گیاهان دارویی
سال:1394 | دوره:14 | شماره:56 |تعداد مقالات:18

انار گیاه مثمری از تیره انار است که سابقه کشت و کار بسیار کهن دارد. خاستگاه انار ایران و کشورهای همجوار است و به صورت خودرو و کاشته شده در اکثر مناطق کشور وجود دارد. بخش های مختلف این گیاه همچون دانه، پوست میوه، آب میوه، گل، برگ، پوست و ریشه ها ترکیبات بیوشیمیایی متعددی دارند و خواص دارویی متفاوتی از خود نشان می دهند. ترکیبات شیمیایی میوه بسته به نوع رقم، محل رویش، اقلیم، رسیدگی میوه و عملیات پرورش و نحوه انبارداری آن متفاوت است. انار حاوی ترکیبات پلی فنلی، قندها، اسیدهای چرب، ترکیبات معطر، اسیدهای امینه، توکوفرول ها، استرول ها، ترپنوئیدها، آلکالوئیدها و غیره است. طی سال های اخیر پژوهش های متعددی در خصوص خواص آنتی اکسیدانی، ضدسرطانی، ضدالتهابی و ضدمیکروبی ترکیبات انار به منظور استفاده از این ترکیبات در معالجه و پیشگیری از سرطان، بیماری های قلبی عروقی، آلودگی های باکتریایی و مقاومت به آنتی بیوتیک و دندانپزشکی انجام گرفته است. در این بازنگری، سعی شده است تا با استفاده از جدیدترین یافته های تحقیقاتی، ضمن معرفی ترکیبات شیمیایی موجود در این گیاه، به توصیف نحوه عمل و واکنش های کلیدی متاثر از این ترکیبات بپردازد.

مقدمه: با توجه به اهمیت استفاده از فناوری های نوین از جمله نانوتکنولوژی در کشاورزی پایدار جهت افزایش عملکرد کمی و کیفی محصولات کشاورزی، انجام تحقیق در این راستا ضروری می باشد.هدف: تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر محلول پاشی نانو کود کلات آهن و پتاسیم بر عملکرد کمی و کیفی گیاه اسفرزه به اجرا درآمد.روش بررسی: این تحقیق به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 12 تیمار در 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش شامل محلول پاشی 0، 1 و 2 گرم در لیتر نانو کود کلات آهن و 0، 2، 3 و 4 گرم در لیتر نانو کود کلات پتاسیم بودند.نتایج: اثر متقابل تیمارهای نانو کود کلات آهن و پتاسیم بر عملکرد بذر (p<0.01) و بر صفت وزن خشک اندام هوایی (p<0.05) معنی دار بود. همچنین اثر مستقل نانو کود کلات آهن و پتاسیم بر اغلب صفات مورد بررسی (p<0.01) و بر صفات تعداد بذر در بوته و عملکرد موسیلاژ (p<0.01) معنی دار شد. اثر متقابل 2 گرم در لیتر نانو کود کلات آهن و 3 گرم در لیتر نانو کود کلات پتاسیم و همچنین اثر مستقل هر یک بیشترین تاثیر را بر صفات مورد اندازه گیری، بخصوص صفات عملکرد وزن خشک هوایی، عملکرد بذر، میزان موسیلاژ و عملکرد موسیلاژ داشته اند.نتیجه گیری: با استناد به نتایج به دست آمده می توان کاربرد نانو کود کلات آهن و پتاسیم را در افزایش بهره وری گیاه دارویی اسفرزه مثبت ارزیابی کرد.

