بیماری های پستان ایران
سال:1387 | دوره:1 | شماره:3 |تعداد مقالات:11

مقدمه: ژن سرکوبگر تومور CKN2A پروتئینی را رمزگذاری می کند، که در مهار Cdk4.6 و کاهش سطح فسفریلاسیون پروتئین رتینوبلاستوما pRb نقش دارد. ژن CKN2A به وسیله ساز و کارهای ژنتیک و اپی ژنتیک مختلف مانند هیپرمتیلاسیون، غیر فعال می شود.مواد و روش ها: به منظور بررسی فراوانی متیلاسیون ژن CKN2A در بیماران مبتلا به سرطان پستان در ایران، سطح متیلاسیون اگزون 1 به وسیله دو روش PCR اختصاصی متیلاسیون (MSP) و PCR وابسته به آنزیم محدود کننده (REP) بررسی شد.نتایج: پس از بررسی 65 بیمار مبتلا به سرطان پستان تک گیر به وسیله MSP و REP، هیپرمتیلاسیون به ترتیب در 29 درصد (19.65) و 35 درصد (23.65) موارد یافت شد.بحث: بررسی پیشینه پاتولوژی نمونه های بافت سرطانی بیماران نشان داد که غیرفعال شدن ژن CKN2A احتمالا در مراحل اولیه بروز سرطان انجام می گیرد و یکی از عوامل اپی ژنتیک موثر در پیشرفت سرطان می باشد.

مقدمه: آموزش های زیادی برای تشویق زنان به انجام خودآزمایی پستان با هدف تشخیص زودهنگام سرطان پستان انجام شده است. هدف از این پژوهش، بررسی مطالعاتی است که اثربخشی مداخلات آموزشی در اصلاح رفتار زنان برای انجام خودآزمایی پستان را مورد بررسی قرار داده اند.مواد و روش ها: با جستجوی نظام مند بانک اطلاعاتی مدلاین و ISI Web of Science برای به دست آوردن عناوین و خلاصه مقالات حاوی نتایج مداخلات آموزشی مرتبط با انجام خودآزمایی پستان در زنان، مواردی که به تعیین اثربخشی مداخلات آموزشی پرداخته بود، انتخاب شد و در نهایت با بررسی متن کامل 19 مقاله منتخب، نتایج حاصل از آنها مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: اکثر برنامه های آموزشی به صورت مهارت آموزی طراحی شده و بیشتر آموزش دهندگان را کارکنان نظام سلامت و در مواردی نیز گروه های همسان و خانواده بیماران مبتلا به سرطان پستان تشکیل می دادند. تنوع زیادی از نظر مشخصات گروه تحت آموزش مانند سن، نژاد، تحصیلات و شغل در این پژوهش ها مشاهده شد و در مواردی بستگان درجه اول بیماران مبتلا به سرطان پستان به عنوان گروه مهم در معرض خطر تحت آموزش قرار گرفتند.نتیجه گیری: آموزش خودآزمایی پستان در حوزه های دانشی، نگرشی و رفتاری نقش اساسی در بالا رفتن تعداد موارد کشف و درمان زودرس سرطان پستان دارد. آموزش بیشتر و موثرتری توسط پرستار و دیگر کادر پزشکی، در مقایسه با پزشکان، انجام می شود و توجه به محل مناسب برای آموزش شامل مراکز بهداشتی درمانی و محل کار از شرایط موفقیت است.

