علوم باغبانی
سال:1398 | دوره:33 | شماره:2 |تعداد مقالات:17

تنش های محیطی به ویژه خشکی، از مهمترین عوامل کاهش رشد در مراحل رشد و نمو گیاه مخصوصاً مرحله جوانه-زنی گیاه می باشد. بدین منظور در این آزمایش عکس العمل هشت توده بومی شنبلیله از اصفهان، تبریز، همدان، ساری، چالوس، آمل، مشهد و یاسوج به تنش خشکی در طی مراحل جوانه زنی در سطوح خشکی صفر، 3-، 6-و 9-بار که با استفاده محلول پلی اتیلن گلایکول 6000 (PEG 6000) اعمال شده بود، در آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در شرایط کنترل شده در آزمایشگاه تحصیلات تکمیلی گروه علوم باغبانی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1393 بررسی شد. صفات مورد بررسی شامل: درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه، وزن خشک ریشه چه، وزن خشک ساقه چه، وزن خشک گیاهچه و نسبت طول ریشه چه به ساقه چه بودند. بین کلیه توده ها و سطوح مختلف تنش برای کلیه صفات تفاوت معنی دار (01/0p≤ ) مشاهده گردید و اثر متقابل برای تمامی صفات به جز طول ریشه چه و طول ساقه چه معنی دار بود. توده های مختلف پاسخ های متفاوتی به خشکی نشان دادند به طوری که متحمل ترین آن ها توده های اصفهان، مشهد و چالوس بودند که در اکثر صفات اندازه گیری شده برتر بودند و توده های آمل و ساری در رده های بعد و توده های تبریز، همدان و یاسوج نسبت به شش توده دیگر حساسیت بیشتری به تنش خشکی نشان دادند. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، به نظر می رسد بتوان از این سه توده برای اصلاح توده هایی با پتانسیل عملکرد زیاد در مناطق خشک استفاده کرد.

کاهش وزن، خسارت سرمازدگی و پوسیدگی های انباری همیشه به عنوان مهم ترین موانع بر سر راه انبارمانی و صادرات میوه های انار مطرح بوده است. این عوامل عمدتاً به علت فعالیت متابولیکی، حساسیت میوه به سرما، نفوذ و گسترش قارچ های ساپروفیتی یا پارازیتی به داخل میوه انار در زمان قبل از برداشت، برداشت میوه و یا پس از برداشت آن شکل می گیرند. در تحقیق حاضر تأثیر آب گرم با دو دمای متفاوت (25 و 50 درجه سانتی گراد)، همچنین استفاده و یا عدم استفاده از پوشش پلی اتیلن (LDPE) با ضخامت 20 میکرون برکیفیت انبارمانی، درصد پوسیدگی، شاخص سرمازدگی، کاهش وزن و خصوصیات بیوشیمیایی میوه انار رقم پوست نازک قندهاری مورد بررسی قرار گرفتند. بدین منظور میوه های انار تیمار شده به مدت 4 ماه تحت شرایط دمایی1± 5 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 90-85 درصد نگهداری شدند. نتایج نشان داد که پس از 120 روز انبارمانی، اثر پوشش پلی اتیلن و تیمار آب گرم (50 درجه سانتی گراد) بر شاخص سرمازدگی، کاهش وزن، پوسیدگی و حفظ کیفیت معنی دار (01/0>p) بود. بیشترین درصد کاهش وزن، شاخص سرمازدگی و شاخص پوسیدگی به ترتیب با میانگین 37، 7/24 و 12/3 درصد در تیمار بدون پوشش و آب 25 درجه سانتی گراد و کمترین میزان درصد کاهش وزن و شاخص سرمازدگی در پوشش پلی اتیلن و آب 50 درجه سانتی گراد به ترتیب 6/1 و 2/2 مشاهده شد. تیمار با آب گرم 50 درجه سانتی گراد موجب کاهش میزان پوسیدگی قارچی حاصل از کاربرد پوشش پلی اتیلن در پایان دوره انبارمانی (4 ماه) شد. به طور کلی پوشش پلی اتیلن باعث حفظ رطوبت در اطراف میوه ها، تیمار آب گرم باعث سفتی بافت پوست و ضدعفونی میوه ها گردید، در نتیجه باعث حفظ کیفیت و ماندگاری بیشتر میوه ها می گردد.

