مجله علمی پزشکی جندی شاپور
سال:1389 | دوره:9 | شماره:1 (مسلسل 64) |تعداد مقالات:16

زمینه و هدف: بررسی میزان حداکثر باز شدن دهان می تواند به عنوان یک شاخص تشخیصی در معاینه کلینیکی مفصل گیجگاهی- فکی به کار رود. محدودیت در میزان حداکثر باز شدن دهان، یکی از مشکل هایی است که می تواند ناشی از عفونت صدمه ها یا اسکار در بافت های نرم مفصل گیجگاهی- فکی، شکستگی کندیل مندیبل یا سایر مشکل های مفصلی باشد. با توجه به اختلاف نظرهایی در پیشینه تحقیق، راجع به میزان باز شدن دهان و نظر به اهمیت این موضوع این تحقیق در مورد میزان طبیعی باز شدن دهان در افراد سالم مراجعه کننده به دانشکده دندان پزشکی دانشگاه جندی شاپور اهواز انجام گرفت.روش بررسی: مطالعه به روش توصیفی بر روی 210 نفر از افراد مراجعه کننده به دانشکده دندان پزشکی انجام شد. افراد برای اندازه گیری میزان باز شدن دهان ارزیابی شدند. همه افراد انتخاب شده تاریخچه ای از بیماری سیستمیک و اتوایمیون، درمان ارتودنسی، جراحی ارتوگناتیک، کراس بایت دندانی یا اسکلتی یا دولیکوسفالیک نداشتند. بدنبال انتخاب افراد، سن، قد و جنس آنها و همچنین میزان باز شدن دهان آنها ثبت گردید. اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های پارامتری T-test یک طرفه تحلیل و مورد ارزیابی آماری قرار گرفت.یافته ها: از کل نمونه ها (210 فرد)، 48.6 درصد آنها را مردان و 51.4 درصد را زنان تشکیل دادند. میانگین سنی افراد 32.5 سال بود میانگین قد مردان 175.8 سانتی متر و میانگین قد زنان 160.6 سانتی متر بود. میانگین متوسط حداکثر میزان باز شدن دهان 49.9 میلی متر بدست آمد که این میزان در مردان 52.19 میلی متر و در زنان 47.8 میلی متر بود.از لحاظ آماری، تفاوت معناداری در میزان باز شدن دهان در مردان و زنان وجود داشت (P=0.001). همچنین رابطه معناداری بین میزان قد و حداکثر باز شدن دهان یافت گردید (P=0.001). با این وجود هیچ رابطه معناداری بین میزان باز شدن دهان و سن بدست نیامد (P=0.14).نتیجه گیری: در تحقیق حاضر میزان حداکثر باز شدن دهان با قد افراد رابطه مستقیم داشت. با توجه به این نتیجه، فرضیه تاثیر قد بر میزان حداکثر باز شدن دهان که در مطالعه های گذشته مطرح شده بود، تایید گشت.

زمینه و هدف: طبیعت غیر قابل پیش بینی و سیر مزمن بیماری صرع عملکرد جسمی، اجتماعی و روانی کودک بیمار و خانواده وی را تحت تاثیر قرار می دهد. از سوی دیگر، میزان آگاهی و عقاید والدین کودک مبتلا به صرع در مورد بیماری فرزندشان مشخصا بر قدرت تطابق و کیفیت زندگی کودک و خانواده موثر می باشد. به همین منظور مطالعه حاضر با هدف بررسی سطح آگاهی والدین کودکان مبتلا به صرع از بیماری صرع و ارتباط آن با سلامت عمومی آنها، انجام گرفته است.روش بررسی: این مطالعه یک مطالعه مشاهده ای تحلیلی - مقطعی می باشد. از میان والدین دارای کودک مبتلا به صرع مراجعه کننده به درمانگاه و بخش اطفال بیمارستان گلستان اهواز که فرزندانشان به دلیل این بیماری تحت درمان قرار داشته اند 35 پدر و مادر(27 مادر و 8 پدر) با روش غیر تصادفی و مبتنی بر هدف انتخاب گردیدند و با تکمیل فرم ثبت اطلاعات، پرسش نامه محقق ساخته آگاهی از بیماری صرع و پرسش نامه سلامت عمومی 28 سوالی  (GHQ-28)مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: در بررسی نتایج 65.7 درصد والدین مشکل های روانشناختی نشان دادند. در 91.4 درصد والدین میزان آگاهی از بیماری صرع ضعیف و یا نادرست بود. بین سطح آگاهی والدین و سلامت عمومی آنها ارتباط معنادار به دست آمد (P<0.001). بین مدت زمان ابتلا به بیماری کودک و سلامت عمومی والدین همبستگی مستقیم بدست آمد (P=0.004).نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان می دهد که آگاهی والدین در مورد صرع عموما ضعیف و نادرست است و این امر با کاهش سلامت عمومی آنها مرتبط است. بنابراین یافته های حاضر، اهمیت ارزیابی روانشناختی در والدین کودکان صرعی را پیشنهاد می کند. به علاوه، آنها به اطلاعات و آموزش بیشتری در مورد صرع نیاز دارند تا بدین وسیله مشکل های روانشناختی آنها کاهش یابد. علاوه بر این، دسترسی به سرویس های روانشناختی ممکن است برای آنها مفید باشد.