مقدمه: سرطان پستان، سردسته علل مرگ ناشی از سرطان در زنان 40 تا 44 سال می باشد و شایعترین سرطان با محل مشخص در زنان است. احتمال بروز این بیماری 1 نفر به ازای هر 8 زن می باشد. بعضی فاکتورها مانند اندازه تومور، مرحله پاتولوژیک تومور، نوع تومور، وضعیت غدد لنفاوی زیربغل، رسپتورهای هورمونی استروژن و پروژسترون و P53 و HER-2/neu در تعیین پیش آگهی تومور و تعیین خط مشی درمان، موثر هستند. در این تحقیق به بررسی فراوانی چهار فاکتور آخر و ارزیابی ارتباط آنها با یکدیگر و با منوپوز و سن پرداخته می شود.مواد و روش ها: طی یک دوره سه ساله، 200 بیمار که تشخیص پاتولوژیک سرطان پستان داکتال یا لبولار داشتند، به روش ایمونوهیستوشیمیایی از نظر HER-2/neu, ER, PR, P53 تحت بررسی قرار گرفتند.نتایج: همه بیماران، در این بررسی، جنسیت مونث داشتند و میانگین سنی آنها 49.6 (ED=±11.36) سال بود و در محدوده سنی 81-26 سال قرار داشتند. گیرنده استروژن در 142 مورد (71 درصد)، گیرنده پروژسترون در 131 مورد (65.5 درصد)، P53 در 63 مورد (31.5 درصد) و HER-2/neu در 143 مورد (71.5 درصد) مشاهده شد. بین وجود گیرنده استروژن و وجود گیرنده پروژسترون رابطه مستقیم معنی دار وجود داشت (P<0.05) که کاملا با مکانیسم عملکرد این گیرنده ها قابل توجیه است. بین وجود P53) و گیرنده استروژن) و P53) و گیرنده پروژسترون) نیز رابطه معکوس معنی دار وجود داشت. در مورد سن، فقط بین وجود ER و سن بیماران، رابطه مستقیم معنی دار دیده شد. بین هیچکدام از این مارکرها و منوپوز رابطه معنی داری مشاهده نشد.بحث: تفاوت بارز نتایج این مطالعه با کتب مرجع، در زمینه فراوانی HER-2/neu بود بطوریکه در این بررسی شیوع آن معادل 71.5 درصد بود. در حالیکه در کتب مرجع شیوع حدود 25 درصد و بعضی مطالعات شیوع 37 درصد را ذکر نموده اند که می تواند ناشی از تفاوت های نژادی و ژنتیکی باشد. لذا در نظر گرفتن این تفاوت ها در مطالعات و درمان بیماران باید مدنظر قرار گیرد.

مقدمه: این مطالعه، یک بررسی نظام مند یا سیستماتیک در مورد تمامی مطالعاتی است که مورد تاثیر روش آرامسازی عضلانی و تجسم هدایت شده بر کاهش درد در مبتلایان به سرطان پستان طی 10 سال اخیر، تاکنون انجام شده است.روش بررسی: این مقاله حدود 8 مطالعه انجام شده در این زمینه را مورد بررسی قرار داده است که اولا مشخص نماید که آیا تکنیک های آرامسازی عضلانی یا تجسم هدایت شده بر کاهش درد و دیسترس روانی ناشی از سرطان پستان موثر واقع می باشد، ثانیا روشهای آموزش فردی در کاهش درد یا دیسترس روانی بیشتر موثرند یا روش های آموزش گروهی. در این راستا، کلیه مقالاتی که از سالهای 1998 تا 2007 در این موضوع انجام شده، از منابع الکترونیک اطلاعاتی زیر جستجو شدند: CINAHL, Medline, Cancer Lit و بر اساس معیارهای ورودی به مطالعه جهت بررسی قرار گرفتند. تعداد 24 مقاله با کمک کلیدواژه های مورد نظر که بر اساس روش کارآزمایی بالینی بر روی تسکین درد و تخفیف تنش روانی انجام شده بود، به دست آمد. نتایج کلیه مطالعات مرتبط با موضوع توسط دو پژوهشگر دیگر نیز مورد بررسی و مرور قرار گرفتند که بر اساس چک لیست مطالعات ارزیابی کارآزمایی های بالینی موجود در CASP و CEBM و معیارهای ورود به مطالعه مورد نظر، 16 مطالعه از بررسی خارج شده و تعداد 8 مطالعه باقی ماند.نتیجه گیری: دو مقاله به مقایسه تاثیر آرامسازی عضلانی و تجسم هدایت شده بر تخفیف درد و همه 8 مقاله بر کاهش دیسترس روانی پرداخته بودند. از این تعداد، 7 مطالعه، محققان، تاثیر آرامسازی عضلانی و روش تجسم هدایت شده را بر کاهش درد و دیسترس ناشی از سرطان پستان، مفید ارزیابی کرده و در یک مطالعه نیز پژوهشگران، در مرحله اول و دوم مداخلات آنها را موثر و در مرحله سوم مداخلات، تفاوت معناداری بین گروه مداخله و کنترل در تخفیف علایم مشاهده نکردند.

