علوم پزشکی رازی
سال:1397 | دوره:25 | شماره:172 |تعداد مقالات:10

اسیدهای چرب لینولئیک کونژوگه (CLAs-Conjugated linoleic acids) از ایزومرهای فضایی و موقعیتی اکتادکادی انوآت (18: 2) می باشند، آن ها در غذاهای تهیه شده از نشخوارکنندگان (گوشت گوسفند، گاو و لبنیات تولید شده از آن ها) یافت می گردند. وقتی که مخلوطی از ایزومرهای این اسید چرب به حیواناتی که با مواد شیمیایی به سرطان های مختلف مانند پستان، روده و پوست دچار شده اند، داده می شود سرطان زایی کاهش می یابد. مکانیسم های مهار سلول های سرطان به وسیله آن ها هنوز دقیقا مشخص نیست ولی احتمالا کاهش تکثیر سلولی، القاء مرگ برنامه ریزی شده سلولی و تغییر در ترکیب اجزاء چرخه سلولی می باشد. به علاوه CLAs شاخص های ایمنی و همچنین تشکیل ایکوزانوئید ها نیز متابولیسم چربی ها و بیان ژن را تعدیل می کند. CLAs خواص خود را به وسیله یک یا چند تا از این روش ها اعمال می کند. این مقاله پیشرفت های اخیر در کشف مکانیسم های مهم ضد سرطانی CLAs را بیان می کند.

زمینه و هدف: متیلن تتراهیدروفولات ردوکتاز (MTHFR-Methylenetetrahydrofolate reductase) یکی از آنزیم های کلیدی در متابولیسم فولات است. جهش ژنی C677T منجر به کاهش فعالیت آنزیم MTHFR می شود و خطر ابتلا به بیماری های قلبی-عروقی را افزایش می دهد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط میان پلی مورفیسم C667T ژن MTHFR در کنار برخی عوامل غیرژنتیکی و بیماری وریدهای واریسی بود. روش کار: در این مطالعه مورد-شاهدی، 80 مبتلا به وریدهای واریسی و 150 فرد غیرمبتلا مورد بررسی قرار گرفتند. پس از استخراج DNA از خون محیطی به روش استاندارد، تعیین ژنوتیپ آن ها به روش PCR-RFLP انجام شد. همچنین اطلاعات دموگرافیک مانند سابقه خانوادگی این بیماری، جنسیت، سن، اضافه وزن، مدت ساعات کار، وضعیت اجابت مزاج، ورزش، فشار خون، و استعمال سیگار هر فرد ثبت شد. با استفاده از روش رگرسیون لجستیک ارتباط ژنوتیپ و متغیرهای ثبت شده با بیماری وریدهای واریسی بررسی شد. یافته ها: فراوانی ژنوتیپ های پلی مورفیسم C677T ژن MTHFR در گروه بیمار و شاهد اختلاف معنی داری نداشتند (05/0p). ارتباطی میان عادت به انجام منظم ورزش، سن، فشار خون، جنسیت و استعمال سیگار با بیماری رگ های واریسی در جمعیت مورد مطالعه دیده نشد (05/0

زمینه و هدف: کم تحرکی و چاقی از پیامدهای زندگی صنعتی می باشد؛ بطوریکه روند افزایش شیوع چاقی، تاثیرات منفی بر سیستم تنفسی ایجاد نموده است. تمرینات هوازی و اسیدهای چرب امگا-3 به خاطر اثرات فیزیولوژیکی که بر سیستم های مختلف بدن دارند؛ مورد توجه می باشند. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل امگا-3 بر عملکرد ریوی در مردان چاق بود. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، 40 مرد چاق با میانگین سنی 05/3± 3/32 سال، وزن 4/7± 8/97 کیلوگرم، نسبت دور کمر به باسن 022/0± 01/1، چربی بدن 52/2± 53/31 درصد و میانگین شاخص توده بدنی 61/2± 3/32 کیلوگرم/مترمربع به صورت تصادفی در 4 گروه 10 نفری: دارونما، مکمل، دارونما تمرین، مکمل تمرین قرار گرفتند. برنامه تمرین هوازی شامل دویدن با شدت %85-55HRmax به مدت 8 هفته، 45-25 دقیقه و 3 جلسه در هفته بود. میزان مصرف مکمل، روزانه 1000 میلی گرم امگا-3 و دارونما نیز از دکستروز 2 درصد بود. مقادیر متغیرهای تحقیق 48 ساعت قبل و بعد از اتمام تمرینات سنجیده شد. داده ها با استفاده از آزمون ANOVA دو راهه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح (05/0p<) تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: اثر تمرین ورزشی بدون در نظر گرفتن اثر مکمل بر کاهش وزن و درصد چربی بدن معنی دار بود (05/0p<). ورزش و مکمل به طور معنی داری مقدار FVC، FEV1، PEF، FEF25-75، FIVC، FIV1 و PIF را افزایش داد (05/0p<). اثر ورزش بدون در نظر گرفتن اثر مکمل بر افزایش VO2max و PEF معنی دار بود (05/0p<). ورزش، مکمل و ترکیب ورزشمکمل بر اندازه دور قفسه سینه حالت دم و بازدم غیر معنی دار بود (05/0p>). نتیجه گیری: تمرین هوازی منظم و مصرف مکمل امگا-3 دو عامل تعدیل کننده و اثرگذار بر افزایش شاخص های تنفسی بوده و در نتیجه باعث بهبود وضعیت تنفسی مردان چاق می شود.