زمینه و هدف: روش انتخابی در تخلیه مول، ساکشن کورتاژ است. در حدود 20 درصد موارد بعد از درمان اولیه احتمال مقاوم شدن بیماری وجود دارد. یکی از علل ادامه ترشح bhCG و عدم کاهش مناسب آن وجود نسج باقی مانده تروفوبلاست در رحم و تخلیه ناکامل آن است. هدف از این مطالعه بررسی نقش کورتاژ دوم در تخلیه کامل نسج مولار به منظور کاهش احتمال مقاوم شدن آن است.روش بررسی: در این مطالعه موردی - شاهدی تعداد 160 بیمار مبتلا به مول هیداتیدیفرم بعد از بررسی های معمولی در دو گروه 80 نفری مورد و شاهد قرار گرفتند. در گروه مورد جهت بیماران بعد از انجام ساکشن کورتاژ اولیه، سونوگرافی انجام شد و در صورت گزارش سونوگرافی مبنی بر وجود نسج باقی مانده یا ضخامت آندومتر بیش از 10 میلی متر، روز بعد تحت کورتاژ دوم قرار گرفتند. برای بیماران گروه شاهد فقط ساکشن کورتاژ به روش روتین انجام شد. سپس بیماران هر دو گروه به صورت روتین تا منفی شدن یا مقاوم ماندن bhCG به صورت هفتگی پیگیری شدند.یافته ها: بین بیماران دو گروه از نظر سن، تعداد حاملگی، اندازه رحم و سایر فاکتورهای خطر تفاوت معناداری وجود نداشت. در گروه مورد 34.8 درصد موارد سونوگرافی یافته های غیر طبیعی نشان داد. میزان کلی مقاوم شدن در این گروه 25 درصد بود که به تفکیک 8 درصد در بیماران با سونوگرافی طبیعی و 17 درصد در بیماران با سونوگرافی غیر طبیعی بدست آمد. در گروه شاهد میزان مقاوم شدن مول 34 درصد بود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که اولا عدم وجود نسج باقی مانده پس از ساکشن کورتاژ می تواند نشان دهنده خطر کم مقاوم شدن بیماری باشد. ثانیا در صورت وجود نسج باقی مانده با انجام کورتاژ دوم می توان میزان مقاوم شدن مول را کاهش داد ضمن اینکه به نظر می رسد ماهیت اولیه بیماری نیز بر میزان مقاوم شدن آن موثر باشد.

