International Conference on Modern Researches of the Educational System and Educational Sciences | Year:2024 | دوره:1 |Papers Count:4

پژوهش حاضر با هدف بررسی کاربرد میکرولرنینگ در آموزش و یادگیری نسل زد به منظور توسعه، تسهیل و کاربردی سازی و بررسی آن از جوانب مختلف در آموزش نسل زد صورت گرفت. مسأله ی پژوهش فرصت ها و چالش های یادگیری خرد با توجه به ویژگیهای نسل زد است که به چگونگی ترویج، طراحی و استفاده از یادگیری خرد برای کمک به نسل زد از طریق دانش معتبر با ملاحظات اخلاقی می انجامد. در این مرور اهداف، روشها، نتایج در مورد کاربرد میکرولرنینگ در آموزش و یادگیری نسل زد بررسی شد. پژوهش به روش مرور نظام مند صورت پذیرفت. جامعه ی آماری (میدان تحقیق) محتوای مورد نیاز جهت انجام این پژوهش شامل مقالات علمی و پژوهشی معتبر بود. نمونه آماری به روش هدفمند و از بین275 مقاله ورودی27 انتخاب گرد ید. کلمات کلیدی در پایگاه های معتبر داخلی و خارجی مورد جستجو قرار گرفت. معیارهای ورود ی به این پژوهش، ارتباط عنوان مقاله و چکیده با موضوع میکرولرنیگ و نسل زد، جدید بودن سال انتشاربین سالهای 1390 الی 1403شمسی و 2015 الی 2024 میلادی، اعتبار مجله و سایت نمایه شده، معیارهای خروج مقاله از روند پژوهش شامل عدم ارتباط موضوعی، جدید نبودن سال انتشار، تکراری بودن موضوع در نظر گرفته شد. یافته های پژوهش شامل تسهیل یادگیری و حفظ آن، کاهش بارشناختی، توسعه شایستگی و ایجاد انگیزه و جلب توجه و خودکارآمدی مثبت در به کارگیری این روش برای نسل زد بود.

این پژوهش، با بهره گیری از روش های کتابخانه ای و توصیفی-تحلیلی، به بررسی تأثیر ارتقای مهارت های فردی بر عملکرد سازمانی در محیط های آموزشی می پردازد. این تحقیق از طریق بررسی جامع متون جدید، نقش حیاتی برنامه های هدفمند توسعه مهارت ها مانند برنامه های آموزشی رسمی، بازی وارسازی و یادگیری سازمانی را برجسته می کند. یافته ها نشان می دهد که این ابتکارات به طور قابل توجهی عملکرد کارکنان، رضایت شغلی و اثربخشی کلی سازمان را بهبود می بخشد. مطالعات اخیر بر همسویی برنامه های درسی آموزشی با نیازهای صنعت برای پر کردن شکاف های مهارتی و بر ارزش یادگیری مستمر سازمانی در حفظ بهبود عملکرد تأکید می کنند. علیرغم شواهد قوی، چالش هایی مانند اطمینان از تأثیرات بلندمدت و غلبه بر موانع اجرا ذکر شده است. این مطالعه خواستار تحقیقات بیشتر در مورد استراتژی های خاص توسعه منابع انسانی است که در زمینه های مختلف آموزشی مؤثرتر هستند، همچنین مطالعات طولی برای ارزیابی مزایای بلندمدت برنامه های ارتقای مهارت ها مورد نیاز است. با پرداختن به این حوزه ها، مؤسسات آموزشی می توانند کارکنان و دانشجویان خود را برای برآورده کردن نیازهای در حال تحول نیروی کار، و در نهایت افزایش عملکرد و مزیت رقابتی خود، بهتر آماده کنند.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی و هوش اخلاقی با خودکارآمدی شغلی معلمین مقطع متوسطه بود. روش پژوهش حاضر توصیفی همبستگی بود و جامعه آماری آن را کلیه معلمین مقطع متوسطه دوره اول ناحیه دو شهر اردبیل تشکیل داده بودند که از میان آن ها 270 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های شخصیتی نئو (NEO-FFI)، هوش اخلاقی (MIQ) و خودکارآمدی معلم (TSOES-LF) استفاده شد و داده ها نیز به روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد که ویژگی های شخصیتی برونگرایی، گشودگی، موافق بودن و باوجدان بودن (01/0>P) و مولفه های هوش اخلاقی درستکاری، مسولیت پذیری، دلسوزی، بخشودگی و نمره کل هوش اخلاقی (01/0>P) با خودکارآمدی شغلی رابطه مثبت معنادار دارد؛ اما ویژگی شخصیتی روان رنجورخویی با خودکارآمدی شغلی رابطه معناداری ندارد (05/0P) که از میان متغیرهای پیش بین ویژگی های شخصیتی برونگرایی و باوجدان بودن و مولفه مسئولیت پذیری و نمره کل هوش اخلاقی سهم معناداری در پیش بینی خودکارآمدی شغلی داشتند. با توجه به یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که ویژگی های شخصیتی و هوش اخلاقی نقش مهمی در خودکارآمدی شغلی دارند، بنابراین می توان از آن ها در تصمیم گیری برای جذب معلمینی با کارآمدی بالا استفاده کرد.

این پژوهش، اجزای رهبری آموزشی را آنگونه که در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش (FTDE) ایران تشریح شده است، مورد بررسی قرار می دهد. سند تحول بنیادین اصول اسلامی و ارزش های انقلابی را ادغام می کند و هدف آن ایجاد یک چارچوب آموزشی است که مبتنی بر اخلاق و معنویت باشد. این تحقیق بررسی می کند که چگونه این اصول در شیوه های رهبری آموزشی گنجانده شده اند و تأثیر آنها بر چشم انداز استراتژیک، مشارکت ذینفعان و اثربخشی سازمانی چگونه است. این مطالعه بر اهمیت یک رویکرد جامع برای رشد دانش آموز، شامل ابعاد فکری، اخلاقی، اجتماعی و جسمی تأکید می کند. این امر بر لزوم توسعه حرفه ای مستمر برای رهبران آموزشی جهت هماهنگی تلاش های خود با اهداف توسعه ملی و تقویت نوآوری در مؤسسات آموزشی تأکید می کند. علاوه بر این، تحقیق بر اهمیت تقویت ارتباط مؤثر و همکاری بین مربیان، سیاست گذاران و اعضای جامعه تأکید می کند تا درک مشترک و تعهد به اصلاحات آموزشی تضمین شود. این مطالعه توصیه هایی را برای سیاست و عمل ارائه می دهد، از جمله نیاز به راهبردهای مرتبط با فرهنگ و اتخاذ روش های تدریس جدید و ابزارهای فناوری. جهت گیری های تحقیقات آینده شامل مطالعات طولی در مورد تأثیر بلندمدت این شیوه های رهبری و توسعه ابزارهای ارزیابی قوی برای ارزیابی اثربخشی آنها است. این تحلیل جامع به درک عمیق تر رهبری آموزشی در چارچوب سند تحول بنیادین کمک می کند و بینش های عملی را برای افزایش نتایج آموزشی در راستای ارزش های فرهنگی و مذهبی ارائه می دهد.