مجله علمی پزشکی جندی شاپور
سال:1391 | دوره:11 | شماره:2 (مسلسل 77) |تعداد مقالات:17

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه، تعیین شیوع دیابت بارداری در زنان باردار شهر اهواز می باشد.روش بررسی: در این مطالعه 678 زن باردار که از فروردین 1383 تا اسفند 1385 به دو کلینیک زنان و مامایی در سطح شهر اهواز مراجعه کرده بودند، بررسی شدند. غربالگری با تست تحمل گلوکز 50 گرمی £ mg/dl 140 انجام شد، سپس تست تشخیصی تحمل گلوکز خوراکی 100 گرمی بر اساس معیارهای کارپنتر و کوستان انجام گردید.یافته ها: شیوع دیابت بارداری و اختلال تحمل گلوکز در حاملگی به ترتیب 7.4 درصد و 4.3 درصد بود. میانگین سن بیماران دارای  GDM(30.3±5.3 سال) به طور مشخصی بالاتر از افراد سالم (26.3±4.9) بود (P<0.001). میانگین تعداد بارداری بیماران GDM (2.4±1.1) بالاتر از افراد سالم (1.9±1.1) بود (P= 0.003). فراوانی سابقه سقط در زنان GDM (30 درصد) به طور معناداری نسبت به زنان سالم (13.9 درصد) بالاتر بود (P= 0.002). فراوانی سابقه GDM قبلی در بیماران  GDM(10 درصد) به طور معناداری نسبت به زنان سالم (0.33 درصد) بالاتر بود (P<0.001). فراوانی سابقه ماکروزومی در زنان GDM (6 درصد) و در زنان  IGT(10.34 درصد) به طور معناداری نسبت به زنان سالم (0.5 درصد) بالاتر بود (به ترتیب P= 0.003 وP<0.001 ). بین شیوع GDM و IGT با سابقه ناهنجاری های مادرزادی، سابقه مرده زایی و تعداد زایمان رابطه ای به دست نیامد. بین سن مادر، تعداد بارداری، سابقه سقط و سابقه GDM قبلی با شیوع IGT، رابطه ای وجود نداشت.نتیجه گیری: دیابت بارداری از شیوع بالایی در شهر اهواز برخوردار است، لذا غربالگری برای تمامی زنان باردار توصیه می شود.

زمینه و هدف: علی رغم شیوع آسیب پیچ خوردگی مچ پا، مطالعات کافی در زمینه ساز و کار اثرات حسی و ثباتی حمایت کننده های خارجی مچ پا بر روی فرایندهای حسی- حرکتی مجموعه مچ پای افراد آسیب دیده انجام نشده است.روش بررسی: در پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات حسی و حمایتی این حمایت کننده ها بر فرایندهای حسی- حرکتی مجموعه مچ پای بیماران دچار پیچ خوردگی در یک گروه 28 نفری از این بیماران اثر باند کشی که تنها گیرنده های پوستی را تحریک می کرد، با بریس دارای حمایت مکانیکی بالا و بدون اثرات حسی ارزیابی شد. روش ارزیابی نیز استفاده از دستگاه تعادل سنج برای ثبت شاخص های ثبات به عنوان نمایه ای از فرایندهای حسی- حرکتی مچ پا بود.یافته ها: نتایج این بررسی نشان داد که تنها کاربرد باند کشی عامل بهبود شاخص ثبات کلی (p= 0.004) و شاخص ثبات جلو- عقب (p= 0.010) می باشد و در این زمینه بریس تاثیری ندارد.نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که بهبود شاخص ثبات، به دنبال بستن باند کشی و نه بکاربردن بریس، می تواند به علت افزایش پس خوراند حسی و در نتیجه تقویت عملکرد حسی- حرکتی مجموعه مچ پا باشد.