مقدمه: گزارش شده است که انجام فعالیت های ورزشی شدید باعث بروز استرس اکسایشی در عضلات فعال می شود. با این حال استرس اکسایشی ناشی از ورزش را می توان با مکمل یاری آنتی اکسیدان ها کاهش داد.هدف: پژوهش حاضر جهت بررسی تاثیر مکمل یاری کوتاه مدت جینسنگ بر غلظت مالون دی آلدئید (MDA) و فعالیت سوپراکسیددسموتاز (SOD) متعاقب یک جلسه فعالیت هوازی وامانده ساز در ورزشکاران جوان انجام شد.روش بررسی: در یک مطالعه نیمه تجربی 20 بوکسور مرد جوان به طور تصادفی به دو گروه دارونما و مکمل تقسیم شدند. افراد گروه مکمل روزانه 2 گرم کپسول جینسنگ را به مدت یک هفته مصرف کردند و گروه دیگر نیز دارونما (2 گرم کپسول دکستروز) دریافت کردند. آزمودنی های دو گروه پس از هفت روز مکمل یاری، در یک آزمون هوازی وامانده ساز بر روی نوارگردان به فعالیت پرداختند. نمونه های خون وریدی آزمودنی ها در چهار مرحله؛ 1. قبل از مکمل یاری 2. بلافاصله قبل از فعالیت ورزشی3. بلافاصله بعد و 4. 24 ساعت بعد از فعالیت ورزشی جمع آوری شد.نتایج: نتایج پژوهش بیانگر این بود که افزایش MDA در مراحل بلافاصله و 24 ساعت پس از فعالیت در گروه دارونما نسبت به گروه مکمل به طور معنی داری بالاتر بود (p=0.001). همچنین فعالیت آنزیم SOD در بعد از فعالیت وامانده ساز در گروه جینسنگ در مقایسه با گروه دارونما به طور معنی داری افزایش پیدا می کند (p<0.05).نتیجه گیری: به طور کلی می توان گفت که مکمل یاری کوتاه مدت جینسنگ فشار اکسایشی ناشی از فعالیت هوازی وامانده ساز را با کاهش دادن MDA و افزایش فعالیت SOD در ورزشکاران جوان مهار می کند.

مقدمه: انواع فلفل در طب سنتی کاربردهای گسترده ای دارند. محور هورمونی هیپوفیز-گناد یکی از مواردی است که ممکن است تحت تاثیر فلفل قرار گیرد.هدف: این تحقیق با هدف بررسی اثرات احتمالی فلفل قرمز و سیاه بر میزان سرمی هورمون های لوتئینی کننده (LH)، محرک فولیکولی(FSH)  و تستوسترون انجام شد.روش بررسی: 21 سر موش نر نژاد NMRI به سه گروه شامل یک گروه کنترل و دو گروه تحت تیمار، به ترتیب دریافت کننده فلفل قرمز و دریافت کننده فلفل سیاه تقسیم شدند (n=7).گروه های تحت تیمار، پودر فلفل مخلوط شده با غذای استاندارد موش را با یک نسبت 6.6 درصد به مدت یک ماه به صورت خوراکی دریافت کردند. در پایان دوره تیمار، حیوانات را با کلروفرم بیهوش کرده و مستقیما از قلب آنها خونگیری به عمل آمد و پس از جدا کردن سرم، هورمون های لوتئینی کننده (LH)، محرک فولیکولی (FSH) و تستوسترون با روش الایزا اندازه گیری شدند. تحلیل آماری داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و به دنبال آن آزمون متعاقب توکی انجام شد.نتایج: فلفل قرمز باعث افزایش هورمون تستوسترون (p<0.01) و فلفل قرمز و فلفل سیاه باعث افزایش هورمون FSH شد (به ترتیب p<0.001 و p<0.01) ولی بر میزان LH تاثیر معنی داری نداشت. مقدار هماتوکریت در گروه های تیمار نیز افزایش یافت (p<0.001).نتیجه گیری: مصرف خوراکی پودر فلفل قرمز و سیاه در افزایش هورمون های FSH و تستوسترون موثراند. بنابراین، این نوع فلفل ها احتمالا دارای خواص آندروژنیکی می باشند. افزایش هماتوکریت ممکن است در نتیجه افزایش تستوسترون باشد.

