شیلات
سال:1397 | دوره:71 | شماره:3 |تعداد مقالات:11

پیری پوست با افزایش تنظیم بیان ماتریکس متالوپروتئیناز (MMP) و کاهش تنظیم سنتز کلاژن همراه است. استرول های استخراج شده از جلبک های دریایی، به عنوان مواد ضد سرطان و ضدکسیدان گزارش شده اند که این خواص می تواند نشان از پتانسیل مناسبی جهت خواص ضد چروک در پوست انسان باشد. در این تحقیق، جهت بررسی سنتز پروکلاژن در سلول های پوست انسان، استرول های استخراج شده از جلبک قرمز خلیج فارسGracilaria salicornia در غلظت های 7/1، 5/3، 7، 14، 28، 56 و 112میکروگرم بر میلی لیتر مورد سنجش قرار گرفت، همچنین برای تعیین دز قابل استفاده از این پیش ماده دارویی، تست سمیت سلولی بر رده فیبروبلاست پوست انسان در غلظت های 3/2، 6/4، 3/9، 18، 5/37، 75، 150 و 300 میکروگرم بر میلی لیتر از عصاره استرولی جلبک گراسیلاریا سالیکورنیا آزمایش شد. نتایج حاکی از افزایش سنتز پروکلاژن در سلول های پوست با افزایش غلظت استرول ها و نیز عدم سمیت این ماده در دزهای مورد نیاز درمانی بوده است. IC50 عصاره ها برای سلول های فیبروبلاست پوست انسان غلظت 111 میکروگرم بر میلی لیتر را نشان داد، همچنین اثرگذاری عصاره ها در افزایش کلاژن پوست با سطح معنی داری در غلظت های 75/1 تا 112 میکروگرم بر میلی لیتر قابل مشاهده بود (0001/0>P). بنابراین استرول های استخراج شده بدلیل تاثیر بر سنتز پروکلاژن سلول های پوست، می-توانند نقش موثری بر کاهش فرایند پیری پوست بازی کنند. تحقیقات بیشتری برای سایر کاربردهای ترکیبات استرولی جلبک ها در جهت استفاده از محصولات آرایشی-بهداشتی مورد نیاز است.

با توجه به استفاده گسترده از آنتی بیوتیک ها در آبزی پروری و از سوی دیگر عدم توجه پرورش دهندگان به مضرات تجویز بی رویه ی دارو های ضد باکتریایی، مطالعه تاثیر آنتی بیوتیک ها بر فراسنجه های زیستی آبزیان ضروری به نظر می رسد. در این مطالعه ضمن بررسی تاثیر آنتی بیوتیک اکسی تتراسایکلین بر فراسنجه های خونی (گلبول های قرمز، گلبول های سفید، هماتوکریت و هموگلوبین) ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) بیمار شده با باکتری Aeromonas hydrophila، به بررسی تاثیر آنتی اکسیدان بوتیل هیدروکسی تولوئن (BHT) در بهبود اثرات جانبی حاصل از اعمال آنتی بیوتیک بر فراسنجه های خونی مذکور پرداخته شد. با بررسی نتایج این مطالعه که به مدت 61 روز روی 120 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی 30 ± 175/92 گرم در چهار تیمار( شاهد، تحت درمان با آنتی بیوتیک اکسی تتراسایکلین، تحت درمان با آنتی بیوتیک اکسی تتراسایکلین و آنتی اکسیدان BHT با دوز 0/5 % جیره روزانه و تحت درمان با آنتی بیوتیک اکسی تتراسایکلین و آنتی اکسیدان BHT با دوز 0/8% جیره روزانه) و سه تکرار انجام شد، به نظر می رسد که آنتی اکسیدان BHT در بهبود اثرات جانبی ناشی از اعمال اکسی تتراسایکلین در جیره آبزیان، بر فراسنجه های خونی مورد بررسی تاثیر معنی داری داشته است. از سویی با توجه به عدم وجود اختلاف معنی دار در دوز های مختلف (0/5% و 0/8% جیره روزانه) آنتی کسیدان BHT بر فراسنجه های خونی، استفاده از دوز 5/0% به منظور استفاده در استخر های پرورشی، اقتصادی تر به نظر می رسد.