زمینه و هدف: زمین خوردن یکی از مهمترین خطرات دوره سالمندی است که عواقب ناگواری برای فرد سالمند ایجاد می کند. یکی از عوامل موثر بر بی ثباتی پاسچرال و زمین خوردن، هایپرکایفوز می باشد. پاسچر کایفوتیک ممکن است سبب انتقال مرکز ثقل بدن به سمت جلو و خارج شدن آن از محدوده ثبات در وضعیت ایستاده شود، لذا تعادل فرد کاهش یافته و فرد مستعد زمین خوردن می شود. بر همین اساس هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر ارتز پاسچرترینینگ ساپورت بر برخی از شاخص های تعادلی در سالمندان مبتلا به هایپرکایفوز ستون فقرات بود.روش بررسی: در این مطالعه، 18 فرد سالمند با میانگین سنی 65.96±4.4 و زاویه cobb بیش تر از 50 درجه شرکت کردند. افراد به صورت تصادفی در یکی از دو گروه ارتز پاسچرترینینگ ساپورت و گروه کنترل قرار گرفتند. آزمون تعادلی Sensory Organization و محدوده ثبات (در دو وضعیت با و بدون ارتز به صورت تصادفی) مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در گروه ارتز پاسچرترینینگ ساپورت تغییرات معناداری در هر یک از سه متغیر نمره تعادل (p<0.001)، کنترل جهت دار (p<0.05) و زمان عکس العمل (p<0.05)، مشاهده شد. همچنین تغییرات معناداری در نمره تعادل (p<0.001) و کنترل جهت دار (p<0.05) در بین دو گروه مورد مطالعه مشاهده شد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که پاسچرترینینگ ساپورت می تواند باعث بهبود تعادل سالمندان هایپرکایفوتیک شود و همچنین ارتز می تواند در کاهش خطر زمین خوردن سالمندان و هزینه های ناشی از آن نقش داشته باشند.

زمینه و هدف: هورمون رشد علاوه بر اینکه در طول دوران رشد بر تحریک، تقسیم و رشد سلول های بدن تاثیر دارد، در افراد بالغ آزادسازی این هورمون منجر به کاهش میزان استفاده از کربوهیدرات ها و انتقال چربی ها به عنوان منبع انرژی می شود. هدف اجرای این پژوهش، مقایسه اثر یک جلسه تمرین مقاومتی با شدت متوسط بر روی هورمون رشد در دو گروه از زنان فعال و غیرفعال می باشد.روش بررسی: پس از تکمیل پرسش نامه ویژگی های فردی توسط 100 دانشجوی دختر، 20 نفر از آن ها به صورت تصادفی در دو گروه فعال و غیرفعال تقسیم شدند. ابتدا در یک جلسه تمرین قدرتی یک تکرار بیشینه آزمودنی ها ثبت گردید، سپس در یک پروتکل تمرینی با شدت های 50، 60، 70 درصد یک تکرار بیشینه به تمرین پرداختند. نمونه گیری خونی قبل و بلافاصله بعد از تمرین انجام شد. برای آنالیز داده ها از آزمون های آماری t همبسته و مستقل و تحلیل کوواریانس استفاده شده است (P<0.05).یافته ها: تمرین مقاومتی با شدت متوسط، باعث کاهش میزان هورمون رشد زنان فعال نسبت به زمان قبل از تمرین شد، در حالی که میزان هورمون رشد در زنان غیرفعال نسبت به زمان قبل از تمرین افزایش یافته بود. اختلاف مقادیر هورمون رشد در دو گروه، قبل و بعد از تمرین معنادار نبوده است.نتیجه گیری: یک جلسه تمرین مقاومتی با شدت متوسط در افزایش یا کاهش میزان هورمون رشد تاثیر معناداری نداشته است، بنابرین افراد فعال و غیرفعال برای بهره گیری از فواید هورمون رشد بایستی بدانند که تمرینات مقاومتی با شدت متوسط، تمرینات مناسبی برای ترشح میزان مطلوب هورمون رشد نیستند.