زمینه و هدف: گلوکزآمین یک قندآمین طبیعی است که از روند تخریب مفاصل در استئوآرتریت جلوگیری می کند. با توجه به عدم وجود فرآورده جوشان گلوکزآمین و مزایای آن، ازجمله بهبود پذیرش بیمار و مصرف راحت  فرآورده برای سالمندان، اقدام به تهیه گرانول جوشان گلوکزآمین گردید.روش بررسی: ابتدا ریزش، تراکم پذیری و میزان حلالیت پودر گلوکزآمین در آب بررسی شد. سپس با استفاده از طراحی آزمون، 27 فرمول گلوکزآمین به روش گرانولاسیون خشک تهیه گردید. متغیرهای مستقل شامل: نسبت اجزا جوشش، نسبت دی کلسیم فسفات (DCP) به مانیتول و اندازه ذره ای بودند. پاسخ های آزمون سرعت ریزش،pH  و عمر قفسه ای بودند. با استفاده از نقاط اشتراک محدوده بهینه پاسخ ها، فرمولاسیون برتر انتخاب و پس از انجام کنترل های فیزیکوشیمیایی لازم، طعم دهنده، شیرین کننده و رنگ به آن افزده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که داروی گلوکزآمین دارای قابلیت ریزش و تراکم پذیری مطلوبی نیست، ولی حلالیت خوبی در آب دارد. تغییر میزان اجزا جوشش اثر کمی بر سرعت ریزش داشت، ولی تاثیر نسبتDCP  به مانیتول و اندازه ذره ای معنادار بود. هر 3 متغیر مستقل بر عمر قفسه ای موثر بودند، ولی نسبت DCP به مانیتول کمترین اثر را داشت.نتیجه گیری: با استفاده از طراحی فاکتوریال برای فرمولاسیون گرانول جوشان گلوکزآمین، می توان با آزمون های کمتر و در زمان کوتاهتر به فرمولاسیون بهینه دست یافت. فرمولاسیون نهایی حاوی گلوکزآمین، بیکربنات سدیم، اسیدتارتاریک، اسیدسیتریک، مانیتول، DCP، پلی اتیلن گلیکول 4000، آسپارتام، رنگ و طعم دهنده بود. همچنین تاریخ انقضا این فرآورده 530 روز بود.

زمینه و هدف: مالتیپل اسکلروزیس (ام اس) شایع ترین بیماری پیشرونده نرولوژیک در بزرگسالان جوان است. این بیماری یک بیماری مخرب میلین است که سیستم عصبی مرکزی را درگیر می کند. به دلیل اینکه این ضایعه ها در نواحی مختلفی از سیستم عصبی مرکزی پراکنده هستند، بیماران دارای درجه های متغیری از اختلال های تعادلی، هماهنگی، حسی، قدرت و بینایی هستند. هدف از این پژوهش بررسی تفاوت های عملکرد تعادلی دو گروه آزمون و کنترل با استفاده از آزمون های بالینی عملکرد تعادلی بود.روش بررسی: 40 بیمار مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس که به انجمن ام اس استان خوزستان واقع در دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور مراجعه کرده بودند، به همراه 40 فرد سالم به عنوان گروه کنترل، با استفاده از آزمون های مقیاس تعادلی برگ (BBS)، بلند شدن و رفتن زمان دار (TUG)، رمبرگ تغییر یافته (با چشمان باز و بسته) و کشیدن طرفی دست (به سمت راست و چپ) مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند.یافته ها: گروه آزمون (بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس) در همه آزمون های تعادلی ضعیف تر از گروه کنترل عمل کردند (P<0.001).نتیجه گیری: بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس در عملکرد تعادلی خود دارای اختلال هستند.

زمینه و هدف: پرتو فرا بنفش؛ در مقایسه با دیگر پرتوهای غیر یون ساز دارای انرژی بالایی بوده و می تواند منجر به پاسخ بیولوژیکی بیشتری گردد. به موجب گزارش سازمان بهداشت جهانی، تابش بیش از حد پرتو فرا بنفش خورشیدی؛ دارای اثراتی مانند ایجاد سرطان پوست و کاتاراکت بوده و لذا دلیل قانع کننده ای برای انجام اقدام های بهداشتی است. بدین لحاظ اندازه گیری میزان تابش این پرتو؛ در مناطق مختلفی انجام یافته است. با توجه به اینکه چنین اندازه گیری هایی تاکنون در خوزستان صورت نگرفته، انجام آن در اهواز ضروری به نظر رسیده و طی یک سال اندازه گیری گردید.روش بررسی: تابش فرا بنفش خورشیدی با استفاده از دستگاهHand-held-lux-uv-IR-Meter  در مدت یک سال به صورت روزانه (سه بار در هر روز: دو ساعت قبل از ظهر، ظهر و دو ساعت بعد از ظهر) اندازه گرفته شد.یافته ها: اندازه گیری ها نشان می دهند که در طول روز، بیشترین شدت تابشی UV در ساعت های حوالی ظهر است. پس از میانگین گیری از اندازه گیری هایUV تابشی مربوط به هر ماه، حداکثر و حداقل تابش این پرتو به ترتیب در خرداد ماه و آذر ماه مشاهده شد.نتیجه گیری: گرچه مقایسه بین نتایج اندازه گیری های نقاط مختلف دنیا به دلیل تاثیر وضعیت جوی و موقعیت جغرافیایی سودمند نمی باشد، مع الوصف میانگین نتایج اندازه گیری اهواز با میانگین نتایج نقاط نسبتا نزدیکتر مقایسه شده است. با توجه به شدت نور آفتاب در ماه های تابستان و فراوانی فوتون های فرا بنفش خورشیدی در شهر اهواز؛ توصیه می شود که حتی الامکان از ساعات توقف در آفتاب کم کرده و از عینک های آفتابی مناسب استفاده شود.