مقدمه: هیپرتانسیون از معضلات بهداشتی و درمان های جایگزین برای کنترل آن پیشنهاد شده است.هدف: بررسی اثر خوراکی اسانس فرار اسطوخودوس بر فشار خون بالا و تغییرات بافتی آئورت موش صحرایی بود.روش بررسی: سی و پنج سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به پنج گروه طبیعی، هیپرتانسیو و کنترل تقسیم شدند. هیپرتانسیون با تجویز روزانه L - NAME داخل آب آشامیدنی به مدت شش هفته القا و همزمان اسطوخودوس (500 میلی گرم بر کیلوگرم) یا حلال آن به روش گاواژ تجویز شد. در گروه های کنترل پس از ثبت فشار خون پایه، اسطوخودوس وریدی (50 میلی گرم بر کیلوگرم) تزریق شد. برای مطالعه بافت شناسی آئورت سینه ای جدا و به روش هماتوکسیلین - ائوزین و اورسئین رنگ آمیزی شد.نتایج: القاء هیپرتانسیون فشار متوسط شریانی را از 106 به 177 میلی متر جیوه افزایش و درمان با اسطوخودوس آن را به 140 میلی متر جیوه کاهش داد (p<0.001). اسطوخودوس در گروه طبیعی اثری نداشت. تزریق وریدی اسطوخودوس فشار خون موش های طبیعی و هیپرتانسیو را حدود 75 درصد کاهش داد (p<0.001). القا هیپرتانسیون سطح مقطع آئورت، ضخامت دیواره آئورت و لایه مدیا را افزایش و ضخامت تیغه های الاستیک را کاهش داد (p<0.001). درمان با اسطوخودوس سطح مقطع و ضخامت لایه مدیا را کاهش و ضخامت تیغه های الاستیک آئورت را افزایش داد (p<0.05). هیپرتانسیون و درمان بر لایه ادونتیس و تعداد تیغه های الاستیک اثری نداشت.نتیجه گیری: اسطوخودوس خوراکی از افزایش فشار خون و تغییرات هیستوپاتولوژیک آئورت در موش صحرایی هیپرتانسیو جلوگیری کرد. به نظر می رسد اسطوخودوس در پیشگیری از هیپرتانسیون مفید باشد.

مقدمه: گیاه دارویی ترخون (Artemisia dracunculus) از خانواده Compositae می باشد که اهمیت بالایی در صنایع دارویی، غذایی و طب سنتی دارد. قارچ مایکوریزا گلوموس اینترارادیسس (Glomus intraradices) به عنوان یک کود بیولوژیک مهم و همزیست با گیاهان می تواند موجب تحمل گیاهان به تنش های محیطی شود.هدف: ارزیابی اثر متقابل تلقیح قارچ مایکوریزا و تنش شوری بر روی خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی و میزان اسانس ترخون بود.روش بررسی: این تحقیق در گلخانه تحقیقاتی پژوهشکده گیاهان دارویی به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا شد. فاکتور اول در دو سطح شامل تیمار تلقیح و عدم تلقیح قارچ مایکوریزا و نیز فاکتور دوم، تیمار تنش شوری در پنج سطح (شامل شاهد، 2، 4، 6 و 8 دسی زیمنس بر متر) که در مجموع با 10 تیمار و 3 تکرار به اجرا درآمد.نتایج: بررسی نتایج جدول تجزیه واریانس نشان داد که اثر متقابل تیمار تلقیح قارچ مایکوریزا و تیمار تنش شوری بر روی صفات مورفوفیزیولویکی شامل قطر ریشه، تعداد ساقه فرعی بوته، وزن خشک ریشه، ساقه، برگ و اندام هوایی در سطح آماری 1 درصد و تعداد برگ بوته و عرض برگ در سطح آماری 5 درصد معنی دار، اما بر روی خصوصیات قطر ساقه و طول ریشه معنی دار نبود. همچنین بیشترین میزان اسانس در تیمار عدم تلقیح قارچ مایکوریزا و شاهد شوری به مقدار 1.15 درصد و بالاترین میزانMethyl chavicol  در تیمار تلقیح قارچ مایکوریزا و شاهد شوری حاصل شد.نتیجه گیری: به طور کلی نتایج حاصل از اثرات متقابل تیمار تلقیح قارچ مایکوریزا و تنش شوری نشان داد که تیمار تلقیح قارچ مایکوریزا و شاهد شوری و نیز تیمار عدم تلقیح قارچ مایکوریزا و شاهد شوری به ترتیب بیشترین وزن خشک اندام هوایی و میزان اسانس را داشته اند.