زمینه و هدف: شواهدی وجود دارد که گلومرولو اسکلروزیس فوکال و سگمنتال به یکی از دلایل مهم ایجاد سندرم نفروتیک اولیه در امریکا و بسیاری از کشورهای دیگر تبدیل شده است و هدف از این مطالعه بررسی این موضوع در استان خوزستان می باشد.روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی و آینده نگر، همه بیماران بزرگسال مبتلا به سندرم نفروتیک اولیه ارجاع شده به بیمارستان امام خمینی (ره) شهر اهواز مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه برداری از کلیه، توسط نفرولوزیست انجام شد و نمونه ها با میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: 148 بیمار (83 مرد و 65 زن) با سن متوسط 51±33 سال وارد مطالعه شدند. متوسط کراتینین سرم و دفع ادراری پروتئین به ترتیب 1.39 mg/dl و 6450 میلی گرم در روز بود. شایع ترین یافته، گلومرولواسکلروز فوکال و سگمنتال FSGS)) (33.10 درصد) 49 بیمار و پس از آن گلومرولونفریت ممبرانوس MGN)) (28.37 درصد) 42 بیمار، بیماری با تغییرات ناچیز MCD)) (12.16 درصد) 18 بیمار، گلومرولونفریت ممبرانو پرولیفراتیو MPGN)) (8.78 درصد) 13 بیمار، IgA نفروپاتی (6.75 درصد) 10 بیمار، گلومرولونفریت فوکال و سگمنتال FSGN)) (4.05 درصد) 6 بیمار، گلومرولونفریت مزانژیال پرولیفراتیو، (3.37 درصد) 5 بیمار و گلومرولونفریت پرولیفراتیو منتشر DPGN)) (3.37 درصد) 5 بیمار بودند.نتیجه گیری: مشابه با بسیاری از کشورهای دیگر، FSGS شایع ترین علت سندرم نفروتیک اولیه در بیماران بزرگسال استان خوزستان است.

زمینه و هدف: سندرم متابولیک یکی از مهم ترین عوامل خطر بیماری دیابت و بیماری های ایسکمیک قلب است. هدف از این مطالعه، تعیین فراوانی سندرم متابولیک در بیماران دیابتی نوع 2 و مقایسه فراوانی و قدرت پیشگویی اجزای آن با مقایسه کرایتریاهای ATP III و IDF است.روش بررسی: این مطالعه به روش مقطعی بر روی 350 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به کلینیک دیابت بیمارستان های گلستان و امام خمینی اهواز با روش نمونه گیری تصادفی ساده در سال 1389 انجام شد. داده ها توسط پرسشنامه جمع آوری و توسط آزمون های تی مستقل، مجذور کای و رگرسیون لجستیک در نرم افزار SPSS 18 تحلیل شد.یافته ها: در این مطالعه، فراوانی سندرم متابولیک بر اساس معیارهای ATP III و IDF به ترتیب 73.1 درصد و 64.9 درصد بود (k= 0.675). بر اساس هر دو معیار، حداکثر فراوانی سندرم متابولیک در گروه سنی 59- 50 سال قرار داشت. در میان اجزای سندرم متابولیک، کاهش کلسترول HDL بیشترین فراوانی و نسبت شانس (Odds ratio) را داشت. به وسیله مدل رگرسیونی نشان داده شد که فعالیت فیزیکی، جنس زن، میکروآلبومینوری، تری گلیسرید و کلسترول HDL قادر به پیشگویی ایجاد سندرم متابولیک در بیماران دیابتی نوع 2 هستند.نتیجه گیری: فراوانی سندرم متابولیک در بیماران دیابتی نوع دو بالا است و متغیرهای جنس، میکروآلبومینوری، تری گلیسرید سرم، کلسترول HDL و فعالیت فیزیکی پیشگویی کننده بروز سندرم متابولیک در این بیماران هستند.

