پژوهش پرستاری ایران
سال:1396 | دوره:12 | شماره:5 |تعداد مقالات:10

مقدمه: رفتارهای فردی و حرفه ای مدرسین بالینی نقش مهمی در شکل گیری شخصیت فردی و حرفه ای دانشجویان پرستاری ایفا می کند و می تواند بر سطح ا اضطراب دانشجویان تاثیر داشته باشد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین رفتارهای مدرسین بالینی و اضطراب آشکار دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی لاهیجان انجام شد.روش کار: این مطالعه توصیفی- همبستگی بر روی 156 نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی لاهیجان که به روش نمونه گیری سرشماری انتخاب شده بودند، انجام شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته و پرسشنامه استاندارد اضطراب اشپیلبرگر در سال تحصیلی 94-1393 جمع آوری گردید و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون های همبستگی پیرسون و کای اسکوئر) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. (0.05>P) بعنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بر اساس یافته ها، اکثر دانشجویان پرستاری (90 نفر، 57.7%) دارای اضطراب خفیف بودند و اکثر آنان (96 نفر، 61.6%) وضعیت رفتارهای مدرسین بالینی خود را در حد قوی، ارزیابی نمودند. بین رفتارهای آموزشی مدرسین بالینی و اضطراب آشکار دانشجویان پرستاری، ارتباط منفی و معنی داری از نظر آماری وجود داشت. یعنی با قوی تر شدن رفتارهای آموزشی مدرسین بالینی، اضطراب دانشجویان نیز کاهش می یافت و با ضعیف تر شدن این رفتارها اضطراب دانشجویان افزایش می یافت (0.59-=r، 0.0001>P). نتیجه گیری: مدرسین بالینی پرستاری با رفتار و عملکرد شایسته خویش و بعنوان الگوی حرفه ای و اخلاقی می توانند نقش انکارناپذیری در کاهش اضطراب دانشجویان پرستاری و تبلور جایگاه عمیق معنوی این حرفه مقدس داشته باشند. با انتخاب مدرسین بالینی از میان پرستاران توانمند و حضور مستمر اعضای هیات علمی در بیمارستان ها و همکاری دوجانبه، می توان پل ارتباطی مناسبی بین تئوری و بالین ایجاد نمود.

مقدمه: توانمندی کاری مطلوب در کارکنان، اخیرا در سازمان ها مورد توجه زیادی قرار گرفته است ایجاد توانمندی کاری مطلوب در بیمارستان ها منجر به دست آوردهای مثبت فراوانی برای پرستاران و بیماران و در نهایت کل سیستم بهداشت ودرمان می شود تحقیقات نشان داده که توانمندی کاری در افراد ارتباط قوی با شرایط محیط کاری دارد، لذا این تحقیق به منظور بررسی سطح توانمندی کاری پرستاران در مراکز آموزشی درمانی منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 91 انجام گرفت. روش کار: در این مطالعه مقطعی 150 نفر از پرستاران شاغل در مراکز آموزشی درمانی منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل مشخصات فردی و پرسشنامه شاخص توانمندی کاری بود جهت تجزیه وتحلیل یافته ها از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی درنرم افزار SPSS نسخه 16 استفاده شد. یافته ها: سطح توانمندی کاری 44.7% از پرستاران درحد خوب بود. ارتباط خطی مثبت و معنی داری. بین سطح تحصیلات و توانمندی کاری پرستاران به دست آمد (0.003=P) بین بیماریهای تشخیص داده شده توسط پزشک و توانمندی کاری پرستاران رابطه آماری منفی و معنی دار به دست آمد (0.001>P)، ارتباط خطی منفی و معنی داری در رابطه با رضایت به انجام اضافه کاری و توانمندی کاری به دست آمده است (0.038=P). نتیجه گیری: باتوجه به اینکه سطح توانمندی کاری حدود نیمی از پرستاران مورد مطالعه در سطح خوب می باشد لذا نگهداری این سطح از توانمندی کاری و ارتقاء آن در پرستاران می بایستی بیش ازپیش مورد توجه مدیران پرستاری در سطح کشوری و بیمارستانی قرار گیرد.

