مدل FCM یک نمودار علت و معلول است که نمایشگر روابط بین اجزای اساسی در نظام های پیچیده است. خبره هایی که آشنا به اجزای نظام و روابط بین آنها هستند ممکن است تعیین کننده روابط موجود در مدل FCM باشند. زمانی که تعداد عوامل زیاد باشد و در مدل سازی به دنبال آن باشیم تا عوامل را دسته بندی کرده و در حوزه های مشخصی دسته بندی نماییم، شکل آنجاست که با افزایش تعداد آنها و روابط بین آنها خطای بررسی عوامل بسیار افزایش می یابد و خبره به راحتی نمی تواند روابط صحیح علت و معلولی بین عوامل را مشخص کند. بنابراین برای حل این مشکل در دسته بندی عوامل، لازم است مکانیزمی را درنظر گرفت تا با استفاده از آن بتوان روند دسته بندی عوامل و مشخص نمودن روابط علت و معلولی صحیح را در ماتریس نهایی عوامل تسهیل کرد.