپرترنول تاثیر معنی داری بر اخذ غذای ناشی از استریکنین نداشت.نتیجه گیریاثر افزاینده اشتهای گلیسین در موش صحرایی احتمالا بصورت مستقل از گیرنده های محیطی بتا آدرنرژیک انجام می شود.

استنادها

  • ثبت نشده است.
  • ارجاعات

  • ثبت نشده است.
  • استناددهی

    APA: کپی

    شهره، بهرام، حاجی نژاد، محمدرضا، و یوسفی، سهیل. (1396). تداخل گلیسین و ایزوپروترنول در تنظیم محیطی اخذ غذا در موش صحرایی. دانشکده علوم پزشکی نیشابور، 5(2 (پیاپی 15) )، 57-64. SID. https://sid.ir/paper/264448/fa

    Vancouver: کپی

    شهره بهرام، حاجی نژاد محمدرضا، یوسفی سهیل. تداخل گلیسین و ایزوپروترنول در تنظیم محیطی اخذ غذا در موش صحرایی. دانشکده علوم پزشکی نیشابور[Internet]. 1396؛5(2 (پیاپی 15) ):57-64. Available from: https://sid.ir/paper/264448/fa

    IEEE: کپی

    بهرام شهره، محمدرضا حاجی نژاد، و سهیل یوسفی، “تداخل گلیسین و ایزوپروترنول در تنظیم محیطی اخذ غذا در موش صحرایی،” دانشکده علوم پزشکی نیشابور، vol. 5، no. 2 (پیاپی 15) ، pp. 57–64، 1396، [Online]. Available: https://sid.ir/paper/264448/fa

    مقالات مرتبط نشریه ای

    مقالات مرتبط همایشی

  • ثبت نشده است.
  • طرح های مرتبط

  • ثبت نشده است.
  • کارگاه های پیشنهادی






    بازگشت به بالا
    telegram sharing button
    whatsapp sharing button
    linkedin sharing button
    twitter sharing button
    email sharing button
    email sharing button
    email sharing button
    sharethis sharing button