پژوهش پرستاری ایران
سال:1391 | دوره:7 | شماره:27 |تعداد مقالات:13

مقدمه: استرس جزء لاینکف زندگی است. زنان باردار در هنگام بارداری نیز این استرس را تجربه می کنند که در این بین مولفه های سرسختی و حمایت اجتماعی نقش مهمی در کاهش استرس در این زنان دارند. هدف این پژوهش پیش بینی راهبردهای مقابله با فشار روانی دوران بارداری در زنان باردار نخست زا بر اساس مولفه های سرسختی و حمایت اجتماعی بود.روش: این پژوهش مطالعه ای توصیفی- مقطعی بود. جامعه آماری این پژوهش زنان باردار نخست زای شهرستان مرند در سال 1389 (که سه ماهه آخر بارداری) بودند، که از این میان تعداد 97 زن باردار که اولین تجربه بارداری شان بود از مراکز بهداشتی کنترل بارداری این شهر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های توان مقابله با استرس موس بیلینگ، سرسختی روان شناختی سوزان کوباسا و حمایت اجتماعی دوک استفاده شد. از سویی به منظور تجزیه تحلیل داده ها از شاخص های مرکزی و پراکندگی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون هم زمان با کمک نرم افزار آماری SPSS v.16 استفاده شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین دو متغیر سرسختی روان شناختی و حمایت اجتماعی با توان مقابله با استرس در زنان باردار نخست زا رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (p<0.05). همچنین متغیرهای سرسختی روان شناختی و حمایت اجتماعی قادرند توان مقابله با فشار روانی را در زنان باردار پیش بینی کنند.نتیجه گیری: با توجه به این که استرس زنان باردار در تجربه اول بارداری بیشتر بوده و به دلیل ایجاد تغییرات فیزیولوژیکی، روحی و اجتماعی در این دوره، نیاز به افزایش میزان سرسختی روان شناختی و حمایت اجتماعی زنان، به منظور بهبود سلامت مادر و کیفیت زندگی او ضروری است.

مقدمه: اختلال افسردگی یکی از اختلالات بسیار شایع روان پزشکی قرن بیستم، به خصوص در خانه سالمندان با شیوع 43 تا 86% است. این بیماری کیفیت زندگی سالمندان را مختل می کند و خطر خودکشی و هزینه مراقبت های بهداشتی را افزایش می دهد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر تکنیک عمومی تصویرسازی ذهنی هدایت شده بر میزان افسردگی سالمندان است.روش: این پژوهش از نوع نیمه تجربی بوده که در آن 39 نفر از سالمندان مقیم سرای سالمندان که دارای خصوصیات نمونه پژوهش بودند به طور تصادفی در دو گروه مداخله (20 نفر) و کنترل (19 نفر) جای گرفتند. برای گروه مداخله، برنامه تصویرسازی ذهنی هدایت شده در زمینه کاهش میزان افسردگی طراحی شد و طی 8 جلسه 30 الی 45 دقیقه ای به مدت 8 هفته اجرا گردید. گروه کنترل برنامه مراقبتی معمول را دریافت کردند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و تست افسردگی سالمندان بود. برای تجزیه تحلیل داده ها از آماره کای اسکوئر و تی مستقل و همچنین برای بررسی روابط بین متغیرها از آزمون های تی مستقل و تی زوج استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین افسردگی سالمندان گروه مداخله از 9.65 قبل از مداخله به 5.40 بعد از مداخله کاهش یافت و نتایج اختلاف معناداری را در این گروه نشان داد (p<0.0001)، این در حالی است که در گروه کنترل قبل و بعد از مداخله تفاوت معناداری مشاهده نشد (p>0.262).نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان گفت که تصویرسازی ذهنی هدایت شده بر کاهش افسردگی سالمندان موثر است. لذا پیشنهاد می شود که پرستاران بالینی، مدیران و دانشجویان پرستاری از این مهارت بهره گیرند.