به منظور بررسی میزان رضایتمندی بانوان مراجعه کننده به کلینیک بیماریهای پستان جهاد دانشگاهی، یک مطالعه توصیفی طراحی شد و جهت بررسی رضایتمندی بیماران پرسشنامه اختصاصی طراحی شده، در بین تمامی مراجعین کلینیک توزیع شد و از آنان خواسته شد که آن را تکمیل نمایند. پرسشنامه حاوی آیتم های رضایتمندی از مراقبت های کلینیکی، سیستماتیک، محیط فیزیکی، مهارت های ارتباطی پرسنل و رضایتمندی کلی بود. در کل 625 زن در این مطالعه شرکت کردند. متوسط سنی آنان (SD=11.6) 40.9 سال بود. اغلب آنان متاهل (%81) و خانه دار (%69) بودند. تعداد زیادی از آنان از محیط فیزیکی، ارتباط پرسنل و مراقبت های کلینیکی دریافتی بسیار راضی یا راضی بودند. %82 از پاسخ دهندگان بطور کلی از کلینیک خیلی راضی یا راضی بودند. بین رضایتمندی کلی بیماران از کلینیک و رضایتمندی به تفکیک از محیط فیزیکی، ارتباط با پرسنل و مراقبت های کلینیکی توافق معنی داری وجود داشت. بین رضایتمندی کلی بیماران و رضایت از اتاق معاینه (Kappa=0.21, P<0.0001) و مشاوره با پزشک (Kappa=0.20, P<0.0001) توافق معنی داری به چشم می خورد. هیچ یک از عوامل جمعیتی رابطه معنی داری با رضایتمندی کلی نداشتند. یافته های این مطالعه نشان می دهد که محیط فیزیکی و روش مشاوره پزشکان در رضایتمندی کلی بیماران موثر هستند.

مقدمه: سرطان یک مشکل گسترده پزشکی است و دومین عامل مرگ در دنیا می باشد و پس از بیماری های قلب و عروق مقام دوم را داراست. در این میان سرطان پستان یکی از معمول ترین این بیماری ها می باشد. بر اساس آمارهای بدست آمده در سال 84 میزان بروز برای همه سنین 24 در 100000 نفر بوده است.مواد و روش ها: در این مطالعه مورد - شاهد 110 بیمار دارای سرطان پستان (بین 20 تا 60 سال) با 110 شاهدی که از نظر سن و جنس با هم همسان شده بودند، مورد مقایسه قرار گرفتند. مورد زنانی بودند که حداکثر یکسال از تشخیص سرطان پستان در آنها می گذشت و گروه کنترل زنانی بودند که هیچ سابقه ای از سرطان، بیماری های زنان، هورمونی یا گوارشی نداشتند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های عمومی و تکرر غذای نیمه کمی استفاده شد.روش های آماری: نسبت برتری محاسبه گردید و روش های آماری رگرسیون لجستیک و منتل - هنزل مورد استفاده قرار گرفتند.نتایج: نسبت برتری (با 95 درصد فاصله اطمینان) برای وزن (0.46-2.46) 1.06، قد (0.52-2.99) 1.25، نمایه توده بدن (0.43-2.29) 1 و دور کمر به دور باسن (0.62-3.74) 1.53 در زنان غیر یائسه و (0.37-44.7) 1.09 ،(0.04-1.98) 0.28 ،(0.3-1.8) 0.7 ،(0.02-1.08) 0.17 در زنان یائسه بود.بحث و نتیجه گیری: بطور خلاصه یافته های این مطالعه نشان دادند که وزن، قد، نمایه توده بدن و نسبت دور کمر به دور باسن (چاقی مرکزی) چه قبل و چه بعد از یائسگی جزء عوامل خطر سرطان پستان در این مطالعه محسوب نمی شوند.