زمینه و هدف: اوتیت میانی سروز یکی از شایع ترین بیماری های دوران کودکی بوده و می تواند منجر به تاخیر در تکلم شود. به منظور تعیین شیوع این بیماری و بررسی برخی از عوامل موثر در شیوع آن در منطقه هویزه و روستاهای اطراف آن مطالعه ای روی کودکان کمتر از 6 سال تحت پوشش خانه های بهداشت انجام گرفت.روش بررسی: در این مطالعه تعداد 856 کودک ساکن در نواحی شهری و روستایی هویزه مورد مطالعه قرار گرفتند. در این تحقیق ضمن بررسی فراوانی اوتیت میانی سروز در کودکان عواملی همچون سن، جنس، تغذیه کودک با شیر مادر، سیگاری بودن یکی از اعضای خانواده و وضعیت اجتماعی و اقتصادی خانواده بررسی می شد.یافته ها: این مطالعه نشان دهنده شیوع بیش از 31 درصدی اوتیت میانی سروز در کودکان کمتر از 6 سال ناحیه مورد مطالعه بوده است که بیانگر شیوع بالایی می باشد. هم چنین در این مطالعه مشخص شد که درصد بیماری در پسران مورد مطالعه بیشتر از دختران و در گروه های سنی 0-2 و 4-6 سال بیش از گروه سنی 4-2 سال می باشد. هم چنین شیوع بیماری با عدم تغذیه کودکان از شیر مادر و سیگاری بودن افراد خانواده و پایین بودن سطح اقتصادی خانواده کودکان مورد مطالعه رابطه مستقیم و معناداری دارد.نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای بیماری در منطقه  مورد بررسی، توجه بیشتر در زمینه خدمات بهداشتی و ترویج فرهنگ تغذیه با شیر مادر حداقل در 2 سال اول زندگی، کاهش استعمال سیگار توسط خانواده ها و تولید کار یا ایجاد زمینه اشتغال ضروری است. امید است نتایج این تحقیق باعث جلب توجه به اهمیت پیش گیری و کنترل بیماری در کودکان کمتر از 6 سال گردد.

زمینه و هدف: غرق شدگی یکی از عوامل مهم مرگ و میر است که امکان قابل ملاحظه ای نیز برای پیش گیری از آن وجود دارد. هدف از این پژوهش بررسی شیوع و ویژگی های اپیدمیولوژیک غرق شدگی در استان خوزستان است.روش بررسی: در یک مطالعه گذشته نگر، پرونده تمام فوت شدگان ناشی از غرق شدگی که از ابتدای سال 1381 تا انتهای سال 1385 به پزشکی قانونی استان خوزستان ارجاع شده بودند، بررسی گردید.یافته ها: در مدت پنج سال 834 نفر (691 نفر مذکر و 143 نفر مونث) در استان خوزستان به علت غرق شدگی فوت کرده اند. میانگین سنی آنها 21.6 سال (با انحراف معیار 12.8 سال) و نسبت مذکر به مونث 4.8 به 1 بود. بیشتر قربانیان (25.3 درصد) در گروه های سنی 15 تا 19 سالگی (7.3 در هر 100000 نفر در سال) و 22.1 درصد آنها در گروه سنی 20 تا 24 سالگی (6.5 در هر 100000 نفر در سال) قرار داشتند. 24.3 درصد از کل قربانیان غرق شدگی، افراد کمتر از 15 ساله (شامل سه گروه سنی صفر تا چهار ساله، 5 تا 9 ساله و 10 تا 14 ساله) بودند. بیشتر مغروقین، قربانی غرق شدگی در رودخانه ها (74.7 درصد) و کانال های آبیاری (11.3 درصد) بودند. 94.5 درصد از قربانیان بومی استان بودند. نحوه حدوث غرق شدگی به شرح ذیل بود: حادثه (88.7 درصد)، خودکشی (2.3 درصد)، قتل (0.7 درصد) و نامعلوم (8.3 درصد).نتیجه گیری: استان خوزستان با مرگ و میر 3.9 در هر 100000 نفر در سال، بعد از استان مازندران (7.6 در هر100000 نفر در سال)، دارای رتبه دوم آمار مرگ و میر ناشی از غرق شدگی در کشور است و برای پیش گیری موثر از غرق شدگی، نیازمند سیاست گذاری، تدوین و اجرای برنامه ای دقیق با توجه به عوامل خطر شناخته شده می باشد.