تولید سیب، در اقتصاد باغبانی ایران از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این پژوهش با استفاده از یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به منظور بررسی اثرات پایه و محلول پاشی مخلوط کلرید کلسیم، نیترات کلسیم و بور بر برخی صفات کمی و کیفی سیب رقم’ استارکینگ‘ طی سال زراعی 94-1393 در منطقه خرم دره انجام شد. عامل پایه در دو سطح (EM 9 و MM 106) و عامل غلظت محلول پاشی در سه سطح (صفر، 3000 و 5000 پی. پی. ام) مخلوط کلرید کلسیم، نیترات کلسیم و بور بود و درختان آزمایشی در سن 9 سالگی قرار داشتند. عملیات محلول پاشی در طول دوران رشد و نمو رویشی درختان و در سه نوبت به فاصله 22 روز انجام شد. نتایج نشان داد که عامل غلظت محلول پاشی بر عملکرد تک درخت، عملکرد در واحد سطح، طول و قطر شاخه های جدید، ارتفاع و قطر درخت، میزان افزایش سالانه قطر درخت، میزان مواد جامد محلول، اسیدیته و سفتی بافت میوه اثر معنی دار و بر میزان اسیدیته کل قابل تیتراسیون میوه ها اثر غیر معنی داری داشت. اثر پایه بر صفات طول رشد شاخه های جدید، قطر تنه درخت و میزان افزایش سالانه آن و همچنین میزان اسیدیته میوه معنی دار بود. اثر متقابل غلظت محلول پاشی× نوع پایه فقط در مورد صفت طول رشد شاخه های جدید معنی دار بود. جمع بندی نتایج نشان داد که محلول پاشی مخلوط کلرید کلسیم، نیترات کلسیم و بور با غلظت 5000 پی. پی. ام موجب بهبود خواص کمی و کیفی سیب رقم ’ استارکینگ‘ بر روی پایه های M9 و MM106 می گردد.

در گیاه سیب برای میوه نشینی مطلوب باید دانه گرده ی کافی رقم سازگار به سطح کلاله منتقل و لوله های گرده در مادگی رشد کرده و تخمک ها را تلقیح نماید. بور از جمله فاکتورهای مهم رشد و نمو لوله های گرده می باشد. در این تحقیق اثر محلول پاشی بور در سه سطح شاهد (صفر)، 1000 و 2000 میلی گرم بر لیتر روی روند رشد لوله گرده در دگرگرده افشانی چهار رقم سیب شامل Fuji، Golden delicious، Red delicious و Gala در دو زمان 72 و 120 ساعت پس از تلاقی، با میکروسکوپ فلورسنت مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده مشاهده شد که اثر هریک از فاکتورهای بور، زمان و ترکیب تلاقی بر درصد جوانه زنی در سطح کلاله و نفوذ لوله گرده در ابتدا، میانه ی خامه و ابتدای تخمدان در سطح احتمال 1% معنی دار بود. بیشترین درصد جوانه زنی (33درصد) در ترکیب تلاقی (♀ Golden delicious × Gala ♂ ) با تیمار 1000 میلی گرم بر لیتر بور در زمان 120 ساعت در سطح کلاله مشاهده شد و بیشترین نفوذ لوله گرده به قسمت ابتدایی تخمدان با 06/32درصد در ترکیب تلاقی ((♀ Red delicious × Golden delicious ♂ با تیمار 1000 میلی گرم بر لیتر مشاهده شد. بیشترین نفوذ لوله گرده به قسمت ابتدایی تخمدان در ترکیب تلاقی (♀ Red delicious × Golden delicious ♂ ) با 27/19درصد مشاهده شد که نشانه اثر بیشتر بور روی نفوذ لوله گرده آن ها همچنین، سازگاری بهتر آنها بود. گذشت زمان بیشتر در همه ترکیب تلاقی های تیمار شده با بور موجب افزایش درصد جوانه زنی و افزایش میزان نفوذ لوله های گرده به ابتدای تخمدان شد.

