دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی
سال:1390 | دوره:12 | شماره:4 (پیاپی 46) |تعداد مقالات:18

این پژوهش با هدف پیش بینی رضایت شغلی بر اساس ارزش های اعضای هیات علمی دانشگاه اجرا شد. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری اعضای هیات علمی واحدهای منطقه چهار دانشگاه آزاد اسلامی بود که از میان آنها 328 نفر از طریق نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای سنجش پرسشنامه ارزش ها (آلپورت و همکاران، 1970) و پرسشنامه رضایت شغلی (اسمیت و همکاران، 1969) بود و داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه (روش همزمان) تحلیل شد. یافته ها نشان داد از بین ارزش های ترجیحی، ارزش های مذهبی (P<0.05) و ارزش های اجتماعی (P<0.01) رضایت از ماهیت کار را، ارزش های مذهبی و ارزش های هنری (P<0.01) رضایت از دستمزد را، ارزش های مذهبی، رضایت از ترفیع و سرپرست را (P<0.05) و ارزش های هنری (P<0.01) و ارزش های نظری (P<0.05) نیز رضایت از همکاران را پیش بینی می کنند.

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی مداخله فراشناختی بر علایم اضطراب در بیماران مبتلا به اختلال هراس اجتماعی انجام شد. این پژوهش از نوع پژوهش های نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون و پیگیری سه ماهه با گروه گواه انجام شد. از بین تمام بیماران مبتلا به اختلال هراس اجتماعی مراجعه کننده به مراکز روان شناختی شهر شیراز در سال 1389، 19 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (10 نفر) و گواه (9 نفر) قرار گرفتند. پس از اجرای پیش آزمون که با استفاده از پرسشنامه سنجش علایم هراس اجتماعی (SPSAQ) (مشاوری، 1381) و پرسشنامه اضطراب بک (BAI) (1988) به عمل آمد، گروه تجربی طی 8 جلسه هفتگی تحت درمان فراشناختی ولز قرار گرفت، ولی گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. یافته های حاصل از تحلیل کواریانس چندمتغیره نشان داد که درمان فراشناختی در کاهش علایم اضطراب در بیماران مبتلا به اختلال هراس اجتماعی گروه آزمایش تاثیر معناداری دارد (P£0.001).

این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین خلاقیت، وظیفه شناسی، جنبه های انگیزشی و نگرشی زمان با مدیریت زمان انجام شد. به همین منظور 288 دانشجو (150 دختر، 138 پسر) به طور تصادفی خوشه ای از دانشگاه محقق اردبیلی انتخاب شدند و به پرسشنامه مدیریت زمان بارلینگ، کلوی و چونگ (1996)، مقیاس شخصیت خلاق گوگ (1979)، خرده مقیاس وظیفه شناسی پرسشنامه پنج عاملی نئو کاستا و مک کری (1992)، مقیاس کنترل ادراک شده از زمان کلاسنز و همکاران (2004)، خرده مقیاس سرسختی مقیاس سبک های زمان یوسونیر و والت فلورنس (2007)، خرده مقیاس ترجیح سازماندهی مقیاس رفتار مدیریت زمان ماکان و همکاران (1990)، پاسخ دادند. یافته های حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که مدیریت بهتر زمان از طریق نمرات بالاتر خلاقیت، وظیفه شناسی، سرسختی، کنترل ادراک شده از زمان و ترجیح سازماندهی پیش بینی می شود (Ps<0.05). همچنین خلاقیت از طریق سرسختی، کنترل ادراک شده از زمان و ترجیح سازماندهی بر مدیریت زمان اثر می گذارد (Ps<0.05) و وظیفه شناسی نیز از طریق سرسختی و ترجیح سازماندهی در مدیریت زمان نفوذ دارد (Ps<0.05).

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش راهبردی برنامه ریزی عصبی کلامی (ان.ال.پی) بر میزان سازگاری زناشویی زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان در سال 1388 بود. برای انجام این هدف، از میان زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان، 30 زوج که تمایل به شرکت در جلسات آموزشی داشتند، به عنوان نمونه انتخاب شدند و آزمون مقیاس سازگاری زناشویی اسپاینر (1976) را تکمیل کردند. پس از اجرای پیش آزمون، 15 زوج در گروه آزمایش و 15 زوج در گروه گواه به صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه آموزش راهبردی برنامه ریزی عصبی کلامی دریافت کرد. مداخلات، ترکیبی از الگوهای «ان.ال.پی» شامل هدف گذاری، اصول ارتباط، جایگاههای ادراکی، الگوی متا، سطوح منطقی عصبی زبانی و اصول سازگاری بود. پس از اتمام مداخلات، آزمودنی های هر دو گروه دوباره با مقیاس اسپاینر مورد آزمون قرار گرفتند. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS15 و روش تحلیل کوواریانس بررسی شد. یافته های پژوهش تفاوت معناداری را بین نمره سازگاری زناشویی پیش آزمون و پس آزمون در گروه آزمایش نشان داد (P<0.01). اما بین سازگاری زناشویی زنان و مردان در پس آزمون تفاوت معناداری مشاهده نشد.