زمینه و هدف: مطالعه ها نشان دادند که رژیم غذایی کم کالری با نمایه گلایسمی پایین با کاهش بیان ژن ob مسوول تولید لپتین) در بافت چربی زیر پوستی همراه است. مطالعه کنونی به منظور بررسی تاثیر دو رژیم غذایی ایزوکالریک کم چرب و نمایه گلایسمی پایین در کاهش وزن و شاخص توده بدن، درصد توده چربی بدن و سطح لپتین سرم می باشد.روش بررسی: در این کار آزمایی بالینی 46 زن چاق در محدوده سنی 55-18 سال با (BMI≥27)، مراجعه کننده به درمانگاه مطهری شیراز به طور تصادفی به دو گروه رژیمی کم چرب و نمایه گلایسمی پایین تقسیم شده و به مدت 6 هفته رژیم کم چرب یا نمایه گلایسمی پایین دریافت کردند. پارامترهای وزن، شاخص توده بدن، درصد توده چربی بدن، غلظت گلوکز ناشتا و 2 ساعت پس از غذا، لپتین ناشتا و 2ساعت بعد از غذا در ابتدا و انتهای 6 هفته اندازه گیری شد.یافته ها: تغییرات وزن بدن، شاخص توده بدنی، توده چربی بدن، نسبت دور کمر به باسن، گلوکز ناشتا و سطح لپتین ناشتا و 2 ساعت بعد از غذا در ابتدای مطالعه نسبت به زمان پایان مطالعه در هر گروه کاهش قابل ملاحظه ای نشان داد (P<0.05) و هیچ گونه اختلاف معناداری بین دو گروه نسبت به پارامترهای اندازه گیری شده دیده نشد.نتیجه گیری: مقایسه دو رژیم غذایی کم چرب و نمایه گلایسمی پایین نشان داد که هر دو روش در کاهش سطح لپتین سرم، درصد چربی و شاخص توده بدن اثر مشابه ای دارند.

زمینه و هدف: کشور ایران یکی از کشورهای قرار گرفته بر روی کمربند تالاسمی در سطح جهان محسوب می شود. شیوع بیماری بیشتر در حاشیه دریای خزر و خلیج فارس و دریای عمان شامل مازندران، گیلان، خوزستان، فارس، بوشهر، هرمزگان، سیستان و بلوچستان وکرمان می باشد. استان خوزستان با جمعیتی حدود 4 میلیون نفر واقع در جنوب غرب کشور با اقوام مختلف عرب، فارس و لر یکی از استان های گرفتار بیماری تالاسمی می باشد. هدف مطالعه مقطعی حاضر، تعیین بقا بیماران تالاسمی ماژور در استان خوزستان با توجه به قومیت و جنس بیماران و همچنین مقایسه آن با بقا بیماران تالاسمی در استان های سیستان و بلوچستان و هرمزگان می باشد.روش بررسی: در این بررسی مقطعی 109 بیمار بتاتالاسمی ماژور از بین بیش از2000 پرونده بیماران تالاسمی بین سال های 1385-1378 بیمارستان شفا در استان خوزستان انتخاب گردید و اطلاعات دموگرافیک و سوابق بیماری فرد و خانواده توسط پرسش نامه جمع آوری و به کمک جدول طول عمر و آزمون کاپلان مایر و رتبه لگاریتمی، بقا بیماران تعیین و مقایسه گردید.یافته ها: از 109 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور 53.2 درصد مرد و 46.8 درصد زن بودند. از نظر قومیتی 13.9 درصد فارس، 13.9 درصد لر، 69.4 درصد عرب و 2.8 درصد سایر قومیت ها بودند. بقا بیماران تا 5 سالگی 97 درصد، تا 10 سالگی 87 درصد، تا 15 سالگی 76 درصد، تا 20سالگی 68 درصد و تا 30 سالگی 41 درصد بوده است و در مقایسه با استان سیستان و بلوچستان و هرمزگان بقا بیماران کمتر بوده است.نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان داد که همچنین قومیت (عرب، فارس و لر) و جنس افراد مبتلا به تالاسمی ماژور در بقا آنها (P>0.17) تاثیر معنادار نداشته است.