مقدمه: پرستاران اغلب از میزان کار زیاد، کار در گردش و تنش شغلی شکایت دارند. این مشکلات سبب کاهش کیفیت زندگی کاری، فرسودگی و در نهایت ترک خدمت می شود. هدف از این پژوهش تعیین همبستگی ابعاد کیفیت زندگی کاری پرستاران با برخی از ویژگی های جمعیت شناسی در بیمارستان های دولتی شهر زنجان 1388 می باشد.روش: در این پژوهش توصیفی- همبستگی، تعداد 390 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی شهر زنجان به روش سرشماری انتخاب و شرکت کردند. ابزار پژوهش پرسشنامه دو قسمتی جمعیت شناختی و «کیفیت زندگی کار پرستاری» بود. این ابزار در چهار زیرمقیاس جهت بررسی کیفیت زندگی کاری پرستاری شامل 1- زندگی کاری- زندگی خانگی 2- برنامه کاری 3- زمینه کاری 4- دنیای کاری است که به صورت طیف لایکرت مطرح شده است. اندازه گیری اعتبار از طریق اعتبار محتوا و پایایی از طریق آلفای کرونباخ (در ابعاد مختلف پایایی 0.88- 0.56) نشان دهنده اعتبار و پایایی مقیاس می باشد. داده ها توسط پرسشنامه جمع آوری و به وسیله نرم افزار SPSS v. 11.5 تجزیه و تحلیل گردیدند. تحلیل اطلاعات در دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی ارایه شده است. آمار توصیفی جداول توزیع فراوانی و جداول دو بعدی و آمار استنباطی نیز روابط بین متغیرها در قالب آزمون ضریب همبستگی را تبیین می کند.یافته ها: تعداد پرستاران زن %90.5 و پرستاران مرد %9.5، %84 از پرستاران در گروه سنی کمتر از 40 سال و %75.6 از آنان مجرد بودند. به علاوه، یافته ها نشان داد نتایج به دست آمده از بررسی همبستگی بین ابعاد کیفیت زندگی کاری پرستاران حاکی از این است که بین کیفیت «زندگی کاری- زندگی خانگی» و کیفیت «زمینه کاری» همبستگی معنادار منفی (r= -0.46) وجود دارد. از طرف دیگر، بین کیفیت «دنیای کاری» و کیفیت «زمینه کاری» همبستگی معنادار مثبت و قوی (r= 0.66) وجود دارد.نتیجه گیری: عدم اختیار کافی در تصمیم گیری در انجام وظیفه، عدم برقراری تعادل بین زندگی خانوادگی و کاری و عدم ارتقای شغلی مشکلات مطرح شده پرستاران بود. این یافته ها اطلاعاتی را برای سیاست گذاران پرستاری فراهم می سازد.

مقدمه: رشد و توسعه هر جامعه متاثر از نیروی آموزش دیده آن جامعه بوده و شناسایی فاکتورهای موثر در پیشرفت تحصیلی دانشجویان و بذل توجه به آن ها گامی به سوی توسعه پایدار جامعه است. بدون تردید ارزیابی وضعیت موجود آموزشی از دیدگاه دانشجویان می تواند در ارتقای سطح کیفی آموزش پرستاری اثرات مفید داشته باشد و شناخت مشکلات آموزش بالینی در این حرفه اولین گام در جهت بهبود کیفی آموزش خواهد بود.روش: این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی مقطعی انجام و ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه ای محقق ساخته که روایی و پایایی آن مورد بررسی و تایید قرار گرفت. جامعه آماری مطالعه شامل دانشجویان پرستاری بوده و تعداد 100 نفر از آنان در بررسی وارد شدند، پرسشنامه ها پس از تکمیل و با نرم افزار آماری SPSS v.16 از طریق آمار توصیفی و آزمون آماری مربع کای مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.یافته ها: 56 نفر از دانشجویان مونث و 44 نفر از دانشجویان مذکر بودند 69 نفر از دانشجویان علاقه به پرستاری را زیاد و 54 نفر از دانشجویان شیوه آموزشی رایج در آموزش بالینی را مناسب ارزیابی کردند که به لحاظ جنسیت اختلاف معناداری وجود داشت، 62% دانشجویان تبحر مربی در کار بالینی را بسیار خوب و 23% دانشجویان تناسب دانشجویان و میزان کار در بخش را بد ارزیابی کردند و اولویت های راهکاری ارایه شده از سوی دانشجویان برای بهبود وضعیت کنونی آموزش بالینی شامل، ایجاد امکان فرصت مراقبت پرستاری از فرآیند پذیرش تا ترخیص برای دانشجو، ارایه بازخورد مناسب به دانشجو می باشد.نتیجه گیری: به نظر می رسد وضعیت آموزش بالینی پرستاری نیازمند تامین جامع تر امکانات و تجهیزات محیط بالینی و بازنگری ابزارها و فرآیندهای ارزشیابی بالینی، جذب همکاری های حرفه ای می باشد که می تواند در بهبود وضعیت آموزش بالینی مفید واقع شود.

مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری مزمن سیستم عصبی مرکزی می باشد که بر تمام جنبه های اقتصادی، مالی، اجتماعی و عاطفی فرد، خانواده و جامعه اثر می گذارد. با چرخش مراقبت از بیمارستان به جامعه، نیاز به وجود بستگان مراقبت دهنده افزایش پیدا کرده است. گذر به مراقبت خانواده محور، آگاهی از وجود و اهمیت مراقبین خانوادگی و برنامه های توانمندسازی آنان در نگهداری از افراد در خانه افزایش یافته است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر کیفیت زندگی و خودکارآمدی مراقبین خانوادگی بیماران مولتیپل اسکلروزیس انجام شده است.روش: این مطالعه با طراحی کارآزمایی در عرصه شاهددار و با حضور 70 مراقب خانوادگی بیمار مولتیپل اسکلروزیس در قالب دو گروه همگن شاهد و آزمون انجام شد. 8 جلسه برنامه منطبق با مراحل الگوی توانمندسازی بر اساس نیازسنجی در طول سه ماه در گروه آزمون به کار گرفته شد و با استفاده از چک لیست های خودگزارش دهی میزان به کارگیری برنامه ها پیگیری و اندازه گیری گردید. پس از سه ماه اجرای برنامه و جمع آوری چک لیست های خودگزارش دهی، پرسشنامه های سنجش کیفیت زندگی و خودکارآمدی مجددا در اختیار گروه آزمون و شاهد قرار گرفت و تکمیل گردید. داده ها با استفاده از آزمون های آماری استنباطی تی زوجی، تی مستقل و کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: آزمون آماری تی مستقل اختلاف معناداری در کیفیت زندگی و خودکارآمدی گروه آزمون و شاهد قبل از مداخله نشان نداد (p³0.05). در حالی که همین آزمون اختلاف معناداری در دو گروه بعد از اجرای مداخله نشان داد (p= 0.001). آزمون آماری تی زوجی نیز تفاوت معناداری در جهت افزایش در کیفیت زندگی و خودکارآمدی مراقبین خانوادگی بیماران گروه آزمون سه ماه بعد از مداخله نشان داد (p= 0.001)، در حالی که همین آزمون تفاوت معناداری در کیفیت زندگی و خودکارآمدی مراقبین خانوادگی بیماران گروه شاهد بعد از سه ماه نشان نداد (p³0.05).نتیجه گیری: مراقبین خانوادگی بیماران مزمن به عنوان افراد در معرض خطر بیماری که تحت عنوان بیماری پنهان از آن ها یاد می شود، فشارهای زیادی را متحمل می شوند. مداخلاتی نظیر اجرای الگوی توانمندسازی با توجه به نیازهای آموزشی و درمانی به آنان کمک خواهد کرد تا نگرش آن ها در مورد علایم بیماری، علایم و نشانه های رفتاری تغییر یافته و با توجه به کم هزینه بودن و ایمن بودن و تاثیرگذار بودن می تواند مراقبین خانوادگی بیماران به ویژه بیماران مزمنی نظیر مولتیپل اسکلروزیس را یاری داده و بر کیفیت زندگی و خودکارآمدی آنان بیفزاید.