مقدمه: سیستم های مراقبت سلامتی در سال های اخیر تلاش هایی را جهت کاهش بروز و شیوع زخم های فشاری در بخش های بیمارستانی انجام داده اند. زخم های فشاری به عنوان یک مشکل بالینی مهم در تمام بخش های بیمارستانی بویژه بخش های مراقبت ویژه باقی مانده است.مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط وضعیت اکسیژن رسانی با خطر بروز زخم فشاری در بیماران تحت عمل جراحی قلب باز انجام گرفت. روش کار: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است که به صورت مقطعی در سال 1395 در شهر قزوین انجام شد. جامعه پژوهش بیماران بستری در بخش جراحی قلب بیمارستان بوعلی سینا بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 82 نفر وارد مطالعه گردیدند. ابزار این مطالعه شامل معیار مرحله بندی زخم فشاری، ابزار برادن برای علائمی بروز زخم فشاری، پرسشنامه دموگرافیک است.پایایی و روایی ابزار در مطالعات قبلی به ترتیب 83% و 0.53 بدست آمده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16.0 و به کمک آزمون های توصیفی، آزمون تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و تست فیشر انجام شد.یافته ها: بیشتر شرکت کنندگان در مطالعه مرد (56.1%) و در سنین سالمندی قرار داشتند (10.52±60.93). عواملی مانند میانگین میزان فشار دی اکسید خون شریانی در روز چهارم (0.04=P)، مصرف سیگار (0.000=P)، سن (0.000=P) و طول مدت بستری (0.002=P) به طور معناداری خطر بروز زخم فشاری را تحت تاثیر قرار می دهند و بین بروز زخم فشاری با متغیرهای میانگین درصد اشباع هموگلوبین با اکسیژن، میانگین میزان فشار اکسیژن شریانی، میانگین مقدار اکسیژن موجود در خون، میانگین کسر اکسیژن دمی، درجه حرارت بدن ارتباط آماری معناداری دیده نشد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه قلبی در خطر بالایی از بروز زخم فشاری قرار دارند که نه تنها سبب تحمیل بار زیاد اقتصادی برای بیمار و سیستم های بهداشتی گشته، بلکه کیفیت زندگی بیماران را نیز به شکل قابل توجهی کاهش می دهد. بر اساس نتایج این مطالعه پیشنهاد می شود مراقبین سلامتی با بکارگیری استراتژی های مفیدی همچون توجه به عوامل خطر بروز زخم فشاری در این مطالعه در پیشگیری از زخم های فشاری گام های موثری تری بردارند.

مقدمه: دارو دادن یکی از مهم ترین اقدامات پرستاری است که انجام صحیح آن از اهمیت بسیاری برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اشتباهات دارویی پرستاران بخش های عمومی بیمارستان های شهر ایلام در سال 1394 انجام شد.روش کار: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، رفتار دادن 120 بار دارو توسط پرستاران شاغل در بخش های داخلی بیمارستان های شهر ایلام به روش نمونه گیری در دسترس و با استفاه از چک لیست محقق ساخته مورد مشاهده داوطلبانه غیر مشارکتی قرار گرفتند. چک لیست دارای 25 گویه برای داروهای خوراکی و31 گویه برای داروهای تزریقی بود که روایی محتوا با استفاده از، نظر خبرگان و پایایی با استفاده از آزمون مجدد (/. 89) تایید گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار افزار SPSS16 آمار توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: یافته ها نشان که میانگین و انحراف معیار اشتباهات مشاهده شده در داروهای خوراکی 2.05±15.06 و در داروهای تزریقی2.11 ±19.2 بود. همچنین بیشتر اشتباهات صورت گرفته شامل عدم شستن دست ها و مطابقت نکردن اسم بیمار با کاردکس بود. همچنین بین اشتباهات دارویی و مشخصات دموگرافیکی ارتباط آماری معنی داری مشاهده نشد (0.05<P). نتیجه گیری: با توجه به اهمیت پیشگیری از اشتباهات دارویی در پرستاران لازم است که علاوه بر کاهش بار کاری پرستاران، آموزش های لازم به آنان داده شود تا منجر به افزایش رضایت بیماران و کیفیت مراقبت و درمان آنان گردد.

