مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

مقاله مقاله نشریه

مشخصات مقاله

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

video

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

sound

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید:

1,949
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

دانلود:

786
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

استناد:

اطلاعات مقاله نشریه

عنوان

بی آغاز و انجام بودن مثنوی

صفحات

 صفحه شروع 58 | صفحه پایان 62

کلیدواژه

ثبت نشده است

چکیده

 بشنو این نی چون شکایت می کند               از جدائی ها حکایت می کند کز نیستان تا مرا ببریده اند                           در نفیرم مرد و زن نالیده اند این دو بیت و ابیات پس از آن، در آغاز مثنوی، افتتاحی است لطیف و در عین حال عجیب. هر یک از شارحان مثنوی، در شرح و بیان و تفسیر و تاویل آن و در این که مراد از «نی» چیست سخنان مبسوط آورده اند و در اهمیت و پری و سرشاری محتوای آن تا آن جا رفته اند که گفته اند هم چنان که، طبق روایات، تمامی قرآن کریم در سوره فاتحه الکتاب مندرج است، تمامی مضامین مثنوی نیز در این هجده بیت آغازین- که یگانه قسمتی از مثنوی است که مولانا به خط خود نوشته- مندرج است. اما این سوال همواره برای شارحان مطرح بوده است که چرا مولانا، که مستغرق دریای توحید است، و از مثنوی او به «بانگ توحید» تعبیر می شود، دیوان آسمانی و عرفانی خود را، برخلاف آثار دیگر از این دست، با توحید و ستایش حق تعالی آغاز نکرده است. با آن که یقینا به خوبی توجه داشته است که کل امر ذی بال لم یبدا ببسم الله فهو ابتر. اساسا آغاز کردن آثار منظوم و منثور با حمد و ستایش الهی سنت حسنه ای بوده است بسیار متداول و مطاع و متبع. از شعرای دوره سامانی که بگذریم، تقریبا همگی شاعران نام حق را بهترین سرآغاز می دانسته اند و بی نام او نامه را باز نمی کرده اند و، چون از سر ایمان و عشق سخن می گفته اند، زیباترین شعر آنها هم همین افتتاحیه ها بوده است. بسیاری از آنان نیز، پس از ستایش حق، سخن خود را به مدح رسول اکرم (ص) می آراسته اند. فردوسی، در اثر رزمی خود، و نظامی، در همگی آثار بزمی خود، همواره سخن را به نام او ابتدا کرده اند. سعدی، معاصر مولانا، نیز از همین سنت پیروی کرده است...

استنادها

  • ثبت نشده است.

    • ارجاعات

  • ثبت نشده است.

    • استناددهی

    APA: کپی

    خوانساری، محمد. (1380). بی آغاز و انجام بودن مثنوی . نامه فرهنگستان، 5(1 (پیاپی 17))، 58-62. SID. https://sid.ir/paper/87917/fa

    Vancouver: کپی

    خوانساری محمد. بی آغاز و انجام بودن مثنوی . نامه فرهنگستان[Internet]. 1380؛5(1 (پیاپی 17)):58-62. Available from: https://sid.ir/paper/87917/fa

    IEEE: کپی

    محمد خوانساری، “بی آغاز و انجام بودن مثنوی ،” نامه فرهنگستان، vol. 5، no. 1 (پیاپی 17)، pp. 58–62، 1380، [Online]. Available: https://sid.ir/paper/87917/fa

    مقالات مرتبط نشریه ای

    مقالات مرتبط همایشی

  • ثبت نشده است.

    • طرح های مرتبط

  • ثبت نشده است.

    • کارگاه های پیشنهادی






    بازگشت به بالا
    telegram sharing button
    whatsapp sharing button
    linkedin sharing button
    twitter sharing button
    email sharing button
    email sharing button
    email sharing button
    sharethis sharing button