مقدمه: در پرستاری استرس کاری، فرسودگی شغلی و عزت نفس به طور گسترده ای مشکل ساز هستند و می توانند بر مراقبت از بیمار و سلامت جسمی- روانی پرستار تاثیر بگذارد. لذا این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین عزت نفس با فرسودگی شغلی در پرستاران شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی اهواز انجام گرفت.روش: این مطالعه مقطعی در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی اهواز در سال 1387 انجام گرفت. از 100 پرستار شرکت کننده در این تحقیق 92 نفر پرسشنامه فرسودگی شغلی مازلاک و پرسشنامه عزت نفس کوپراسمیت را تکمیل کردند. داده ها با کمک آمار توصیفی و ضریب همبستگی اسپیرمن تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین سنی پرستاران در این مطالعه 32.44±6.27 سال بود. 87% آن ها زن بودند. میانگین ابعاد فرسودگی شغلی شامل خستگی هیجانی با 31.98±11.1، مسخ شخصیت با 9.46±5.15 و کفایت شخصی با 36.73±9.68 بود. نتایج آزمون همبستگی نشان داد بین عزت نفس و فراوانی (p=0.32 و r= -0.1) و شدت خستگی هیجانی (p=0.4 و r= -0.087) و همچنین بین عزت نفس و فراوانی (p=0.47 و r= -0.07) و شدت مسخ شخصیت (p=0.66 و r= -0.046) ارتباط معکوس خطی (خیلی ضعیف) وجود دارد. از طرفی بین عزت نفس و فراوانی (p=0.58 و r= -0.05) و شدت کفایت شخصی (p=0.25 و r= -0.12) ارتباط معکوس خطی وجود دارد.نتیجه گیری: پیشنهاد می شود که پرستاران شاغل در بخش های ویژه مرتبا از نظر فرسودگی شغلی بررسی شده و شرایط محیط کاری آن ها بهبود داده شود و توجه به عزت نفس و به کار بردن روش های ارتقا به عنوان راهبردی در پیشگیری و کاهش فرسودگی مدنظر باشد.

مقدمه: روی، یکی از ریزمغذی های اساسی بدن انسان است، کمبود آن در بدن باعث کاهش سرعت رشد، کوتاهی قد و تاخیر بلوغ می گردد، همچنین شیوع اسهال و پنومونی را افزایش می دهد. کمبود مرزی روی یک مشکل تغذیه ای شایع در تمام دنیا به خصوص در کودکان کشورهای در حال توسعه می باشد. هدف از این تحقیق تعیین تاثیر سولفات روی تکمیلی بر رشد شیرخواران 24- 6 ماهه شهر بوشهر می باشد.روش: در یک کارآزمایی بالینی به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف 241 کودک 15- 6 ماهه ای که طی سال 1387 به مراکز بهداشتی- درمانی شهری مراجعه کرده بودند، وارد مطالعه شدند. معیار خروج از مطالعه وجود هر گونه بیماری ارگانیک در کودک بود. این نمونه ها به طور تصادفی در دو گروه شاهد و مداخله قرار گرفتند. گروه مداخله علاوه بر قطره فروس سولفات و مولتی ویتامین، روزانه 5 سی سی محلول سولفات روی حاوی 5 mg روی المنتال به مدت 6 ماه دریافت کرده و گروه شاهد فقط قطره فروس سولفات و مولتی ویتامین دریافت نمودند. وزن هنگام تولد کودکان هر دو گروه ثبت شده و در طول مصرف محلول سولفات روی و تا 3 ماه بعد، ماهانه وزن به وسیله ترازوی کفه ایی یا پایی Seca و قد کودک به وسیله قدسنج خوابیده اندازه گیری و از نظر ابتلا به بیماری گوارشی یا تنفسی بررسی شدند. اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزار SPSS v.11.5 و آزمون های آماری تی و ANOVA و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته ها نشان دادند که میانگین وزن گروه مداخله از (8.62±1.16) در ماه اول به (11.26±1.4) در ماه هشتم افزایش یافت، که در مقایسه ماه به ماه نشان دهنده تفاوت معنادار با افزایش وزن گروه کنترل بود (p<0.005). میانگین قد نیز در گروه مداخله به طور معناداری در ماه های اول، چهارم، هفتم و هشتم بیشتر بود اما مقایسه میزان افزایش وزن و قد در دو گروه در ماه های متوالی نشان دهنده تفاوت معنادار وزن در ماه ششم و هشتم بود (p<0.04). اما تفاوت قد در هیچ کدام از ماه های پیگیری معنادار نبود (p>0.05). شیوع اسهال و پنومونی نیز در گروه مداخله به طور معناداری کمتر از گروه شاهد می باشد (p<0.05).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که میانگین وزنی کودکانی که سولفات روی مصرف کرده اند به طور معناداری بیشتر از گروه شاهد می باشد اما از نظر قدی اختلاف معناداری بین دو گروه شاهد مشاهده نشد. لذا توصیه می شود که افزودن مکمل روی در رژیم غذایی کودکان به خصوص در کودکانی که سرعت رشد و تکامل آن ها کم و یا متوقف شده و نیز در کودکانی که به کرات دچار بیماری های عفونی می شوند، مورد توجه قرار گیرد.

مقدمه: خواب در کودکان جهت رشد و تکامل آنان امری مهم محسوب می گردد. این مهم در کودکان بستری به علت نیاز بیشتر آنان به خواب و همچنین عوامل مختل کننده خواب در این کودکان نیاز به توجه بیشتری دارد. به منظور ارتقای خواب کودکان امروزه به اقدامات غیردارویی توجهی خاص شده است. لذا در این مطالعه تاثیر اقدامات غیردارویی بر ارتقای کمیت و کیفیت خواب کودکان سن مدرسه مبتلا به بیماری مزمن بررسی شد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر اقدامات غیردارویی بر کیفیت و کمیت خواب کودکان مبتلا به بیماری های مزمن بستری در بیمارستان انجام شد.روش: مطالعه از نوع نیمه تجربی بود نمونه گیری در بیمارستان مرکز طبی کودکان در سال 87- 1386 به صورت در دسترس در مرحله اول 70 نفر و مرحله دوم 65 نفر انجام شد. بعد از نمونه گیری اولیه به پرستاران اقدامات غیردارویی به صورت تئوری (کارگاه آموزشی یک روزه) و عملی (اجرا در بالین به مدت یک ماه) آموزش داده شد. در مرحله بعد پرستاران اقدامات غیردارویی را در قالب برنامه مراقبتی پرستاری و مداخله توسط پرستاران بر اساس مطالب آموزش داده شده بر روی نمونه های مرحله دوم انجام شد. کیفیت و کمیت خواب قبل و بعد از مداخله با شیوه مصاحبه با مادر با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته سنجیده شد. روایی پرسشنامه ها از طریق روایی محتوی و پایایی از طریق دو نیمه کردن آزمون سنجیده شدند. در نهایت با آزمون های آماری من ویتنی، کای اسکوئر و t- test دو گروه با هم با استفاده از SPSS v. 11.5 مقایسه شدند.یافته ها: بین کمیت خواب کودکان بستری قبل و بعد از مداخله تفاوت معناداری دیده شد (p<0.05) )قبل SD= 1.19، M= 10.31 و بعد SD= 1.07، (M= 11.24 در کیفیت خواب بین حالات روانی- روحی (سرحال بودن و خستگی) و همچنین عادات خواب (زمان به خواب رفتن و سرعت بیدار شدن) و بیدار شدن (خواب کافی و خواب آلودگی) کودکان قبل و بعد از مداخله تفاوت معناداری دیده شد (p<0.05).نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر پیشنهاد می گردد پرستاران جهت بهبود کمیت و کیفیت خواب کودکان از اقدامات غیردارویی و پیشگیرانه در چهارچوب فرایند پرستاری استفاده نمایند.