مدل های زیستگاهی ابرازهایی کاربردی در برآورد فراوانی گونه ای و تنوع زیستی جوامع آبزیان با استفاده از متغیرهای زیستگاه می باشند که می توانند در بهره برداری و حفاظت از گونه های آبزیان بسیار مفید واقع شوند. شناخت مدل های دارای بهترین عملکرد و همچنین یافتن متغیرهای ورودی دارای بیشترین اهمیت و اثرگذاری، می تواند در به کارگیری مناسب آن ها و تصمیمات اتخاذ شده مؤثر باشد. در مطالعه حاضر، عملکرد چهار نوع مدل (شامل مدل رگرسیون خطی چندگانه، مدل رگرسیون حداقل مربعات جزیی، مدل ماشین بُردار پشتیبان و مدل جنگل تصادفی) جهت پیش بینی نمایه های تنوع زیستی ماهیان رودخانه توتکابن در جنوب دریای خزر بر مبنای متغیرهای زیستگاهی مورد مقایسه قرار گرفت و میزان اهمیت متغیرهای محیطی مورد استفاده نیز در هر یک از مدل ها بررسی گردید. بر اساس نتایج، مدل های رگرسیون خطی چندگانه و رگرسیون حداقل مربعات جزئی ضعیف ترین عملکرد را در برآورد نمایه های تنوع زیستی نشان دادند. بهترین عملکرد مربوط به مدل های ماشین بردار پشتیبان و جنگل تصادفی بود. برای مدل های مختلف، میزان اهمیت پارامترهای محیطی در ارتباط با هر یک از نمایه های تنوع متغیر بود. در مجموع، مدل های ماشین بردار پشتیبان و جنگل تصادفی به عنوان مدل های مناسب جهت بررسی نمایه های تنوع زیستی پیشنهاد می شوند.

خانواده گاماریده از شاخص ترین و متنوع ترین خانواده های راسته دوجورپایان هستند. دوجورپایان غذای اصلی بسیاری از گونه های ماهی هستند و نسبت به آلودگی محیطی حساسیت بالایی دارند، بنابراین دارای اهمیت اقتصادی و اکولوژیکی می باشند. به دلیل تفاوت در ویژگی های ریخت شناسی و اکولوژیکی گونه های مختلف، گام اول شناسایی گونه های آن هاست. جمع آوری و شناسایی گونه ای جنس Gammmarus در رودخانه های شرق استان تهران، یعنی جاجرود، حبله رود و لار هدف اصلی این مطالعه می باشد. برای این منظور 10 ایستگاه نمونه برداری در بخش های مختلف رودخانه های جاجرود، حبله رود و لار انتخاب شد. نمونه برداری به صورت فصلی از مهر ماه 1392 تا تیر ماه 1393 انجام شد. از هر ایستگاه 20 نمونه با استفاده از نمونه بردار درج (dredge) جمع آوری، در الکل اتانول 96 تثبیت و برای انجام مراحل بعدی به آزمایشگاه منتقل گردید. شناسایی با استفاده از کلیدهای شناسایی موجود تا سطح گونه انجام شد و نتایج نشان داد که همه نمونه ها متعلق به گونه Gammarus komareki می باشند. پس از انجام عملیات شناسایی، بررسی های مولکولی با استخراج DNA، بررسی کیفیت آن، جداسازی ژن میتوکندریایی ناحیه CO1 به وسیله پرایمر یونیورسال تحت شرایط PCR و در انتها توالی یابی انجام شد. پس از انجام توالی یابی نتایج آن با ژن های موجود در بانک جهانی ژن (GenBank) مقایسه شد. سپس توالی های نمونه های مناطق مختلف با هم مقایسه گردید و درخت فیلوژنی ترسیم شد. این تحقیق نشان داد کهG. komareki دارای جمعیت های متنوعی در رودخانه های شرق استان تهران می باشد. با این که از نظر ریخت شناسی تفاوت عمده ای در این جمعیت ها مشاهده نشد. هم چنین فراوانی آن در ایستگاه های مختلف متفاوت بود که بیانگر اختلاف شرایط محیطی رودخانه ها بود.

در این تحقیق اثر عصاره اتانولی شوید بر پارامترهای رشد و شاخص های لیزوزیم و کمپلمان ماهی قز ل آلای رنگین کمان با میانگین وزن 0/32± 12 گرم بررسی شد. ماهی ها به روش خوراکی با غلظت های 500، 1000، 1500 و 3000 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره شوید به مدت 56 روز متوالی تغذیه شدند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که ماهیان تغذیه شده با سطوح 1000 و 1500 میلی گرم برکیلوگرم عصاره شوید در شاخص های رشد نظیر افزایش وزن دارای تفاوت معنی داری با گروه شاهد بود ولی از لحاظ ضریب تبدیل غذایی و ضریب رشد ویژه و کارایی پروتئین تفاوت معنی داری با گروه شاهد نشان نداد. همچنین همه تیمارها از درصد بازماندگی بالایی برخوردار بودند و با همدیگر تفاوت معنی داری نشان ندادند. بیشترین میزان فعالیت لیزوزیم و کمپلمان نیز در گروه تغذیه شده با سطح 1500 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره مشاهده شد و نسبت به گروه شاهد اختلاف معنی داری نداشتند (0/05

