مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

مقاله مقاله نشریه

مشخصات مقاله

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

video

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

sound

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید:

1,017
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

دانلود:

638
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

استناد:

3

اطلاعات مقاله نشریه

عنوان

عبارت های فعلی ضمیردار در زبان فارسی

صفحات

 صفحه شروع 8 | صفحه پایان 20

کلیدواژه

ثبت نشده است

چکیده

  ضبط عبارت های فعلی ضمیردار در فرهنگ های فارسی همواره با مشکلاتی همراه بوده است. کاربرد ضمیر در این عبارت ها چنان گوناگون است که، اگر در مدخل موبوط به هر عبارت اطلاعات لازم در خصوص آن به نوعی ذکر نشود، هم از دقت علمی فرهنگ کاسته می شود و هم مراجع، خاصه مراجع خارجی، در کاربرد درست عبارت دچار مشکل می گردد. مثلا کاربرد ضمیر «خود» در دو عبارت پای قول خود ایستادن و خود را باختن بسیار متفاوت است: در اولی، به جای ضمیر مشترک خود، می توان از ضمیر شخصی متصل استفاده کرد (مثلا «من پای قولم ایستاده ام»)؛ اما، در دومی، به جای ضمیر مشترک از هیچ ضمیر دیگری نمی توان استفاده کرد، یعنی مثلا فقط می توان گفت: «من خودم را باختم»، اما هرگز نمی توان گفت: «من من را باختم» یا «منم را باختم». دیگر آن که استفاده از ضمیر شخصی منفصل در عبارت فعلی اول نیز باعث غیر دستوری شدن آن می گردد: «من پای قول من ایستاده ام». در مثالی دیگر به کاربرد ضمیر در دو عبارت «چیزی را از گلوی کسی بریدن» و « گلوی خود را پاره کردن» توجه کنید: در اولی، به جای ضمیر مبهم کسی، هم می توان از ضمیر شخصی منفصل استفاده کرد (مثلا «این لقمه را از گلوی تو نمی برند») هم از ضمیر مشترک (مثلا «از گلوی خودش برید که بچه اش را بزرگ کند»). اما، در دومی، علاوه بر ضمیر مشترک خود، فقط از ضمیر شخصی متصل می توان استفاده کرد (مثلا «گیرم گلویم را پاره می کردم، مگر کسی صدایم را می شنید!»)، یعنی، در این جا نیز، هرگز نمی توان از ضمیر منفصل استفاده کرد و مثلا گفت: « گیرم گلوی من را پاره می کردم...». بنابراین، چگونگی کاربرد ضمیر در عبارت های فعلی فارسی از جمله اطلاعاتی است که باید در فرهنگ های فارسی در اختیار مراجع گذاشته شود. در این مقاله، ابتدا به توصیف دستوری کاربردهای ضمیر در عبارت های فعلی و گروه بندی عبارت های فعلی بر این اساس می پردازیم و، سپس، در بخش دوم مقاله، چند فرهنگ فارسی را از این حیث بررسی و ارزیابی می کنیم.  

استنادها

ارجاعات

  • ثبت نشده است.
  • استناددهی

    APA: کپی

    طبیب زاده، امید. (1380). عبارت های فعلی ضمیردار در زبان فارسی. نامه فرهنگستان، 5(2 (پیاپی 18))، 8-20. SID. https://sid.ir/paper/87975/fa

    Vancouver: کپی

    طبیب زاده امید. عبارت های فعلی ضمیردار در زبان فارسی. نامه فرهنگستان[Internet]. 1380؛5(2 (پیاپی 18)):8-20. Available from: https://sid.ir/paper/87975/fa

    IEEE: کپی

    امید طبیب زاده، “عبارت های فعلی ضمیردار در زبان فارسی،” نامه فرهنگستان، vol. 5، no. 2 (پیاپی 18)، pp. 8–20، 1380، [Online]. Available: https://sid.ir/paper/87975/fa

    مقالات مرتبط نشریه ای

    مقالات مرتبط همایشی

  • ثبت نشده است.
  • طرح های مرتبط

  • ثبت نشده است.
  • کارگاه های پیشنهادی






    بازگشت به بالا
    telegram sharing button
    whatsapp sharing button
    linkedin sharing button
    twitter sharing button
    email sharing button
    email sharing button
    email sharing button
    sharethis sharing button