زمینه و هدف: حملات انسداد عروقی، اصلی ترین تظاهرات کلینیکی بیماری سیکل سل(sickle cell disease)  می باشد. در بیماران سیکل سل افزایش فعالیت سیستم انعقادی و پلاکت و همچنین پایین بودن سطح پروتئینC  و پروتئین S خطر ترومبوز را افزایش می دهد.گزارش مورد: بیمار دختر شانزده ساله مبتلا به آنمی سیکل سل هموزیکوت(homozygous)  که با درد عمومی و درد اندام ها به درمانگاه بیمارستان شفا اهواز ارجاع می شود. به تدریج طی دو ماه درد ایشان افزایش یافته و دچار تورم شدید در پای راست می گردد. با سونوگرافی داپلررنگی(color doppler)  برای بیمار، تشخیص ترومبوفلبیت تحت حاد در سطح وریدهای عمقی و سطحی ران و پوپلیته(poplyteal veins)  اندام تحتانی راست با کاهش شدید جریان خون داده می شود و تحت درمان با هپارین وریدی و وارفارین قرار می گیرد. بعد از سه ماه از درمان با وارفارین خوراکی، انسداد کاملا برطرف شده و درمان تا پنج ماه ادامه داده می شود. میزان پروتئین C و پروتئین S بیمار در طی روند درمانی پایین گزارش می شود. این می تواند یک عامل خطر، برای ایجاد ترومبوز در بیمار باشد. میزان پروتئین C و پروتئین S از نمونه سانتریفوژ شده بیمار با دستگاه تمام خودکار کواگولامتر8000ACL  و کیت های مخصوص اندازه گیری شد.نتیجه گیری: در بیماران آنمی سیکل سل که با ادم اندام تحتانی در زمینه انسداد عروقی مراجعه می نمایند، علاوه بر اقدام های تشخیصی، سطح پلاسمایی پروتئین C و پروتئین S کنترل گردد تا اقدام های درمانی مناسب با استفاده از هپارین وریدی و وارفارین و همچنین درمان های اختصاصی به موقع انجام گیرد.

سندرم نفروتیک دارای تظاهرهای کلیوی و غیر کلیوی می باشد که شایع ترین آنها پروتئینوری بیش از 3.5 گرم در روز، هیپوآلبومینمی، ادم، هیپرلپیدمی، لپیدوری و افزایش انعقاد پذیری است.این بیماران در ریسک تشکیل ترومبوز در بسترهای عروقی (به خصوص وریدها) و آمبولی ریه بوده و اضافه شدن سندرم گلومرولونفریت با سیر پیشرونده (RPGN) بر روی سندرم نفروتیک نیز شرح داده شده است.در این جا گزارشی از یک خانم 37 ساله که با شکایت تنگی نفس شدید و ناگهانی مراجعه نموده و با تشخیص آمبولی ریه بستری شده است آورده می شود. در بررسی های انجام شده مشخص می گردد که نامبرده مبتلا به سندرم نفروتیک می باشد. در سیر بیماری دچار نارسایی حاد کلیه ناشی از بروز سندرم RPGN می شود که با اقدامات انجام شده، سندرم نفروتیک و هر دو عارضه خطرناک آن به درمان پاسخ می دهند.