مقدمه: میریستیکا فراگرانس درختی معطر و همیشه سبز است که در بسیاری از کشورهای گرمسیری کشت می شود. جوز هندی که دانه رسیده و خشک شده میریستیکا فراگرانس است، به عنوان یک چاشنی رایج در شیرینی ها، غذاها و انواع نوشیدنی ها استفاده می شود.هدف: جوز هندی اثرات دارویی متنوعی دارد که در این مطالعه تاثیر آن بر پاسخ های ایمنی سنجیده شده است.روش بررسی: تعداد 6 گروه (هر گروه 8 سر) رت طبق روش زیر تیمار شدند: گروه های فرد روزانه به مدت 12 روز به صورت داخل صفاقی (IP)، به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، 300 میلی گرم عصاره جوز هندی دریافت کردند. گروه های زوج به جای عصاره جوز هندی، PBS دریافت کردند. رت های گروه 1 و 2 در روزهای 1 و 6 با تعداد 1.35´109 گلبول قرمز گوسفند (SRBC) به صورت IP ایمن شدند. رت های گروه 3 و 4 در روز اول با تعداد 1.35´109 SRBC از طریق IP حساس شدند و در روز نهم با 2.7´107 SRBC در حجم 0.1 میلی لیتر از طریق پوست کف پای راست چالش شدند. در روز 13، عیار آنتی بادی ضد SRBC، گروه های 1 و 2 و میزان لیزوزیم و فعالیت مسیر فرعی سیستم کمپلمان در سرم گروه های 5 و 6 تعیین شد. میزان تورم کف پا در گروه های 3 و 4 در زمان های 24، 48 و 72 ساعت پس از چالش با SRBC اندازه گیری شد و محل های چالش از نظر نفوذ سلول های التهابی بررسی شدند.نتایج: نتایج نشان داد که عصاره جوز هندی به صورت معنی داری باعث افزایش پادتن ضد SRBC شده (p=0.005)، نفوذ سلول های التهابی را مهار می کند (p<0.001) ولی بر میزان لیزوزیم و فعالیت مسیر فرعی کمپلمان بی اثر است (p=0.04).نتیجه گیری: عصاره جوز هندی در رت های ویستار، اثر سرکوب کنندگی بر ایمنی سلولی و اثر تحریک کنندگی بر پاسخ هومورال نسبت به SRBC دارد.

مقدمه: خواص دارویی بسیار متنوعی برای گیاه اگیر ترکی با نام علمی Acorus calamus ذکر شده است. با توجه به اینکه این گیاه اخیرا در ایران بازیابی شده، مطالعه ترکیب شیمیایی اسانس آن اهمیت زیادی دارد.هدف: این پژوهش به منظور شناسایی، توصیف و مقایسه ترکیبات شیمیایی اسانس اندام های هوایی 3 جمعیت از این گیاه انجام شد.روش بررسی: اندام هوایی سه جمعیت در زمان گلدهی کامل از رویشگاه های مختلف آنها واقع در استان مازندران (تالاب های ارزفون، پلسک و الندان) جمع آوری شدند. اسانس گیری به روش تقطیر با آب انجام شد و با استفاده از دستگاه های GC و GC-MS تجزیه و شناسایی ترکیبات شیمیایی صورت گرفت.نتایج: در مجموع 41 ترکیب شیمیایی در اسانس شناسایی شد که برای اولین بار از ایران گزارش می شوند. بازده اسانس به ترتیب 0.5، 0.45 و 0.48 درصد وزنی/وزنی در جمعیت های ارزفون، پلسک و الندان می باشد. ترکیبات اصلی تشکیل دهنده اسانس اندام هوایی سه جمعیت مطالعه شده به ترتیب cis-Asarone (27-53 درصد)، Calamusenon (6.6-9.8 درصد)، (E)-Caryophyllene (7.3-6.3 درصد)، trans-Asarone (6.6-4.7 درصد)، Acorenone (3.6-4.9 درصد) و E-b-Farnesene (0.8-5 درصد) هستند.نتیجه گیری: ترکیب اسانس سه جمعیت مطالعه شده از نظر کمی و کیفی نسبت به یکدیگر و همچنین نسبت به نمونه های خارجی تفاوت نشان دادند که می تواند به خاطر تفاوت رویشگاه این جمعیت ها از نظر ارتفاع رویش از سطح دریا باشد.

