Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

video

Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

sound

Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی

Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید:

1,071
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

دانلود:

218
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

استناد:

اطلاعات مقاله نشریه

عنوان

مقایسه تجویز GnRH به صورت موجی (Pulsatile GnRH) با گنادوترپین های انسانی (HMG+HCG) در درمان ناباروری زنان مبتلا به هیپوگنادوتروپین هیپوگنادیسم: تجربه 17 ساله

صفحات

 صفحه شروع 611 | صفحه پایان 618

چکیده

 این مطالعه به منظور مقایسه نتیجه درمان بیماران مبتلا به هیپوگنادوتروپین هیپوگنادیسم توسط GnRH به صورت موجی با گنادوترویپن ها (HMG+HCG) انجام شد. همچنین اثر فاکتورهایی که با شدت بیماری در ارتباط هستند (سطح سرمی FSH, LH, استرادیول و مرحله بلوغ بیمار در موقع مراجعه) روی پاسخ بیماران به درمان, مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه روی اطلاعات موجود (Existing data) از بیماران مبتلا به هیپوگنادوتروپین هیپوگنادیسم که طی سالهای 1363 تا 1380 تحت درمان با GnRH به صورت موجی یا گنادوتروپین ها بودند, انجام شد. در ابتدا زنان مبتلا به آمنوره با علتهای دیگر, کنار گذاشته شدند و پس از تایید تشخیص توسط یافته های بالینی و پاراکلینیک, به روش غیرتصادفی تحت درمان با یکی از 2 روش درمانی قرار گرفتند. درمان با HMG بر حسب وزن بیمار از 12 تا 65 ویال در هر سیکل متفاوت بود. GnRH به صورت موجی(Pulsatile) به مقدار 20 میکروگرم هر 2 ساعت برای 14 تا 20 روز در سیکل تجویز می شد. پس از آنکه قطر فولیکول غالب تخمدان به 18 میلیمتر می رسید, تجویز دارو قطع و فاز ترشحی با HCG ادامه می یافت. میزان بروز حاملگی ترم در مجموعه بیماران مبتلا به هیپوگنادوتروپین هیپوگنادیسم تحت درمان با 2 روش, 7/69% (به ازای هر زن) یا 2/17% (به ازای هر سیکل) بود. میزان بروز حاملگی به دنبال تجویز HCG+HMG,9/17%  به ازای هر سیکل و به دنبال تجویز GnRH به صورت موجی, 5/15% به ازای هر سیکل بود که تفاوت آماری معنی داری نداشت. بروز چند قلویی در روش تجویز GnRH به صورت موجی, به شکل معنی داری کمتر از تجویز HMG بود (P=0.03). هیچ موردی از سندرم تحریک بیش از حد و شدید تخمدانی (Ovarian Hyperstimulation syndrome=OHSS) در تجویز GnRH به صورت موجی دیده نشد, در حالی که میزان بروز آن به دنبال تجویز HMG, 3% بود که تفاوت معنی دار نمی باشد. میزان موفقیت, در درمان زنان مبتلا به هیپوگنادوتروپین هیپوگنادیسم در هر دو روش (تجویز GnRH به صورت موجی و تجویز (HMG عالی بود و تفاوت بارزی وجود نداشت اما در موارد تجویز GnRH به صورت موجی, تحریک تخمدانی و بروز عوارض کمتر بوده است.

استنادها

  • ثبت نشده است.

    • ارجاعات

  • ثبت نشده است.

    • استناددهی

    APA: کپی

    معمارزاده، محمدتقی، و مرادی لاکه، مازیار. (1382). مقایسه تجویز GnRH به صورت موجی (Pulsatile GnRH) با گنادوترپین ‌های انسانی (HMG+HCG) در درمان ناباروری زنان مبتلا به هیپوگنادوتروپین هیپوگنادیسم: تجربه 17 ساله. علوم پزشکی رازی (مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران)، 10(36 (فوق العاده یک))، 611-618. SID. https://sid.ir/paper/420778/fa

    Vancouver: کپی

    معمارزاده محمدتقی، مرادی لاکه مازیار. مقایسه تجویز GnRH به صورت موجی (Pulsatile GnRH) با گنادوترپین ‌های انسانی (HMG+HCG) در درمان ناباروری زنان مبتلا به هیپوگنادوتروپین هیپوگنادیسم: تجربه 17 ساله. علوم پزشکی رازی (مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران)[Internet]. 1382؛10(36 (فوق العاده یک)):611-618. Available from: https://sid.ir/paper/420778/fa

    IEEE: کپی

    محمدتقی معمارزاده، و مازیار مرادی لاکه، “مقایسه تجویز GnRH به صورت موجی (Pulsatile GnRH) با گنادوترپین ‌های انسانی (HMG+HCG) در درمان ناباروری زنان مبتلا به هیپوگنادوتروپین هیپوگنادیسم: تجربه 17 ساله،” علوم پزشکی رازی (مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران)، vol. 10، no. 36 (فوق العاده یک)، pp. 611–618، 1382، [Online]. Available: https://sid.ir/paper/420778/fa

    مقالات مرتبط نشریه ای

    مقالات مرتبط همایشی

  • ثبت نشده است.

    • طرح های مرتبط

  • ثبت نشده است.

    • کارگاه های پیشنهادی






    بازگشت به بالا