زمینه و هدف: فنیل کتونوری (PKU-Phenylketonuria)، شایع ترین اختلال مادرزادی متابولیسم اسید آمینه، یک اختلال اتوزومال مغلوب است که به وسیله بیش از 600 موتاسیون در ژن فنیل آلانین هیدروکسیلاز (PAH-Phenylalanine Hydroxylase) ایجاد می شود. الگوی توزیع موتاسیون ها در ژن PAH، خاص هر جمعیت است. هدف از این مطالعه شناسایی موتاسیون ها در اگزون های 11و10 ژن PAH در بیماران PKU از استان گلستان و مقایسه آن با مطالعات صورت گرفته در سایر بخش های ایران بود. روش کار: مطالعه حاضر، یک مطالعه مقطعی و توصیفی می باشد. طی یک دوره یک ساله، تعداد 26 بیمار PKU غیر مرتبط از نواحی مختلف استان گلستان شناسایی شد. DNA ژنومی از لوکوسیت ها با استفاده از کیت استخراج شد و روش واکنش زنجیره ای پلیمراز-تعیین توالی برای شناسایی موتاسیون ها استفاده گردید. یافته ها: موتاسیون های شناسایی شده در این مطالعه عبارتند از: (23/19 درصد) IVS10-11G>A و (7/7 درصد) IVS11>C. این بیماران فنوتیپ PKU کلاسیک داشتند. نتیجه گیری: شیوع بالای موتاسیون IVS10-11G>A در استان گلستان احتمال دارد با رانش ژنتیکی، اثر موسس و ازدواج فامیلی مرتبط باشد. به علاوه بررسی موتاسیون ها در ژن PAH، می تواند ابزار مفیدی برای تشخیص مولکولی بیماری PKU و تعیین ناقلین در این جمعیت باشد.

زمینه و هدف: سرطان پروستات یکی از رایج ترین سرطان ها و دومین عامل مرگ و میر ناشی از سرطان در بین مردان در جهان می باشد. ایمونوتراپی روشی نو، غیرتهاجمی و موثر برای درمان سرطان است اما اثرات جانبی آن، که تاثیر بر روی تحریک باکتری های فلور نرمال و ایجاد عفونت های فرصت طلب می باشد، به طور کامل شناخته نشده است. هدف این مطالعه بررسی عوارض جانبی ایمونوتراپی بیماران سرطان پروستات روی پتانسیل بیماری زایی انتروکوکوس فکالیس به عنوان یک باکتری فلور طبیعی روده انسان می باشد. روش کار: در این پژوهش تغییر بیان ژن بیماری زایی esp در انتروکوکوس فکالیس فلور میکروبی روده در سه گروه افراد سالم به عنوان گروه کنترل (211 مرد)، مبتلایان به سرطان پروستات (176 مرد) پیش از درمان و تحت درمان 6 ماهه ایمونوتراپی با روش Real time PCR و در مدت زمان یک سال مورد بررسی قرار داده شد. یافته ها: نتایج آنالیز بیان ژن در این مطالعه نشان داد تفاوت معنی داری در میزان بیان ژن (00/0 p=) esp در گروه بیماران قبل و بعد از درمان ایمونوتراپی وجود دارد در حالی که تفاوت معنی داری در بیان این ژن بین گروه افراد سالم و بیماران قبل از ایمونوتراپی دیده نشد (62/0 p=). نتیجه گیری: به نظر می رسد که ایمونوتراپی علی رغم مزیت های زیاد می تواند عوارض جانبی مانند تحریک بیماری زایی فلور میکروبی را در بدن بیماران داشته باشد و باعث عفونت پس از درمان سرطان شود. لذا، لازم است این نکته در پروتوکل های درمان با ایمونوتراپی سرطان پروستات در نظر گرفته شود.