آمین های بیوژن ترکیبات آلی نیتروژن داری هستند که اصولاً به وسیله دکربوکسیلاسیون اسیدهای آمینه تولید می شوند. حضور مقادیر بالای آمین های بیوژن در مواد غذایی نشان دهنده شروع فساد و کیفیت نامطلوب در مواد غذایی است. در این مطالعه تغییرات مقدار آمین های بیوژن تولید شده در عضله ماهی شوریده (Otolithes rubber) به عنوان پارامتر شیمیایی فساد طی روش های مختلف انجمادزدایی (آب، هوا، یخچال و مایکروویو) مورد ارزیابی قرارگرفت. ماهیان شوریده پس از صید و انتقال به کارخانه، بسته بندی شده و در تونل انجماد با دمای 36-درجه سانتی گراد منجمد گردیده و به-مدت 4 ماه در سردخانه با دمای 18-درجه سانتی گراد نگهداری شدند. پس از موعد مقرر، انجمادزدایی ماهیان با استفاده از روش های انجمادزدایی در آب، هوا، یخچال و مایکروویو انجام شد و تغییرات آمین های بیوژن (هیستامین، پوترسین، تیرامین و کدورین) در انجمادزدایی با هر کدام از روش ها بررسی شد. نتایج حاصله کاهش معنی داری در مقدار هیستامین در انجمادزدایی در یخچال را در مقایسه با سایر روش ها و گروه کنترل نشان داد (0/05>P). همچنین کاهش معنی داری (0/05>P) در مقدار پوترسین در طی انجمادزدایی با روش مایکروویو در مقایسه با سایر روش ها مشاهده شد، اما اختلاف معنی داری بین مقادیر تیرامین و کدورین تولید شده در روش های مختلف انجمادزدایی در مقایسه با تیمار شاهد وجود نداشت (0/05

در این پروژه، اثر پوشش دهی با عصاره ی مرزنجوش (1، 2 و 3 درصد) بر کیفیت و ماندگاری فیله های تهیه شده از ماهی کپور علفخوار (Ctenopharyngodon idella)، طی دوره 14 روزه نگهداری در یخچال بررسی شد. تیمارها در روزهای 1، 4، 7، 10 و 14 نگهداری، از نظر شاخص های مجموع ترکیبات ازته ی فرار (TVB-N)، فساد ثانویه اکسیداسیون چربی (اسید تیوباربیتوریک؛ TBA)، میزان رطوبت، ظرفیت نگهداری آب (WHC) و بار باکتریایی کل مورد بررسی قرار گرفتند. براساس نتایج، میزان بازهای نیتروژنی فرار در کلیه تیمارهای پوشش دهی شده در مقایسه با تیمار کنترل به طور معنی داری کاهش نشان داد (0/05>P). کمترین میزان آن در نمونه های 3 درصد پوشش داده شده مشاهده شد. روند افزایش اسید تیوباربیتوریک طی دوره نگهداری در کلیه تیمارهای پوشش دهی شده به طور معنی داری نسبت به تیمار شاهد کمتر بود. بار باکتریایی کل نیز در کلیه نمونه های پوشش دهی شده نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری حاوی بار باکتریایی کمتری بودند. در انتهای دوره نگهداری، بیشترین و کمترین بار باکتریایی کل، به ترتیب در تیمارهای شاهد و تیمار حاوی 3 درصد عصاره ی مرزنجوش مشاهده شد. در خصوص شاخص ظرفیت نگهداری آب بین نمونه های مورد آزمایش اختلاف معنی داری مشاهده نشد. نتایج نشان داد که غلظت های مختلف مرزنجوش دارای اثرات ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی قابل توجهی بر فیله های ماهی آمور طی دوره ی نگهداری در یخچال دارند. با توجه به نتایج ارزیابی تیمارها مدت ماندگاری فیله های پوشش داده شده در شرایط نگهداری در یخچال، در گروه شاهد تا 4 روز و در تیمارهای پوشش دهی شده بین 7 تا 10 روز برآورد شد. با توجه به نتایج، تیمار حاوی 3 درصد عصاره مرزنجوش به عنوان بهترین تیمار جهت حفظ موثر فیله ی آمور در طول دوره نگهداری در یخچال پیشنهاد می شود.