این پژوهش با هدف تعیین رابطه بی نزاکتی در محیط کار و قصد ترک شغل با میانجی گری عدالت سازمانی انجام شد. روش تحقیق از نوع همبستگی و جامعه آماری، کارکنان یک کارخانه صنعتی در اصفهان شامل 2759 نفر در سال 1390 بودند که از میان آنان 206 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده شامل مقیاس بی نزاکتی در محیط کار (کورتینا و دیگران، 2001)، پرسشنامه عدالت سازمانی (نیهوف و مورمن، 1993) و پرسشنامه قصد ترک شغل (کلوی، گاتلیب و بارهام، 1999) بود. اثر غیرمستقیم با استفاده از روش بوت استراپ در برنامه ماکرو SPSS پریچر و هایز (2004) مورد آزمون قرار گرفت. یافته ها نشان داد که تجربه بی نزاکتی با قصد ترک شغل و عدالت سازمانی و هر سه زیرمقیاس آن شامل عدالت توزیعی، رویه ای و تعاملی رابطه دارد (P<0.01). به علاوه عدالت سازمانی میانجی گر رابطه بین بی نزاکتی در محیط کار و قصد ترک شغل است.

هدف اصلی این پژوهش پیش بینی سطح درگیری شغلی کارکنان بانک های دولتی و خصوصی شهر تهران بر اساس ویژگی های شخصیتی بود. جامعه آماری شامل همه کارمندان بانک های خصوصی و دولتی شهر تهران بود. نمونه های مورد مطالعه (N=200) با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه درگیری شغلی کانونگو و پرسشنامه پنج عاملی NEO-FFI بود. تحلیل رگرسیون گام به گام با SPSS نشان داد که به طور کلی ویژگی های شخصیتی می توانند درگیری شغلی را پیش بینی کنند (P<0.01). سایر تحلیل ها نشان داد که بین سطح درگیری شغلی کارکنان بانک های خصوصی و دولتی تفاوت معناداری وجود ندارد.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثربخشی مدیریت استرس به شیوه شناختی رفتاری بر اضطراب و نشانه های جسمانی زنان مبتلا به نشانگان پیش از قاعدگی است. روش مطالعه نیمه تجربی، به صورت پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل زنان مراجعه کننده به کلینیک زنان و زایمان شهر رفسنجان در اردیبهشت 1388 بود. روش نمونه گیری به شیوه تصادفی مرحله ای بود، به این صورت که بعد از انتخاب تصادفی یک کلینیک از بین سه کلینیک موجود، از بین مراجعان 50 نفر به صورت نمونه در دسترس انتخاب و سپس 20 نفر که بالاترین نمره را در پرسشنامه سنجش علایم نشانگان پیش از قاعدگی کسب کرده بودند، به عنوان نمونه نهایی گزینش و به صورت تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. اطلاعات با پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) و پرسشنامه سنجش علایم نشانگان پیش از قاعدگی صادقی (1383)، جمع آوری گردید. افراد گروه مداخله در یک برنامه آموزشی 90 دقیقه ای به مدت 8 جلسه هفتگی شرکت کردند. نمره های پس آزمون هر دو گروه جمع آوری گردید و داده ها با نرم افزار SPSS16 و آزمون کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که میانگین نمره های پس آزمون گروه آزمایش در اضطراب (P<0.05) نسبت به گروه گواه کاهش معناداری پیدا کرده است اما میانگین نمره های پس آزمون نشانه های جسمانی گروه آزمایش نسبت به گروه گواه کاهش معناداری پیدا نکرده است.

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین مدیریت بدن با تصویر بدنی و خودپنداره است. جامعه آماری این پژوهش همه دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان در سال 1390 بودند که نمونه 385 نفری (195 دختر و 190 پسر) از دانشجویان به صورت خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و مورد آزمون و بررسی قرار گرفتند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته مدیریت بدن، پرسشنامه روابط چندبعدی خود بدن (MBSRQ) (کش، 1997) و پرسشنامه خودپنداره (راجرز، 1951) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین مدیریت بدن با مولفه های تصویر بدنی؛ ارزیابی وضع ظاهری، گرایش به ظاهر، ارزیابی تناسب و گرایش به تناسب، ارتباط منفی و با رضایت از نواحی بدن ارتباط مثبت معناداری (P<0.01) وجود دارد. همچنین یافته ها نشان داد که مدیریت بدن با خودپنداره مثبت ارتباط مثبت معناداری (P<0.01) دارد. یافته های این پژوهش به نقش تصویر بدنی و خودپنداره در رفتارهای مدیریت بدن افراد تاکید دارد.

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی همکاران و زیردستان با نحوه ارزیابی آنان از عملکرد سرپرستان و مدیران بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری همه کارکنان شرکت ذوب آهن اصفهان بودند که با توجه به مدل بازخورد 360 درجه، 82 نفر از آنان (18 نفر مدیر و سرپرست، 29 نفر از همکاران و 35 نفر از زیردستان آنان) به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت (کاستا و مک کری، 1992) و پرسشنامه ارزیابی عملکرد (نوری و همکاران، 1385) بود. داده ها از طریق محاسبه ضریب همبستگی و با استفاده از نرم افزار SPSS16 انجام شد. یافته ها نشان داد که بین نمره کل ارزیابی عملکرد با ویژگی شخصیتی روان رنجوری در همکاران رابطه مثبت معنادار (P£0.05) و در زیردستان رابطه منفی معنادار (P£0.01) وجود دارد.