مقدمه: نظر به اینکه روش مطالعه دانشجویان بر کل فرایند تحصیلی آنها اثرگذار است و درنهایت بر سرنوشت شغلی انها تاثیر گذار خواهد بود، این مطالعه با هدف تعیین عادت های مطالعه و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان پرستاری و مامایی انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1394 بصورت سرشماری بر روی 174 دانشجوی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی دزفول انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه استاندارد عادت های مطالعه (PSSHI) و پرسشنامه دموگرافیک بر پایه خودگزارش دهی بود. جهت تجزیه و تحلیل داده از نرم افزار SPSS18 و آزمون های آماری t مستقل، من ویتنی، آنالیز واریانس یک راهه و کروسکال والیس استفاده گردید.یافته ها: در این مطالعه 71 نفر مذکر (40.81 درصد) و 103 نفر مونث (59.2 درصد) و از این میان 97 نفررشته پرستاری، 15 نفر اتاق عمل، 21 نفر فوریت پزشکی بودند. میانگین نمره کل عادت های مطالعه دانشجویان 10±46.2 بود. میان نمره کل عادات مطالعه با سال تحصیلی (0.001>P)، محل سکونت (0.04=P) و ساعات مطالعه در روز (0.04=P) رابطه معنادار آماری وجود داشت. همچنین میان توانایی خواندن با مقطع تحصیلی (0.001>P)، محل سکونت (0.001>P)، سال تحصیلی (0.001>P) و معدل (0.001>P) رابطه معنادار آماری وجود داشت. میان انگیزش یادگیری با جنس رابطه معناداری وجود نداشت (0.93=P) ولی میان انگیزش وسال تحصیلی رابطه معنادار وجودداشت (0.04=P). نتیجه گیری: با توجه به اینکه وضعیت مطالعه در بین دانشجویان این دانشگاه در حد نسبتا مطلوب گزارش شده است به نظر می رسد دانشجویان به اندازه کافی با امکانات و شرایط یادگیری و مهارت های مطالعه آشنایی ندارند، لذا توصیه می شود که جهت بالا بردن مهارت های مطالعه در دانشجویان جدید الورود به هر دانشگاهی کارگاه های آموزشی در برنامه ریزی درسی آنها گنجانده شود به طوری که هنگام ورود به دانشگاه با این مهارت ها آشنا شوند که می تواند در پیشرفت تحصیلی و بالا بردن انگیزه تحصیلی آنان موثر باشد.

مقدمه: ورود فناوری رایانه ای به کشورهای درحال توسعه اگر چه باعث تسریع در انجام کارها و صرفه جویی در زمان، انرژی و منابع شده است ولیکن به دلیل عدم توجه به خصوصیات جسمی، روانی و اجتماعی کاربران آنها، آثار سوء قابل توجهی روی نیروی انسانی، کمیت و کیفیت کار یعنی بهره وری سیستم داشته است. هدف این تحقیق بررسی تاثیر بکارگیری فناوری اطلاعات بر سلامت کاربران اداری دانشگاه علوم پزشکی تهران بوده است. روش کار: در این تحقیق به بررسی تاثیر کاربرد فناوری اطلاعات ابعاد سلامت جسمی، سلامت روانی، سلامت اجتماعی و سلامت معنوی، پرداخته شده است. جامعه آماری این تحقیق را 2919 نفر از کارکنان و مدیران دانشگاه علوم پزشکی تهران تشکیل داده است، که بر اساس جدول مورگان و به صورت طبقه ای، 342 نفر به صورت تصادفی انتخاب شده اند. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق، پرسش نامه بوده است. برای آزمون روابط نیز از نرم افزار Smart. PLS استفاده شده است.یافته ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد میزان تاثیر فناوری اطلاعات بر سلامت جسمی، سلامت روانی، سلامت اجتماعی و سلامت معنوی به ترتیب 0.073، 0.312، 0.291 و 0.277 بوده است و آماره احتمال آزمون این متغیرها نیز به ترتیب 2.105، 7.131، 6.924 و 7.089 بوده است که مقدار بحرانی t در سطح خطای 5% یعنی 1.96 بوده و نشان می دهد تاثیر مشاهده شده معنادار است. همچنین، شاخص برازش مدل ارائه شده، 0.511 بوده است که نشان از کیفیت بالای کلی مدل دارد. نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد بکارگیری فناوری اطلاعات، بر سلامت جسمی، تاثیر منفی داشته است اما بر سایر ابعاد سلامت، تاثیر مثبتی داشته است. پژوهشگران بر اساس یافته های پژوهش خود پیشنهاد می دهند سیاست گذاران سلامت به اثر فناوری اطلاعات بر روی بعد سلامت جسمی توجه بیشتری نموده و تحقیقات بیشتری در این حوزه انجام دهند.

