دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی
سال:1390 | دوره:12 | شماره:2 (پیاپی 44) |تعداد مقالات:15

این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش هوش هیجانی و مهارت های زندگی بر سازگاری زناشویی زوج های جوان اجرا شد. پژوهش از نوع شبه آزمایشی سه گروهی (دو گروه آزمایش و یک گروه گواه) با پیش آزمون و پس آزمون و جامعه آماری شامل زوج های شرکت کننده در کارگاههای آموزشی یک فرهنگسرا بود. تعداد 60 نفر (20 نفر گروه آموزش هوش هیجانی، 20 نفر گروه آموزش مهارت های زندگی و 20 نفر گروه گواه) به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و از طریق گمارش تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه قرار گرفتند. ابزارهای سنجش، شامل آزمون سازگاری زناشویی (اسپانیر، 1976) و پرسشنامه جمعیت شناختی محقق ساخته بود. داده ها از طریق تحلیل کوواریانس تحلیل شد. یافته ها نشان داد که آموزش مهارت های زندگی و هوش هیجانی تاثیر معناداری بر سازگاری زناشویی و مولفه های آن (رضایت دوتایی، توافق دوتایی، همبستگی دوتایی و بیان محبت آمیز) در زوج های جوان دارد (P<0.01). همچنین در سازگاری زناشویی کلی، توافق دو نفری و ابراز محبت دو گروه آموزش مهارت های زندگی و آموزش هوش هیجانی با یکدیگر تفاوت معنادار نداشتند (P>0.05)، ولی در رضایت زناشویی و همبستگی دو نفری بین دو گروه آموزش مهارت های زندگی و آموزش هوش هیجانی تفاوت معناداری به دست آمد (P<0.01).

این پژوهش با هدف تعیین تاثیر درمان شناختی گروهی بر نشانه های بیخوابی مزمن در زنان مبتلا به بیخوابی مزمن اجرا شد. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی (اندازه گیری تکرار شده) و جامعه آماری آن زنان مراجعه کننده به مطب های متخصصان مغز و اعصاب بودند که از بین آنها، 18 نفر، به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (درمان شناختی گروهی) و گواه (درمان دارویی) قرار گرفتند. همه شرکت کنندگان داروی خواب آور (بنزودیازپین ها) مصرف می کردند. ابزار سنجش پرسشنامه محقق ساخته نشانه های بیخوابی مزمن بود. داده ها از طریق تحلیل کوواریانس تحلیل شد. یافته ها نشان داد درمان شناختی گروهی بر کاهش نشانه های بیخوابی مزمن به طور معناداری موثر است (P<0.01).

این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش حل مساله با تاکید بر نیازهای بنیادین نظریه انتخاب بر الگوهای ارتباطی زوج ها اجرا شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی دو گروهی با پیش آزمون و پس آزمون و جامعه آماری شامل کلیه زوج های شهر کرج بودند که از میان آنها 12 زوج (6 زوج در گروه آزمایش و 6 زوج در گروه گواه) به روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار سنجش شامل پرسشنامه الگوهای ارتباطی (کریستنسن و سالاوی، 1984) بود و داده ها از طریق تحلیل کوواریانس تحلیل شد. یافته ها نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و گواه در الگوهای ارتباطی سازنده متقابل، اجتناب متقابل، توقع / کناره گیری کلی، توقع مرد/ کناره گیر زن و توقع زن / کناره گیر مرد وجود دارد (P<0.05).

این پژوهش با هدف مقایسه تاثیر برنامه آموزش مهارت های زندگی و راهبردهای مقابله با فشار روانی بر سلامت روان دانشجویان دختر اجرا شد. پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون سه گروهی و جامعه آماری، دانشجویان دختر دانشکده فنی و حرفه ای دکتر معین رشت بودند، که از بین آنها 300 نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و پس از اجرای اولیه پرسشنامه سلامت عمومی بر روی آنها، 45 نفر که دارای بالاترین امتیازات بودند، انتخاب و در سه گروه 15 نفری (دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه) به صورت تصادفی قرار گرفتند. ابزار سنجش پرسشنامه سلامت عمومی (گلدبرگ و هیلیر، 1979) بود و داده ها از طریق تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکووا) تحلیل شد. یافته ها نشان داد، آموزش مهارت های زندگی (P<0.01) و راهبردهای مقابله با فشار روانی (P<0.05) به طور معناداری موجب افزایش سلامت روان در دانشجویان می گردد. همچنین در مقایسه تاثیر آموزش راهبردهای مقابله با فشار روانی با آموزش مهارت های زندگی مشخص گردید که آموزش راهبردهای مقابله با فشار روانی تاثیر بیشتری نسبت به آموزش مهارت های زندگی بر افسردگی دانشجویان دختر دارد.