به واسطه پیچیدگی اعضای خانواده Nemacheilidae به لحاظ آرایه شناسی براساس صفات ریختی، محققان به دنبال استفاده از سایر خصوصیات آرایه شناختی از جمله استخوان شناسی، سعی در ارایه صفات تشخیصی مناسب دارند. از این رو، این تحقیق با هدف توصیف ساختار استخوان شناسی گونه Paraschistura alta به منظور ارائه صفات استخوان شناسی این گونه به اجرا درآمد. برای این منظور تعداد 7 نمونه از حوضه آبریز سیستان جمع آوری و پس از شفاف سازی و رنگ آمیزی، ساختار استخوان شناسی آن توصیف گردید. بنابر نتایج مطالعه حاضر، گونه P. alta براساس صفات استخوان شناسی شامل میخی شکل بودن استخوان پیش وومر، داشتن تعداد 3 عدد استخوان قاعده آبششی، 10 عدد پتریجیفور باله پشتی، 6 عدد هیپورال، مشبک بودن کیسه شنا و همچنین صاف تا کمی مضرس بودن استخوان فوق عصبی 3 از سایر گونه های این جنس در ایران قابل تشخیص است.

رابطه طول و وزن، الگوی رشد، عامل وضعیت و ترکیب سنی شاه کولی خزری Alburnuschalcoides سواحل غربی دریای خزر (آستارا، انزلی و کیاشهر) از شهریور 1396 الی مهر ماه 1397 مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور تعداد 77 عدد ماهی از تور های پره صید شد. میانگین طول و وزن ماهیان صید شده به ترتیب 5/17± 19/38 سانتی متر و 83/92± 76/78 گرم بود. دامنه ی سنی ماهیان بین 0 تا 4 سال بود و ماهیان 0 و 1 ساله 81/8 درصد از ترکیب سنی را دارا بودند. در بررسی الگوی رشد، ضریب رگرسیون (b) بزرگتر از عدد 3 محاسبه شد. عدد حاصل از رابطه پائولی 5/28 به دست آمد که نسبت به عدد t جدول پائولی (1/66) بزرگتر بود که نشان دهنده ی ناهمگون (آلومتریک) بودن رشد در ماهیان مورد بررسی می باشد. میانگین CF در جنس نر و ماده به ترتیب 0/14± 0/83 و 0/11± 0/82 به دست آمد. میانگین شاخص گنادی GSI در جنس ماده (4/82± 8/04) بیشتر از جنس نر (1/47± 3/05) به دست آمد. میانگین شاخص وزنی کبدی نیز در جنس نر (0/49± 0/79) و در جنس ماده (0/44± 0/75) حاصل شد که در جنس نر میزان شاخص وزنی کبد بیشتر است.

هدف این مطالعه بررسی تاثیر پوشش خوراکی کیتوزان حاوی اسانس دارچین بر خصوصیات شیمیایی و میکروبی فیش فینگر کپور نقره ای طی نگهداری در یخچال می باشد. فیش فینگرها به طور جداگانه در محلول های پوششی کیتوزان (2 درصد)، اسانس دارچین (1/5 درصد) و پوشش کیتوزان (2 درصد) + اسانس دارچین (1/5 درصد) به مدت یک دقیقه غوطه ور، سپس بسته بندی و در یخچال (4 درجه سانتی گراد) نگهداری شدند. فراسنجه های شیمیایی (pH، پراکسید (PV)، تیوباربیتوریک اسید (TBA) و مجموع بازهای نیتروژنی فرار (TVB-N)) و میکروبی (شمارش باکتری های کل (TVC) و باکتری های سرماگرا (PTC)) در روزهای صفر، 3، 6، 9، 12، 15 و 18 اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که با افزایش زمان نگهداری میزان pH، PV، TBA و TVB-N به طور معنی داری افزایش یافت (0/05>P). میزان بار باکتریایی کل (TVC) و سرماگرا (PTC) فیش فینگرها هنگام نگهداری در یخچال به طور معنی داری افزایش یافت (0/05>P). شاخص های شیمیایی و میکروبی تیمار دارای پوشش کیتوزان (2 درصد) + اسانس دارچین (1/5 درصد) در مقایسه با سایر تیمارها تغییرات کمتری را هنگام نگهداری نشان دادند، به طوری که طی نگهداری تفاوت معنی داری با سایر تیمارها داشتند (0/05>P). براساس نتایج این مطالعه می توان نتیجه گیری نمود که فیش فینگرهای پوشش داده شده با کیتوزان (2 درصد) + اسانس دارچین (1/5 درصد) نسبت به سایر تیمارها مؤثرتر بوده و سه روز بر زمان ماندگاری فیش فینگرها افزودند.