زمینه و هدف: ناشنوایی اثرات نامطلوبی بر سازگاری و تعاملات اجتماعی فرد خواهد داشت. امروزه به دنبال کاشت حلزون شنوایی و توانبخشی، مشکلات این کودکان تا حد زیادی قابل حل می باشد. لذا مطالعه حاضر به منظور بررسی پیشرفت این کودکان بعد از جراحی و توانبخشی به مقایسه کمی کودکان عادی و کاشت حلزون شنوایی شده در مقیاس رشد اجتماعی واینلند می پردازد.روش بررسی: جهت انجام کار، 30 کودک عادی و 30 کودک کاشت حلزون شنوایی از طریق مقیاس رشد اجتماعی واینلند مورد بررسی قرار گرفت و به دنبال آن داده های آماری گردآوری شدند و از طریق تحلیل کوواریانس و تحلیل رگرسیون مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: بین دو گروه عادی و ناشنوا از لحاظ رشد اجتماعی تفاوتی دیده نشد. همچنین سن کودک نقش عمده ای در جراحی و توانبخشی دارد.نتیجه گیری: کاشت حلزون شنوایی در رشد زبان، گفتار و مهارت های اجتماعی کودکان نقش بسزایی دارد.

زمینه و هدف: الگوی تغذیه و رژیم غذایی دارای تاثیرات مستقیم بر روی میزان سلامتی جوامع و گروه های خاص از بیماران می باشد. مواد غذایی دارای اثرات آنتی اکسیدانتی نقش بسیار اساسی در حفاظت در برابر بیماری های دژنراتیو دارند. میوه های خرما در سراسر دنیا استفاده غذایی داشته و در ایران نیز قسمت مهمی از رژیم غذایی را تشکیل می دهند. رادیکال هیدروکسیل باعث ایجاد آسیب های قابل توجه به DNA، پروتئین ها و دیواره سلول گشته و در نتیجه مرگ سلولی را ایجاد می نمایند. ترکیبات پلی فنل گیاهان دارای اثرات ضد رادیکال هیدروکسیل می باشند.روش بررسی: عصاره های متانولی و آبی از میوه های گیاه به وسیله روش ماسراسیون تهیه گردید. روش دزوکسی ریبوز برای ارزیابی اثر ضد رادیکال هیدروکسیل مورد استفاده قرار گرفت. ترکیبات پلی فنلی گیاه به روش فولن سیوکالتو تعیین مقدار گردید و به منظور تعیین مقدار ترکیبات فلاونوییدی و پروآنتوسیانینی از روش تعیین مقدار با اسپکتروفوتومتر UV استفاده گردید.یافته ها: میزان ترکیبات پلی فنلی، فلاونوییدها و پروآنتوسیانین های عصاره متانولی و آبی به ترتیب معادل 3.77 و 17.42 میلی گرم تانیک اسید بر گرم عصاره خشک، 0.20 و 0.26 میلی گرم روتین بر عصاره خشک، 0.12 و 0.11 میلی گرم سیانیدین کلراید بر گرم عصاره خشک محاسبه گردید. میزان IC50 برای عصاره متانولی و آبی در روش دزوکسی ریبوز 0.76 و 0.99 میلی گرم بر میلی لیتر به دست آمد.نتیجه گیری: عصاره متانولی و آبی اثرات مهارکنندگی رادیکال هیدروکسیل از خود نشان دادند. عصاره متانولی علی رغم اینکه حاوی مقادیر کمتری ترکیبات پلی فنلی بود، دارای اثرات مهارکنندگی رادیکال هیدروکسیل قوی تری بود. میزان ترکیبات فلاونوییدی و پروآنتوسیانیدینی هر دو عصاره تقریبا مشابه بوده اند.