مقدمه: با توجه به رقابت جهانی، ارزیابی عملکرد شغلی برای بقا سازمان مورد نیاز می باشد و دلیل اصلی برای ارزیابی و اندازه گیری عملکرد سازمان، افزایش اثربخشی کلی سازمان و فرآیندهای کسب و کار می باشد. هدف: هدف این تحقیق، بررسی تاثیر سکوت سازمانی بر عملکرد شغلی میباشد. روش کار: روش تحقیق از نوع همبستگی و رگرسیون (پیش بینی) می باشد. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران بیمارستان بوعلی سینا مازندران در سال 1394 به تعداد 250 نفر هستند که حجم نمونه به وسیله فرمول کوکران به تعداد 45 نفر برآورد شد که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش دو عدد پرسشنامه استاندارد- عملکرد سازمانی اچیو (2003) و سکوت سازمانی ونداین و همکاران (2003) – می باشد که روایی و پایایی آنها مورد تائید می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با کمک نرم افزار SPSS 18 انجام خواهد شد. یافته ها: سکوت سازمانی قادر هست حدود 29 % از عملکرد سازمانی را تبیین نماید. سکوت تدافعی (r=-0.23، P<0.05) و مطیع (r=-0.15، P<0.05) با عملکرد سازمانی رابطه منفی دارد و سکوت نوع دوستانه با عملکرد سازمانی رابطه مثبت دارد (r=0.19، P<0.05) که در سطح اطمینان %95 معنادار می باشند.نتیجه گیری: با توجه به میزان بالای سکوت تدافعی در بین پرستاران، به مدیریت بیمارستان توصیه میشود که راهکارهای غلبه بر ترس و شکست سکوت سازمانی و ایجاد آوای سازمانی را به کار گیرند و باعث افزایش عملکرد سازمان خود در دنیای رقابتی امروزی گردند.

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش حمایت اجتماعی و طرحواره های ناسازگار اولیه در پیش بینی رضایت زناشویی زنان متاهل شهر تهران می باشد. روش کار: پژوهش حاضر مقطعی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زنان مراجعه کننده به خانه های سلامت منطقه 1شهر تهران در سال 1395 تشکیل می دادند. نمونه پژوهش نیز با استفاده از فرمول پیشنهادی تاباخنیک و فیدل 247 نفر تعیین شد. افراد گروه نمونه به روش خوشه ای تعیین شده و با استفاده از ابزارهای مقیاس زوجی انریچ، مقیاس طرحواره های یانگ و پرسشنامه حمایت اجتماعی زیمت که روایی و پایایی آنها توسط مطالعات پیشین مورد تایید بوده و در مطالعه حاضر نیز پایایی هرکدام از طریق آلفای کرونباخ 0.91، 0.94 و 0.91 به دست آمد مورد پرسش قرار گرفتند. داده های بدست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و روش رگرسیون سلسله مراتبی و با استفاده از SPSS V.16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: بخش توصیفی یافته ها نشان داد که بیشتر افراد نمونه پژوهش دارای تحصیلات فوق لیسانس و دکتری بوده و میانگین سنی 31 تا 40 سال بیشترین اعضاء گروه نمونه را تشکیل داده است. نتایج تحلیل استنباطی داده ها نیز نشان دهنده این بود که طرحواره های ناسازگار اولیه با تعامل متغیر حمایت اجتماعی، مدل پیش بینی معنادار شده (0.001˂P) و ضرایب رگرسیونی نیز افزایش معناداری (0.358) می یابند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده از مطالعه می توان به بررسی تعیین کنندگی سایر متغیرها در متغیر رضایت زناشویی پرداخته و در جهت طراحی و کاربست برنامه مداخلاتی مبتنی بر افزایش حمایت اجتماعی و کاهش طرحواره های ناسازگار اولیه در راستای ارتقاء شاخص رضایت از زندگی اقدام نمود. همچنین مراکز روان درمانی و مشاوره می توانند با الهام از یافته های این پژوهش در جهت کاهش طرحواره های ناسازگار زوجین دارای مشکلات در روابط زناشویی اقدام نموده و اثرات آن را در رضایت زناشویی مشاهده نمایند.