آرنیکای چامیسو با نام علمی Arnica chamissonis Less. ssp. foliosa گیاهی چندساله، ریزوم دار، با مصارف دارویی از خانواده آفتابگردان و بومی آمریکای شمالی و کانادا است. با توجه به نیاز این گیاه به مناطق خنک و خاک های با pH اسیدی و با هدف بررسی سازگاری این گیاه در ایران، تأثیر سطوح مختلف کود گوگرد بر کاهشpH خاک و عملکرد آرنیکای چامیسو مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 4 تیمار شامل سطوح مختلف کود گوگرد بنتونیتی (صفر، 250، 500 و 750 کیلوگرم در هکتار) به همراه باکتری thiooxidans Thiobacillusدر سه تکرار انجام شد. صفاتی از جمله ارتفاع، سطح مقطع بوته، تعداد گل در بوته، قطر گل آذین، عملکرد وزن تر و خشک گل در بوته و در مترمربع، هم چنین محتوای فنل و فلاونوئید کل، روتین، لوتئولین و آپی جنین عصاره گل ها اندازه گیری شدند. نتایج این بررسی نشان داد که آرنیکای چامیسو با منطقه مورد پژوهش سازگاری داشته و می توان آن را در اقلیم های مشابه، در مقیاس وسیع کشت کرد. در گیاهان تغذیه شده با تیمار 250 کیلوگرم گوگرد در هکتار بیش ترین ارتفاع بوته ( 6/25 سانتی متر)، سطح مقطع بوته ( 48/25 سانتی-متر)، قطر ساقه (49/3 میلی متر)، قطر گل (61/29 میلی متر)، تعداد کل گل در بوته (66/58) و عملکرد گل (67/20 گرم در بوته) نسبت به شاهد مشاهده شد. مصرف سطوح بالای گوگرد سبب کاهش صفات رشدی و عملکردی و افزایش فنل کل، فلاونوئید کل، روتین، لوتئولین و آپی جنین عصاره گل ها شد که این امر با افزایش قابل ملاحظه هدایت الکتریکی خاک همراه بود.

این تحقیق به منظور بررسی تأثیر دفعات کاربرد برگی کود اوره بر پارامترهای فتوسنتزی درختان پسته رقم کله قوچی انجام گرفت. در این آزمایش محلول پاشی کود اوره به غلظت 5/0 درصد در سه مرحله مختلف رشد میوه انجام شد و اندازه گیری پارامتر های فتوسنتزی، فلورسانس کلروفیل و همچنین رنگیزه های کلروفیل و مجموع کارتنوئید ها در دو نوبت، یک روز پس از آخرین محلول پاشی و 10 روز پس از مرحله اول اندازه گیری، انجام شد. نتایج نشان داد با افزایش دفعات محلول پاشی اوره، شدت فتوسنتز، تعرق و هدایت روزنه ای نسبت به شاهد در هر دو زمان نمونه گیری افزایش یافت، درحالی که غلظت دی اکسید کربن زیر روزنه ای کاهش پیدا کرد. کاربرد سه بار محلول پاشی اوره سبب افزایش 20 درصدی شدت فتوسنتز نسبت به درختان شاهد گردید. با افزایش دفعات محلول پاشی اوره مقدار نیتروژن برگ در هر دو زمان اندازه گیری افزایش پیدا کرد، به طوری که کاربرد سه بار محلول پاشی اوره سبب افزایش 65 درصدی غلظت نیتروژن برگ نسبت به درختان شاهد گردید، ولی کارایی استفاده از نیتروژن فتوسنتزی کاهش یافت. شاخص های Fv/Fm و PI نیز با افزایش دفعات محلول پاشی اوره در هر دو زمان اندازه گیری افزایش یافت. رنگیزه-های کلروفیل نیز تحت تأثیر محلول پاشی اوره قرار گرفت، به طوری که محلول پاشی اوره در سه مرحله به ترتیب سبب افزایش 11، 14 و 30 درصدی کلروفیل a، b و کل نسبت به تیمار شاهد گردید. به طور کلی نتایج نشان داد بیش ترین میزان فتوسنتز و پارامتر های مرتبط به آن در زمان دوم نمونه برداری و در تیمار سه بار محلول پاشی اوره دیده شد.