مقدمه: امروزه، مطالعات بسیاری به بررسی ارتباط بیماری آسم با چاقی می پردازند و از کنترل وزن به عنوان راهکاری جهت کنترل شدت و علائم بیماری آسم در کنار سایر پروتکل های درمانی استفاده می کنند. گیاه خرفه در برخی فرهنگ ها به عنوان گیاهی برای کاهش وزن تجویز می شود.هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثر تخم خرفه بر شاخص های تن سنجی در بیماران مبتلا به آسم مورد مطالعه قرار گرفت.روش بررسی: در یک کارآزمایی بالینی شاهددار، 59 بیمار مبتلا به آسم به طور تصادفی به دو گروه مداخله (31 نفر) و کنترل 28) نفر) تقسیم شدند. در 8 هفته، گروه مداخله علاوه بر پروتکل درمانی، روزانه 10 گرم تخم خرفه را در دو دوز منقسم به صورت ناشتا و قبل از شام با دو لیوان آب دریافت نمودند. گروه کنترل نیز تنها پروتکل درمانی خود را مصرف کردند. در ابتدا و انتهای مطالعه، اندازه گیری های تن سنجی انجام شد.نتایج: مقایسه میانگین وزن، نمایه توده بدنی و محیط دور کمر بیماران در انتهای مطالعه بین دو گروه، تفاوت معنی داری را نشان نداد (p<0.05). اما با مصرف تخم خرفه در گروه مداخله میانگین دور باسن (p=0.003) به طور معنی داری کاهش و نسبت دور کمر به دور باسن (p=0.04) افزایش یافت.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر حاکی از تاثیر تخم خرفه بر برخی از شاخص های تن سنجی مانند دور باسن و نسبت دور کمر به دور باسن در بیماران مبتلا به آسم می باشد و اثر آن بر سایر شاخص های تن سنجی نیازمند مطالعات بیشتر است.

مقدمه: گونه های مختلف جنسHyoscyamus منبع غنی از تروپان آلکالوئیدها بویژه هیوسیامین و اسکوپولامین هستند. این ترکیبات از نظر دارویی جزء تروپان آلکالوئیدهای مهم هستند که به طور منحصر به فرد توسط گیاهان تولید می شوند.هدف: بررسی میزان تروپان آلکالوئیدهای هیوسیامین و اسکوپولامین در اندام های زیر زمینی و هوایی گونه های جنس بنگ دانه شامل گونه های H. kotschyanus، H. squarrosus، H. pusillus، H. kurdicus، H. scoparia و H. orthocarpusروش بررسی: این آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. بذور گونه های هیوسیاموس بعد از کشت، در اتاق رشد تحت دمای 25 درجه سانتی گراد و 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی قرار داده شدند. نمونه ها از اندام های خشک شده زیر زمینی و هوایی گیاهان 6 الی 7 ماهه عصاره گیری و پس از آن میزان آلکالوئیدهای هیوسیامین و اسکوپولامین توسط دستگاه HPLC ارزیابی شد.نتایج: میزان هیوسیامین و اسکوپولامین در گونه H. orthocarpus نسبت به سایر گونه ها بیشتر بود و مجموع این دو ترکیب در این گونه (15.81 میلی گرم برگرم وزن خشک) حدود دو برابر گونه H. kotschyanus (7.45 میلی گرم بر گرم وزن خشک) و چندین برابر سایر گونه های مورد بررسی بود. هیوسیامین ترکیب اصلی گونه H. orthocarpus بود. کمترین میزان هیوسیامین و اسکوپولامین مربوط به گونه H. pusillus بود.نتیجه گیری: دو گونه H. orthocarpus و H. kotschyanus به دلیل داشتن مقادیر بیشتر هیوسیامین و اسکوپولامین می توانند به عنوان منبع غنی از این تروپان آلکالوئیدها با مطالعات بیشتر در صنایع دارویی مورد توجه قرار گیرند.

مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک یکی از وضعیت هایی است که سبب افزایش استرس اکسیداتیو در بیماران می شود. این وضعیت سبب شده که درمان های آنتی اکسیدانی در این بیماران مورد توجه قرار گیرند. گیاه کالیگونوم کوموسوم(Calligonum Comosum)  از جمله گیاهان دارای خواص آنتی اکسیدانی می باشد.هدف: این مطالعه با هدف بررسی تاثیر عصاره گیاه کالیگونوم کوموسوم بر مورفولوژی تخمدان موش مدل تخمدان پلی کیستیک (PCO) انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه 32 سر موش سوری ماده نژاد NMRI با سن 8 هفته و وزن تقریبی 30 - 25 گرم مورد مطالعه قرار گرفتند. موش ها به شکل تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. برای مدل سازی از تزریق عضلانی تک دوز استرادیول والرات به میزان 40 میلی گرم در کیلوگرم استفاده شد. 8 هفته بعد و پس از اثبات مدل شدن موش ها، 20 میلی گرم در کیلوگرم عصاره گیاه کالیگونوم هفتگی به شکل داخل صفاقی به مدت 4 هفته تزریق شد. گروه شم تنها حلال DMSO را دریافت کردند. در پایان هفته چهارم، تخمدان موش های دو گروه جهت مطالعات بافت شناسی خارج و همچنین نمونه خونی آنها از جهت بررسی های هورمونی (LH, FSH, AMH) مورد مطالعه قرار گرفتند.نتایج: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که تجویز دوز 20 میلی گرم در کیلوگرم کالیگونوم تاثیری در اصلاح وضعیت بافتی تخمدان موش های مدل تخمدان پلی کیستیک نداشته و موجب کاهش معنی دار فولیکول های آترتیک و یا افزایش معنی دار فولیکول های پره اوولیتوری و جسم زرد نمی شود.نتیجه گیری: عدم تاثیر دوز 20 میلی گرم بر کیلوگرم کالیگونوم بر بهبود نمای تخمدان پلی کیستیک موش ماده، لزوم بررسی تاثیرات دوزهای دیگر گیاه و یا آثار سوء احتمالی این گیاه بر وضعیت باروری را ایجاب می نماید.

مقدمه: میوه انگور به دلیل دارا بودن انواع فلاونوئیدها از جمله آنتوسیانین ها و فلاونول ها از ارزش غذایی دارویی بالایی برخوردار است که نوع و درصد ترکیبات تحت تاثیر ژنوتیپ و شرایط محیطی قرار می گیرد.هدف: بررسی آنتوسیانین ها و فلاونول ها در چند رقم مهم انگور با طیف رنگ متنوع.روش بررسی: پوست حبه ارقام انگورآب، بیدانه قرمز، فخری قرمز، موسکات هامبورگ، فلیم سیدلس، سرخک و آش سیاه شیراز بوسیله حلال آبی متانولی عصاره گیری شد. ترکیب آنتوسیانین ها و فلاونول ها با استفاده از HPLC مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: بیشترین مقدار آنتوسیانین کل 0.44 (آش سیاه شیراز) و فلاونول کل 0.67 (انگور آب) میلی گرم درصد گرم بود. بیشترین مقدار سیانیدین در بیدانه قرمز (91.6 درصد)، پئونیدین در فخری قرمز (91.4 درصد)، دلفینیدین در فلیم سیدلس (4.9 درصد)، مالویدین در سرخک (87.7 درصد) و پتونیدین در موسکات هامبورگ (4.4 درصد) مشاهده شد. کوئرستین ترکیب فلاونولی غالب (61.21) درصد در آش سیاه شیراز تا 87.37 درصد در موسکات) در تمام ارقام بود. بیشترین مقدار لاریسیترین در سرخک (16.7 درصد)، میریستین در آش سیاه شیراز (28.4 درصد) و کاامفرول در فلیم سیدلس (21.4 درصد) و ایزورامنتین در فخری قرمز (14.4 درصد) مشاهده شد. همچنین تخمین فعالیت هیدروکسیلاسیون و متیلاسیون نشان داد که برای هر دو، آنتوسیانین ها سوبستراهای بهتری نسبت به فلاونول ها می باشند.نتیجه گیری: ارقام انگور مورد مطالعه از نظر محتوا، نوع و نسبت آنتوسیانین ها و فلاونول ها و الگوی هیدروکسیلاسیون و متیلاسیون آنها متفاوت بودند. این امر منجر به تفاوت در ارزش غذایی- دارویی و بویژه اثرات آنتی اکسیدانی، پایداری، حلالیت و ویژگی های رنگ آنها می شود.