مقدمه: فرسودگی شغلی یکی از عوامل موثر در کاهش کارایی، از دست رفتن نیروی انسانی و ایجاد عوارض جسمانی و روانی پرستاران است. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین فرسودگی شغلی با رضایت شغلی، ویژگی های شخصیتی و بهزیستی روانشناختی در پرستاران انجام شد. روش کار: این مطالعه یک پژوهش کاربردی از نوع همبستگی بود. نمونه ای به حجم 240 نفر از پرستاران شهرستان لاهیجان به روش نمونه گیری تصادفی منظم انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها، از پرسشنامه های فرسودگی شغلی Maslach & Jackson، پرسشنامه شخصیتی پنج عاملی NEO، پرسشنامه سلامت عمومی و پرسشنامه رضایت شغلی استفاده شد. آزمون روایی همگرا برای آنها به ترتیب (0.73، 0.68، 0.75 و0.74 ) و ضریب آلفای کرونباخ برای پایایی نیز به ترتیب (0.89، 0.93، 0.85 و 0.93) بوده است. در نهایت، داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چند گانه در نرم افزار SPSS نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که رضایت شغلی پیش بینی کننده فرسودگی شغلی می باشد، (0.24=b، 0.002<P)، همچنین تحلیل همبستگی نشان داد که بین بهزیستی روانشناختی و فرسودگی شغلی رابطه وجود دارد (0.05>P)، بین متغیر رضایت شغلی با فرسودگی شغلی رابطه وجود دارد (0.05>P)، اما بین متغیر فرسودگی شغلی با ویژگی های شخصیت رابطه وجود ندارد (0.19>P). نتیجه گیری: بر این اساس می توان نتیجه گرفت که بهزیستی روانشناختی می تواند فرسودگی شغلی را افزایش دهد، اما ویژگی های شخصیتی و ابعاد مختلف شخصیت نتوانسته است فرسودگی شغلی را پیش بینی نماید. همچنین با توجه به یافته های پژوهش حاضر، می توان نتیجه گرفت که با تدارک دیدن آموزش و تمرین های مربوط به ارتقاء بهزیستی روانشناختی و نیز راهکارهای افزایش رضایت شغلی در پرستاران، سطح فرسودگی شغلی پرستاران را کاهش داد.

مقدمه: ارتباط بین سلامت و شغل ارتباط پیچیده ای است. شغل می تواند باعث افزایش سطح سلامت شود و یا عامل مضر برای سلامت باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه منزلت حرفه پرستاری و سلامت اجتماعی انجام شد. روش کار: در این مطالعه مقطعی که در سال 1395 انجام شد، 200 پرستار به روش نمونه گیری در دسترس از پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد. حجم نمونه بر اساس میزان خطا پنج درصد و فاصله اطمینان نود درصد برآرود شد. ابزار مطالعه فرم کوتاه شده پرسشنامه سلامت اجتماعی کییز و پرسشنامه پژوهشگر ساخته منزلت حرفه پرستاری با تایید روایی محتوا و پایایی با ضریب آلفای کرونباخ 85 درصد بود. آنالیز داده ها با نرم افزار SPSS ویرایش 16 و روش های آماری توصیفی و تحلیلی انجام شد.یافته ها: میانگین کلی سلامت اجتماعی و منزلت حرفه پرستاری پرستاران به ترتیب 9.18± 43.88 و 25.14±44.83 بود. به طور کلی66.5  درصد پرستاران، منزلت شغلی متوسط و 75.5 درصد سلامت اجتماعی متوسط را گزارش کردند. در این مطالعه بین منزلت شغلی و سلامت اجتماعی ارتباط آماری ضعیف و معنادار نشان داده شد (0.15=r، P=0.004). بین سلامت اجتماعی پرستاران و پست سازمانی (0.01=P) و رضایت شغلی (0.001>P) و علاقه به شغل (0.007=P) ارتباط آماری معنادار و مثبت مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت سلامت اجتماعی، ارتقاء منزلت حرفه ای پرستاران می تواند راهکاری در افزایش سلامت اجتماعی پرستاران باشد.