این پژوهش با هدف تعیین رابطه پنج عامل بزرگ شخصیت مدیران و سرپرستان با رفتارهای مدنی سازمانی (OCB) کارکنان آنها اجرا شد. پژوهش از نوع همبستگی است و جامعه آماری، مدیران، سرپرستان و کارکنان دو مجموعه صنعتی بودند، که از طریق نمونه گیری تصادفی 73 مدیر و سرپرست و 204 نفر از کارکنان انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت (کاستا و مک کری، 1990) و پرسشنامه رفتارهای مدنی سازمانی (لی وآلن، 2002) بود. داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه (شیوه همزمان) تحلیل شد. یافته ها نشان داد، بین تجربه پذیری، توافق پذیری و وظیفه شناسی مدیران و سرپرستان با رفتارهای مدنی سازمانی معطوف به افراد و سازمان در کارکنان رابطه معناداری وجود دارد (P<0.05). تحلیل رگرسیون (شیوه همزمان) نیز نشان داد که فقط تجربه پذیری و توافق پذیری مدیران و سرپرستان پیش بینی کننده معنادار رفتار مدنی سازمانی معطوف به افراد و سازمان در کارکنان است.

این پژوهش با هدف مقایسه زمان واکنش، حواس پرتی و عامل خستگی در رانندگان دارای تجربه تصادف با رانندگان عادی اجرا شد. روش پژوهش پس رویدادی و جامعه آماری شامل رانندگان دارای تجربه تصادف که به مراکز ترافیک ارجاع شده بودند و گروهی از رانندگان بدون تجربه تصادف بودند، که از میان آنها، دو گروه 30 نفری به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل زمان سنج واکنش (داندرس، 1968)، آزمون حواس پرتی تولوز - پیرون (پیرون، 1986) و آزمون خستگی (کروپ و همکاران، 1989) بود. داده ها از طریق تحلیل واریانس چندمتغیری (مانوا) تحلیل شد. یافته ها نشان داد، زمان واکنش دست و پا در رانندگان درگیر در تصادفات رانندگی به صورت معناداری (P<0.01) بالاتر از گروهی است که چنین تجربه ای نداشته اند. همچنین حواس پرتی و خستگی در افراد تصادف کرده به صورت معناداری (P<0.01) بالاتر از گروهی بود که تجربه تصادف در رانندگی نداشتند.

این پژوهش با هدف تعیین رابطه رضایت از زندگی با طرحواره های ناسازگار اولیه در دانشجویان اجرا شد. پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری دانشجویان دانشگاههای شهر بابل بودند که از بین آنها 300 نفر از رشته های مختلف (150 دختر و 150 پسر) به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه (SF-YSQ) (یانگ، 2005) و پرسشنامه رضایت از زندگی (داینر و همکاران، 1985) بود. داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه (شیوه گام به گام) و آزمون t گروههای مستقل تحلیل شد. یافته ها نشان داد بین محرومیت هیجانی، انزوای اجتماعی، نقص / شرم، شکست، وابستگی/ بی کفایتی، آسیب پذیری نسبت به ضرر یا بیماری، اطاعت، از خودگذشتگی، بازداری هیجانی، معیارهای سرسختانه / عیب جویی افراطی، خویشتن داری و خودانضباط ناکافی با رضایت از زندگی رابطه منفی معنادار وجود دارد (P<0.05 و P<0.01). تحلیل رگرسیون نشان داد محرومیت هیجانی، نقص/ شرم و وابستگی/ بی کفایتی با رضایت از زندگی دارای رابطه چندگانه معنادار هستند (P<0.01). آزمون t گروههای مستقل نشان داد بین دانشجویان دختر و پسر در خرده مقیاس های بی اعتمادی/ بدرفتاری، شکست، آسیب پذیری نسبت به ضرر یا بیماری و معیارهای سرسختانه / عیب جویی افراطی تفاوت معناداری وجود دارد.

این پژوهش با هدف تعیین رابطه عدالت تعاملی همکارمحور و عدالت رویه ای با رفتارهای مدنی سازمانی اجرا شد. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری، کارکنان چند مجموعه صنعتی در شهر اصفهان بودند، که از بین آنها، 306 نفر به روش نمونه گیری سهل الوصول انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه عدالت سازمانی ادراک شده و پرسشنامه رفتارهای مدنی سازمانی (هالند، 2002) بود. داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه (شیوه همزمان) تحلیل شد. یافته ها نشان داد عدالت رویه ای و عدالت تعاملی همکارمحور با رفتارهای مدنی سازمانی معطوف به سازمان و معطوف به همکاران دارای همبستگی مثبت و معنادار هستند (P<0.01). تحلیل رگرسیون همزمان نیز نشان داد که عدالت رویه ای و عدالت تعاملی همکارمحور با رفتارهای مدنی سازمانی معطوف به سازمان و فقط عدالت تعاملی همکارمحور با رفتارهای مدنی سازمانی معطوف به همکاران دارای همبستگی چندگانه معنادار هستند (P<0.01).