زمینه و هدف: دیسمنوره اولیه، یکی از شایع ترین بیماری های زنان است و درمان متداول آن استفاده از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی می باشد. با توجه به اثرات ضدالتهابی کنجد، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر دریافت صبحانه غنی شده با ارده در مقایسه با صبحانه معمولی بر شدت درد دیسمنوره در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز انجام شد.روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، 60 دانشجوی دختر (25- 18 سال) مبتلا به دیسمنوره اولیه به صورت تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. به افراد گروه مورد، 2 روز قبل و 3 روز بعد از پریود، صبحانه غنی شده با ارده (15 گرم) و به گروه شاهد، صبحانه معمولی به مدت دو ماه داده شد. اطلاعات قاعدگی، تن سنجی و غذایی با استفاده از پرسش نامه جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: میانگین خصوصیات قاعدگی، شاخص های تن سنجی و دریافت روزانه انرژی و درشت مغذی ها در دو گروه شاهد و مورد، تفاوت آماری معناداری نداشت. دریافت صبحانه غنی شده با ارده پس از دو ماه توانست به طور معناداری شدت درد دیسمنوره را در گروه تحت درمان نسبت به گروه شاهد کاهش دهد (p<0.05).نتیجه گیری: به نظر می رسد مصرف ارده می تواند در کاهش شدت درد دیسمنوره اولیه موثر باشد. با این وجود، اندازه گیری سطوح سرمی و بافت رحمی پروستاگلاندین ها و واسطه های التهابی برای روشن شدن مکانیسم احتمالی آن پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: بیماری مزمن کم خونی داسی دارای عوارضی است که کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد. بیماران برای تداوم زندگی و کنترل عوارض نیاز به مراقبت دارند. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر برنامه خودمراقبتی بر کیفیت زندگی بیماران سیکل سل می باشد.روش بررسی: در این پژوهش، کارآزمایی بالینی 70 بیمار سیکل سل مراجعه کننده به بخش تالاسمی بیمارستان شفای اهواز انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مساوی مورد و کنترل تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه استاندارد SF -36 و چک لیست بررسی نیازهای آموزشی بود. برای گروه آزمون برنامه خودمراقبتی به صورت یک جلسه 60 دقیقه ای اجرا شد. کیفیت زندگی بیماران در دو مرحله قبل و 3 ماه بعد از مداخله مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: آزمون آماری تی مستقل با (p= 0.58) نشان داد که نمره کل کیفیت زندگی در گروه آزمون و شاهد قبل از مداخله با یکدیگر اختلاف معناداری ندارند، در حالی که همین آزمون با (P<0.001) نشان داد که بین نمره کل کیفیت زندگی در گروه آزمون و شاهد بعد از مداخله، اختلاف معناداری وجود دارد. آزمون آماری تی زوجی نشان داد که نمره کل کیفیت زندگی در گروه آزمون، قبل و بعد از مداخله اختلاف معناداری ندارد (p= 0.91)، اما نمره کل کیفیت زندگی در گروه شاهد، قبل و بعد از مداخله، اختلاف معناداری دارد و نمره کل کیفیت زندگی کاهش یافته است (p= 0.019).نتیجه گیری: با توجه به کاهش کیفیت زندگی بیماران گروه شاهد و ثابت ماندن کیفیت زندگی بیماران گروه آزمون می توان چنین نتیجه گرفت که برنامه خودمراقبتی موجب ارتقای کیفیت زندگی بیماران شده است و طراحی برنامه آموزشی بر اساس نیاز بیماران، در ارتقای کیفیت زندگی موثر می باشد.