زمینه و هدف: نقایص حسی از جمله عوارض شایع سکته های مغزی هستند و مطالعات مختلف میزان شیوع این نقایص را در بیماران سکته مغزی بین 11 تا 85% گزارش نموده اند. این نقایص در اندام فوقانی همی پلژیک از فقدان حس های اولیه تا ادراکات پیچیده تر متفاوت هستند و سبب کاهش استفاده از اندام مبتلا، ضعف در دستکاری حرکتی ظریف اشیا، ضعف در مهارت های گرفتن می گردند و در نهایت منجر به کاهش سطح فعالیت در سمت مبتلا و نهایتا کاهش کیفیت زندگی فرد می شوند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تحریکات حس سطحی و عمقی بر فعالیت های روزمره زندگی و عملکرد حرکتی اندام فوقانی بیماران سکته مغزی می باشد. روش کار: این پژوهش از نوع مداخله ای کارآزمایی بالینی یک سویه کور بود که بر روی 60 بیمار سکته مغزی مزمن انجام شد. پیش از شروع مداخله عملکرد اندام فوقانی بیماران (آزمون Fugle-Meyer) و فعالیت های روزمره زندگی (آزمون Barthel) مورد ارزیابی قرار گرفتند و سپس درمان آغاز گردید. بیماران در این فاز به مدت 6 هفته تحت درمان تحریکات حس سطحی و عمقی قرار گرفتند. درمان بر پایه رویکرد رود انجام شد. یافته ها: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که بیماران گروه مداخله بهبودی معنی داری را در عملکرد حرکتی (0001/0p<) و فعالیت های روزمره زندگی اندام فوقانی نشان دادند (0001/0p<). نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده به نظر می رسد تحریکات حس سطحی و عمقی بر عملکرد حرکتی و فعالیت های روزمره زندگی اندام فوقانی بیماران سکته مغزی مزمن موثر می باشد.

زمینه و هدف: حدود 300 میلیون نفر در جهان حامل ویروس هپاتیت B (HBV) می باشند. بیماران تالاسمی و دیالیزی از بیماران در معرض ابتلا به این ویروس هستند. علی رغم واکسیناسیون افراد پس از مدتی تیتر آنتی بادی کاهش می یابد و امکان ابتلا به عفونت ویروس هپاتیت B وجود دارد. این مطالعه به بررسی مارکرهای سرولوژیک هپاتیت B در بیماران تالاسمی و دیالیزی استان مازندران می پردازد. روش کار: 94 بیمار وارد این مطالعه کمی و بالینی شدند. برای تمامی بیماران، پرسش نامه ای شامل اطلاعاتی از قبیل دموگرافیک، سابقه واکسیناسیون هپاتیت B، سابقه دریافت فرآورده های خونی، سابقه اعمال جراحی تکمیل شد. مقدار 5 میلی لیتر خون وریدی از هر فرد گرفته و سرم آن جدا و در فریزر 20-سانتی گراد نگهداری شد. آزمایش الیزا بر روی نمونه ها از نظر حضور مارکرهای Anti-HBc، Anti-HBs و HBsAg انجام شد. یافته ها: از 94 بیمار 55 نفر مرد (5/58 %) و 39 نفر (5/41%) زن بودند. در این بیماران 57 نفر (6/60%) دیالیزی و 37 نفر (4/39%) بیمار تالاسمی بودند که افراد دیالیزی 4 نفر (7%) و در بیماران تالاسمی 8 نفر (6/21%) مبتلا به هپاتیت B (HBV) بودند. نمونه ها از نظر وجود HBsAg، 12 نفر (8/12%) و Anti-HBs، 54 نفر (4/57%) و Anti-HBc در 13 نفر (8/13%) مثبت گزارش شد. نتیجه گیری: 8/12% بیماران مراجعه کننده HBV مثبت و 6/42% بیماران به HBVحساس بودند. بنابراین غربالگری بیماران قبل از استفاده فرآورده های خونی برای آنتی بادی علیه HBV توصیه می شود. همچنین، مطالعات سرولوژیک برای اطمینان از محافظت بیماران ضروری می باشد.