بررسی کاربرد اسید هیومیک بر جذب عناصر غذایی و شاخص های کمی و کیفی کیوی فروت در طی سال های 94-95 در شهرستان تالش استان گیلان در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 7 سطح کاربرد برگی و خاکی هیومیک-اسید در غلظت های شاهد، 2، 4، 6 کیلوگرم در هکتار در چهار تکرار انجام شد. در این پژوهش شاخص های جذب عناصر غدایی (ازت، پتاسیم، فسفر، کلسیم، روی، منیزیم، منگنز، مس و آهن) و صفات کمی و کیفی میوه (عملکرد، سفتی، ویتامین ث، مواد جامد محلول میوه و سطح برگ و میزان کلروفیل برگ) مورد اندازه گیری قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد که غلظت های مختلف اسیدهیومیک بر روی شاخص های مورد اندازه گیری به جز سفتی میوه در سطح احتمال 1 درصد از نظر آماری تاثیر معنی داری داشتند. بر اساس نتایج به دست آمده از این تحقیق، کاربرد اسیدهیومیک باعث افزایش جذب عناصر غذایی و بهبود کمی و کیفی میوه در کیوی شد. مقایسه میانگین داده ها نشان داد که بیشترین مقدار در شاخص های جذب عناصر غدایی ازت، فسفر و کلسیم از تیمار 4 کیلوگرم و عناصر پتاسیم، منگنز و آهن از تیمار 6 کیلوگرم و عنصر منیزیم در تیمار 2 کیلوگرم در هکتار اسیدهیومیک بصورت مصرف خاکی حاصل شد. بررسی داده ها نشان داد که عناصر روی و مس در تیمار محلول پاشی با اسیدهیومیک به مقدار 2 و 4 کیلوگرم جذب بیشتری داشته اند. بر اساس نتایج به دست آمده غلظت چهار کیلوگرم در هکتار اسیدهیومیک با روش کاربرد خاکی و برگی بیش ترین اثر را برروی شاخص های کمی و کیفی میوه کیوی داشتند.

گل نرگس یکی از مهمترین گیاهان زینتی در دنیا می باشد. یکی از مهمترین مشکلات در تولید گیاهان زینتی، کمبود عناصر کم مصرف می باشد که در بیشتر خاک های قلیایی مناطق ایران وجود دارد. مس و آهن به عنوان عناصر کم-مصرف ضروری برای رشد و نمو طبیعی گیاه در بسیاری از واکنش های فیزیولوژیکی دخالت دارند. جهت بررسی اثر نانوکلات های آهن و مس بر برخی صفات مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی گل نرگس رقم جونکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با دو فاکتور نانو کلات آهن در 4 سطح (صفر، 1، 2 و 3) گرم در لیتر و نانو کلات مس در 3 سطح (صفر، 1 و 2) گرم در لیتر در 3 تکرار اجرا شد. پیاز های کشت شده درمحدوده وزنی 8-10 گرم در تاریخ 25 شهریور کشت شدند. کودها از شرکت نانو پژوهش تهیه شدند و محلولپاشی هر یک از این کودها به صورت جداگانه در سه مرحله انجام گرفت. مرحله اول آبان ماه زمانی که پیازها دارای سه برگ بودند و مرحله دوم دی ماه حدود یک هفته قبل از گلدهی و مرحله سوم بعد ازگلدهی به فواصل 45 روز یکبار صورت گرفت. صفات مختلف ارتفاع بوته، تعداد، طول و عرض برگ، وزن و قطر پیاز، تعداد، قطر و وزن پیازچه-ها، ارتفاع و قطر ساقه گل، تعداد، قطر و وزن تر و خشک گلچه، عمر گلجای و میزان غلظت مس، آهن، کلروفیل، مواد جامد محلول و پروتئین در برگ اندازه گیری شدند. نتایج آزمایش نشان داد که میزان غلظت آهن و مس با افزایش غلظت کاربرد این میکروالمنت ها در برگ افزایش یافت که نشان دهنده جذب بالای این کود نانو از طریق برگ می باشد. مصرف آهن 2 گرم درلیتر و مس 5/0 گرم در لیتر بیشترین میزان رشد رویشی از جمله افزایش اندازه بوته، برگ، پیاز و پیازچه شد و دلیل اصلی این افزایش رشد جبران کمبود جذب عناصر کم مصرف در خاک قلیایی می باشد که با محلولپاشی از طریق برگ جبران شده است و مکانیسم ها و فرایند هایی که آهن و مس در انجام آنها دخالت داشته بهتر صورت گرفته اند. رشد زایشی مثل ارتفاع و قطر ساقه گل، تعداد، قطر و وزن تر و خشک گلچه و عمر گلجای نیز با کاربرد این نانو کود بهبود یافت که تاثیر مس بر کاهش اثرات مضر استرس در مطالعات متعدد ذکر شده است. همچنین این تیمار باعث بیشترین میزان پروتئین، کلرو وفیل و مواد جامد محلول در برگ های گل نرگس شد که افزایش کلروفیل و پروتئین می تواند به علت نقش اصلی آهن در ساخت کلروفیل و فعال کردن آنزیم نیترات ردوکتاز باشد. مس نیز نقش موثری در تولید تعداد زیادی آنزیم ها دارد که عملکردهای متابولیکی متفاوت را به عهده دارند. بنابراین نتایج این آزمایش جذب موثر این نانوکلات از طریق برگ را نشان داده و این نکته قابل توجه است که غلظت بالای مصرف این کود می تواند اثر منفی بر رشد داشته و باید در میزان مصرف دقت شود و محلولپاشی نانو کلات های آهن 2 در هزار توام با مس 5/0 در هزار برای بهبود رشد رویشی و زایشی گیاه نرگس مخصوصا در خاک های قلیایی توصیه می شود.

