مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

video

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

sound

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید:

549
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

دانلود:

211
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

استناد:

اطلاعات مقاله نشریه

عنوان

اثر رالوکسیفن و GnRH-a بر میزان VEGF در کشت سلول های میوم انسانی

صفحات

 صفحه شروع 66 | صفحه پایان 73

چکیده

 زمینه: لیومیوم شایع ترین تومور خوش خیم دستگاه تناسلی و عامل خونریزی غیرطبیعی رحمی و علایم فشاری در لگن است. درمان های مرکب از آنالوگ آزادکننده هورمون گنادوتروپین (GnRH-a) و مهارکننده های انتخابی استروژن در کاهش حجم لیومیوم موثر است.روش ها: دوازده نمونه میوم از زنان با سیکل قاعدگی منظم و در فاز فولیکولار که تحت عمل جراحی میومکتومی یا هیسترکتومی در بیمارستان امام رضا (ع) قرار گرفتند, به دست آمد. بیماران در شش سیکل آخر قاعدگی قبل از جراحی, درمان هورمونی دریافت نکرده بودند. اثر درمان با دوزهای مختلف رالوکسیفن (در پنج گروه به ترتیب با غلظت های 1, 2, 4, 6 و 8 میکروگرم در میلی لیتر) و GnRH-a (در پنج گروه به ترتیب با غلظت های 50, 100, 200, 300 و 400 میکروگرم در میلی لیتر) و درمان ترکیبی آن ها بر میزان فاکتور رشد عروقی آندوتلیال (VEGF) و مهار رشد سلولی بررسی شد.یافته ها: در هر سه گروه درمان (گروه با غلظت های مختلف رالوکسیفن, گروه با غلظت های مختلف GnRH-a و گروه دریافت کننده هر دو داروی رالوکسیفن و GnRH-a), میزان VEGF کاهش داشت. کاهش میزان VEGF در گروه درمان ترکیبی 79.17 درصد, در گروه رالوکسیفن 64.74 درصد و در گروه 55.29 GnRH-a درصد بود (P<0.05). میزان ممانعت از رشد سلولی بین دو گروه به طور معنادار متفاوت بود. میزان ممانعت از رشد سلولی در گروه ترکیبی 70.77 درصد, در گروه رالوکسیفن 60.76 درصد و در گروه 15.83 GnRH-a درصد بود (P<0.05).نتیجه گیری: درمان با رالوکسیفن و GnRH-a و ترکیب آن ها میزان VEGF را کاهش داده و از رشد سلولی میوم جلوگیری می کند.

استنادها

  • ثبت نشده است.
  • ارجاعات

  • ثبت نشده است.
  • استناددهی

    APA: کپی

    فاخری، طراوت، منصوری، کامران، رشیدی، سحر، رضایی، منصور، دایی چین، سارا، و نانکلی، انیس الدوله. (1393). اثر رالوکسیفن و GnRH-a بر میزان VEGF در کشت سلول های میوم انسانی. مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه (بهبود) (journal of kermanshah university of medical sciences)، 18(2 (پیاپی 75))، 66-73. SID. https://sid.ir/paper/481932/fa

    Vancouver: کپی

    فاخری طراوت، منصوری کامران، رشیدی سحر، رضایی منصور، دایی چین سارا، نانکلی انیس الدوله. اثر رالوکسیفن و GnRH-a بر میزان VEGF در کشت سلول های میوم انسانی. مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه (بهبود) (journal of kermanshah university of medical sciences)[Internet]. 1393؛18(2 (پیاپی 75)):66-73. Available from: https://sid.ir/paper/481932/fa

    IEEE: کپی

    طراوت فاخری، کامران منصوری، سحر رشیدی، منصور رضایی، سارا دایی چین، و انیس الدوله نانکلی، “اثر رالوکسیفن و GnRH-a بر میزان VEGF در کشت سلول های میوم انسانی،” مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه (بهبود) (journal of kermanshah university of medical sciences)، vol. 18، no. 2 (پیاپی 75)، pp. 66–73، 1393، [Online]. Available: https://sid.ir/paper/481932/fa

    مقالات مرتبط نشریه ای

    مقالات مرتبط همایشی

  • ثبت نشده است.
  • طرح های مرتبط

  • ثبت نشده است.
  • کارگاه های پیشنهادی






    بازگشت به بالا
    telegram sharing button
    whatsapp sharing button
    linkedin sharing button
    twitter sharing button
    email sharing button
    email sharing button
    email sharing button
    sharethis sharing button