مقدمه: شوری یکی از مهم ترین عوامل محدودکننده رشد و تولید گیاهان زراعی محسوب می شود. قارچ میکوریزا به عنوان یک کود بیولوژیک در تامین نیاز غذایی گیاهان و کاهش اثرات تنش های محیطی بر گیاهان می تواند مفید باشد.هدف: بهبود خصوصیات کمی و کیفی گیاه انیسون با کاربرد قارچ میکوریزا در شرایط تنش شوری.روش بررسی: این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در گلخانه دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه انجام شد. فاکتور اول تلقیح میکوریزایی شامل عدم تلقیح، تلقیح با سویه Glomus intraradices و تقلیح با سویه Glomus mosseae و فاکتور دوم شوری شامل، شاهد یا آب غیر شور، شوری 50 میلی مولار و شوری 100 میلی مولار بود.نتایج: شوری و میکوریزا کلیه صفات کمی و کیفی را تحت تاثیر قرار دادند (p<0.01). اثر متقابل شوری و میکوریزا بر تعداد بذر در بوته، درصد اسانس بذر و آنتول، غلظت پتاسیم در برگ (p<0.01)، ارتفاع بوته، وزن خشک بوته، تعداد چتر در بوته، تعداد چترک در چتر، تعداد بذر در چترک و غلظت سدیم در برگ (p<0.05) معنی دار شد. افزایش شوری خاک، موجب کاهش کلیه صفات مورد مطالعه شد به طوری که در شوری 100 میلی مولار بیشترین خسارت مشاهده شد. البته شوری سبب افزایش غلظت سدیم برگ شد. همچنین تلقیح میکوریزایی صفات کمی و کیفی گیاه انیسون را در شرایط شور و شرایط شاهد به طور معنی داری نسبت به گیاهان تلقیح نشده بهبود داد.نتیجه گیری: تلقیح میکوریزایی رشد و اسانس گیاه دارویی انیسون را در شرایط شوری بهبود داد و سویه Glomus mosseae تاثیر بهتری نسبت به سویه Glomus intraradices بر روی گیاه انیسون داشت.

مقدمه: مهار رگ زایی یکی از اهداف درمان سرطان می باشد. در طب سنتی سیر و آنغوزه به عنوان گیاهان دارویی شاخص مورد توجه می باشند. اثر میدان های الکترومغناطیس بر جنبه های مختلف رشد و نمو سلولی تایید شده است.هدف: این پژوهش با هدف یافتن اثر عصاره اندام هوایی سیر، آنغوزه و میدان الکترومغناطیس با فرکانس پایین بر رگ زایی انجام شد.روش بررسی: 100 عدد تخم مرغ نطفه دار در 10 گروه مساوی تقسیم شدند: شاهد (تیمار با آب مقطر)، شاهد آزمایشگاهی یک (تیمار با نرمال سالین)، شاهد آزمایشگاهی دو (در معرض میدان الکترومغناطیس خاموش)، تجربی یک (تیمار با عصاره اندام هوایی سیر)، تجربی دو (تیمار با عصاره اندام هوایی آنغوزه)، تجربی سه (تیمار با ترکیب عصاره سیر و آنغوزه)، تجربی چهار (در معرض میدان الکترومغناطیس 100 گاوس)، تجربی پنج (تیمار با عصاره سیر + میدان الکترومغناطیس)، تجربی شش (تیمار با عصاره آنغوزه + میدان الکترومغناطیس)، تجربی هفت (تیمار با ترکیب عصاره آنغوزه + میدان الکترومغناطیس). روز هشتم انکوباسیون تزریق عصاره و در روز دهم، نمونه ها در معرض امواج الکترومغناطیس قرار گرفتند. روز دوازدهم از پرده کوریوآلانتوئیک عکس برداری و طول و تعداد انشعابات عروقی اندازه گیری شد.نتایج: میانگین تعداد و طول انشعابات عروقی در گروه های تجربی یک، دو، چهار، پنج و شش در مقایسه با شاهد کاهش معنی داری یافت. بیشترین کاهش معنی دار در گروه سه، بویژه گروه هفت ایجاد شد (p<0.05). همچنین عصاره آنغوزه اثر ضد رگ زایی بیشتری نسبت به سیر دارد.نتیجه گیری: سیر و آنغوزه اثر مهاری بر رگ زایی دارد و این اثر توسط میدان الکترومغناطیس تشدید می شود.