سنجد (Elaeagnus angustifolia L. ) یکی از میوه های با ارزشی است که به صورت خودرو در مناطق مختلف ایران رشد می یابد. ارزیابی خصوصیات میوه و بذر می تواند در انتخاب ژنوتیپ برتر جهت کشت در سطح تجاری مفید واقع شود. در این پژوهش خصوصیات فیزیکی میوه و بذر از قبیل وزن، طول و عرض میوه و بذر، پارامترهای رنگ میوه 38 ژنوتیپ سنجد در استان های آذربایجان شرقی و غربی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که تنوع بالایی در برخی از صفات مانند عرض برگ، نسبت طول به عرض برگ و وزن گوشت وجود دارد. صفت طول برگ همبستگی مثبت با صفاتی از قبیل عرض برگ، نسبت طول به عرض میوه، طول بذر و نسبت طول به عرض بذر دارد ولی با درصد کرویت همبستگی منفی دارد. براساس نتایج تجزیه به عامل ها، هشت عامل اصلی بیش از 92/85 درصد از واریانس کل را توجیه نمودند. همچنین بنا بر نتایج تجزیه ای خوشه ای، ژنوتیپ ها در دو گروه اصلی قرار گرفتند. ژنوتیپ های موجود در گروه اول بیشترین میانگین صفات وزن، طول و عرض میوه و بذر را داشتند و در تفکیک ژنوتیپ های گروه دوم نیز صفات مرتبط به رنگ از قبیل L*، a*، b*، Hue و Chroma بیشترین نقش را داشتند. از میان ژنوتیپ های بررسی شده، ژنوتیپ U11 را می توان بر اساس داشتن بزرگترین میوه به عنوان ذخایر توارثی ارزشمند در برنامه های اصلاحی آینده سنجد، معرفی رقم و کشت آن در نظر گرفت.

دمای پایین از تنش های عمده غیر زیستی است که سبب آسیب فراوان به درختان میوه می شود. آسیب سرما به درختان همیشه سبز مانند زیتون، بیشتر از بقیه گیاهان است. به علت همیشه سبز بودن زیتون، تنش سرما اغلب در اواخر پاییز، زمستان و اوایل فصل بهار علاوه بر خسارت به محصول زیتون، در رقم های روغنی دیررس، باعث خشکیدگی شاخساره سال جاری و شاخه های چند ساله می شود. این مطالعه در سال 1395 و 1396 با هدف ارزیابی خسارت یخ زدگی از دیدگاه باغبانی و شناسایی تک درختان متحمل به تنش یخ زدگی زودرس پاییزه پس از وقوع یخبندان آذر ماه 1395در باغات زیتون شرق استان گلستان انجام شد. علائم تنش یخ زدگی در درختان زیتون با توجه به نوع رقم و ژنوتیپ، شامل خشکیدگی و ریزش برگ، ترکیدگی شاخه های یک تا چند ساله، تیرگی رنگ پوست و چوب، خروج محتویات میوه و تغییر رنگ میوه بلافاصله بعد از تنش یخ زدگی تا هفت ماه بعد از تنش مطالعه شد. در ابتدا 218 تک درخت زیتون که نسبت به سرما از خود تحمل نشان داده بودند شناسایی و مجددا یک ماه، چهار ماه و هفت ماه بعد از تنش مورد ارزیابی قرار گرفتند. در نهایت، تعداد 58 اصله درخت زیتون متحمل به سرما در باغات مختلف شناسایی و از نظر صفات مکانی، عملکردی و مورفولوژیک بررسی شدند. برخی از این درختان در مناطق مختلف، الگوهای رفتاری مشابهی نسبت به تنش یخ زدگی نشان دادند و با تحقیقات تکمیلی می توان امیدوار بود از بین درختان شناسایی شده، ارقام متحمل به سرما با عملکرد قابل قبول معرفی گردد.

