یکی از مواردی که همواره مورد علاقه محققان رفتار حرکتی بوده است بازخورد می باشد. این موضوع می تواند اثرات قابل توجهی بر اجرا و یادگیری حرکات و همچنین انگیزش افراد داشته باشد. هدف این پژوهش اثر بازخورد ژنریک و غیر ژنریک بر یادگیری مهارت دارت زنان نوجوان بود. بدین منظور 30 نفر نوجوان انتخاب شدند که هر کدام به دو گروه 15 نفر ژنریک و 15 نفر غیر ژنریک تقسیم شدند. در ابتدا به هر گروه آموزش پرتاب دارت داده شد، سپس در مرحله پیش آزمون هر کدام 12 پرتاب اجرا نمودند، پس از آن در مرحله اکتساب هر شرکت کننده 120 پرتاب انجام دادند، و بعد از 48 ساعت هر کدام 12 پرتاب در مرحله یادداری و 12 پرتاب در مرحله انتقال (با افزایش فاصله از صفحه دارت ) انجام دادند که در تمامی مراحل خطاها توسط پژوهشگر ثبت گردید. برای آزمون فرضیه ها در مرحله اکتساب از تحلیل واریانس ترکیبی(دسته و گروه) و در مرحله های یادداری و انتقال از آزمون t-مستقل استفاده شد. شایان ذکر است تمام تحلیل ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح 05/0 انجام گردید. نتایج تحقیق حاضر نشان داد بازخورد ژنریک و غیر ژنریک بر یادگیری پرتاب دارت نوجوانان اثر معنی داری ندارند.