مقدمه: تعیین آستانه تحمل و بررسی تغییرات عملکرد کمی و فیتوشیمیایی بابونه شیرازی (Matricaria chamomilla L.) در شرایط مختلف تولید از جمله شوری و pH ضروری می باشد.هدف: بررسی تاثیر شوری بر عملکرد کمی و فیتوشیمیایی، تعیین حد آستانه تحمل به شوری و pH مطلوب بابونه شیرازی.روش بررسی: این تحقیق در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. آزمایش شوری با قابلیت هدایت الکتریکی؛ 2، 4، 8، 12 و 16 دسی زیمنس بر متر و مطالعه pH نیز در سطوح 4، 5، 6.4، 8 و 9 انجام شد.نتایج: تعداد گل، وزن تر و خشک گل در شوری 2 بالاترین میزان را دارا بود و با افزایش شوری کاهش معنی داری (p£0.01) یافت. کمترین درصد بازده اسانس در تیمار 2 (تیمار شاهد) مشاهده شد و با افزایش سطح شوری افزایش داشت. بررسی اجزای اسانس نشان داد که بالا رفتن سطح شوری سبب افزایش ترکیب آلفا- بیزابولول اکسید A (5.2 درصد) و کاهش کامازولن (47.9 درصد) شد. مقایسه میانگین تیمار pH نشان داد که وزن تر و خشک اندام هوایی، تعداد گل، وزن تر و خشک گل در تیمار pH=8 به طور معنی داری (p£0.01) کاهش یافت. بررسی مواد موثره نشان داد که با افزایش pH، آلفا- بیزابولول اکسید A (73.1 درصد) افزایش یافت، به طوریکه در PH=8 در بالاترین درصد میباشد.نتیجه گیری: آستانه تحمل به شوری بابونه بر اساس عملکرد گل و کل زیست توده خشک به ترتیب در شوری معادل 2 و 4 دسی زیمنس بر متر و بیشترین وزن خشک گل بابونه در pH=8 به دست آمد.

مقدمه: با توجه به اهمیت گیاه دارویی شیرین برگ که گلیکوزیدهای آن در سال های اخیر به عنوان شیرین کننده طبیعی جایگزین ساکارز معرفی شده است، بررسی تاثیر کودهای زیستی بر رشد آن ضروری به نظر می رسد.هدف: بررسی تاثیر ورمی کمپوست و قارچ های میکوریزا بر صفات رشدی و میزان ماده شیرین کننده استویوزید.روش بررسی: آزمایش ها به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 12 تیمار در 3 تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس به اجرا درآمد. در این آزمایش، عامل مقادیر ورمی کمپوست در چهار سطح شامل بستر پایه (خاک مزرعه + 15 درصد وزنی گلدان کود گاوی) به علاوه مقادیر 0، 10 درصد و 20 درصد ورمی کمپوست و نیز خاک مزرعه به عنوان شاهد و عامل تلقیح شامل تلقیح قارچ مایکوریزای (Gm) Glomus mosseae، اندوفیت ریشهPiriformospora indica (Pi)  و عدم تلقیح قارچ (شاهد) بود.نتایج: تیمارهای کودهای زیستی بر میزان ماده شیرین کننده استویوزید و همچنین اغلب پارامترهای مورد بررسی در ارتباط با عملکرد کمی تاثیر معنی داری داشتند (p£0.01). بیشترین میزان کلروفیل برگ، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه در تیمار های ورمی کمپوست 20 درصد و تلقیح با قارچ مایکوریزای mosseae Glomus به دست آمد. بیشترین میزان گلیکوزید استویوزید در زمان بلوغ رویشی و در زمان گلدهی در بستر کشت شاهد مشاهده شد.نتیجه گیری: کاربرد ورمی کمپوست تاثیر مثبت و معنی داری بر میزان کلروفیل و عملکرد پارامترهای رویشی داشت و بیشترین مقدار آنها در تیمار کاربرد توام ورمی کمپوست و تلقیح به دست آمد.