زمینه و هدف: شکستگی گردن استخوان فمور یکی از شکستگی های شایع در افراد مسن است. هدف اولیه درمان، برگشت آنها به کارایی قبل از شکستگی است. روش های مختلف درمانی مثل ثابت کردن شکستگی با پیچ، پیچ و پلاک و آرتروپلاستی وجود دارد. در این مطالعه، به بررسی نتایج بیماران مسنی که به علت شکستگی گردن فمور تحت عمل جراحی با پروتز مور قرار گرفته اند، می پردازیم.روش بررسی: بین سال های 88- 1383، تعداد 126 بیمار (73 زن و 53 مرد) با سن 100- 44 سال (میانگین 78 سال) که به علت شکستگی گردن فمور در بیمارستان های امام خمینی و رازی اهواز تحت عمل جراحی همی آرتروپلاستی (مور) قرار گرفته بودند را به مدت متوسط 4 سال (6 الی 1 سال) پیگیری نمودیم و نتایج و عوارض آنها را بررسی کردیم.یافته ها: از تعداد 126 بیمار، 35 بیمار 27.7 درصد بین سال اول و دوم بعد از عمل فوت نمودند. 45 بیمار 35.7 درصد از درد هیپ شاکی بودند. 13 بیمار 10.3 درصد دچار عفونت سطحی و عمقی شدند. 2 بیمار 1.5 درصد شکستگی در اطراف استم پروتز پیدا کردند. 2 بیمار 1.5 درصد دچار دررفتگی پروتز شدند. 4 بیمار 3.17 پروتزشان شل شد.نتیجه گیری: نتیجه نهائی که ما از این مطالعه گرفتیم نشان می دهد که درمان شکستگی گردن فمور به روش آرتروپلاستی در افراد بالغ و مسن با عوارضی مثل دردناک شدن هیپ، شل شدن تنه پروتز، شکستگی در اطراف پروتز، عفونت و دررفتگی پروتز و مرگ و میر همراه است. از عوارض فوق، دردناک شدن هیپ از همه بارزتر است. با این حال، در افرادی که فعالیت روزانه کمی دارند، به دلیل ارزان بودن پروتز مور نسبت به پروتزهای پیشرفته دیگر اغلب از این پروتز استفاده می شود.

زمینه و هدف: سرطان پستان شایع ترین سرطان در زنان است و به عنوان دومین علت مرگ زنان در اثر سرطان محسوب می شود. بروز افسردگی در این بیماران شیوع قابل ملاحظه ای دارد. حمایت اجتماعی نیز از عمده عوامل تاثیرگذار بر وضعیت سلامت روانی و کیفیت زندگی این بیماران است. هدف از انجام این مطالعه بررسی ارتباط میان افسردگی و حمایت اجتماعی در بیماران مبتلا به سرطان پستان در سطح بیمارستان های آموزشی شهرستان اهواز می باشد.روش بررسی: در این مطالعه، جامعه پژوهش برگرفته از زنان دارای سرطان سینه مراجعه کننده به بیمارستان های آموزشی شهرستان اهواز بود که از این میان تعداد 50 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و رابطه بین متغیرهای پژوهش (حمایت اجتماعی و افسردگی) در مورد آنان بررسی شد. ابزار کار شامل پرسش نامه افسردگی بک و پرسش نامه حمایت اجتماعی فیلیپس بود. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار USA) ، IL،Chicago ،(Version 17 Spss Inc SPSS انجام شد.یافته ها: میانگین سنی 45.04 سال بود. از این بیماران 14 درصد مجرد و 86 درصد متاهل بودند. میانگین نمره افسردگی بیماران 19.58 و میانگین نمره حمایت اجتماعی آن ها 14.92 محاسبه شد. میان سن و تحصیلات، ارتباط آماری معنادار معکوس مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که بیماران با سطح تحصیلات بالاتر، به طرز معناداری از حمایت اجتماعی بالاتری نیز برخوردار بودند. ارتباط آماری معنادار معکوسی نیز میان حمایت اجتماعی و افسردگی مشاهده شد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه تاییدکننده اهمیت نقش حمایت اجتماعی در پیش گیری و کاهش افسردگی در بیماران مبتلا می باشد. همچنین تحصیلات را نیز به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار در سطح افسردگی بیماران مطرح می کند.