زمینه و هدف: سرطان سینه یکی از شایع ترین سرطان ها در میان زنان است. برخی از انواع سرطان های سینه به داروهای شیمی درمانی مانند تاکسول مقاومت نشان می دهند. گیاه آرتمیزیا از خانواده کامپوزیته با داشتن ترکیبات فلاونوئیدی مانند آرتیمیزین به عنوان یکی از مهم ترین گیاهان دارویی دنیا با کاربرد دارویی محسوب می شود. لذا، در مطالعه حاضر به بررسی و مقایسه اثر سیتوتوکسیکی و آپوپتوزی عصاره اتانولی دو گونه آرتمیزیا سیبری و آرتمیزیا اسکوپاریا با داروی تاکسول پرداخته شد. روش کار: ابتدا عصاره های اتانولی تهیه شدند و بعد از سه پاساژ سلولی، رده سلول های SK-BR-3 با غلظت های آرتمیزیا سیبری 5/7-15-30 و 60 میلی گرم/میلی لیتر و آرتمیزیا اسکوپاریا 16/0-31/0-63/0 و 25/1 میلی گرم/میلی لیتر و داروی پاکلیتاکسول با غلظت 100 میکرومولار تیمار شدند و در زمان های 72-48-24 ساعت به وسیله سنجشMTT ارزیابی گردیدند. اثر آپوپتوزی و نوع مرگ القا شده با استفاده از کیتAnnexinV&PI سنجش شد. یافته ها: سنجشMTT، اثر سیتوتوکسیک دو عصاره آرتمیزیا با داروی تاکسول را وابسته به دوز نشان داد و IC50 های به دست آمده پس از تیمار در زمان های 72-48-24 ساعت، به ترتیب در آرتمیزیا اسکوپاریا 31/0-35/0 و 55/0 میلی گرم/میلی لیتر و آرتمیزیا سیبری18-02/28 و 14/34 میلی گرم/میلی لیتر و پاکلیتاکسل 09/21-28/36 و 74/56 میکرومولار بود. سنجشAnnexin V &PI نشان داد که هر دو عصاره آرتمیزیا سیبری با 53. 3 درصد و آرتمیزیا اسکوپاریا با 71. 4 درصد همانند تاکسول 13. 5 درصد، دارای اثر آپوپتوزی و القای آپوپتوز اولیه و ثانویه معنی دار (05/0p<) در مقایسه با گروه کنترل بودند و عصاره آرتمیزیا سیبری دارای اختلاف معنی دار (05/0p<) با گروه تاکسول و عصاره آرتمیزیا اسکوپاریا بود. نتیجه گیری: عصاره الکلی آرتمیزیا اسکوپاریا با بررسی های بیشتر دارای پتانسیل درمانی به عنوان داروی سرطان سینه می باشد.

زمینه و هدف: سوختگی عمده ترین تاثیر را روی کیفیت زندگی بیماران گذاشته و سبب مختل شدن رفاه جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی در آنان می شود. این پژوهش با هدف تاثیر برنامه درمانی مبتنی بر الگوی روانی-اجتماعی بر بهبود کیفیت زندگی در افراد مبتلا بهاختلال استرس پس از سانحه (Posttraumatic stress disorder-PTSD) ناشی از سوانح سوختگی انجام شد. روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مراجعه کننده به بیمارستان سوانح سوختگی شهید مطهری تهران در سال 1396 بود که با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 30 بیمار با تشخیص PTSD، در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزارها شامل مصاحبه نیمه ساختاریافته تشخیصی بر اساس DSM-5، فهرست اختلال استرس پس از ضربه (PCL-5) و پرسش نامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL-26) بود. برنامه درمانی در طی 12 جلسه برگزار شد و پس از گذشت دو ماه مجدد از گروه آزمایش پیگیری به عمل آمد و نتایج با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیره و تی همبسته تحلیل گردید. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس چندمتغیری نشان داد مقدار F به دست آمده برای ابعاد کیفیت زندگی شامل بعد جسمی (04/0p>)، بعد روانی (03/0p>)، بعد اجتماعی (09/0p>) و بعد محیط فیزیکی (04/0p>)، در سطح 05/0 معنی دار است و برنامه درمانی مبتنی بر الگوی روانی-اجتماعی بر ابعاد کیفیت زندگی موثر است. نتایج آزمون t وابسته جهت بررسی میزان ماندگاری تاثیر برنامه درمانی هم در سطح 05/0 معنی دار است. نتیجه گیری: برنامه درمانی روانی-اجتماعی به عنوان درمانی موثر و ویژه می تواند برای بهبود کیفیت زندگی افراد دچار اختلال استرس پس از ضربه ناشی از سوختگی استفاده شود.