به منظور تعیین مناسب ترین تاریخ انتقال نشاء و رقم گوجه فرنگی، آزمایشی به مدت دو سال در ایستگاه تحقیقات برازجان در سال های زراعی 89-1388 و 90-1389 به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با تیمارهای تاریخ انتقال نشاء در چهار سطح (15 شهریور، 5 مهر، 25 مهر و 15 آبان) در کرت اصلی و تیمار رقم در چهار سطح شامل ارقام پتوپراید 2، پتوارلی سی اچ، کالجی N3 و کیمیا در کرت فرعی درچهار تکرار اجرا شد. صفات مورد بررسی شامل عملکرد کل، تعداد میوه در بوته، وزن میوه، عملکرد تک بوته، طول و قطر میوه، اسیدیته و درصد مواد جامد محلول بودند. پس از برداشت میوه در هر چین، صفات عملکرد میوه، تعداد میوه در بوته، وزن میوه، عملکرد تک بوته اندازه گیری شد. برای تعیین طول و قطر میوه، اسیدیته و مواد جامد محلول از هر کرت آزمایش، 10 میوه به طور تصادفی انتخاب شد. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که اثر متقابل تاریخ انتقال نشاء با رقم بر صفات عملکرد میوه، عملکرد تک بوته، تعداد میوه در بوته، وزن میوه و قطر میوه در سطح یک درصد معنی دار بود. اثر سال بر عملکرد و اجزاء عملکرد معنی دار بود. در سال اول بیشترین مقدار عملکرد کل و عملکرد تک بوته ازتاریخ کاشت 15 شهریور و رقم پتوپراید 2 و کمترین عملکرد از تاریخ کاشت آخر (15 آبان) و رقم کیمیا به دست آمد. در سال دوم بیشترین مقدار عملکرد کل و تک بوته از تاریخ کاشت دوم (5 مهر) و رقم کیمیا و کمترین مقدار از تاریخ کاشت 15 آبان و رقم پتو ارلی سی اچ به دست آمد.

آلبالو یکی از محصولات مهم و استراتژیک در منطقه خراسان رضوی است که تغذیه مناسب این گیاه می تواند سبب بهبود عملکرد گردد. در این پژوهش تأثیر محلول پاشی سه سطح کلات آهن و سولفات روی (صفر، 2 و 4 گرم در لیتر) به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی بر برخی از ویژگی های کمی و کیفی میوه آلبالو شامل وزن تازه میوه، درصد ماده خشک، عملکرد، مواد جامد محلول، اسیدیته، آنتی اکسیدان کل میوه و کلروفیل a، b و کل، و غلظت آهن و روی در برگ مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد سطوح مختلف کلات آهن، سولفات روی و اثر متقابل آن ها سبب افزایش وزن تازه میوه، درصد ماده خشک، عملکرد میوه و صفات کلروفیل گردید بطوریکه سطوح 4 گرم در لیتر از کلات آهن موجب افزایش معنی دار در میزان وزن تر، عملکرد و کلروفیل، 4 گرم در لیتر از سولفات روی موجب افزایش معنی دار در میزان وزن تر و ماده خشک، همچنین اثر متقابل این دو تیمار باعث افزایش میزان عملکرد شد. علاوه بر آن مقدار مواد جامد محلول، آنتی اکسیدان کل و غلظت آهن برگ نیز فقط تحت تأثیر سطوح مختلف کلات آهن قرار گرفت که با افزایش سطوح محلول پاشی صفات مورد مطالعه بهبود یافتند. محلول پاشی با سولفات روی توانست غلظت روی در برگ را افزایش دهد اما اسیدیته آب میوه تحت تأثیر هیچ یک از تیمارها قرار نگرفت. نتایج نشان داد که سطوح مختلف سولفات روی در تمامی صفات کمی میوه آلبالو، نسبت به کلات آهن اثر بهتری داشته است هرچند این مقدار تفاوت چشمگیری نسبت به تیمار کلات آهن نداشت. محلول پاشی با کلات آهن تأثیر معنی داری بر صفات کیفی میوه از جمله مواد جامد محلول و آنتی اکسیدان کل داشت علاوه بر این مصرف همزمان کلات آهن و سولفات روی نسبت به مصرف جداگانه آن ها اثر بهتری بر صفات کمی و کلروفیل برگ درخت آلبالو داشت بطوری که بهترین نتیجه از تیمار 4 گرم در لیتر کلات آهن به همراه 4 گرم در لیتر سولفات روی حاصل شد.

