هدف از این پژوهش ارزیابی و مقایسه الگو و رفتارهای تغذیه ای ـ بهداشتی دانشجویان دختر ساکن خوابگاه در رشته های مختلف دانشگاهی بوده است. طی این تحقیق مقطعی، یکصد دانشجوی رشته های وابسته به علوم پزشکی و یکصد دانشجوی غیر پزشکی با میانگین سنی 1.8±21.4سال پرسشنامه های بسامد غذایی، تن سنجی، مصرف داروها و مکمل ها، سابقه بیماری ها، وضعیت اجتماعی ـ اقتصادی خانوار، اطلاعات تغذیه ای، وضعیت خواب، علایم بالینی مرتبط با کمبودهای تغذیه ای را تکمیل و آزمایشات هماتولوژیک (کلیه شاخص های گلبولی) را انجام دادند. نتایج نشان داد که تنها 5% از دانشجویان یک یا چند واحد لبنیات و حدود 6% از آنان یک وعده گوشت یا بیش از آن را بطور روزانه مصرف می کنند و یک پنجم دانشجویان صبحانه را بندرت یا گاه گاه می خورند. بر اساس نمرات حاصل از مصرف گروه های مختلف طبق هرم غذایی 57 درصد از دانشجویان نمره مطلوب را اخذ کردند که میانگین نمره دانشجویان تغذیه 3 امتیاز بیش از سایرین بود (P<0.01). کمبود مزمن انرژی بر اساس نمایه توده بدن در 12% و کم خونی براساس شاخص هموگلوبین در 16% نمونه ها مشاهده شد. 50% دانشجویان از پوسیدگی دندانها و حدود 30% از بی اشتهائی شاکی بودند. میانگین محیط دور بازوی دانشجویان 3±25.5 سانتی متر و آزمون رگرسیون بین این اشخاص با (r=0.79, p<0.01) BMI و نسبت دور کمر به دور لگن ( r=0.4, p<0.05) ارتباط معنی داری نشان داد. 46% دانشجویان مورد بررسی گروه های غذایی و 62% مواد مغذی را نمی شناسند و 53% از دختران دانشجو، زنان را جزء گروه های آسیب پذیر تغذیه ای نمی دانند. میانگین زمان خواب دانشجویان 7.9±1.6 ساعت بوده و 38% اظهار می کنند که خواب کافی ندارند. با توجه به نتایج فوق مشاهده می شود که دانشجویان به فراگیری اصول تغذیه صحیح نیازمند هستند و افت کیفیت تغذیه در نیمی از آنان مشهود است و در این زمینه دانشجویان علوم تغذیه می توانند آموزش های لازم را ارایه دهند.