مقدمه: سرطان پستان شایعترین بدخیمی در زنان است و تعداد زیادی از بیماران به واسطه پیشرفت های موجود در زمینه تشخیص و درمان سالها زنده می مانند. همچنین در ایران پس از سرطان پستان، سرطان سرویکس بیشترین تعداد را در میان بدخیمی های ژنیتالیا به خود اختصاص داده است. لذا مطالعه ای با هدف بررسی اثر تاموکسیفن روی نتایج سیتولوژی سرویکس و اهمیت پاپ اسمیر در تشخیص به موقع بدخیمی های رحم و سرویکس در مبتلایان سرطان پستان انجام شد.روش بررسی: با بررسی کلیه اطلاعات موجود در Medline بین سال های 2008-1980 ارتباط تاموکسیفن با بدخیمی های سرویکس و رحم و تاثیر این دارو روی سیتولوژی سرویکس ارزیابی شد. در این متاآنالیز، مطالعات مورد - شاهدی، کوهورت و مشاهده ای مورد بررسی قرار گرفت و در موارد عدم وجود مطالعات کلینیکی، گزارشات موردی منتشر شده در مجلات معتبر علمی مورد ارزیابی و بحث قرار گرفتند. هدف اصلی، مکانیسم عمل تاموکسیفن و اثرش روی اپیتلیوم سرویکس می باشد.یافته ها: از مجموع 892 ژورنال که در آن ارتباط تاموکسیفن را با دیگر بدخیمی ها بررسی کرده بودند، 182 مقاله ارتباط آن را با سرطان های زنان نشان داده و تنها 55 مقاله ارتباط این دارو با تغییرات پاپ اسمیر را بررسی کرده بودند که فقط 4 مورد بیانگر متاستاز ایزوله سرویکس در مبتلایان سرطان پستان بود. با توجه به عدم وجود مطالعات تصادفی کلینیکال نمی توان شدت ارتباط تاموکسیفن با بدخیمی های ژنیکولوژیک را تعیین کرد، اما ارتباط تاموکسیفن با سرطان آندومتر بیشتر شناخته شده است.نتیجه گیری: علیرغم رابطه مشخص تاموکسیفن با سرطان آندومتر، درگیری سرویکس در مبتلایان سرطان پستان به ندرت رخ می دهد. اما در تمام موارد، خونریزی واژینال قبل از تشخیص رخ داده است. لذا توجه به معاینه لگنی سالانه و پاپ اسمیر و مراجعه سریعتر جهت کورتاژ آندومتر و اندوسرویکس در صورت بروز خونریزی و یا ترشح واژینال مقاوم به درمان برای رد بدخیمی های سرویکس و رحم ضرورت دارد.

مقدمه: ماستیت گرانولوماتوز نوعی التهاب مزمن نادر در پستان است و اریتماندوزوم، تظاهر نادرتر این بیماری در بافت های دیگر غیر از پستان است. از نظر کلینیکی و نمای ماموگرافی، این بیماری ممکن است سرطان پستان را تقلید نماید؛ در حالی که تشخیص صحیح می تواند از انجام ماستکتومی غیر ضروری جلوگیری کند. همچنین در موارد همراهی با اریتماندوزوم، بیماری سارکوییدوز در تشخیص افتراقی قرار می گیرد.معرفی بیمار: بیمار خانم 30 ساله ای بودند که در هفته 32 حاملگی با شکایت توده بزرگ و دردناک پستان راست مراجعه نمودند و سابقه آرتریت و علایم پوستی در مفصل مچ پای راست 3 ماه قبل داشتند و با تشخیص اریتماندوزوم تحت درمان بودند. سونوگرافی به نفع آبسه و فیستول زیر جلدی بود. درناژ آبسه انجام و نتیجه پاتولوژی جدار آبسه ماستیت گرانولوماتوز گزارش شد. بیمار تحت درمان با کورتیکواسترویید قرار گرفت.نتیجه گیری: ماستیت گرانولوماتوز یک بیماری اتو ایمون است و موارد نادری از همراهی این بیماری با اریتماندوزوم و آرتریت گزارش شده است که موید اتوایمون بودن بیماری است. تشخیص افتراقی بیماری از کانسر پستان از اهمیت زیادی برخوردار است و بیشترین درمان پیشنهادی کورتیکوتراپی می باشد.