موضوع این مقاله بررسی حقوق شهروندی در سازمانهای اجرایی ایران با مطالعه نمونه ای در جامعه شهری اراک است. روش های ترکیبی این مطالعه عبارتند از: پیمایشی، اسنادی و میدانی. مهمترین روش گردآوری اطلاعات، پرسشنامه بسته است؛ اگرچه از روش های مصاحبه منظم، مشاهده غیرعلنی فردی و غیرمشارکتی و فیش برداری نیز استفاده شده است. نمونه آماری 390 نفر از کارمندان سازمان های اجرایی شهر اراک است، و نمونه گیری به صورت طبقه بندی نامتناسب تصادفی اجرا شده است. یافته ها نشان میدهند که میزان مشارکت شهروندان و پاسخگویی در سازمان های اجرایی شهر اراک پایین است. احساس امنیت اقتصادی و فکری کارمندان چندان رضایت بخش نیست؛ و کاستی احترام برابر در سازمان ها مشهود است. در حالی که میزان مسوولیت پذیری ذهنی کارمندان برخی از سازمان های اجرایی بالا است. در بحث مسوولیت پذیری، یافته ها حاکی از آن است که بهداشت و ایمنی روحی بر مسوولیت پذیری تاثیر ندارد. اگرچه مشارکت کارکنان در احساس مسوولیت پذیری بیشتر است. در مقوله پاسخگویی، نقش شاخص پدرسالاری بیشتر تجربه میشود. شاخصهای حقوق شهروندی مانند زنجیرهای به هم متصل اند و نقص در یکی باعث ایجاد مسائل و محدودیت در بخش های دیگر میشود و در میان متغیرهای حقوق شهروندی، نیاز به مشارکت شهروندان بارزتر است و کارکنان این نیاز را در خود احساس می کنند.