"ام اس" یک بیماری ناهمگون است که بصورت لکه های التهابی ماده سفید مغز و نخاع را گرفتار می کند که برای بروز آن علت مشخصی تاکنون شناخته نشده است. معهذا همکاری دو عامل محیطی و ژنتیکی می توانند در بروز آن نقش داشته باشند. مطالعات ما در ایران نشان داده است که بیمارانی که دارای عامل های ژنی از نوع HLA-DR2, HLA- A24 و HLA-DR15 هستند استعداد بیشتری در ابتلا به بیماری "ام اس" دارند. گرچه بیماری از 8-7 سالگی تا 60 سالگی ممکن است بروز کند ولی سن متوسط شروع بیماری در ایران 27 سال می باشد. شایع ترین نوع "ام اس" در ایران که 88 درصد از موارد بیماری را تشکیل می دهد نوع عودکننده - فروکش کننده می باشد که در آن علائم بیماری ناگهانی ظاهر شده و از چند روز تا چند هفته ادامه می یابد و سپس فروکش کرده و مجددا به فواصل زمانی متفاوتی تکرار می شوند. این نوع عارضه بالینی پس از سالها (10 تا 15سال) ممکن است به نوع پیش رونده ثانویه تبدیل شود که در آن بیماری بطور مداوم بدتر می شود و در آن بیمارانی که کسالت آنها با علائم نخاعی یا مخچه ای شروع می شود بیشتر مستعد ورود به این مرحله از "ام اس" می باشند. نوع دیگر از فرم بروز، بیماری پیشرونده اولیه است که از ابتدا علائم جنبه حمله ای نداشته بلکه سیر تدریجا بدتر شونده دارد. درصد کمی از بیماران ما نیز نوعی از MS را تجربه می کنند که حملات آن محدود به گرفتاری چشم و نخاع است. در مجموع مطالعات ما نشان دهنده این واقعیت است که "ام اس" در ایران اغلب سیر بدخیمی نداشته و بیش از یک چهارم از بیماران حتی پس از ده سال ناتوانی کمی را تجربه می کنند.