انار از محصولات مهم باغبانی است که در نواحی نیمه گرمسیری و حواشی کویر ایران کشت می شود. به منظور بررسی اثر محلولپاشی سولفات آهن و سولفات روی بر کاهش عارضه دانه سفیدی رنگ دانه انار رقم ’ شیشه کپ‘ آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای طرح شامل: عامل اول محلولپاشی سولفات آهن (صفر، 3، 6 درهزار) و عامل دوم محلولپاشی سولفات روی (صفر، 3، 6 درهزار) بود. نتایج نشان داد که محلول پاشی، غلظت عناصر را به طور معنی داری (در سطح 1 درصد) در برگ انار افزایش داد. بیشترین غلظت هر دو عنصر در برگ از سطوح محلول پاشی شش در هزار به دست آمد. اثر متقابل تیمارهای آهن و روی بر غلظت آهن در برگ انار نیز در سطح 1 درصد معنی دار بود و بیشترین غلظت آهن در برگ از تیمار توام محلول پاشی سولفات روی و سولفات آهن در غلظت 6 در هزار (7/257 میلی گرم بر کیلوگرم) بدست آمد. اثر خالص محلولپاشی سولفات آهن بر غلظت آهن در آب انار معنی دار نبود، اما اثر خالص محلول پاشی با سولفات روی باعث افزایش غلظت روی در آب انار ( 78/0 میلی گرم بر کیلوگرم ) شد. رنگ دانه انار در تیمارهای شش درهزار سولفات روی تنها و تیمار توام سه در هزار سولفات روی بعلاوه سه در هزار سولفات آهن قرمزتر بود. لذا محلولپاشی سولفات روی و سولفات آهن با غلظت سه در هزار برای کاهش عارضه سفیدی دانه توصیه می شود.

در سال های اخیر کاشت گیاهان پیازی گل دار مانند لاله در ایام نوروز در بسیاری از شهرهای ایران متداول شده است. انتخاب و سفارش این پیازها غالباً بر اساس اولویت های زیباشناختی و عوامل مربوط به گلدهی صورت می گیرد. به منظور تخمین مهمترین صفات زینتی و همچنین مطالعه گلدهی چند رقم گل لاله کشت شده در فضای سبز شهر مشهد دو مطالعه صورت گرفت. در مطالعه اول اثر ابعاد پیاز در 6 رقم لاله وارداتی بر ویژگی های زینتی این گل و در آزمایش دوم زمان و طول دوره گلدهی 23 رقم لاله وارداتی در ایام نوروز سال 1397 مورد بررسی قرار گرفت. در مطالعه مربوط به پیش بینی صفات زینتی 6 کرت به ابعاد 5 مترمربع در محوطه باغ گل ها و در مطالعه گلدهی، 15 کرت با مساحت 20 مترمربع در نقاط مختلف شهر مشهد جهت داده برداری انتخاب شدند. در مطالعه پیش بینی صفات زینتی، صفات وزن و قطر پیازها قبل از کشت اندازه گیری شدند و سپس این ابعاد با صفات طول ساقه گلدهنده و طول و عرض گل از نظر میزان هبستگی مورد بررسی قرار گرفتند. در مطالعه مربوط به گلدهی، صفات زمان گلدهی و طول مدت گلدهی داده برداری شدند. نتایج این مطالعه نشان داد که میزان همبستگی بالایی بین وزن پیاز و طول ساقه گلدهنده در اکثر ارقام وجود داشت (R2=0. 88) اما این همبستگی بین وزن و قطر پیازها و طول و عرض گل پایین بود. با توجه به زمان آغاز و طول دوره گلدهی در 23 رقم مورد مطالعه، مناسب ترین و قابل توصیه ترین ارقام جهت کشت طی تعطیلات نوروز شامل Appricot fox, Pretty lady, Happy generation و Yokohama می باشند.